Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Αλεξεξάντερ Ντούγκιν στο Αγιο Ορος Τα τελευταία στρατεύματα του Θεού είναι εδώ, στην καρδιά της χριστιανικής βυζαντινής ιστορίας, και ασχολούνται ενεργά με τον υπέρτατο αγώνα ενάντια στα ξεπεσμένα πνεύματα, και στην ορδή των διαβόλων.

Στα πλαίσια της επισκέψεως  του Ρώσου Προέδρου και του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κκ. Κυρίλλου  στο Άγιο Όρος στις 28 Μαΐου,  πραγματοποιήθηκε  επίσκεψη του  Αλεξεξάντερ Ντούγκιν ως  επικεφαλής τηλεοπτικού συνεργείου που μετέβη στην περιοχή για την διενέργεια ρεπορτάζ, αναφέρει ρωσικό δημοσίευμα.
Αξιωματούχοι της ΕΕ προσπάθησαν να εμποδίσουν το έργο του ρωσικού καναλιού, και συνέλαβαν τον αρχισυντάκτη της ρωσικής εκπομπής Αλεξάντερ Ντούγκιν, ο οποίος είχε κατεύθυνση προς  το Άγιο Όρος για την προετοιμασία της επίσκεψης.
Ο ανταποκριτής του κέντρου αναλύσεων  «Katechon»  Ντάρια  Πλατόνοφ μίλησε με τον Ρώσο φιλόσοφο, πολιτικό αναλυτή και αρχισυντάκτη της εκπομπής «Κωνσταντινούπολη + +»,  Αλεξάντερ Ντούγκιν για τα αίτια του περιστατικού, καθώς και για το Άγιο  Όρος και την Ευρώπη,  την παραμονή της ιστορικής επίσκεψης.
...................................
Κύριε Αλέξανδρε , χθες ήσασταν υπό κράτηση στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης, ενώ σας αρνήθηκαν  το δικαίωμα να εισέρθετε στο ελληνικό έδαφος. Πώς μπορείτε να εξηγήσετε τους λόγους για τους οποίους δεν σας επιτράπει η είσοδο σας στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
– Οι λόγοι της κράτησης μου  ήταν πολύ παράξενοι. Πληροφορήθηκα ότι το όνομά μου, είχε αποθηκευτεί σε κάποιου είδους λίστα στην Ουγγαρία. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, είχε κατατεθεί  αίτημα απαγόρευσης εισόδου μου στην ΕΕ. Σε τακτά χρονικά διαστήματα, η ελληνική αστυνομία σημείωνε  κάποια έγγραφα  αλλά στην συνέχεια τα έσκισε. Έβαλε σφραγίδα στο διαβατήριο μου με λογότυπο την  απαγόρευση εισόδου μου στην ΕΕ, και τότε  προσπάθησαν να με διώξουν .
Οι εκπρόσωποι της ελληνικής αστυνομίας συμπεριφέρθηκαν αρκετά ακανόνιστα. Στην Ουγγαρία  ήμουν πριν  25 έτη , δεν είπα ποτέ κάτι αρνητικό ούτε έχω  κάνει κάτι εναντίον των Ούγγρων, ή δεν συμβαίνει οτιδήποτε με το τρέχον πολιτικό σύστημα, αλλά  με πολλούς ανθρώπους στην Ουγγαρία έχω μια μεγάλη και καλή σχέση. Αλλά αφού υποτίθεται ότι οι Ούγγροι αρνήθηκαν την πρόσβαση μου στην ΕΕ το 2014, πως εγώ έχω πάει στην Ευρώπη τόσες πολλές φορές ;  Και  αυτό μου έκανε εντύπωση,  διότι η ελληνική αστυνομία κοίταξε την Ευρωπαϊκή βίζα μου.
Η συμπεριφορά της αστυνομίας ήταν προφανές ότι αφορούσε την λήψη  αντικρουόμενων οδηγιών. Αρχικά, ήμουν έτοιμος να απελαθώ  αμέσως, με είχαν ακόμη  οδηγήσει σε κάποια έξοδο,  για να επιβιβαστώ  σε αεροπλάνο της «Aeroflot». Σε όλες τις δράσεις της  η ελληνική αστυνομία είχε  προφανώς κάποιους δισταγμούς λόγω μια  αβέβαιης πολιτικής ίντριγκας. Ήταν προφανές ότι κάποιος δίνει εντολές για την είσοδο των προσκυνητών  και άλλων ανθρώπων  για να φτάσουν  στο Άγιο Όρος. Ήμουν έτοιμος για οποιαδήποτε περαιτέρω κατάσταση .
Έμεινα στο σταθμό του αεροδρομίου το  μεγαλύτερο μέρος της νύχτας. Μου  φέρθηκαν πολύ καλά, και προσεκτικά. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Ο επικεφαλής της αστυνομίας αεροδρομίου ήρθε στην συνέχεια και μου ζήτησε  συγγνώμη, και είπε ότι υπήρξε μια παρεξήγηση. Για να αλλάξει την απαγόρευση  εισόδου μου έθεσε μια ειδική σφραγίδα .
Είμαι πολύ ευγνώμων προς τους συναδέλφους δημοσιογράφους μου, πολιτικούς , και μια σειρά από δημόσια πρόσωπα που επιβλέπουν  τις σχέσεις με την Ελλάδα και προσωπικά με τον γενικό  παραγωγό της εκπομπής «Κωνσταντινούπολη + +» Konstantin Malofeev, οι οποίοι με στήριξαν ενεργά σε αυτή την κατάσταση. Και ιδιαίτερα  οι εκπρόσωποι του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, σε αυτή την κατάσταση λειτούργησαν πολύ αποτελεσματικά και γρήγορα. Χάρη σε αυτές τις κοινές προσπάθειες εξομαλύνθηκε η  κατάσταση.
Το μόνο άσχημο ήταν ο χαμένος χρόνος, αλλά πιστεύω ότι είναι ευθύνη μου  το προσκύνημα στο Άγιο Όρος. Οι δυσκολίες και οι δοκιμασίες συνοδεύουν πάντα τους προσκυνητές και τους ανθρώπους που εκτελούν συγκεκριμένες ιστορικές, πολιτισμικές αποστολές. Το ίδιο πράγμα συνέβη και στην  οργάνωση ενός τηλεμαραθωνίου με την ιστορική επίσκεψη του Ρώσου προέδρου και του επικεφαλής της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Άγιο Όρος. Η αποστολή αυτή είναι περίπλοκη και δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές οι δυνάμεις που εκδηλώνονται ενάντια , και είναι εκείνες ακριβώς που   θέλουν να την σταματήσουν.
– Ποια είναι τώρα η διάθεση στο Άγιο Όρος, και πώς να προετοιμάστηκαν  για την επίσκεψη του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Πατριάρχη Κυρίλλου;
– Στην πραγματικότητα η ζωή στο Άγιο Όρος δεν επηρεάζεται από  εξωτερικά γεγονότα, αυτό δεν αφορά αυτήν την εσωτερική κοινότητα . Εδώ, ο καθένας τογνωρίζει καλά αυτό . Εδώ διεξάγονται  όλα με μια μεγάλη προσοχή. Δεν υπάρχει φασαρία. Επειδή το Άγιο  Όρος είναι ένα μέρος όπου κάθε στιγμή ένα  πρόσωπο  ζει την εμπειρία της Εκκλησίας. Αυτό που μπορεί να είναι ένα εξωτερικό γεγονός , ακόμη και σε μεγάλη κλίμακα, εκεί τα βλέπουν  μέσα από ένα «παραθυράκι»,  μεταξύ ύπαρξης και ανυπαρξίας. Και  αυτό το όριο είναι σημαντικό γιατί αξία εκεί  έχει  μόνο η πνευματική σημασία των γεγονότων. Έτσι, δεν βλέπω καμία  μεγάλη αναστάτωση στο Άγιο Όρος. Αλλά συζητώντας την επικείμενη επίσκεψη όλα ήταν  ήσυχα θα έλεγα, αλλά  με κάποιους  εσχατολογικούς  τόνους. Δεδομένου ότι  παραδοσιακά στο Άγιον Όρος υπάρχει μια προφητεία που τις τελευταίες ημέρες είναι ακόμα πιο έντονη και αφορά την  σύγκρουση μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων, και στην οποία η Ρωσία θα βοηθήσει στην αποκατάσταση και στο  μεγαλείο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Χάρη στην Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και τις προσπάθειές της  θα πρέπει να επιστραφεί στους Χριστιανούς και ο Ιερός Ναός της Αγίας Σοφίας ( Κωνσταντινούπολη).
Πολύ ήσυχα, σχεδόν αδιάφορα σε αυτό το εσχατολογικό κομμάτι , όλα είναι ρομαντικά , δίνοντας  μια προοπτική στην Ελληνική Ορθοδοξία που την  πιστεύω.
Και λαμβάνοντας υπόψη την προσοχή στο Άγιο Όρος, την προσοχή προς την Ελλάδα από την ρωσική  πολιτική και πνευματική ηγεσία  είναι  θα έλεγα,  μια  φυσική  εκπλήρωση των ίδιων των προφητειών  του Αγίου  Κοσμά του Αιτωλού  και του Αγίου Παϊσίου του Αθωνίτη . Αυτό είναι, ίσως, ο λόγος θα μπορούσε να προσδιοριστεί αυτή η φράση: «Τίποτα προσωπικό, απλά πλησιάζει το τέλος του κόσμου».
Αλλά αυτό στο Άγιο Όρος δεν γίνεται με  απελπισία ενώ   δεν υπάρχει  ταυτόχρονα έξαρση. Ακριβώς,  είναι μια  πολύ ήσυχη ομολογία απο την Ιερή Κοινότητα , η οποία  έχει μια εσωτερική εμπιστοσύνη, ότι η ψευδαίσθηση του υλικού σύμπαντος θα καταρρεύσει αργά ή γρήγορα, και θα αποκαλυφθεί  το κρυμμένο νόημα της παγκόσμιας ιστορίας.
Και οι μοναχοί στο Άγιο Όρος με απόλυτη  συγκέντρωση, ηρεμία, είναι απολύτως πειστικοί για αυτό,  και με αυτοπεποίθηση το  αναμένουν . Το ίδιο πιστεύουν και οι Ρώσοι μοναχοί στο Άγιο Όρος για την εμφάνιση  αξιόλογων, σημαντικών  εσχατολογικών σημείων .
– Τώρα που υπάρχει η μέγιστη ένταση στην Ευρώπη, η ιστορία της εσχατολογικής διάστασης εκδηλώνεται πιο έντονα στο Άγιον Όρος. Εκεί  στην ΕΕ όμως , υπάρχει μια εντελώς διαφορετική κριτική αναθεώρηση. Μπορούμε να πούμε ότι αυτή είναι μια διαφορετική αντίληψη για  την προσδοκία του τέλος του κόσμου; Εάν η ΕΕ προσπαθεί  να κρυφθεί από αυτό το τέλος του κόσμου,  στο Άγιο Όρος το αντιλαμβάνονται ως μια φυσική πορεία της ανάπτυξης της ανθρώπινης  χριστιανικής ιστορίας. Μπορούμε να πούμε ότι στο Άγιο  Όρος ζουν  εν αναμονή της Δευτέρας Παρουσίας, ενώ η ΕΕ προσπαθεί να «αναβάλει» τέλος του κόσμου; Το  Άθως είναι το μόνο μέρος στην Ευρώπη, στο οποίο αναμένουν το  τέλος του κόσμου, και την φυσική πορεία της ιστορίας για το τι πραγματικά είναι;
– Αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αν μιλάμε για το ρόλο του Αγίου Όρους στην Ευρώπη, νομίζω ότι το Άγιο Όρος είναι αυτό είναι ακριβώς,  η ρίζα δηλαδή της  Ευρώπης: είναι μια ελληνική ορθόδοξη κοινότητα,  μια χριστιανική κοινότητα , η οποία, για να κυριολεκτήσουμε, αποτέλεσε τον κύριο φορέα του σχηματισμού του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Το Άγιο Όρος  δεν είναι μόνο μια περιοχή  της Ευρώπης, είναι, στην πραγματικότητα, το πνευματικό κέντρο της Ευρώπης. Το Άγιο Όρος είναι η  ίδια η Ευρώπη, η κύρια πνευματική πρωτεύουσα της, η οποία παρέμεινε άθικτη, και δεν υποβλήθηκε σε κανενός είδους  «παραμόρφωση».
Το  πνεύμα των ανδρών-μοναχών εδώ είναι συμπυκνωμένο, βαθύ, θεολογικό με ησυχαστικό προσανατολισμό και  είναι αφιερωμένο στη διάσωση, την λατρεία, στην αντίληψη της καθημερινότητας, κάθε δευτερόλεπτο,  του φόβου του Κυρίου, ενώ την ίδια στιγμή όλοι τους ελπίζουν   για το μέλλον της αναστάσεως και της σωτηρίας. Αυτό είναι ακριβώς  η ουσία της Ευρώπης, και του Αγίου  Όρους.
Την ίδια ακριβώς  στιγμή, όπως πολύ σωστά επισημάνατε, η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ακριβώς το αντίθετο.
Η υπόλοιπη Ευρώπη ασχολέιται με την  «στιγμιαία στιγμή» της ζωής, που αποτελεί την  λήθη του θανάτου, και αυτό είναι η  πλήρης απώλεια της ιστορίας, που είναι γεμάτη από μια  μεταμοντέρνα δηλητηρίαση, με την ελευθερία και την νομιμοποίηση όλων των μορφών της διαστροφής.
Αυτή η αντι-Ευρώπη,  είναι απλώς το ακριβώς αντίθετο του Αγίου Όρους . Η σύγχρονη Ευρώπη είναι απέναντι στον  ίδιο της τον εαυτό . Το Άθως, αντίθετα, παραμένει πιστό στις αληθινές ρίζες της ευρωπαϊκής ταυτότητας.
Ως εκ τούτου, αυτή η ένταση, θα είναι αισθητή. Με αυτά ως δεδομένα, η κράτηση μας στη Θεσσαλονίκη είχε έναν συγκεκριμένο συμβολισμό. Βλέπουμε την αντιπαράθεση των δύο αυτών αρχών.
Από την μία πλευρά  το μεταμοντέρνο, φιλο-αμερικανικό, εντελώς υλιστικό πρότυπο, οι πιστοί του οποίου  δεν ενδιαφέρονται για την ιερότητα, της εν Χριστώ  ζωής μετά το θάνατο, την ανάσταση των νεκρών, και από την άλλοι πλευρά οι πιστοί που διαθέτουν την  λογική   αίσθηση της ιστορίας  του κόσμου, και αντίστοιχα του τέλος του κόσμου. Άλλωστε την  αρχή του κόσμου κανείς δεν την θυμάται,  το τέλος όμως , κανείς δεν σκέφτεται.
Ναι, η δυαδικότητα και η αντιπαράθεση αφορά  δύο διαφορετικές  Ευρώπες . Αυτή η μάχη διεξάγεται παντού: στο Άγιον Όρος, στην ίδια την Ευρώπη, στις καρδιές και τα μυαλά μας …
Εκείνοι οι μοναχοί  που ζουν  στο μέρος αυτό  δεν υποχωρούν, και, κυρίως, δεν σταματούν  ποτέ να προσεύχονται στον Θεό .
Τα τελευταία στρατεύματα του Θεού είναι εδώ, στην καρδιά της χριστιανικής βυζαντινής ιστορίας, και  ασχολούνται ενεργά με τον υπέρτατο  αγώνα ενάντια στα ξεπεσμένα πνεύματα, και στην  ορδή των διαβόλων.
Ο  δυτικός ευρωπαϊκός πολιτισμός συνέχισε με συνέπεια να αρνείται τον εαυτό του , να προδίδει τον Χριστό νομιμοποιώντας τις κακίες με την δημιουργία ενός  συστήματος με όλες τις πιθανές αποκλίσεις και  διαστάσεις, κατέληξε ο Ντούγκιν.

πηγή: http://www.pentapostagma.gr