(Ανοικτή επιστολή προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Τόσκα.)

Άγιον Όρος Καρυές 21.7.2018 

 ΑΡΝΗΣΗ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ  

Κυριε υπουργέ,
        Μετά από τις ανακοινώσεις του υπουργείου σας περί αμέσου εκδόσεως ηλεκτρονικής ταυτότητας με βιομετρικά στοιχεία, η οποία θα είναι μάλιστα και υποχρεωτική για όλους τους Έλληνες, θα θέλαμε να ενημερώσουμε εσάς και όλον τον κόσμο για τους προβληματισμούς και τις επιφυλάξεις μας ώστε νομικά και διοικητικά να μην αιφνιδιαστείτε από την άρνηση παραλαβής της εκ μέρους μας και των προβλημάτων που θα προκύψουν.
       Ως μοναχοί του Αγίου Όρους, εδώ και δύο δεκαετίες από τα χρόνια του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, παρακολουθούμε με προσοχή τα βήματα που γίνονται για την εφαρμογή των νέων τεχνολογιών στην ζωή μας. Με ανακοινώσεις, ομιλίες, δημοσιεύσεις ενημερώνουμε για την επερχόμενη σκοτεινή δικτατορία της Νέας Εποχής που καταπίνει τον κόσμο και την πατρίδα μας. Διαμαρτυρηθήκαμε για τους κινδύνους της άνευ όρων, Ευρωπαϊκής ενοποιήσεως, την συνθήκη Σεγγεν που μας γέμισε μετανάστες (ημερίδα του τοτε Δημητριάδος Χριστοδουλου εις Βόλο το 1997), για τις ετικέτες που καθιερώθηκαν αρχικά σε όλα σχεδόν τα προϊόντα με δαιμονικά σύμβολα «barcode και 666 (Επισν. έτους 2001), για το ψηφιακό σύστημα «Η.ΔΙ.ΚΑ.» που διασυνδέει όλη την δημόσια διοίκηση και εμπεριέχει τον 666 (Επισν. έτους 2010), για τις ηλεκτρονικές κάρτες πολιτών και προς τον τότε υπ οικ. Κ. Βαρουφάκη (Επισν. έτους 2015). Όλα εις ώτα μη ακουόντων.
      Ο περιορισμός της ελευθερίας είναι ο μεγάλος κίνδυνος που ελλοχεύει, από την εφαρμογή της τεχνολογίας των υπολογιστών στην ζωή μας. Εμείς ως μοναχοί γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει περιορισμός της ελευθερίας, επιλέξαμε την ζωή αυτή η οποία όμως οδηγεί σε αγιασμό όταν κανοναρχείται από τον Θεό και ανθρώπους του Θεού.
     Όμως οι περιορισμοί της ελευθερίας των πολιτών, εν ονόματι του φόβου της φοροδιαφυγής και της απολύτου επιβολής των νόμων με τέτοια απόλυτα μέσα ελέγχου, θα οδηγήσουν σε μαρτύρια τους πολίτες. Η Ιστορία μας δείχνει πόσο πόνο και θάνατο γέννησε ο Κομουνισμός, ο Χιτλερισμός, η Τουρκοκρατία, κλπ.
     Ο δυτικός κόσμος έχει ξεφύγει από την Αλήθεια του Ευαγγελίου, οι κρατούντες στην ΕΕ άλλα και στην χώρα μας δηλώνουν άσχετοι με την πίστη στον Χριστό, θεωρούν ως πρόοδο την εισαγωγή ηλεκτρονικών δεσμών στην κοινωνία, επιβραβεύουν με νομοσχέδια βδελυκτές ανηθικότητες έως και αυτής της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλους, αυτόματα διαζύγια, εκτρώσεις, διακοπή προσευχής και εκκλησιασμού στα σχολεία, απαγόρευση των εικόνων στα δημόσια κτίρια, καύση των νεκρών και πολλά ακόμη.
    Κ. Υπουργέ θα θέλαμε να σας επισημἀνωμε ότι ως ορθόδοξοι χριστιανοί δεν μπορούμε να παραλάβουμε μια τέτοια ταυτότητα διότι το ευαγγέλιο στο οποίο πιστεύουμε και εφαρμόζουμε μας προειδοποιεί για την έλευσή της από αντίχριστες δυνάμεις του κακού και μας προειδοποιεί για τα επερχόμενα για όσους θα λάβουν ένα τέτοιο μέσον απαραίτητο για κάθε συναλλαγή το οποίο θα έχει ονόματα ή αριθμούς-σύμβολα ή τις εικόνες των Θηρίων που αρνούνται και αντιμάχονται κάθε τι που έχει Χριστό στην ζωή μας.
    Ζητούμε λοιπόν την μη εφαρμογή ενός τέτοιου μέσου που περιορίζει τις ελευθερίες μας και πλήττει την συνείδησή μας αλλά και τις επερχόμενες γενεές. Εάν θέλουν κάποιοι να παραλάβουν ηλεκτρονικές κάρτες με τα βιομετρικά τους στοιχεία σε microchips ας το κάνουν, ακόμα αν θέλουν θα μπορούν και να τα εμφυτευσουν ευκολότατα πλέον μέσα τους (βλ. Σουηδία) το λέει η αγ Γραφή 2000 χρόνια πριν. Κ. Υπουργέ, εμείς ως χριστιανοί δεν μπορούμε να δεχθούμε αυτή την επιβολή, με ότι αυτό συνεπάγεται για μας. Εγείρεται θέμα συνειδησιακό, καταπιέζονται τα θρησκευτικά μας πιστεύω.
     Υπηρετήσαμε την πατρίδα, βάλαμε πένθιμα ράσα και βγήκαμε στην έρημο για νηστεία και προσευχή. Δεν σας ζητήσαμε τίποτε, ούτε μισθό, ούτε εξυπηρετήσεις και βρήκαν τώρα εσάς, σας δέσανε με υπογραφές μνημονίων και σας αναθέσανε να μας φορτώσετε όλους με έναν microcotroler που θα ενημερώνει τους servers τους με κάθε προσωπικό μας στοιχείο;
    Αυτή η ανοικτή επιστολή όπως και αυτή του 2010 προς τον τότε υπουργό (επισυνάπτεπται) είναι τεκμήρια για να καταφύγουμε στην νομική οδο για την απαλλαγή μας αν χρειαστεί.
   Απο την εποχή του Χριστού οι χριστιανοί βάλλονται πανταχόθεν. Επειδή πιστεύουν στον Αληθινό Θεό.
   -Στην χώρα μας αν είσαι μουσουλμάνος μετανάστης, επιδοτείσαι με μηναίο εισόδημα δωρεάν σπίτι, ρεύμα και νερό.
    -Στην χώρα μας αν κρατάς ελληνική σημαία και υποστηρίζεις τις παραδόσεις και τον τόπο σου, χαρακτηρίζεσαι εθνικιστής και φασίστας.
   -Στην χώρα μας οι βουλευτές δεν πληρώνουν φόρους, συνταξιοδοτούνται άμεσα, δεν διώκονται. Λόγω κομματικής πειθαρχίας αναγκάζονται εβιαστικά και ψηφίζουν νομοσχέδια που οδηγούν σε αυτοκτονίες (=Μνημόνια), διαλύουν τις οικογένειες (=Αυτόματο διαζύγιο), κανουν εύκολη την έκτρωση (=νομιμοποιηση των αμβλώσεων). Η ευθύνη τους, οσων τα ψήφισαν, ενωπιον του Θεου ειναι μεγάλη και η τιμωρία τους ολέθρια, αν δεν μετανοήσουν.

   Οχι κύριε υπουργέ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.
 
    Γνωρίζουμε ότι στην Ευρώπη, Βρετανία, Αυστραλία, Φιλαν δία, Νορβηγία δεν παίρνουν ηλ. ταυτότητες και στην Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία, Ολλανδία και είναι προαιρετικές. Σέβονται την ελευθερία των πολιτών των, δεν τους θεωρούν καταζητουμενους προς παρακολούθηση.
    Θα μας καταντήσετε, μέσα στην χώρα μας να ζητούμε προστασία αντιρατσιστικών νόμων, όπως κάνουν οι Ιεχωβαδες αρνούμενοι να πάρουν όπλα στον στρατό.
    Είναι τα νέα μαρτύρια των Χριστιανών. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα γίνει τίποτε από όλα αυτά. Είναι στο χέρι σας.
    Κλείνοντας κ Υπουργέ σας παραθέτουμε ένα μικρό απόσπασμα απο τις προφητικές νουθεσίες του Αγίου των ημερών μας, του π. Παϊσίου απο βιβλίο που εκδόθηκε το 1996.
    «Επέβαλαν (και θα επιβάλλουν) στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος, τόσο μεγάλο που, όχι μόνον να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε» με αυτό καταφέρνουν με εύλογη δικαιολογία να επιβάλλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων. Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν το λαό να αγανακτήσει. Και τι θα πετύχουν με αυτό; Ακούστε: Ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να του τη χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος, δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούργιο τους σύστημα Θα λένε: Έχετε δίκιο που διαμαρτύρεσθε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος και αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν» για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κτλ. πρέπει να αποδεχθείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου. Έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοί οι φοροφυγάδες. Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις. Με όλα αυτά μας αποπροσανατολίζουν για να μπορέσουν με πολύ εύσχημο τρόπο και χωρίς να γίνουν αντιληπτοί να μπουν στο σπίτι μας. Να γνωρίζετε ότι θα ασκήσουν πιέσεις με πολλούς τρόπους, ιδιαίτερα στους πολιτικούς μας άρχοντες. Εμείς όμως ας μη βλέπουμε τους δικούς μας πολιτικούς, αλλά αυτούς που τους τα επιβάλλουν από το παρασκήνιο με τη βία, ύπουλα και εξαπατώντας τους». (το ανωτέρω απόσπασμα ειναι από το βιβλίο «Σκεύος εκλογής», έκδοση 1996, σελ. 421) 

Μον Πρόδρομος Γρηγοριάτης 63086 Καρυές Αγίου Όρους

===========================================
Επισυνάπτονται παλαιότερες σχετικές δημοσιεύσεις μας επί του θέματος
 με χρονική σειρά απο το 2001 εώς το 2015.
 ===========================================

 Ιούνιος 2001 

 BAR CODE στις ετικέτες προιόντων και σχέση του με τον αριθμό 666 Συσχέτισις σε ψηφιακό επίπεδο: "Απλοποίηση της Γ' μελέτης της Μονής Οσίου Γρηγορίου" Με την βοήθεια τεχνικών, που έγραψαν πρόγραμμα "κώδικα μηχανής" για μηχάνημα ανάγνωσης, διαβάσαμε προσεκτικά τις διάφορες εργασίες ελλήνων και ξένων μελετητών σχετικά με την συσχέτιση 666 με bar code.…   Ολο το κείμενο εδω: >>>>>  http://orthodox-watch.blogspot.com

 Ιούλιος 2010 

     Ανοικτή επιστολή προς το Υπ. Εσωτερικών.
     Σύμβολα που ταπεινώνουν την Ελλάδα εκ των έσω.
 Πολύς λόγος γίνεται τον τελευταίο καιρό σχετικά με το ζήτημα του υποχρεωτικού πλέον ΑΜΚΑ, της σχεδιαζόμενης κάρτας του Πολίτη και ίσως της ηλεκτρονικής κάρτας ταυτότητος..........

                        Ολο το κείμενο εδω: >>>>https://www.hellenicparliament.gr

Φεβρουάριος 2015 

 Κάρτα του πολίτου.
Μία απαράδεκτη απόφαση της Κυβέρνησης.
Στην κατάσταση με τα μεγάλα χρέη που έχουν οδηγήσει εσκεμμένα τους Έλληνες, αυτό που λείπει πλέον είναι η συστηματική παρακολούθησή μας. Ο Κάθε Έλληνας πρέπει να αισθάνεται την ανάσα του Κράτους δίπλα του, σε κάθε συνδιαλλαγή......
                     Ολο το κείμενο εδω: >>>>>  www.vimaorthodoxias.gr

Οκτώβριος 2015 

Κάρτα του Πολίτη (επανέρχονται να την εφαρμόσουν)
 Και πάλι στις μέρες μας γίνεται προσπάθεια επιβολής της ηλεκτρονικής κάρτας του πολίτη.
 Αυτό που θέλουν είναι να ΣΕ ΣΥΝΔΕΣΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΡΤΑ, ΚΑΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ. ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ ΑΝ ΤΗΝ ΜΛΟΚΑΡΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΣ, ΓΙΝΕΣΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΣΟΥ. ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΑΥΤΗ ΠΕΦΤΕΙΣ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ.................

Ολο το κείμενο εδω:  >>>>>>>>    www.ekklisiaonline.gr

Το χρονικό της υπογραφής για την παράδοση της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ απο εναν αυτόπτη μάρτυρα

Τι θα μου μείνει στο μυαλό από την τελετή στις Πρέσπες…

 17 Ιουνίου 2018

Γράφει για το Report Plus

ο δημοσιογράφος Χρήστος Νικολαΐδης

Βρέθηκα από τα χαράματα στις Πρέσπες για το ρεπορτάζ. Αλλά με πολύ βαριά καρδιά! Στην αρχή ήταν ο μουντός καιρός. Μετά τα συνεχή μπλόκα των αστυνομικών για τον έλεγχο της ταυτότητας, του αυτοκινήτου και της ιδιότητας μου, που με έκανε να νιώσω ότι βρίσκομαι σε μία χώρα υπό κατοχή, ή σε δικτατορία. Όταν βρέθηκα κάτω από την άσπρη τέντα ένας κόμπος έσφιξε το στομάχι μου, σα να πήγαινα σε μία κηδεία ενός αγαπημένου μου προσώπου, ή σα να έπρεπε με το ζόρι να αποχωριστώ ένα αγαπημένο πρόσωπο ή να με ανάγκαζαν να φύγω από κάπου όμορφα και ζεστά…
Έδινα συνέχεια ανταποκρίσεις στο Ράδιο Θεσσαλονίκη, με όλες τις εξελίξεις και το ρεπορτάζ που έτρεχε μπροστά μου. Με το πέρας κάθε “ζωντανού” λάμβανα γραπτά μηνύματα και τηλεφωνήματα από φίλους και γνωστούς μου που άκουγαν την εκπομπή μας. Πρέπει να είχα πάνω από 50 επικοινωνίες έως το μεσημέρι! Λόγια οργής και ανείπωτης πίκρας από όλους. Όλοι μου μιλούσαν με θυμό αλλά κυρίως με λύπη. Με θρήνο. Οι επικοινωνίες αυτές με έριξαν ακόμη περισσότερο…
Κάτω από την τέντα συνάντησα 3-4 γνωστούς μου Σκοπιανούς δημοσιογράφους. Η έκφραση του προσώπου τους έκανε το απόλυτο κοντράστ με τα όσα δεχόμουν νωρίτερα. Πλήρης ευτυχία στα μάτια τους, ο απόλυτος ενθουσιασμός στα λόγια τους, η αίσθηση της επικράτησης στο πνεύμα τους… Η πίκρα πλαισιώθηκε μέσα μου με την στυφή γεύση της ήττας…
Η τελετή άρχισε. Τα παχιά λόγια γέμισαν τον αέρα. Το μυαλό μου κόλλησε σε κάποια λόγια του Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός μίλησε για ένα ιστορικό μέρος στο οποίο γίνεται η τελετή, ένα πέρασμα όπως είπε για κυνηγούς και κυνηγημένους. Ειλικρινά με εξόργισαν αυτά τα λόγια! Γιατί με τις λέξεις αυτές ο Αλέξης Τσίπρας θέλησε να διασυνδέσει την τελετή με καταστάσεις του εμφυλίου πολέμου, η τελευταία φάση του οποίου (και φάση συντριβής για την Αριστερά), διαδραμματίσθηκε σ’ αυτές εδώ τις περιοχές! Ειλικρινά απορώ! Πώς είναι δυνατόν ένας νέος άνθρωπος, ένας 40άρης πολιτικός, ένας πρωθυπουργός να επιλέγει να μένει στα κολλήματα του, αρνούμενος και τον θεσμικό του ρόλο αλλά και τα προτάγματα της γενιάς του.
Ο Αριστερός τελικά είναι πάντα Αριστερός, ακόμη κι αν γίνει πρωθυπουργός! Στον ψυχισμό του μετρά περισσότερο ο διχασμός, η αντιπαράθεση, το κόμπλεξ του να δείξει ότι ο Εμφύλιος μπορεί να χάθηκε αλλά αυτός είναι πάντα έτοιμος να κερδίσει τον επόμενο γύρο… Ότι εδώ στα χώματα της συντριβής παίρνει την ρεβάνς! Ότι όσο ψηλά κι αν βρεθεί θα θέλει πάντα να έρθει μπροστά μας και να μας τρίψει το κόμπλεξ του στη μούρη…
Περισσότερο λυπήθηκα παρά εξοργίστηκα με την οπτική αυτή. Η οργή ήρθε λίγα λεπτά αργότερα όταν ο Ζόραν Ζάεφ μίλησε για τους “Μακεδόνες” πέντε φορές. Για τους Μακεδόνες πολίτες, την μακεδονική κοινωνία, τους Μακεδόνες και ξανά μανά τη μακεδονική κοινωνία και πάλι για τους Μακεδόνες. Μάλλον θέλησε να μας ξεκαθαρίσει για το πως θα τους αποκαλούμε, μάλλον επέλεξε με τον τρόπο αυτό να διαλύσει κάθε αμφιβολία για το πως θα λέγονται στο εξής. Διέπραξε μία διπλωματική απρέπεια, αφού ακόμη και αυτή η συμφωνία με τις τόσες υποχωρήσεις αφήνει το λεπτό αυτό ζήτημα στα συμφραζόμενα… Και φυσικά, από τη στιγμή που ούτε ο Αλέξης Τσίπρας ούτε και κανείς άλλος δεν θέλησε εκείνη τη στιγμή να χαλάσει την εορταστική ατμόσφαιρα, ο χαρακτηρισμός κατοχυρώθηκε… Φυσικά, το “ευχαριστώ τους Αμερικανούς” που υπερτόνισε δεν ξένισε κανέναν…
Προσεγγίζω τον Νίκο Κοτζιά. Απαντά χαμογελαστός στις ερωτήσεις μου για τη συμφωνία. Όταν τον ρωτώ για τις διαδηλώσεις, που συνεχίζονται μαζικές, 18 χιλιόμετρα μακρύτερα συνοφρυώνεται. “Βασίζονται στη μεταφυσική όσοι αντιδρούν”, λέει…
Η τελετή έληγε όταν έρχονταν οι πρώτες αναφορές από συναδέλφους ότι πέφτει πολύ ξύλο στο Πισοδέρι. Τα ΜΑΤ, ναι αυτά τα ΜΑΤ που κάθονται και τις τρώνε στα Εξάρχεια και εξαντλούν την ευγένεια τους στους Ρουβίκωνες και τους κουκουλοφόρους, ξυλοφορτώνουν και ραντίζουν με χημικά πολίτες που διαμαρτύρονται… Η αίσθηση της πίκρας γενικεύεται… Βαδίζουμε προς το πάρκινγκ. Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους φρουρούς τους και τους παρατρεχάμενους τους, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ από την περιοχή, που βρέθηκαν ως κλακαδόροι στην τελετή αλληλοσυγχαίρονται ευτυχισμένοι με τρανταχτά γέλια και λόγια θριάμβου και επικράτησης.
Πολλά σπίτια τόσο στους Ψαράδες όσο και στο Λαιμό έχουν υψώσει πλάι στη γαλανόλευκη και μία μαύρη σημαία στα μπαλκόνια τους. Οι καμπάνες ηχούν πένθιμα, όπως στις κηδείες.
Οι δημοσιογράφοι παρέες- παρέες πηγαίνουμε προς το πάρκινγκ για να μπούμε στα λεωφορεία που θα πάνε στα αυτοκίνητα μας. Κοιτιόμαστε μάλλον βλοσυρά. Λες και δεν έχουμε διάθεση για πολλά λόγια. “Πίκρα ρε συ, μεγάλη πίκρα” λέμε και ξαναλέμε μεταξύ μας. Σα να φεύγουμε από ένα ποδοσφαιρικό ματς στο οποίο η εθνική Ελλάδας υπέστη ταπεινωτική ήττα. Τα λόγια του Ζάεφ “οι Μακεδόνες και οι Έλληνες” στην κακόηχη γλώσσα του θα μείνουν σφηνωμένα στο μυαλό μου για πολύ ώρα…
Χάσαμε… Δυστυχώς χάσαμε…

πηγη: reportplus.gr

Η Δεύτερη ελληνική γενοκτονία από την ΕΕ και η ωμή αλήθεια του σχεδίου της κατά της Ελλάδος

(Ο Alberto Bagnai, ένας πασίγνωστος Ιταλός καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Ρώμης παρουσιάζει μια επιστολή ενός αναγνώστη του που συγκλονίζει για το αληθινό σκεπτικό «κονιορτοποίησης» της Ελλάδος από την ΕΕ.)

Αγαπητέ καθηγητή,

Είμαι ο John Smith, δικηγόρος από το WAKDJUHLK . Αυτή είναι η πρώτη φορά που σας γράφω και ορκίζομαι  να μην το κάνω  ξανά. Δεν επιθυμώ να συζητήσω οικονομικά, αριθμούς και γραφήματα. Χωρίς  προετοιμασία,  θέλω μόνο να μοιραστώ αυτό που συνέβη χθες το βράδυ σε ένα ακριβό εστιατόριο (στην Ελλάδα).

Ήμουν σε ένα τραπέζι με φίλους του  κοριτσιού μου, τους οποίους δεν γνώριζα  καλά. Κάποιος που έκαστε  δίπλα μου ξένος , μου είπε  ότι ζει στην Αθήνα και εργάζεται για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η ομάδα εργασίας του βοηθά την ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει την ατζέντα της Τρόικας (μην ανησυχείτε κ. καθηγητά, δεν πρόκειται να αναφερθώ στους οικονομικούς «λόγους» που έπρεπε να ακούσω, τους γνωρίζετε καλύτερα από μένα).

Ένιωσα απογοητευμένος όταν έμαθα ότι η «επιχείρηση» είναι πολύ πιο δύσκολη και ιδεολογικά πολύπλοκη στην πολιτικο-οικονομική μορφή της . Παρεμπιπτόντως, έχω δεσμούς με την Ελλάδα και την θεωρώ ως δεύτερο σπίτι μου. Την ξέρω αρκετά καλά και όποτε μπορώ, επιστρέφω για να δω διάφορους φίλους. Στο σπίτι που μεγάλωσα είχα φίλους Έλληνες ενώ έχω κάνει  κλασικές σπουδές.

Να επιστρέψω στην ιστορία μου: η ουσία αυτού που άκουσα από τον ίδιο » ξένο» ήταν ότι,  οι Έλληνες δεν έχουν το δικαίωμα να διαμαρτύρονται. Αντίθετα, θα πρέπει να ευχαριστήσουν τη Δύση (μια έννοια που μισώ, αλλά αναφέρω) για την ίδια τους  την ύπαρξη.

Η Ελλάδα, (σύμφωνα με τον ειδικό  υπάλληλο της Τρόικα στην Ελλάδα ) και  το ελληνικό έθνος, είναι στην πραγματικότητα μια γεωπολιτική εφεύρεση, δημιούργημα  το 1800 από τη Γαλλία και την Αγγλία για να ευνοηθεί η φθορά της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

«Η Ελλάδα ήταν το Ισραήλ του 19ου αιώνα» δήλωσε ο ειδικός της Τρόικας . Ο ίδιος ειδικός εμπειρογνώμονας «φίλος»  στην παρέα  μου,  είπε ότι η Γαλλία και η Αγγλία δεν ήταν ικανοποιημένες μόνο να στηρίζουν τις ελληνικές εξεγέρσεις εναντίον των Τούρκων, αλλά ισχυρίστηκε ότι ο ελληνικός λαός δεν υπάρχει.

Οι Έλληνες δεν υπάρχουν και είναι στην ουσία μόνο «ορθόδοξοι Τούρκοι!», τόνισε.

 Τα νεοελληνικά ήταν σφυρηλατημένα ad hoc για να τους δώσουν μια αίσθηση κοινότητας. Η Ελλάδα δημιουργήθηκε ως «ρυθμιστικό κράτος» για τη ανακοπή της πορείας της τουρκικής μουσουλμανικής επέκτασης. Ένα στρατιωτικό φυλάκιο γεμάτο από ανθρώπους που απλά είχαν την ίδια θρησκεία: «ακριβώς όπως το κράτος του Ισραήλ» .

Προσπάθησα να επιστρέψω στην αλήθεια τον πεισματάρη σύντροφο μου για την Ελλάδα, ξεκινώντας από την  γραμμική Β της μυκηναϊκής περιόδου, τους περσικούς πολέμους, τον ελληνισμό και την βυζαντινή αυτοκρατορία, τον πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και τις μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Ανατολία 1900.  Δεν είχα κανένα  αποτέλεσμα.

Για τον ίδιο, τα επιχειρήματά μου ήταν σοφίσματα, διότι η ιστορία της Μεσογείου και η κινητικότητα των πληθυσμών που έζησαν χιλιάδες χρόνια καθιστούν αδύνατο τον εντοπισμό των σημείων εκκίνησης στην ιστορία των λαών και των εθνών.

Ο ίδιος  «φίλος»  παραδέχθηκε ότι οι «ξανθοί Αχαιοί» της Ιλιάδας θα μπορούσαν κάλλιστα  να προέρχονταν από τους σκανδιναβικούς πληθυσμούς που κατέβηκαν  στον Βιστούλα και τον Δούναβη στην αρχαιότητα και τίποτε άλλο . Τίποτα …οι Έλληνες  για τον ίδιο δεν υπάρχουν, είναι μια «τεχνική φυλή».

Στο τέλος, απογοητευμένος  και εξαντλημένος από την προσπάθεια να παραμείνω  ευγενικός , εγκατέλειψα την παρέα.

Αλλά έμαθα κάτι.

Η αφήγηση  του ειδικού «φίλου» που εργάζονταν στην ΕΕ ήταν αποκρουστική . Η Ελλάδα δεν είναι σε καμία περίπτωση το έθνος των τεμπέληδων, αντιπαραγωγικών, διεφθαρμένων και σπάταλων Ελλήνων .

Κάποιοι εσκεμμένα προσπαθούν  να ακυρώσουν με σχέδιο  τρεις  χιλιάδες χρόνια ιστορίας με τη ρητορική του «ipse dixit» των ¨Ευρωπαίων «εμπειρογνωμόνων». Τα εν λόγω θέματα (και οι στρατολόγοι αυτών των θεωριών , όπως ο σύντροφός μου στο  τραπέζι ) δεν είναι μόνο «καρχαρίες» και μυστικιστές, αλλά κάτι πολύ χειρότερο… είναι «χειριστές της ιστορίας, της γεωγραφίας, της ανθρωπολογίας, της φιλολογίας κ.α.

Η άρνηση της προέλευσης ενός λαού, της ιστορίας, των παραδόσεών του,  της ομοιογένειας και της γλώσσας του  (αγνοώντας τις διαλέκτους) σημαίνει άρνηση της ύπαρξης αυτών των ανθρώπων. Και όπου δεν υπάρχει λαός, όπου δεν υπάρχει έθνος , δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία, αλλά μόνο δεσποτισμός και βαρβαρότητα.

Εν κατακλείδι, εάν είναι δυνατόν να χειριστούν έτσι την ελληνική ιστορία, μία από τις παλαιότερες στην Ευρώπη, με τέτοια ελαφριά ατιμωρησία, τότε είναι ακόμη πιο εύκολο να χειριστούν ( οι Ευρωπαίοι)  ένα πολύ νεότερο και  ετερογενές  έθνος όπως η Ιταλία.

Πρέπει να προσέξουμε αυτό γιατί, όπως λέτε, θα είμαστε επόμενοι.

Πιστεύω ότι δεν έκανα κατάχρηση του χρόνου  σας  και της  υπομονής σας. Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας και για το χρόνο σας.

Τα  καλύτερα για την εργασία σας.

Υ.Γ. Εάν αποφασίσετε να δημοσιεύσετε αυτό το κείμενο, παρακαλώ μην αποκαλύψετε το όνομά μου.

Τζον Σμιθ ( ψευδώνυμο)

Δημοσίευση: 5 Μάϊου 2018  Pentapostagma

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, o Σοφός Άγιος της Τεχνολογίας

Κανένας Άγιος μέχρι σήμερα από το Συναξάρι της Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν έχει τόση μεγάλη σχέση με τη σύγχρονη τεχνολογία όση ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης.  Η σοφία που με τη χάρη του Θεού είχε αποκτήσει ο Άγιος Πορφύριος ήταν μοναδική αλλά και ο τρόπος και τα θαύματα που έκανε όταν ήταν στη ζωή ή μετά το θάνατό του ήταν τόσο σημαντικά που άφηνε εμάς τους «τεχνολόγους αλόγους» όπως σωστά λέει η αγία μας Εκκλησία. Αξίζει να αναφερθεί  ότι ο Άγιος Πορφύριος έζησε σε μια εποχή όπου αναπτυσσόταν με ραγδαίο ρυθμό η τεχνολογία και οι διάφορες άλλες επιστήμες σε ολόκληρη την ανθρωπότητα σε τέτοιο σημείο που κάποιοι ορθόδοξοι στοχαστές της εποχής του είχαν ξεκινήσει να δαιμονοποιούν και να κακίζουν την τεχνολογική πρόοδο.
Κατά τα τελευταία 30 χρόνια της επί γης παρουσίας του  Αγίου Πορφυρίου η τεχνολογία έχει κάνει σοβαρά βήματα: Ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι, αναπτύχθηκε η ραδιοφωνία και η τηλεόραση, αναπτύχθηκε η ιατρική και η νανοτεχνολογία, προχώρησε η έρευνα για τα στοιχειώδη σωματίδια, ξεκίνησε η ανάπτυξη των υπολογιστών και της μηχανογράφησης, οι σεισμογραφικές έρευνες, η αστρονομία, η τεχνολογία των υλικών κλπ.

Ήταν πάρα πολλές οι περιπτώσεις κατά τις οποίες καταξιωμένοι επιστήμονες επισκέπτονταν τον Άγιο Πορφύριο για να του περιγράψουν και να του ανακοινώσουν με χαρά και ενδόμυχη υπερηφάνεια μια επιστημονική τους ανακάλυψη και να μένουν οι ίδιοι άφωνοι από τις επιστημονικές παρατηρήσεις, συμβουλές και συμπληρώσεις που έκανε ο Άγιος στη δική τους υψηλού επιπέδου επιστημονική έρευνα.

Αστρονόμοι πήγαιναν να του πουν ότι ανακάλυψαν πλανήτες με ισχυρά αστρονομικά τηλεσκόπια και τους καθοδηγούσε να ανακαλύψουν άλλους μεγαλύτερης σημασίας διπλανούς με αυτούς που ανακάλυψαν. Καθηγητές της Ιατρικής πήγαιναν με χαρά και ενθουσιασμό να του αναφέρουν για μια εξειδικευμένη και καινοτόμο ιατρική μέθοδο θεραπείας μιας ασθένειας και προσγειώνονταν μένοντας άφωνοι όταν με υψηλούς ιατρικούς όρους και άλλη επιστημονική ορολογία διόρθωνε την έρευνα τους.

Ο Άγιος Πορφύριος όταν ήλθε στην Ελλάδα η ιδιωτική ραδιοφωνία και  κάποιοι άλλοι ιερωμένοι έβλεπαν με σκεπτικισμό την ίδρυση και λειτουργία του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο ίδιος χαιρόταν σαν μικρό παιδί για την εξέλιξη και κρατούσε καθημερινά ένα τρανζιστοράκι για να ακούει το Σταθμό της Εκκλησίας.
 Είναι πολλαπλά τα θαύματα που έχουν καταγραφεί και είχε με τη βοήθεια του Θεού κάνει ο Άγιος Πορφύριος όταν ήταν στη ζωή βλέποντας και αναγνωρίζοντας με τα δικά του μάτια τα γεωλογικά στρώματα του υπεδάφους καλύτερα και από κάθε σεισμολογική έρευνα, τους γαλαξίες και το σύμπαν ολόκληρο πιο μακριά και από το πιο προηγμένο αστρονομικό τηλεσκόπιο και τα κύτταρα και τους ιούς των ασθενειών πιο αναλυτικά και από το καλύτερο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο

Ο Άγιος λίγο πριν την κοίμησή του, αρχές της δεκαετίας του 1990, είχε προβλέψει την επανάσταση που θα έφερνε σε όλη την ανθρωπότητα το ιντερνέτ.  Έλεγε τότε: «Τι ωραία που θα είναι όταν τα κομπιούτερ θα μιλούν μεταξύ τους!» και πράγματι το μεγαλείο του ιντερνέτ στηρίζεται σε αυτή τη δυνατότητα και ιδιότητα που έχουν τα κομπιούτερ και μιλούν μεταξύ τους στο ένα παγκόσμιο υπερδίκτυο του ιντερνέτ. 

Το μεγαλύτερο όμως και κατά την άποψή μου μοναδικό θαύμα που έχει καταγραφεί και έχει κάνει ο Άγιος Πορφύριος που συγκλονίζει τους τεχνολόγους και τους φυσικούς είναι η συστολή του χρόνου όχι για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου που πασχίζουν σήμερα οι φυσικοί που ασχολούνται με τη θεωρία της σχετικότητας και τη φυσική των υψηλών ενεργειών να πραγματοποιήσουν, αλλά πάνω από μια ώρα. Η μόνη αναφορά στην Ορθόδοξη Χριστιανική μας Πίστη παρόμοιου θαύματος για την επέμβαση στο χρόνο βρίσκεται στην Παλαιά διαθήκη όταν ο Ιησούς του Ναυΐ ύψωσε τα χέρια του σε σημείο του σταυρού για να «σταθεί ο ήλιος» και να παραταθεί η ημέρα για να νικήσουν οι Ισραηλίτες στο λόφο της Γαβαών.  Η διαφορά όμως στην περίπτωση του θαύματος του Αγίου Πορφυρίου, ήταν ότι η μεταβολή του χρόνου πραγματοποιήθηκε μόνο για μια ομάδα μοναχών και όχι για ολόκληρο τον κόσμο.  Μια τέτοια συστολή του χρόνου μπορεί να πραγματοποιηθεί σήμερα με βάση τη θεωρία της σχετικότητας για κάποιο αντικείμενο που κινείται με ταχύτητα μεγαλύτερη από αυτή της ταχύτητας του φωτός και πραγματικά ως τεχνολόγο επιστήμονα με αφήνει άφωνο διότι ακόμα δεν πραγματοποιήθηκε παρά σε κάποια σωματίδια που δεν έχουν μάζα. 
 

 Το πιο πάνω θαύμα μαρτυρείται από τις Μοναχές και τη σημερινή Ηγουμένη της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Μακρινού Μεγάρων σε ένα από τα πολλά βιβλία των θαυμάτων του Αγίου.  Οι Μοναχές αυτές επισκέφθηκαν τον Άγιο στο Ησυχαστήριό του στο Μήλεσι και ήθελαν να φύγουν νωρίς για να προλάβουν να πάνε στο μοναστήρι προτού κλείσει η εξώπορτα. Όμως ο Άγιος είχε μαζί τους πολύ κέφι και δεν τις άφηνε να φύγουν. Οι μοναχές του έλεγαν ότι έπρεπε να πάνε αλλά αυτός τους έλεγε, «μείνετε ακόμα λίγο και έχει ο Θεός». Τελικά αυτές έκαναν υπακοή στον Άγιο και μετά από πολλή ώρα ξεκίνησαν με ένα ταξί για το μοναστήρι  τους πολύ καθυστερημένες.  Δεν έφτανε η καθυστέρηση που είχαν όταν ξεκίνησαν, αλλά και ο οδηγός του ταξί πήγαινε πάρα πολύ αργά διότι είχε πάρα πολύ κίνηση ο δρόμος.  Οι μοναχές ήταν απελπισμένες για την καθυστέρηση που θα είχαν όταν θα πήγαιναν στο μοναστήρι τους διότι όπως μετρούσαν το χρόνο θα πήγαιναν εκεί αρκετή ώρα μετά που θα έκλεινε η είσοδος του Μοναστηριού.  Με μεγάλη τους έκπληξη είχαν διαπιστώσει ότι είχαν φτάσει στην ώρα τους το Μοναστήρι, σαν να και είχαν περάσει μόνο δεκαπέντε λεπτά από τότε που είχαν φύγει από το Μήλεσι. Το πιο πάνω θαύμα με έχει προβληματίσει για πολλά χρόνια γιατί για μένα είναι από τις λίγες θαυματουργικές επεμβάσεις στο χωροχρόνο που έχουν καταγραφεί στην Ορθόδοξή μας Παράδοση και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με τη συμβατική σύγχρονη επιστημονική γνώση.

Δεν θέλω να αναφερθώ στη βοήθεια που προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει με θαυματουργικό τρόπο από το 2001 ο Άγιος στο διαστημικό πρόγραμμα HELLAS SAT αλλά ούτε και στα άλλα προορατικά του χαρίσματα που άφηναν αμήχανο όποιο δεχόταν τη χάρη του. Εξετάζοντας όμως τον Ορθόδοξο Συναξαριστή διαπιστώνει κάποιος ότι δεν υπάρχει ακόμα Άγιος προστάτης της έρευνας και της τεχνολογίας και για αυτό θεωρώ ότι ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης δίκαια μπορεί να χαρακτηριστεί ως ο σοφός Άγιος της σύγχρονης έρευνας και τεχνολογίας.

Πηγη:   http://www.immorfou.org.cy

Η Μάννα. (του Ηγουμ Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγ. Ορους Αρχμ. Γρηγορίου)

Μὲ τὴν ἁγία αὐτὴ λέξη χαρακτηρίζουμε ὅ,τι περισσότερο ἀγαποῦμε καὶ σεβόμαστε στὴν ζωή μας. Μάννα λέμε τὴν Ἐκκλησία –συνηθισμένη φράση στὰ Πατριαρχεῖα «ἡ Μήτηρ ἡμῶν Ἐκκλησία»– καὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλος πιὸ ταιριαστὸς χαρακτηρισμός, γιατὶ δείχνει ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ μητέρα ὅλων τῶν εἰς Χριστὸν πιστευόντων. Μάννα γλυκειὰ ἀποκαλοῦμε καὶ τὴν πατρίδα μας. Λέξη πού, ὅταν τὴν ἐκφέρουμε, γεμίζει τὸ στόμα μας γλύκα γιὰ τὴν χώρα ποὺ ζοῦμε καὶ τὸν τόπο ποὺ κατοικοῦμε. Μάννα εἶναι καὶ αὐτὴ ποὺ μᾶς κυοφόρησε καὶ μᾶς ἔφερε στὸν κόσμο. Πάνω σ᾽ αὐτὴν τὴν λέξη στηρίζονται ἑκατοντάδες γλυκειὲς προσφωνήσεις. Μάννα νιὸς καὶ μάννα γέρος. Καὶ στὸν πόνο μάννα θὰ φωνάξουμε καὶ στὴν χαρὰ τὴν λέξη μάννα θὰ κροτήσουμε. Καὶ τὸ πιὸ ὄμορφο πρόσωπο πάνω στὴν γῆ, τὴν Παναγία μας, μάννα τὴν προσφωνοῦμε καὶ γεμίζει ὅλο τὸ εἶναι μας ἀπὸ τὴν γλυκάδα αὐτῆς τῆς προσφώνησης.

Ἀπὸ τοὺς ἀρχαιοτάτους χρόνους, ὅταν ὁ τύραννος, ὁ κατακτητής, ἤθελε νὰ τιμωρήση, νὰ πονέση τὴν μάννα ἢ τοὺς γονεῖς πιὸ πολύ, ἔσφαζε τὰ τέκνα τους μπροστά τους. Μιὰ τιμωρία μὲ τόση σκληρότητα, ποὺ οὔτε τὰ θηρία δὲν δείχνουν. Μπορεῖ νὰ εἶμαι μοναχὸς καὶ μεγάλος στὴν ἡλικία, καὶ ὅμως αἰσθάνομαι τὴν στοργὴ τῆς μάννας. Ὅλες οἱ ἀγκαλιὲς εἶναι γλυκειὲς καὶ ὄμορφες, τῆς μάννας ὅμως ἡ ἀγκαλιὰ εἶναι φιλόστοργη καὶ μακριὰ ἀπὸ κάθε ἡδονικὴ ἀπόλαυση. Ἀκόμα καὶ ὁ πατέρας, ὅταν θέλη νὰ τιμωρήση τὸ παιδί του, λέει τὶς φοβερὲς ἐκεῖνες κουβέντες: βλαστημάει τὴν μάννα ποὺ τὸ γέννησε καὶ δίνει τὴν παραγγελία στὸ μικρὸ παιδί: «πὲς σ᾽ αὐτήν»· χάνει καὶ τὸ ὄνομά της καὶ τὴν ἰδιότητά της. Μέχρι σήμερα τὸ ἀκοῦμε καὶ λέμε: «Κύριε, λυπήσου μας καὶ μὴ μᾶς ρίχνης στὴν παγωμένη λίμνη». Οἱ λέξεις αὐτὲς εἶναι σὰν νὰ σὲ ἁρπάζη ὁ ἴδιος ὁ πατέρας καὶ σὲ ρίχνη σὲ παγόνερα.

Ποιός στὴν στέρηση τῆς μάννας δὲν αἰσθάνεται μοναξιὰ καὶ λησμοσύνη ἀπ᾽ ὅλους; Ὁ Ἑβραῖος μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Ἱερουσαλήμ, καταριότανε τὸν Ἀσσύριο καὶ τοῦ ἔλεγε: «Θὰ εἶναι μακάριος αὐτὸς ποὺ θὰ συντρίψη τὰ παιδιά σου πάνω στὴν πέτρα». Καὶ οἱ ἅγιοι Μάρτυρες πέρασαν τέτοιο ψυχικὸ μαρτύριο· νὰ γδέρνωνται καὶ νὰ μαχαιρώνωνται μπροστὰ στὴν μάννα ποὺ τοὺς γέννησε. Ἐκεῖ φαίνεται ἡ μεγάλη ἰσχὺς τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν Θεό.

Ἀλλὰ καὶ οἱ νεώτεροι τύραννοι καὶ κατακτητὲς ἔφθασαν στὸ σημεῖο μπροστὰ στὴν μάννα νὰ ἀνάβουνε φούρνους καὶ νὰ ρίχνουν μέσα τὰ παιδιά της. Ὑπάρχει ἀκόμα ἕνας τέτοιος φοῦρνος στὸν Χορτιάτη. Ὅλη ἡ γῆς στενάζει ἀπὸ τὶς λογχεύσεις στὴν τρυφερὴ καρδιὰ τῆς μάννας.

Σήμερα οἱ κρατοῦντες δὲν χρησιμοποιοῦν ἐμφανῶς ὅπλα καὶ σπαθιά, ἀλλὰ προσπαθοῦνε μὲ τρόπους σατανικοὺς νὰ ἐμποδίσουν τὸ ζευγάρι νὰ ἔχη παιδιά. Ἡ πολυτεκνία τίθεται τεκμήριο φορολογίας. Ἀναγκαστικὰ τυραννιῶνται οἱ γονεῖς ποὺ θέλουν παιδιά, καὶ μάλιστα ἡ μάννα. Δὲν γεννήθηκα ἀπὸ βράχο, ἀπὸ μάννα ἦρθα στὸν κόσμο. Καὶ ἐνθυμοῦμαι ὅτι ἦταν παραπονιάρα στὸν Θεό, ποὺ δὲν τῆς ἔδωσε πολλὰ παιδιά, ἂν καὶ ἡ ἡλικία της εἶχε πιὰ προχωρήσει. Ἡ πολυτεκνία εὐτυχῶς εἶχε περάσει μερικὰ χρόνια στὰ χέρια τῆς Ἐκκλησίας, στὰ χέρια τῶν πνευματικῶν, τῶν ἐξομολόγων, ποὺ ἐνθαρρύνανε τὴν παιδοποιΐα καὶ συναντούσαμε ἔτσι ἕνα παιδάκι στὸν δρόμο καὶ μιὰ μάννα βρεφοκρατοῦσα.

Σκύλα κυβέρνηση, πουθενὰ δὲν μπορεῖς νὰ βοηθήσης τὸν Νεοέλληνα, ἀλλὰ ἀκόμα καὶ στὴν ἀπόκτηση παιδιῶν βράζει τὸ καζάνι τῆς σκληρότητας, τῆς ἀπανθρωπιᾶς, ὅπου ρίχνεις κάθε παιδὶ ποὺ θά ᾽ρθη στὸν κόσμο. Ἐνθαρρύνεις τὴν ἔκτρωση, ποὺ εἶναι ἡ μεγαλύτερη ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν. Ἀφήνεις τὴν Ἐκκλησία χωρὶς παιδιὰ καὶ τὴν Ἑλλάδα χωρὶς Ἑλληνόπουλα. Θὲς στρατό; Ἀπὸ ποῦ θὰ τὸν κόψης, ἀπὸ τὰ βράχια τῶν ξένων; Στερεῖς τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ παιδιὰ, ποὺ αὔριο μποροῦσαν νὰ γίνουν ἅγιοι. Στὴν κοινωνία στερεῖς τὴν δυνατότητα νὰ κάνη ἐπιλογὲς τῶν ἀνθρώπων μὲ τοὺς ὁποίους θὰ συνεργασθῆ. Πόσες φορὲς ἀκοῦμε: «Ἀφοῦ δὲν βρίσκω ἄλλον, πάω σ᾽ αὐτόν». Οἱ παλιοὶ ἔλεγαν: «Ἀλλοίμονο στὸ χωριὸ μὲ τὰ λίγα σπίτια». Ἀλλοίμονο στὴν χώρα ποὺ δὲν ἔχει παιδιά. Πόσο γρήγορα πήρατε τὴν θέση τοῦ Ἡρώδη καὶ σφαγιάζετε, μὲ τρόπο βέβαια «πολιτισμένο», ὄχι δεκατέσσερεις χιλιάδες, ἀλλὰ ἑκατομμύρια παιδιά.

Θεσπίσατε νόμους σὲ ὅλη τὴν κτίση, σὲ θάλασσα καὶ ξηρά, νὰ ἀπαγορεύεται τὸ κυνήγι τὴν ἐποχὴ τοῦ ζευγαρώματος. Πιὸ ἄνετα ζευγαρώνει μιὰ ἀρκούδα ἀπὸ ἕνα ζευγάρι ἀνθρώπων! Καὶ ἔτσι τὰ τρώει τὸ μαῦρο καμίνι τὰ νεογνά, τοὺς αὐριανοὺς φορεῖς τῆς χαρᾶς καὶ τῆς εὐτυχίας στὴν κοινωνία. Σκληρύνατε τὶς καρδιές σας σὰν τοὺς Ἀσσυρίους καὶ τοὺς Βαβυλωνίους, ἀλλ᾽ ἔρχεται ὥρα καὶ νῦν ἐστί, ποὺ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ θὰ τιμωρήση καθένα ποὺ ἀντιτίθεται στὸ ἔργο τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ. Τυράγνιες καὶ βάσανα θὰ βροῦνε κάθε Ἕλληνα ποὺ δὲν συνεχίζει τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ, τὴν δημιουργία. Αὐτὴ ἦταν ἡ μεγαλύτερη ἁμαρτία τοῦ διαβόλου· νὰ θανατώση τὸν ἄνθρωπο, γιὰ νὰ σταματήση ἡ δημιουργία. Γίνατε διαβόλοι, γίνατε ἄθεοι καὶ εἴσαστε καὶ θὰ παραμείνετε ἄσπλαγχνοι, ἄστοργοι, βάρβαροι. Δὲν σᾶς χωνεύει οὔτε ὁ οὐρανὸς οὔτε ἡ χαίνουσα γῆ. Τὸ φοβερώτερο πρᾶγμα εἶναι νὰ σταματήση ἐπάνω στὴν γῆ νὰ ἀκούγεται ἡ λέξη μάννα.

Ὁ μέγας Ναπολέων εἶχε ὑποσχεθῆ στοὺς Γάλλους ὅτι θὰ τοὺς φτιάξη μιὰ μεγάλη Γαλλία. Στὸ τέλος ποὺ δὲν τὰ κατάφερε, ἔλεγε αὐτὸς ὁ σοφὸς κυβερνήτης: «Δῶστε μου ἅγιες μητέρες, νὰ σᾶς φτιάξω μιὰ μεγάλη Γαλλία».

Κάποτε ἕνας νέος μοῦ ἐξωμολογεῖτο ὅτι ἡ μάννα του εἶναι πόρνη. Τοῦ λέγω: «Μπορεῖ γιὰ ὅλο τὸν κόσμο νὰ εἶναι ἔτσι, ἀλλὰ γιὰ σένα εἶναι ἡ μάννα σου». Κι ἔπεσε μὲ ἀναφιλητὰ στὴν ἀγκαλιά μου.

Βοηθήσετε νὰ κρατηθῆ στὸ ὕψος ἡ μάννα. Νὰ περπατῆ στὴν γῆ ἴσο μπόι μὲ τὴν Παναγία. Φαντάζεστε μιὰ Ἐκκλησία χωρὶς Παναγία; Φαντάζεστε μιὰ κοινωνία χωρὶς μάννα; Ἀγωνισθῆτε. Χάνουμε τὴν μάχη τῆς ζωῆς. Ἀλλοίμονο, ἂν δὲν τὰ καταφέρουμε νὰ φέρουμε τὴν μάννα μας κοντά μας.

Ἄθλιε ΣΥΡΙΖΑ, ἔσφαξες τὴν μάννα καὶ θὲς νὰ κυβερνᾶς τὴν Ἑλλάδα;

Ἐγέρθητε, Ἕλληνες, μὲ τὰ ὅπλα τοῦ Χριστοῦ σταματήσετε τὴν καταστροφὴ τῆς γῆς. Ἀδειάσαν οἱ ἐκκλησιές μας ἀπὸ νέους καὶ παιδιά. Ἀδειάσαν οἱ πεζόδρομοι ἀπὸ τὶς φωνὲς καὶ τὰ χαμόγελα τῶν παιδιῶν. Μὴ χαθῆ ἡ λέξη μάννα. Ἂς εἶναι ἡ νοστιμιὰ τῆς γῆς ποὺ κατοικοῦμε. Διῶξτε τοὺς ἀπάτορες-ἀμήτορες. Βυθίστε τους στὴν ἄβυσσο.

Μάννα Παναγιά, Συριζαῖοι νὰ μὴ ξαναφανοῦνε στὸν κόσμο.

Σήμερα ποὺ γιορτάζουμε τὸν Εὐαγγελισμό, πραγματικὰ γιορτάζουμε τὴν μάννα ἀπὸ τὶς ρίζες της. Σήμερα, μᾶς ἀποκαλύπτεται ἡ βουλὴ τοῦ Θεοῦ, νὰ μὴν ἐκλείψη ἡ μάννα ἀπὸ τὴν γῆ καὶ ἀπὸ τὸν οὐρανό. Σήμερα, ἂς ἀσπαστοῦμε ὅλοι τὴν μάννα καὶ μάλιστα τὴν Μάννα ποὺ ἔφερε τὸν Χριστὸ στὸν κόσμο. Ἡ χαρὰ στὸν κόσμο ἦρθε ἀπὸ τὴν μάννα. Ἂς χαίρεται κάθε γυναίκα ποὺ ἔγινε μάννα. Ἡ μητριαρχία ἐπεκράτησε περισσότερο τῆς πατριαρχίας («ἦν γὰρ υἱὸς τῆς μητρός αὐτοῦ»). Ἂς μνημονεύουμε τὴν μάννα καὶ ἂς ἔχη ὑπὸ τὴν προστασία του ὁ Θεὸς τὴν μάννα καὶ κάθε πατριαρχία καὶ μητριαρχία. Ἀμήν.

Γρηγόριος ὁ Ἀρχιπελαγίτης  

         Κυριακή, 25 Μαρτίου 2018

Δήλωση της αγάπης σε μια χώρα ...Aυστριακη εφημεριδα Kurier.at

της Δημοσιογραφου Birgit Braunrath

Στα δώδεκά μου είχε έλθει επιτέλους η ώρα που επιτρεπόταν πλέον να ταξιδέψω για πρώτη φορά μόνη μου στο αεροπλάνο, αλλά από την αγωνία με έπιασαν πόνοι στο στομάχι, όμως η χώρα όπου με κατέβασε απαλά το αεροπλάνο μού θεράπευσε αστραπιαία τους πόνους.

Η Αθήνα και οι άνθρωποί της, αυτό ήταν το σκηνικό των ομορφότερων ονείρων μου», γράφει εισαγωγικά, μεταξύ άλλων, η Μπίργκιτ Μπράουνρατ για να σημειώσει στη συνέχεια ότι αργότερα πάντα έτριβε τα μάτια της για να συνειδητοποιήσει ότι είχε βρεθεί πραγματικά εκεί, στο ζωντανό βιβλίο της ιστορίας,
που βρίσκεται πάντα στα πόδια της σε κάθε γωνιά, που της δείχνει την ιστορία τής Ανθρωπότητας, από τις Μυκήνες, την Επίδαυρο μέχρι τον Ισθμό της Κορίνθου, σαν να ήταν μια «μηχανή του χρόνου».

Που την «προσγειώνει και την απογειώνει σε ονειρεμένα νησιά όπως η Ύδρα και ο Πόρος», συμπληρώνει η συντάκτρια, για να αναρωτηθεί κατόπιν «για το πόσο πλούσιος είναι άραγε κάθε άνθρωπος, που μπορεί να ζει σε αυτή τη χώρα, πόσο απίστευτα πλούσιος», όπως η ίδια νόμιζε παλιά, αλλά που σήμερα συνειδητοποιεί ότι οι περισσότεροι άνθρωποι είναι φτωχοί, και γίνονται φτωχότεροι,

«Γίνονται όμως, μόνον οικονομικά φτωχότεροι», τονίζει η Μπίργλιτ Μπράουνρατ, «γιατί αυτό που είναι η Ελλάδα και οι Έλληνες στην καρδιά κανένας δεν μπορεί να τους το αφαιρέσει».

26.06.2015  Aυστριακη εφημεριδα Kurier.at

https://kurier.at/meinung/kolumnen/ohrwaschl/liebeserklaerung-an-ein-land/138.284.879

Liebeserklär­ung an ein Land

Birgit Braunrath Birgit Braunrath 26.06.2015

Mit 12 war es endlich ENDLICH so weit. Ich durfte zum ersten Mal in ein Flugzeug steigen. Vor Aufregung bekam ich Magenkrämpfe. Aber das Land, in dem mich das Flugzeug sanft absetzte, heilte mich blitzartig. Athen und seine Menschen – das war die Kulisse meiner schönsten Träume. Noch Jahrzehnte später weiß ich, wie mein Athen damals gerochen hat: eine unwiederbringliche Mischung aus Souvlaki, Zweitaktsprit und Orangenblüten.

Immer wieder rieb ich mir die Augen: War ich tatsächlich hier? In dem lebendig gewordenen Geschichtsbuch, das mir die Antike an jeder Ecke zu Füßen legt? Das mir die Menschheitsgeschichte von Mykene über Epidauros bis zum Kanal von Korinth zeigt, als wäre ich in einer Zeitmaschine? Das mich auf Trauminseln wie Hydra und Poros anlegen und abheben lässt? Wie reich ist jeder Mensch, der in diesem Land leben darf? Wie unsagbar reich? Dachte ich damals. Heute weiß ich: Die meisten sind arm. Und werden ärmer. Finanziell. Nur das, was Griechenland und die Griechen im Herzen ausmacht, kann ihnen keiner nehmen.

Γκρεμισμένος δαίμονας του Π. Φαλήρου . Πώς τον ονοματίζει ο δημιουργός του κ. Κωστ. Γεωργίου

Θα μπορούσαν οι του Δήμου (αν τους έκοφτε)
να το αφήσουν όπως είναι κάτω, να το κατουράνε οι σκύλοι (και όχι μόνο),
και να βάλει ένα Σταυρό πάνω στην κολόνα. Ο Σταυρός τελικά δεν τον νίκησε? 

Ακούστε το προσεκτικά στο τέλος.

Ορατοί άγγελοι ανάμεσά μας, εξαιτίας αυτών απολαμβάνουμε την ειρήνη.

Η νίκη της καλοσύνης και της υπομονής

( Πορφυρίας μοναχής )

    Μια πολύ γλυκιά κυρία, μου διηγήθηκε τα παρακάτω:
-Τον άνδρα μου τον παντρεύτηκα με προξενιό. Όμως χωρίς να το ξέρω, εκείνος αγαπούσε και είχε χρόνια δεσμό με μια κοπέλα, που οι δικοί του δεν την ήθελαν, αλλά αυτός δεν έπαψε ποτέ να την αγαπά.
Παντρευτήκαμε. Η μέρα του γάμου ήταν πολύ όμορφη.
Όμως οι όμορφες μέρες ήταν μόνο τρεις. Από την τέταρτη μέρα και επί δέκα επτά χρόνια η ζωή μου δίπλα του ήταν μια κόλαση. Όταν τον ρώτησα γιατί μου φερόταν τόσο άσχημα, μου αποκάλυψε πως αγαπούσε άλλη γυναίκα κι όχι εμένα. Έπεσα από τα σύννεφα!
-Τότε γιατί με παντρεύτηκες;
-Γιατί με πίεσαν οι γονείς μου. Εκείνη, βλέπεις, δεν την ήθελαν.
-Και εγώ τι φταίω να μου φέρεσαι έτσι;
-Σήκω και φύγε, άμα δεν σου αρέσει.
-Που να πάω; Ντρέπομαι τα αδέλφια μου και τον κόσμο.
-Ε! Τότε κάτσε εδώ και βούλωστο.
Αυτή ήταν η απάντησή του. Μαζί κοιμόμασταν, όταν τσακωνόταν με την άλλη. Ωστόσο έμεινα έγκυος!
Μόλις του το είπα, έγινε θηρίο έτοιμο να με κατασπαράξει! Μου ζήτησε να το ρίξω. Εγώ όμως, δεν το κάνα. Για κανέναν και για τίποτε δεν θα σκότωνα το παιδί μου. Μ' αυτόν τον τρόπο γέννησα τρία κορίτσια.
-Εργάζεστε;
-Ναι! Έχω δικό μου κομμωτήριο. Ποτέ όμως οι πελάτισσές μου δεν με είδαν κλαμένη ή πικραμένη. Ούτε και τα παιδιά μου. Την πίκρα μου την έκρυβα βαθιά μες' στην ψυχή μου, τη μοιραζόμουν μόνο με τον Θεό. Ξέρεις τι σημαίνει να κοιμάσαι με τον άνδρα σου, όποτε τσακώνεται με τη φιλενάδα του;
-Δεν το έχω ζήσει, όμως μπορώ να σε καταλάβω. Καλά, αυτή δεν βρήκε κάποιον να παντρευτεί, να κάνει οικογένεια;
-Παντρεύτηκε, έχει και δύο παιδιά. Αλλά με τον άνδρα μου δεν χώρισαν ποτέ.
-Ο άνδρας της δεν το έχει καταλάβει;
-Δεν ξέρω.
-Τα παιδιά σας δεν έχουν καταλάβει τίποτε;
-Όχι! Πάντα τον δικαιολογούσα, τον κάλυπτα. Αλλά και ποτέ δεν μαλώσαμε. Γιατί ποτέ δεν τον ρώτησα ούτε πού ήταν ούτε γιατί άργησε ούτε αν ήταν με αυτήν. Τίποτα! Όποια ώρα κι αν ερχόταν, αν ήταν μπροστά τα παιδιά, του έλεγα: Καλώς τον Δημητράκη! Και ετοίμαζα το τραπέζι για να φάει.
-Πώς το άντεχες αυτό;
-Δεν μπορούσα να κάνω κι αλλιώς. Έπρεπε να δώσω το καλό παράδειγμα στα παιδιά μου. Ήθελα να μάθουν την αξία του σεβασμού, την αξία της αγάπης, την αξία της υπομονής.
-Και, δόξα τω Θεώ, εσύ διαθέτεις πολλή υπομονή.
Εδώ χαμογέλασε. Συνέχισα:
-Τα παιδιά σου, ποιος σου τα κρατούσε, τις ώρες που εσύ εργαζόσουν;
-Η μητέρα μου. Και ξέρεις πώς τους περνούσα τα μηνύματα για οτιδήποτε ήθελα να αποφύγουν;
-Πώς;
-Τους τα έγραφα σε κασέτα. Από τον καιρό που ήταν μωρά, έγραφα κάθε μέρα κάτι στην κασέτα, την έδινα στη μητέρα μου και της έλεγα να τους βάζει να την ακούνε. Έτσι δεν ένιωθαν πολύ την απουσία μου.
Αυτό γινόταν επί δεκαεπτά χρόνια. Ό,τι μήνυμα ήθελα να τους περάσω, το παρουσίαζα πως το είχα ακούσει στο κομμωτήριο. Για τα ναρκωτικά, ας πούμε, τους έλεγα πως είχε έρθει μία πελάτισσα στο μαγαζί, που ήταν πολύ πικραμένη, γιατί το παιδί της είχε μπλέξει με κάποιους φίλους, που τον παρέσυραν στα ναρκωτικά... ή άλλοτε πως γνώρισα κάποιο κορίτσι, που έμπλεξε με κάποιο αγόρι και έμεινε έγκυος και από την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη τής προέκυψαν πολλά δυσεπίλυτα προβλήματα.
Όταν μεγάλωσαν, δεν πήγαιναν στη γιαγιά τους, αλλά προτιμούσαν να καθίσουν σπίτι να διαβάσουν. Τους έλεγα πως, όταν έρθει ο πατερούλης, έπρεπε να του σερβίρουν το φαγητό, να τον περιποιούνται, αφού εκείνος αγωνίζεται για μας, γιατί μας αγαπάει πολύ. Έτσι, κάθε μέρα γυρίζοντας από το σχολείο, θα έβαζαν πρώτα να ακούσουν το μήνυμα της μαμάς.
-Συγγνώμη. Όλα αυτά πώς τα άντεχες;
-Σου είπα: Την πίκρα μου τη μοιραζόμουν με το Θεό, γι' αυτό και άντεχα. Αν συζητούσα με κάποια φίλη τα προβλήματά μου, σίγουρα θα είχα χωρίσει. Άκου τη συνέχεια, για να δεις την κατάληξη.
-Είμαι όλη αφτιά! Ακούω.

-Λοιπόν! Επί δεκαεπτά χρόνια, διακοπές πήγαινα μόνη με τα παιδιά μου. Εκείνος δεν ήρθε ποτέ, με όσα παρακάλια κι αν του έκαναν τα παιδιά. Μια χρονιά, γυρνώντας από τις διακοπές μας, βρήκα μια κασέτα στο κομοδίνο μου, που έγραφε πάνω «Σ' αγαπώ». Παραξενεύτηκα! Τι κασέτα ήταν αυτή; Σκέφθηκα πως θα ήταν για τη φιλενάδα του. Όταν το βράδυ κοιμήθηκαν τα παιδιά, έβαλα να την ακούσω.
Εδώ γέλασε.
-Γιατί γελάτε; τη ρώτησα περίεργα.
-Γιατί η κασέτα ήταν γραμμένη από τον άνδρα μου για μένα!
-Τι έλεγε η κασέτα;
-Πριν σου πω τι έλεγε η κασέτα, θα σου πω τι έκανε πριν.
-Τι έκανε;
-Είχε μαλώσει άσχημα με τη φιλενάδα του και χώρισαν. Πήγε σπίτι και κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο των παιδιών. Γνώριζε πως τους γράφω κασέτες, πήρε μια στην τύχη και την άκουσε. Κι ύστερα κι άλλες... Έτσι άκουσε τι έλεγα στα παιδιά και συγκινήθηκε. Πήρε λοιπόν και αυτός μια κασέτα και μου έγραψε:
«Συγχώρεσε με για ότι σου έχω κάνει. Τώρα καταλαβαίνω πόσο πολύ σ' έχω πληγώσει, πόσο πολύ σ' έχω ταπεινώσει. Και εσύ ούτε μία άσχημη κουβέντα δεν είπες ποτέ, πάντα τρυφερή και γλυκιά μαζί μου. Άκουσα μερικές κασέτες σου, που μιλάς στα παιδιά μας. Δεν με κατηγόρησες ποτέ. Μόνο καλά λόγια έβγαιναν από τα χείλη σου. Τώρα κατάλαβα γιατί μ' αγαπούν τόσο πολύ τα παιδιά μας. Σε παρακαλώ, συγχώρεσε με, και σου υπόσχομαι, ότι σου στέρησα όλα αυτά τα χρόνια, να σου τα δώσω απλόχερα από εδώ και πέρα. Θα είσαι η βασίλισσα της καρδιάς μου. Σε παρακαλώ, συγχώρεσε με. Αυτή την ώρα που σου μιλάω, πίστεψέ με πως αισθάνομαι πολλή αγάπη για σένα, μου λείπεις. Σ' αγαπώ».
Ακούγοντάς τα όλα αυτά, ένιωσα όμορφα, δυσκολευόμουν όμως να τα πιστέψω. Στη σκέψη μου ήρθαν, σαν κινηματογραφική ταινία, όσα μου έκανε και όσα μου έλεγε. Έτσι με πήρε ο ύπνος.
Όταν γύρισε το βράδυ, τον άκουσα, μα δεν σηκώθηκα, όπως έκανα πάντα, για να του βάλω φαγητό. Έκανα πως κοιμόμουν. Εκείνος ήρθε και ξάπλωσε δίπλα μου, σιγά-σιγά, για να μη με ξυπνήσει και με πήρε αγκαλιά, για πρώτη φορά στα δεκαεπτά μας χρόνια. Και όχι μια απλή αγκαλιά, αλλά πολύ τρυφερή... Με φίλησε απαλά στην πλάτη και ψιθύρισε: «Συγχώρεσε με, σ' αγαπώ!»
Από εκείνη την βραδιά η ζωή μου άλλαξε τελείως. Ο Δημήτρης έγινε άλλος άνθρωπος... Τρυφερός, στοργικός, δεν μου χάλασε ποτέ χατίρι. Με λίγα λόγια γίναμε οικογένεια.
Να ξέρεις πως στη ζωή, όταν αγωνίζεσαι, θα χάνεις μάχες, μα στο τέλος τον πόλεμο εσύ θα τον κερδίσεις.

Και κάτι άλλο: Χωρίς πίστη στον Θεό, δεν έχεις όπλα να παλέψεις!


Την ιστορία την αφηγείται η οδηγός ταξί Ράνια Υδραίου, σήμερα μοναχή Πορφυρία και συγγραφέας του εξαιρετικού βιβλίου Ταξιδεύοντας στα τείχη της πόλης