Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΑ...

απο email
Ευσταθίου Μεγαλομάρτυρος, 19/9-2/10/2009
Λεόντιος Μοναχός Διονυσιάτης
www.imdleo.gr
Από τις ειδήσεις (2006): «Ομοιοπαθητικός» πόλεμος
ξέσπασε τίς μέρες αυτές στην Βρετανία. Για μάγισσες και
ματζούνια μιλούν οργισμένοι, πολλοί επιστήμονες...
Λονδίνο
«Είναι σαν να δίνεις την άδεια στις μάγισσες να πωλούν τα
ματζούνια τους», λένε Βρετανοί γιατροί και άλλοι
επιστήμονες, οι οποίοι έχουν εξοργιστεί από τους νέους
κανονισμούς για τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Πρώτη φορά θα επιτραπεί η κυκλοφορία ομοιοπαθητικών
φαρμάκων χωρίς τα αυστηρά κριτήρια που τηρούνται για τα συμβατικά φάρμακα, καθώς εγκρίνεται
η αναγραφή στις ετικέτες τους των παθολογικών καταστάσεων τις οποίες, σύμφωνα με τους
ισχυρισμούς των ομοιοπαθητικών, θεραπεύουν. Η αλλαγή που αποφασίστηκε από την κυβέρνηση
χαιρετίστηκε από τους παρασκευαστές ομοιοπαθητικών φαρμάκων, αλλά καταγγέλθηκε από
γιατρούς, επιστήμονες και μέλη του Κοινοβουλίου.
Ο Μάικλ Μπάουμ, χειρουργός καρκινολόγος, λέει:
«Είναι σαν να δίνεις την άδεια στις μάγισσες να πωλούν τα ματζούνια τους».
Στο ίδιο κλίμα ήταν και οι δηλώσεις του Ίβαν Χάρις, αρμόδιου των Φιλελεύθερων Δημοκρατών για
ιατρικά θέματα:
«Δεν επιτρέπεται στη βιομηχανία ομοιοπαθητικών φαρμάκων, αξίας εκατομμυρίων στερλινών, να
διατυπώνει θεραπευτικούς ισχυρισμούς για τα προϊόντα της, χωρίς τις δέουσες αποδείξεις για την
αποτελεσματικότητά τους, ιδιαίτερα όταν η εξάρτηση από αναποτελεσματικά "φάρμακα" μπορεί να
επιβραδύνει τη σωστή διάγνωση και θεραπεία σοβαρών καταστάσεων».
Η αποτελεσματικότητα
Οι ισχυρισμοί για τις ιδιότητες των ομοιοπαθητικών φαρμάκων ήταν πάντοτε αυστηρά ελεγχόμενοι
στη Βρετανία. Η σχετική νομοθεσία που ψηφίστηκε το 1968, έθετε αυστηρούς κανόνες για την
ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των νέων φαρμάκων. Έκτοτε κανένα νέο ομοιοπαθητικό
προϊόν δεν είχε λάβει άδεια, επειδή αυτά τα προϊόντα δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις
αποτελεσματικότητας που απαιτούνται από τα συμβατικά φάρμακα.
ΤΑ ΝΕΑ -- ©The Times, 2006
ΓΙΑΤΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ;
H Oμοιοπαθητική, μία από τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες της Nέας Eποχής,
δημιουργεί στις μέρες μας σύγχυση μεταξύ των χριστιανών. Kι’ αυτό, γιατί αρκετοί καταφεύγουν
εκεί, χωρίς να γνωρίζουν σαφώς περί τίνος πρόκειται. Υπάρχει λοιπόν κίνδυνος ώστε η
Oμοιοπαθητική, να δράση σαν γέφυρα μετάβασης ανύποπτων χριστιανών προς τις
Ανατολικές θρησκείες και τον αποκρυφισμό (γιόγκα, διαλογισμό, Βουδισμό, κλπ), γιατί εκεί,
κυρίως, θεμελιώνονται αυτές οι λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες...
Subject: Re: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
Date: Wed, 23 Feb 2000 18:48:16 +0200
From: "Ιερά Μητρόπολις Πατρών"
To: "Ευάγγελος Κωστής"
Αγαπητέ κ. Κωστή
Συμπληρωματικά στα περί ομοιοπαθητικής, σας
πληροφορούμε ότι: Η Θ΄ Πανορθόδοξη
Συνδιάσκεψη εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών
για θέματα αιρέσεων και παρα-Θρησκείας, η οποία
συνήλθε τον Οκτώβριο του 1997 στην Εύβοια,

διεπίστωσε ότι οι λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες, όπως η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός,
η ρεφλεξολογία κ.α., γίνονται γέφυρα για να διαδοθούν μεταξύ του Ορθοδόξου ποιμνίου
θεωρίες, αντιλήψεις, πρακτικές και μέθοδοι ανατολικών θρησκειών.
Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να δράσει η ομοιοπαθητική, όπως και οι υπόλοιπες
"εναλλακτικές θεραπείες της Νέας Εποχής", δηλ. αποπροσανατολιστικά, οδηγώντας τους
ανύποπτους Χριστιανούς στον Αποκρυφισμό και τις ανατολικές θρησκείες. Έχει κυκλοφορήσει ένα
ενημερωτικό φυλλάδιο με τίτλο: «Η Ομοιοπαθητική ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη πίστη»,
όπου ο συγγραφέας, ειδικός επί θεμάτων αιρέσεων μοναχός π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης αναλύει το
ζήτημα της ομοιοπαθητικής και των άλλων εναλλακτικών ιατρικών μεθόδων της Νέας Εποχής.
http://www.i-m-patron.gr/email/omoiopath.html

Από μια Εκκλησιαστική Ημερίδα:
Στη Θεολογική και Ιατρική Ημερίδα, με θέμα: «Η παραϊατρική δράση της Νέας Εποχής υπό
το φως της Ορθοδοξίας και της Ιατρικής», από την Ιερά Μητρόπολη Ιερισσού, Αγίου Όρους και
Αρδαμερίου, την 31 Μαρτίου 1996, έγιναν ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις σχετικά με τις «ολιστικές
θεραπευτικές μεθόδους, μεταξύ των οποίων και η Ομοιοπαθητική. Από τα πρακτικά της Ημερίδας,
αντιγράφονται μερικά αποσπάσματα, από δύο εισηγήσεις:
1. Του ιερομόναχου Αρτεμίου Γρηγοριάτη (Χημικού Πανεπιστημίου Αθηνών), με θέμα:
«Ολιστική Ιατρική», (υπό τις ευλογίες του Ηγουμένου της Μονής Γρηγορίου του Αγίου Όρους,
Αρχιμανδρίτου π. Γεωργίου Καψάνη). Είπε μεταξύ άλλων: «Στο ολιστικό μοντέλο φαίνονται όλα
γλαφυρά και όμορφα… Πρόκειται για ένα παγανιστικό κίνημα… Στους “νέο-εποχίτες”,
όπως και στους ανατολικούς λαούς, ο Θεός ταυτίζεται με τον κόσμο… Θεός είναι η
“συμπαντική συνείδηση”… Ο Θεός δεν είναι ο δημιουργός, αλλά ο νους του σύμπαντος….
Συνιστούν το βιοενεργειακό μασάζ, τη χειροπρακτική, τη βοτανοθεραπεία… τη ρεφλεξολογία, την
ομοιοπαθητική, τη γιόγκα, τον υπνωτισμό, τον βελονισμό, την ιριδολογία,… την χρωματοθεραπεία,
την μακροβιοτική,…» και άλλα! «Όλες αυτές οι «εναλλακτικές μέθοδοι» στηρίζονται στη βασική ιδέα
ότι κάθε άνθρωπος είναι φορέας της «συμπαντικής ενέργειας», δηλαδή της θεότητας, σύμφωνα με
τους μυστικιστές. Αυτή την ενέργεια ονόμασαν «βιοενέργεια» οι οπαδοί της «Οργονομίας» του
Βίλχελμ Ράϊχ και «ζωτική δύναμη» οι ομοιοπαθητικοί. Κατά συνέπεια, «ο θεραπευτής ελευθερώνει»
αυτή την βιοενέργεια και ο άνθρωπος αισθάνεται… υγιής. Συγχρόνως, μιλούν για «κραδασμούς,
συντονισμούς, ροή ενέργειας» κ.λπ.
Και διερωτάται κάποια στιγμή ο Μοναχός Αρτέμιος Γρηγοριάτης: «Το πρόβλημα εδώ ξεκινά
από το πώς ο θεραπευτής ελευθερώνει τη βιοενέργεια. Διότι, πέρα από τον φυσικό τρόπο για την
παρασκευή βοτάνων, χαπιών ή για την δακτυλοσυμπίεση ή βελονισμό ή γενικώς για κάθε
θεραπεία εναλλακτική, χρησιμοποιούνται συνήθως και κάποιες φράσεις, επωδές, επικλήσεις
και προσευχές. Και ασφαλώς δεν απευθύνονται στον Χριστό, ή στην Αγία Τριάδα, αλλά στην
“συμπαντική ενέργεια”». Προσθέτει και το ερώτημα: «Τι άλλο μπορεί να χαρακτηρισθεί αυτό, παρά
εισαγωγή στον μυστικισμό και στην πολυθεΐα;» Για να καταλήξει: «Κόσμος χωρίς τον Λόγο -
Χριστό, είναι τεμαχισμένος, διότι τίποτε άλλο δεν συνδέει τα όντα σε μια καθολική και έλλογη
ενότητα, σε μια “ολιστική ” ενότητα!... Οι άγιοι πατέρες με κέντρο τον Χριστό ήσαν ολιστικοί, ήσαν
πανεπιστήμονες…. Στην Ορθοδοξία, δεν υπάρχει καμιά συμπαντική ενέργεια μέσα στη φύση,
καμμιά παγκόσμια συνείδηση, καμμιά “βιοενέργεια”, όπως αυτή των νεο-εποχιτών. Υπάρχουν οι
άκτιστες ενέργειες του Θεού».
3 / 6
2. Ο παιδοψυχίατρος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Στυλιανάκης, στην εισήγησή του με
θέμα: «Ψυχολογική θεώρηση των εναλλακτικών θεραπειών», απήντησε στα εξής τρία ερωτήματα:
«α) τι είναι αυτό που κάνει σήμερα τους ανθρώπους να απευθύνονται ολοένα και περισσότερο
στην εναλλακτική θεραπευτική, β) αν είναι δυνατόν να εξηγηθούν, ψυχολογικά, θεραπείες στο
χώρο αυτό και, γ) αν ένας χριστιανός μπορεί να δοκιμάζει χωρίς κίνδυνο τις θεραπείες αυτές.
Συνοψίζοντας τις απαντήσεις, προκύπτουν τα εξής από την εισήγησή του:
α) Μια κατηγορία ανθρώπων που απευθύνονται στους εναλλακτικούς, είναι απογοητευμένοι
από την κατάσταση της ασθένειας και πιστεύουν ότι τα περιθώρια βοήθειας στην ιατρική είναι πολύ
στενά. Μελετώντας κανείς τις θεωρίες και τις επαγγελίες των θεραπειών αυτών διαπιστώνει ότι :
1ον) απευθύνονται, όπως λένε, σε ολόκληρο τον άνθρωπο (ολιστική θεώρηση) σαν σώμα, νου και
ψυχή. Τι αντίκτυπο όμως μπορεί να έχει [ερωτά], στο ευρύ κοινό η ιδέα ότι μπορεί μια κάψουλα να
θεραπεύσει και την ψυχή, αφού η θεραπεία είναι ολιστική; Μιλάμε δηλαδή - αποφαίνεται - για μια
δαιμονική εφεύρεση πρώτης γραμμής!
Προσθέτει δε: μιλάνε για δυνάμεις, που ουσιαστικά κάνουν θαύματα, είτε αυτές προέρχονται
από το σύμπαν (Κοσμική δύναμη) είτε από τον άνθρωπο (ζωτική δύναμη). Και γιατί να μην είναι
δυναμοποιημένο και το νερό που πέφτει φυσικά από τους καταρράκτες…; Παρακάμπτοντας δε
όπως είπε, «τον αποκρυφισμό, που φαίνεται απροκάλυπτα σε πολλές περιπτώσεις»,
επικεντρώθηκε στην ομοιοπαθητική περισσότερο, «επειδή φαίνεται η πιο αθώα και έχει ευρεία
διάδοση, ασκείται από γιατρούς και δεν έχει ανάγκη από άλλα πιστοποιητικά για να δράσει
ανενόχλητα».
Επιγραμματικά αποφάνθηκε: «Η ομοιοπαθητική είναι κομπογιαννιτισμός με λίγα
στοιχεία ιατρικής ή ψυχιατρικής ή υποβολής». Αρκεί πάντως, προσέθεσε, να σκεφθούμε ότι ο
κ. Γ. Βυθούλκας, θεμελιωτής της ομοιοπαθητικής στην Ελλάδα, δεν γνώριζε καθόλου ιατρική αφού
υπήρξε πολιτικός υπομηχανικός. Ανέφερε παραδείγματα της συμπεριφοράς αρρώστων, που
ζητούν στο φάρμακο την «μαγική» λύση και υπενθύμισε το «ιαματικό νερό του Καματερού», που
θεράπευε ακόμη και καρκίνους, για να πει ότι «με παρόμοιο τρόπο δρα συνήθως και το
ομοιοπαθητικό φάρμακο». Και επεσήμανε: «κατά βάθος μερικοί το ξέρουν, θέλουν όμως να
πιστεύουν στη θεραπεία με το “μαγικό” φάρμακο, απωθώντας τα άλλα προβλήματα, και τα
ψυχολογικά, που έχουν». Διότι «πιο εύκολο είναι να καταπιείς μια κάψουλα, παρά να μιλήσεις για
τραυματικές εμπειρίες πρόσφατες ή και παιδικές. Το πρώτο θα σε κάνει έναν ικανοποιητικό πελάτη
της εναλλακτικής θεραπευτικής». «Έτσι [προσέθεσε] ο ομοιοπαθητικός γίνεται άθελά του και
ψυχίατρος και υποτίθεται, ότι θεραπεύει «πάσαν νόσον», φοβίες, κατάθλιψη, νευρώσεις, κ.λπ.
έστω και αν δεν ειδικεύθηκε σε καμμία ειδικότητα της ιατρικής! Αυτό είναι αρκετά παράδοξο
[συνόψισε ] αν το καλοσκεφτεί κανείς!»
Επανερχόμενος στην δήθεν «ολιστική» αντιμετώπιση του ανθρώπου, έθεσε το εξής
ερώτημα: «Πέστε μου τώρα εσείς αν, και άθελά του ακόμη, ο άνθρωπος δεν μπαίνει σιγά-σιγά σε
ένα αποκρυφιστικό κανάλι, έστω και αν ο γιατρός του είναι Χριστιανός Ορθόδοξος». Και, αφού
ανέφερε συγκεκριμένες περιπτώσεις κατέληξε: «Να και γιατί η εξάσκηση της νέας ιατρικής (αντι-ιατρικής θα την έλεγα) δεν είναι ακίνδυνη, όπως χαίρονται να διαδίδουν,….και δεν αρκεί να λες ότι
βλέπεις συνολικά τον άνθρωπο πρέπει να ξέρεις κιόλας να το κάνεις, και η εναλλακτική

θεραπευτική δεν μπορεί να το κάνει, απλά διότι δεν ξέρει!.... Αν διαβάσει κανείς τα ομοιοπαθητικά
κείμενα, θα βρει περισσότερη θεωρία και δόγματα, παρά επιστήμη».
«Το φαινόμενο της ομοιοπαθητικής – συνέχισε ο πατήρ Αντώνιος Στυλιανάκης - έχει
και πνευματικές επιπτώσεις από τη στιγμή που ο χριστιανός γνωρίζει ή απλά υποψιάζεται ότι
παίρνει νεράκι δυναμοποιημένο - ταρακουνημένο, αντί για φάρμακο, και περιμένει από κάποια
μυστηριώδη “δυναμοποίηση” να του δώσει τη θεραπεία. Ξέρω, είπε, ότι στο σημείο αυτό ίσως
αγανακτήσουν μερικοί, λέγοντας ότι εμείς πήγαμε στην ομοιοπαθητική αλλά δεν σκεφθήκαμε έτσι…
οπότε, όπως τόνισε, εδώ είναι η μεγάλη παγίδα, που νομίζω δεν την είδαν και αρκετοί πνευματικοί,
που ενθαρρύνουν τα τέκνα τους προς την ομοιοπαθητική, παρασυρόμενοι από το ανθρωπιστικό
της προσωπείο». Επειδή δε αναφέρονται και «επώνυμοι» γέροντες, ως υπέρ της Ομοιοπαθητικής,
ο πατήρ Αντώνιος παρέθεσε στην εισήγησή του τα εξής:
«Πριν λίγους μήνες ήμουν στο Άγιον Όρος και με ικανοποίηση έμαθα από αξιόπιστο
μοναχό, επιστήμονα, ότι και ο γέρων Παΐσιος χαρακτήριζε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα σαν
δαιμονικό υποκατάστατο του αγιασμού και δεν δέχονταν αυτού του είδους θεραπείες».
Επίσης, ανέφερε, «είναι χαρακτηριστικό, ότι και ο άγιος γέρων Πορφύριος, δεχόταν μόνο
την κλασική ιατρική και όχι τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες». Προσέθεσε δε: «τα λέω
αυτά επειδή συχνά χρησιμοποιείται το επιχείρημα ότι και το Άγιον Όρος δέχεται την
ομοιοπαθητική».
Ο πατήρ Αρτέμιος Γρηγοριάτης, στη δευτερολογία του, είπε και τα εξής: κάποιο
πνευματικοπαίδι του, συμβουλεύθηκε τον γέροντα Πορφύριο, για το αν θα έπρεπε να
ακολουθήσει η γυναίκα του την μέθοδο της ομοιοπαθητικής και η απάντησή του ήταν:
«Όχι. Να μην πάτε σ’ αυτούς. Διότι θα της δώσουν κάποια ύποπτα χάπια. Τα μεν
μικρά χάπια, είναι ακίνδυνα. Όμως το μεγάλο χάπι, που θα της δώσουν, είναι παραγγελία
από εργοστάσιο της Ολλανδίας και έχει διαβαστεί από μάγους».
------------------------------------------

Απόσπασμα από το βιβλίο: Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ (Αθανασίου
Ρακοβαλή)
Περί υγείας
44. Αν ξέραμε τι ωφέλεια έχουμε από τις αρρώστιες, δε θα θέλαμε να
γίνουμε καλά, θα θέλαμε να υπομείνουμε, για να πάρουμε μία καλύτερη θέση
στον παράδεισο και δε θα παρακαλούσαμε να κάνει προσευχή ο παπα-Στέφανος να γίνουμε καλά (γέλια)…
12 Μαρτίου 1993
45. - Γέροντα τα αντιβιοτικά κάνουν ζημιά στον άνθρωπο. Αυτή τη
φορά, αναγκαστήκαμε να δώσουμε στην κόρη μου (2 χρονών) αντιβίωση. Κάποιοι στο σχολείο της
γυναίκας μου πήγαν στον ομοιοπαθητικό και μ' ένα χαπάκι μικρό την πέρασαν. Μας λένε μήπως
θα’ πρεπε από την αρχή ν' αρχίσουμε το παιδί με ομοιοπαθητική.
Δύο καλογέρια του παπά-Σ. κάνουν ομοιοπαθητική. Ακούσαμε, δεν ξέρουμε αν είναι έτσι, ότι
ο π. Πορφύριος είπε ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, την πρώτη δόση που δίνουν, δεν την
παρασκευάζουν στην Ελλάδα αλλά τη φέρνουν από την Ολλανδία, όπου τη διαβάζουν σε ειδική
5 / 6
τελετή. Δηλαδή μαγείες.
- Κοίταξε, για το βελονισμό υπάρχουν δύο σχολές. Η μία είναι καθαρώς ΣΑΤΑΝΙΚΗ. Η άλλη
τι κάνει; Με πονάει το δάχτυλο. Ξέρει αυτός που περνάν τα νεύρα, βάζει τη βελόνα, καταστρέφει το
νεύρο, σταματάει ο πόνος. Ναι αλλά το ‘κανε καλά; διόρθωσε την αιτία; Μετά θα πούμε με πονάει
και το άλλο το χέρι, θα το νεκρώσει και εκείνο το νεύρο, μετά το άλλο, το άλλο, τι θα γίνει στο τέλος;
Η ομοιοπαθητική είναι μπλεγμένη. Έχουν μπλεχτεί πολλοί σ' αυτή την ιστορία, και έχουν
ανακατέψει πολλά, θα πάρεις ένα φάρμακο, σου λένε, στην αρχή θα γίνεις χειρότερα, αλλά μετά θα
σου περάσει. Σε πονάει ας πούμε το μάγουλο. Σου δίνει ο άλλος ένα δυνατό χαστούκι, πονάει
περισσότερο, ώστε η προηγούμενη κατάσταση, σου φαίνεται... αστεία και την υπομένεις άνετα.
Μετά είναι κι άλλοι που είναι άρρωστοι μόνο στο λογισμό. Πάει στο γιατρό. Φύγε, δεν έχεις
τίποτα. Ξαναπάει. Φύγε δεν έχεις τίποτα. Πάει στον ομοιοπαθητικό, αυτός ξέρει ότι δεν έχει τίποτα,
δεν του το λέει, του δίνει εκεί μια σκόνη για το λογισμό, να του περάσει. Έγινα καλά, λέει.
- Ε, κι αυτό γέροντα είναι καλό, του διόρθωσε το λογισμό.
- Βρε παιδί μου, αυτό είναι απάτη! Του φουσκώνει και τον εγωισμό, θα σκεφτεί μετά -Είδες;
καλά έλεγα εγώ. Δεν ήξεραν οι γιατροί.
Μετά είναι και άλλοι που δεν μπορούν να βολευτούν αλλού και πάνε στην ομοιοπαθητική και
βρίσκουν... μια απασχόληση.
Είναι μπερδεμένο το πράγμα. Μπλέκονται διάφοροι, δεν μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη.
Μετά τα απορρίπτουν όλα τ' άλλα... αυτό δεν είναι σωστό! Αν ο άλλος έχει πυρετό 40 C τι θα
κάνεις; Αφού το φάρμακο της ιατρικής κάνει τη δουλειά του, ρίχνει τον πυρετό.
Μου κάνει εντύπωση με τον Ιπποκράτη, που βρήκε τόσα πράγματα, τόσες παρατηρήσεις,
τόσες θεραπείες. Αυτό δεν ήταν τυχαίο,... είναι θείος φωτισμός. Ο άλλος από τη μούχλα έφτιαξε την
πενικιλίνη. Ένα γεροντάκι στο μοναστήρι τό ‘χε παρατηρήσει αυτό και μούπε να τρώω
μουχλιασμένο ψωμί, βοηθούσε, αλλά... πόσο ψωμί μπορεί να φας; Ενώ ο άλλος έκανε το φάρμακο
από τη μούχλα και έσωσε τόσους ανθρώπους. Δεν είναι για πέταμα αυτό! (Ο γέροντας
υποπτευόταν ότι έχει φυματίωση.)
Εγώ θα παραδεχόμουν κάποιον βοτανολόγο, επιστήμονα. Να κάποιος έγραψε ένα
βιβλίο 100 βότανα 1000 θεραπείες.
- Ο ΜΠΑΖΑΙΟΣ γέροντα!!
- Βλέπεις εκεί βότανα που τα τσαλαπατάμε και γιατρεύουν ένα σωρό περιπτώσεις.
Ήρθε εδώ κάποιος, δε θέλω να πω όνομα, γιατρός, έγραφε ένα βιβλίο, είναι και ευσεβής.
Του λέω: Η μέντα βοηθάει πολύ στο άσθμα. Δεν ξέρω, μου λέει. Βρε, του λέω, εσύ γιατρός και λες
δεν ξέρω;... Βλέπεις και αυτοί δεν πάνε με καλό σκοπό, πάνε να τα κάνουν στην άκρη τα
βότανα, να υπάρχουν μόνο τα φάρμακα. Εδώ στις τροφές βάζουν τόσα και τόσα και στα
φάρμακα θα διστάσουν;
Αν ήταν κάποιος επιστήμονας βοτανολόγος θα τον παραδεχόμουν. Βλέπεις οι Γερμανοί
έβαλαν τη μέντα σε φακελάκια τώρα και την πουλάνε.
Υπάρχουν και πολλοί απατεώνες. Άλλος, λέει, καταλαβαίνει ΟΛΕΣ τις αρρώστιες από τα
μάτια, καλά μερικά περιστατικά έχουν σχέση, αλλά πως θα καταλάβει την καρδιά από το μάτι;
Άλλος, λέει, από το αυτί γιατρεύει όλες τις αρρώστιες. Βάζει κάτι βελόνες εκεί... χαζομάρες. Αυτοί

είναι απατεώνες, θέλει διάκριση το πράγμα.
- Δηλαδή γέροντα να μην κάνουμε ομοιοπαθητικές στο παιδί;
- Όχι δεν είναι πράγμα να του έχεις εμπιστοσύνη.
- Ο π. Σ. που έχει μερικά καλογέρια γιατρούς τα στέλνει να μάθουν ομοιοπαθητική.
Ο γέροντας κούνησε το κεφάλι και δε μίλησε.
- Ο ίδιος ο π. Σ. έκανε θεραπεία με ομοιοπαθητική και ενώ ήταν πολύ άσχημα, έγινε στο
τέλος καλά.
Ο γέροντας κούνησε πικραμένος το κεφάλι του αρνητικά και στο τέλος ρώτησε.
- Από τι έγινε καλά ο π. Σ.; από την ομοιοπαθητική; (υπονοώντας ίσως ότι οι προσευχές τον
θεράπευσαν).
Σημείωση (ΛΜΔ): α. Επιστημονικά πρέπει να ακολουθούνται αυστηρά κριτήρια για τις
διάφορες «εναλλακτικές» θεραπείες και τα φάρμακά τους, και όχι επειδή κυκλοφορεί χρήμα στην
αγορά απ’ αυτές, να υποβιβάζεται ο ιατρικός έλεγχος χάριν του κέρδους του οικονομικού
συστήματος, σύμφωνα με την κυριαρχούσα νοοτροπία της Νέας Τάξης. Πρέπει επομένως να
υπάρχουν αξιόπιστα κλινικά συμπεράσματα και στατιστικές που να αποδεικνύουν ότι τα
προτεινόμενα φάρμακα είναι όχι μόνο ακίνδυνα, αλλά και αποτελεσματικά. Αν ένα φάρμακο
εμφανίζεται να έχει αποτελεσματικότητα άλλοτε 20% και άλλοτε 80%, αυτό σημαίνει ότι η επίδραση
του (σαν φάρμακο) είναι αναξιόπιστη. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα φαίνεται να ανήκουν στην
κατηγορία αυτή, και γι’ αυτό δεν υπάρχουν στατιστικές για την ωφέλειά τους. Υπάρχουν μόνο σε
σύγκριση με «εικονικά φάρμακα»!
β. Πνευματικά ότι ρεύμα (ιδεολογικό, “επιστημονικό”, της μόδας κλπ) ακολουθεί διαφορετικές
θρησκευτικές αντιλήψεις από τις Χριστιανικές, είναι λίαν επιβλαβές και αν παρασυρθούμε απ’ αυτό
θα αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες, κυρίως μετά θάνατον. Διότι ή στον Χριστό και τη διδασκαλία του
θα κάνουμε υπακοή, ή στις παγανιστικές και άλλες διαφημιζόμενες “θεότητες”: «Ουδείς δύναται
δυσί κυρίοις δουλεύειν» (Ματθ. 6,24).
Στο περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 38, Δεκέμβριος 2006, αναφέρεται με
υπερβολικό τρόπο ότι μεταξύ των υποστηρικτών της εναλλακτικής αυτής ιατρικής υπήρξαν και
άγιοι της Εκκλησίας, όπως ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, που εγκαινίασε μια κλινική που
την χρησιμοποιούσαν για ασθενείς τους ομοιοπαθητικοί ιατροί, και ο άγιος Ιγνάτιος
Μπριατσιανίνωφ που είχε πνευματικά παιδιά που εφάρμοζαν αυτή τη μέθοδο. Οι άγιοι
μπορούν να δίνουν ευλογίες για γενικότερη ωφέλεια, πχ για να ιαθούν οι ασθενείς, και να
έχουν επιτυχία στον τομέα αυτό οι κλινικές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δέχονται κάθε είδος
θεραπείας, ή ότι στη Ρωσία χρησιμοποιούνταν τότε φάρμακα διαβασμένα με τις παγανιστικές
προσευχές του Χάϊνεμαν (ιδρυτού της ομοιοπαθητικής). Αν δεν αποσυνδεθεί η
ομοιοπαθητική από τις παγανιστικές αντιλήψεις, για να γίνει καθαρά επιστημονική και
ερευνητική, τότε και άγγελος εξ ουρανού να μας συμβουλεύει υπέρ αυτής δεν πρέπει να
τον ακούσομε!

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Πρέπει να διωχθεί με κάθε τίμημα η Τρόικα. Από το "ΒΗΜΑ"

Φτάνει πια μ’ αυτούς που βρίζουν την Ελλάδα!
Γεώργιος Π. Μαλούχος Εφημ: "ΒΗΜΑ": 22/10/2011

Επιτέλους! Το κακό με τη συστηματική ατίμωση αυτής της χώρας και τον εξευτελισμό της συνείδησής της, έχει πλέον παραγίνει. Και το χειρότερο είναι ότι έχει καταφέρει να εμποτίσει και πάρα πολλούς μέσα στην ίδια την Ελλάδα. Δεν έχει ξαναγίνει άνθρωποι να βρίζουν κατ’ αυτό τον τρόπο τον ίδιο τους τον τόπο. Και πρέπει κάποτε να σταματήσει. Είναι ίσως, στο βάθος, το χειρότερο απ’ όλα όσα μας συμβαίνουν. Επωάζει το αυγό του φιδιού. Πριν λοιπόν μας βάλουν να σφαχτούμε μεταξύ μας, πρέπει εμείς να βάλουμε ένα φρένο και να σκεφτούμε μερικά πράγματα από την αρχή.

Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, το κακό αυτό έχει ξεκινήσει από τη Γερμανία, από την οποία και ποικιλοτρόπως ακόμα και τώρα συντηρείται. Από τη στιγμή που ξέσπασε η κρίση, η διεθνής κοινή γνώμη τροφοδοτείται συστηματικά με ότι πιο άθλιο μπορεί να φανταστεί κανείς εναντίον της Ελλάδας: ποιος ξέχασε την Αφροδίτη της Μήλου στο εξώφυλλο του Φόκους, το φέρετρο του ευρώ με την ελληνική σημαία στο Σπίγκελ, τους βουλευτές στο Βερολίνο που ζητούσαν να πουληθούν τα νησιά και… ο Παρθενώνας, τις απίθανες δηλώσεις αμέτρητων Γερμανών αξιωματούχων σε όλα τα επίπεδα για το κακό που κάνει η Ελλάδα, τα χιλιάδες πλέον δημοσιεύματα με σκληρό ανθελληνικό περιεχόμενο, όλο αυτό τον καιρό;

Εμεις είμαστε λοιπόν η αιτία όλης αυτής της λαίλαπας που πλήττει τον κόσμο. Άλλος κανείς. Ωραία. Αλήθεια όμως, ας σκεφτούμε λίγο: σε ποια άλλη χώρα της ευρωζώνης ή εκτός αυτής συνέβη κάτι τέτοιο; Που; Πουθενά. Σε καμία άλλη χώρα δεν υπήρξε τέτοιο τσουνάμι κατηγοριών και στοχοποίησης - και είναι πολλές οι χώρες στις οποίες χρωστάμε: στην πραγματικότητα, οι Γερμανοί δεν έχουν καν στα χέρια τους το μεγαλύτερο πρόβλημα του ελληνικού χρέους.

Όμως, η διαρκής σε αυτό το βαθμό επιθετικότητα κατά της Ελλάδας, είναι μια απόλυτη γερμανική αποκλειστικότητα. Και είναι υπεύθυνη, σε πολύ μεγάλο βαθμό για την πορεία αυτής της χώρας μέσα στην καρδιά της κρίσης, όπως και για τη γενικότερη εξέλιξη της κρίσης.

Τώρα λοιπόν, η καλή Γερμανία προωθεί σχέδιο για την μόνιμη επιτροπεία της κακής Ελλάδας. Απαιτεί την πλήρη και διαρκή υποκατάσταση της κυβέρνησής της από «τεχνοκράτες» που θα ορίσει το Βερολίνο. Από την ίδια την καγκελαρία, προωθείται η ιδέα της μόνιμης εγκατάστασης γερμανικής εφ' όλης της ύλης κυβερνητικής επιτήρησης στη χώρα. Η Ευρωπαική Επιτροπή, που ρωτήθηκε, την αρνείται. Επισήμως είπε ότι ούτε καν τη συζητά. Αλλά στο Βερολίνο, που τη θέτει με δηλώσεις της ίδιας της κυρίας Μέρκελ στο τραπέζι, ποιος ρωτάει την Ευρωπαική Επιτροπή;…

Η ελληνική κοινή γνώμη, ειδικά εκείνο το τμήμα της που έχει προσχωρήσει στην άποψη ότι είμαστε για πέταμα και ότι οι Γερμανοί θα πρέπει να έρθουν εδώ να μας κάνουν ανθρώπους, θα πρέπει επιτέλους να αναρωτηθεί ορισμένα πράγματα.

Πρώτον: άκουσε κανείς άλλη χώρα να θέλει με τέτοια μανία να επιβάλλει τέτοια επιτήρηση; Δεύτερον: ποιος βολεύτηκε περισσότερο από κάθε άλλον από αυτό το ελληνικό χάος όλα αυτά τα χρόνια;

Ποιος πρωταγωνίστησε στα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες;

Από ποια χώρα είναι η Ζίμενς; Ποιος μας πούλησε τα άρματα μάχης; Ποιος μας πούλησε τα υποβρύχια τα οποία πληρώσαμε πριν καν φτιαχτούν; Ολες αυτές οι πελώριες συμβάσεις, βρίθουν σκανδάλων. Κόστισαν στη χώρα πανάκριβα, έκαναν τη διαφθορά κανόνα, γέμισαν την Ελλάδα με πανάκριβό, άχρηστο υλικό...

Μείζονες γερμανικές οικονομικές δραστηριότητες στην Ελλάδα είναι συνδεδεμένες με τις πιο ακραίες, μεγάλες και τρανταχτές περιπτώσεις διαφθοράς σε αυτό τον τόπο.

Αυτό, φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν δίνει άλλοθι σε εκείνους τους Ελληνες, πολιτικούς ή άλλους, που συμμετείχαν σε αυτή τη διαφθορά. Κάθε άλλο.

Όμως, απαγορεύει στους Γερμανούς να θέλουν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους στη χώρα, με άλλοθι μάλιστα ότι θα την «εκπολιτίσουν».

Τους το απαγορεύει, τουλάχιστον ηθικά. Ειδικά στην Ελλάδα, με όλα όσα έχουν γίνει συνδεδεμένα με τόσες γερμανικές επιχειρήσεις, δεν έχουν καν το δικαίωμα να μιλούν.

Η δημόσια διοίκηση που θέλουν δήθεν να μας φτιάξουν, τι ακριβώς θα κάνει; Θα έρθει να κυνηγήσει τη Ζίμενς για όσα έχουν συμβεί; Θα ζητήσει πίσω τα λεφτά από υποβρύχια που τα πληρώσαμε και δεν τα είδαμε καν; Ένα ήρθε κι αυτό μετά από χίλια μύρια βάσανα, γιατί έγερνε… Θα ψάξουν να βρουν γιατί αγοράσαμε τόσα άχρηστα για την ελληνική άμυνα άρματα, κόντρα σε κάθε λογική επιχειρησιακών αναγκών, την ώρα που έχουμε τεράστια αμυντικά κενά;

Όλα αυτά τα χρόνια, το φαύλο ελληνικό σύστημα που καταγγέλλουν, δούλεψε πριν απ’ όλα υπέρ τους. Τώρα τι θα κάνουν; Θα έρθουν εδώ για να το… βελτιώσουν και να δουλεύει καλύτερα;

Αυτοί που βρίζουν την Ελλάδα, αυτοί που είναι μακράν από κάθε άλλον επιθετικότεροι έναντί της, είναι αυτοί ακριβώς που επωφελήθηκαν τα μέγιστα από τη σαθρή και φαύλη λειτουργία του ελληνικού πολιτικού συστήματος και του κράτους. Είναι αυτοί που συστηματικά, περισσότερο από κάθε άλλον, το διέφθειραν.

Ας δούμε όμως όχι μόνον τι έκαναν στο παρελθόν, αλλά και τι κάνουν τώρα, αυτήν ακριβώς τη στιγμή που ο κόσμος χάνεται.

Ενώ στη λύση του τεράστιου ευρωπαϊκού προβλήματος κινούνται με ρυθμούς χελώνας και αφήνουν την κατάσταση να σαπίσει, προκαλώντας τη διεθνή δυσαρέσκια που ανοιχτά εκφράζεται πλέον από το Παρίσι ως την Ουάσιγκτον, τη Μόσχα, το Τόκιο και το Πεκίνο, εκεί που θέλουν, επειδή ψάχνουν πάλι να πουλήσουν και δεν επιθυμούν κανείς άλλος να «μπει στα πόδια τους», είναι ταχύτατοι.

Οι Γερμανοί δεν είναι που, μόλις χθες πέσανε σαν τα κοράκια όταν πληροφορήθηκαν τα περί ενδεχόμενης πρόσκτησης γαλλικών φρεγατών από το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό με ειδική συμφωνία χωρίς την πληρωμή τους σήμερα;

Η γερμανική αντίδραση στο σχετικό σενάριο του επί πέντε χρόνια δανεισμού των νέων φρεγατών από τη Γαλλία και στη συνέχεια της δυνητικής αγοράς τους με μικρότερη κατά εκατό εκ. ευρώ τιμή, ήταν λυσσαλέα και σ’ όλα τα επίπεδα – στο σχετικό δημοσίευμα του ηλεκτρονικού Βήματος της 17ης Οκτωβρίου, απανθίζεται σε όλο της το μεγαλείο…

Και οι Αγγλοι φτιάχνουν καράβια. Και οι Ρώσοι, και οι Αμερικανοί και διάφοροι Ευρωπαίοι. Ποιος απ’ όλους κίνησε ουρανό και γη εναντίον αυτής της πρότασης; Κανείς. Το ωραιότερο μάλιστα από τα επιχειρήματα των Γερμανών, που καταγράφηκαν σε σχετική επιστολή, είναι ότι η Ελλάδα υπό πτώχευση και, τέτοια ώρα, δεν έχει καμία ανάγκη τις φρεγάτες!

Είναι ήδη λοιπόν πολύ φανερό το τι σκοπεύουν να την κάνουν την επιτήρηση που επιδιώκουν να επιβάλλουν…

Και δεν αντιδρούν μόνον στις γαλλικές φρεγάτες. Αντιδρούν λυσσαλέα ακόμα και στη δωρεάν παροχή βοήθειας αρμάτων από τις Ηνωμένες Πολιτείες που βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτό, όχι απλώς είναι πρωτόγνωρο διεθνώς, αλλά είναι πέρα από εξοργιστικό: μια χώρα χαρίζει οπλικά συστήματα σε μία άλλη και έρχεται μια τρίτη χώρα που ουδεμία σχέση έχει με το θέμα και διαμαρτύρεται! Που; Σε δωρεάν διακρατική βοήθεια!

Την ίδια στιγμή, γερμανικά είναι τα πρώτα από τα συμφέροντα που καραδοκούν για την υφαρπαγή, χωρίς τίμημα και αντάλλαγμα, εθνικού πλούτου από την υπό κατάρρευση χώρα σε πλείστους όσους τομείς.

Το καλό με τους Γερμανούς, είναι ότι έχουν τέτοια ωμότητα και βία στην ανάγκη να πετύχουν τους στόχους τους, που δεν τηρούν πλέον ούτε τα προσχήματα – η υπόθεση των φρεγατών, των αρμάτων, αλλά και άλλων συστημάτων, όπως και η επιμονή τους για μόνιμη επιτροπεία της χώρας, ευτυχώς, τους εκθέτει πια ανεπανόρθωτα, όπως κάνει και ο χειρισμός τους στην κρίση.

Γιατί αν στα δημοσιονομικά συμπεριφέρονται μία φορά ως ηγεμόνες, σε αυτά τα ζητήματα, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο – κι ελπίζει κανείς ότι δεν θα τους περάσει όλος αυτός ο παραλογισμός, αλλά, με αυτή την κυβέρνηση, ποτέ δεν μπορεί να ξέρει κανείς. Αλλωστε, και με την προηγούμενη κυβέρνηση, η σύγκρουση δεν ξεκίνησε ουσιαστικά όταν δεν προχώρησε το Γιουροφάιτερ για το οποίο τόσο ασφυκτικά πίεζε προσωπικά η κυρία Μέρκελ την κυβέρνηση Καραμανλή; Τότε ακριβώς ξεκίνησε…

Το κακό όμως με εμάς, είναι ότι έχουμε μάθει πάρα πολύ εύκολα να κατηγορούμε την πατρίδα μας και, επί της ουσίας, να σκύβουμε με περισσή βιασύνη το κεφάλι στον ισχυρό, ή σε αυτόν που δείχνει ισχυρός...

Με την ίδια περισσή βιασύνη που είμαστε έτοιμοι να κατηγορήσουμε τον διπλανό μας, ή να πετάξουμε την έννοια της εθνικής κυριαρχίας στα σκουπίδια και να δεχθούμε, ακόμα και να ζητήσουμε επιτροπεία. Χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ…

Η Ελλάδα έχει ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά πολλά τρωτά και μέγιστες ευθύνες για όλα όσα συμβαίνουν. Ευθύνες τεράστιες. Αλλά το να τη βρίζουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ και να τρωγόμαστε μεταξύ μας σε ένα κλίμα φοβερής μισαλλοδοξίας και αυτοεξευτελισμου, σε τίποτα δεν βοηθά να λυθούν όλα αυτά. Το ακριβώς αντίθετο πετυχαίνει.

Πολύ περισσότερο, δεν βοηθά το να καλούμε τους αρχιδιαφθορείς και αρχισυκοφάντες της χώρας μας να μας διοικήσουν και να μας βάλουν σε τάξη. Γιατί, πάνω απ’ όλα, αυτή την «τάξη» των μαύρων ταμείων είναι που δεν θέλουμε και για την οποία η λαλίστατη κατά της Ελλάδας γερμανική ηγεσία, δεν έχει πει κουβέντα. Αυτή όμως υπήρξε καθοριστική στο ότι φτάσαμε ως εδώ.

Κι οι Ελληνες που βρίζουν την Ελλάδα και τόσο εύκολα, με αφροσύνη αποζητούν να φύγουν οι τύχες της από τα χέρια της, τουλάχιστον αυτό, ας μην το ξεχνούν.

Δραχμη VS Ευρώ

Δυστυχώς, δεν θα γίνουμε Αργεντινή

Του Χρήστου Αλωνιστιώτη Πηγή:www.capital.gr

Από το ξέσπασμα της ‘ελληνικής’ κρίσης καταβλήθηκε μια τεράστια προσπάθεια να πεισθούμε, ότι ο καλύτερος τρόπος για να ανταπεξέλθει η Ελλάδα και να δει το μέλλον της με αισιοδοξία ήταν η βοήθεια από το ΔΝΤ, που στη συνέχεα βέβαια έγινε Τρόικα, με τη συμμετοχή της ΕΕ και της ΕΚΤ. Μάλιστα εκείνη την περίοδο παρουσιαζόταν με δραματικό τρόπο το τι συνέβη στην Αργεντινή μετά τη χρεοκοπία της και όλοι εύχονταν η Ελλάδα να μην έχει την ίδια τύχη. Το ίδιο εύχονται ακόμα και σήμερα. Αλήθεια όμως, πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα στην Αργεντινή; Κατάφερε τελικά να επανέλθει δεδομένου ότι χτυπήθηκε στην αρχή μιας καταστροφικής δεκαετίας;

Παρακάτω παρουσιάζεται η περίπτωση της Αργεντινής. Αυτό που είναι εκπληκτικό, είναι ότι προσπαθώντας να δούμε τι συνέβη στην Αργεντινή, συναντάμε εικόνες από την Ελλάδα!

Όταν η κρίση άρχισε να χτυπά την Αργεντινή, το ΔΝΤ εμφανίστηκε και άρχισε να συνομιλεί με την κυβέρνηση σχετικά με το πώς θα καταφέρει η χώρα να ξεπεράσει τα προβλήματά της. Το ΔΝΤ επέμενε ότι η δημοσιονομική πολιτική που εφαρμοζόταν έπαιξε πρωταρχικό ρόλο για την κρίση που βίωνε η Αργεντινή και πρότεινε τη λήψη μέτρων δημοσιονομικής πειθαρχίας ως την κατάλληλη πολιτική που θα αποκαθιστούσε την εμπιστοσύνη των ξένων επενδυτών για τη χώρα και θα έθετε τις βάσεις για τη σταθεροποίηση της οικονομίας. Αυτή η πολιτική όμως, αποδείχθηκε απολύτως αποτυχημένη και οδήγησε τη χώρα να χάσει πάνω από το 20% του ΑΕΠ της από το επίπεδο που είχε κορυφώσει το 1998 και να βρεθεί για πάνω από 4 χρόνια σε ύφεση, με την ανεργία στο 21,5%, τους πραγματικούς μισθούς με μείωση 18% και με το 53% των Αργεντίνων να βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Όλα αυτά, οδήγησαν σε συνεχείς, άγριες διαδηλώσεις και ταραχές, ανέτρεψαν την κυβέρνηση και τελικά οδήγησαν την Αργεντινή στη χρεοκοπία, όταν όλες οι πολιτικές και όλα τα σκληρά μέτρα, είχαν ληφθεί εξαρχής με γνώμονα την αποφυγή αυτού του σεναρίου. Η χρεοκοπία κυριάρχησε ως επιλογή, προκειμένου να μπει ένα τέλος στον κατήφορο της αργεντίνικης οικονομίας.

Στη πραγματικότητα, η Αργεντινή δεν ευθυνόταν για την κρίση που τη χτύπησε, αλλά υπήρξε το θύμα μιας γενικότερης αναταραχής που είχε ξεσπάσει στην παγκόσμια οικονομία και η οποία οξύνθηκε με τις κρίσεις του Μεξικού, της Ασίας και κυρίως της Ρωσίας που πυροδότησε την κατάρρευση του hedge fund, Long Term Capital Management (LTCM). Το γεγονός αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του συστημικού κινδύνου που οδήγησε σε αύξηση των επιτοκίων δανεισμού που συνεπάγεται αύξηση του χρέους αλλά και αύξηση της πιθανότητας πτώχευσης μιας χώρας. Το τελευταίο είναι που οδηγεί στη διατήρηση μακροπρόθεσμα υψηλών επιτοκίων και υψηλού επιπέδου χρέους.

Η ύφεση στην Αργεντινή επήλθε επειδή η κρίση δημιούργησε τεράστιες εκροές κεφαλαίων από τη χώρα, όπως και από άλλες χώρες και στον επαναπατρισμό τους στην Αμερική και στα αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Μην έχοντας αξιολογήσει αυτό τον παράγοντα, τα δημοσιονομικά μέτρα επιδείνωσαν την κατάσταση. Εφόσον το πρόβλημα δεν έχει δημιουργηθεί από τα υψηλά ελλείμματα, κάθε προσπάθεια να επιλυθεί σε αυτή τη βάση θα είναι αποτυχημένη, όπως έχει αποδείξει και το παρελθόν.

Μετά τη χρεοκοπία, η οικονομία παρέμεινε σε ύφεση μόλις για τρεις μήνες (ύφεση 5% που θεωρείται ιδιαίτερα μεγάλη).

Στη συνέχεια, η οικονομία άρχισε να ανακάμπτει ιδιαίτερα γρήγορα και αυτό επιτεύχθηκε με την υποτίμηση του νομίσματος, που έκανε τις εξαγωγές πάρα πολύ ανταγωνιστικές, μειώνοντας ταυτόχρονα τις εισαγωγές. Σταδιακά οι εξαγωγές έγιναν ένα σημαντικό μέρος του ΑΕΠ (από το 6,7% στο 71,3%) και η Αργεντινή κατάφερε με αυτό τον τρόπο να σημειώσει διατηρήσιμα πλεονάσματα, από τα οποία μπόρεσε να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες της, χωρίς εξωτερικό δανεισμό. Τι ακολούθησε; Ο δρόμος για την Αργεντινή ήταν απλός. Να επιτρέψει στην οικονομία να αναγεννηθεί και όταν αυτό θα άρχιζε να εκπληρώνεται οι ξένοι επενδυτές βλέποντας την έξοδο από την ύφεση θα μπορούσαν να επιστρέψουν και πάλι από μόνοι τους.

Οι εξαγωγές παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην αρχική προσπάθεια της οικονομίας να βγει από την ύφεση. Στη συνέχεια όμως, το μεγαλύτερο ρόλο, αναλαμβάνει η κατανάλωση. Αυτό επιτυγχάνεται τόσο από τη σταδιακή αύξηση των θέσεων εργασίας καθώς η οικονομία βγαίνει από την ύφεση αλλά και μέσα από κρατικά προγράμματα ενίσχυσης της εργασίας, με στόχο τη σταδιακή αύξηση του μέσου εισοδήματος. Όλα αυτά βοήθησαν την οικονομία της Αργεντινής να επιστρέψει στα επίπεδα προ της χρεοκοπίας, σε μόλις τρία χρόνια και μάλιστα να βρεθεί και κατά 20% υψηλότερα από την προηγούμενη κορυφή.


Εξέλιξη ΑΕΠ Αργεντινής (1997-2011), δισ. δολάρια



Εξαγωγές (1998-2011), δισ. δολάρια/μήνα


Ποσοστό ανεργίας (2002-2011)


Όλα τα παραπάνω έχουν πάρα πολλές ομοιότητες με τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, από την ημέρα που ανακοινώθηκε η είσοδος του ΔΝΤ. Αυτά είναι πάρα πολύ αρνητικά για τη συνέχεια, καθώς η Ελλάδα δεν έχει το πλεονέκτημα της υποτίμησης του νομίσματος όπως έκανε η Αργεντινή με στόχο να τονώσει τις εξαγωγές της. Στην Ελλάδα, κάτι αντίστοιχο είναι αβέβαιο εάν θα συμβεί ακόμα και με ισχυρή εσωτερική υποτίμηση (η οποία έχει ήδη ξεκινήσει), αφού το ευρώ θα παραμείνει ισχυρό, αν βρεθεί μια λύση για να διευθετηθεί η κρίση. Εάν η Ευρώπη ήθελε να επιλύσει τη κρίση, θα έπρεπε να δώσει τη δυνατότητα ύπαρξης ενός εναλλακτικού νομισματικού μηχανισμού όπου η Ελλάδα και άλλες περιφερειακές χώρες, θα μπορούσαν να έχουν χαμηλότερη ισοτιμία, μέχρι να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους.

Αντ’ αυτού, η επιμονή της συνεργασίας με το ΔΝΤ και της τυφλής εμπιστοσύνης στις πολιτικές του, θα έχει σύμφωνα και με το παρελθόν, ολέθρια αποτελέσματα. Μάλιστα το ΑΕΠ της Ελλάδας, εκτιμάται ότι θα κάνει πολλά χρόνια προκειμένου να βρεθεί και πάλι στα προ της κρίσης επίπεδα.

ΑΕΠ Ελλάδας, Πραγματικό, εκτιμήσεις, τάση 20 ετών



* Ο κ. Χρήστος Αλωνιστιώτης είναι Αναλυτής αγορών της DailyFX/ FXCM

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Η Επανάσταση της Εκκλησίας με προειδοποιήσεις για την ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΧΟΥΝΤΑ απο το 1996.




















Μία υπηρεσιακή κυβέρνηση θεσμοθετεί αυτές τις μέρες την υποχρεωτική κάρτα-ταυτότητα του πολίτη! Οι βαθύτεροι σκοποί τους περιγράφονται από τον Γέροντα Παΐσιο το 1996! (http://www.minocp.gov.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=4277&Itemid=548&lang=)


Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο του αγιορείτη ιερομόναχου Χριστοδούλου Αγγελόγλου«Σκεύος εκλογής» σελ. 421, που κυκλοφόρησε το 1996 και αναφέρεται στον Γέροντα Παΐσιο.

Διαβάζοντας σήμερα τα κείμενα, νομίζουμε κανείς ότι έχουμε εφημερίδα του 2011.
Κι όμως τα όσα ακολουθούν γράφτηκαν το 1996!

«Επέβαλαν (και θα επιβάλλουν) στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος,τόσο μεγάλο που....
, όχι μόνον να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε· με αυτό καταφέρνουν με εύλογη δικαιολογία να επιβάλλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων. Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν το λαό να αγανακτήσει. Και τι θα πετύχουν με αυτό; Ακούστε· Ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να του τη χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος, δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούργιο τους σύστημα. Θα λένε: Έχετε δίκιο που διαμαρτύρεσθε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος και αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν· για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κτλ. πρέπει να αποδεχθείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου. Έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοί οι φοροφυγάδες. Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις.


Αδελφοί, μας εξαπατούν με τερατώδη ψέμματα. Δεν πρόκειται με όσα αυστηρά οικονομικά μέτρα κι αν λάβουν να ξεχρεώσουμε το χρέος μας αυτό. Γιατί δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς τους η ύπαρξη μιας εύρωστης οικονομικά Ελλάδας. Τι κάνουν λοιπόν; Ενώ βρισκόμαστε σε οικονομικό χάος και δεν μπορούμε ούτε τους τρέχοντας τόκους του χρέους να πληρώσουμε, δημιουργούν τεχνητές κρίσεις με τις γειτονικές μας χώρες έτσι ώστε, φοβούμενοι από τις απειλές τους να ξοδεύουμε τρισεκατομμύρια δραχμές για την αγορά πολεμικών αεροπλάνων, πλοίων κτλ. Ακούμε συνεχώς για θερμά επεισόδια, αμφισβητούνται τα σύνορά μας, τα νησιά μας..... Με όλα αυτά μας αποπροσανατολίζουν για να μπορέσουν με πολύ εύσχημο τρόπο και χωρίς να γίνουν αντιληπτοί να μπουν στο σπίτι μας..... Να γνωρίζετε ότι θα ασκήσουν πιέσεις με πολλούς τρόπους, ιδιαίτερα στους πολιτικούς μας άρχοντες..... Εμείς όμως ας μη βλέπουμε τους δικούς μας πολιτικούς, αλλά αυτούς που τους τα επιβάλλουν από το παρασκήνιο με τη βία, ύπουλα και εξαπατώντας τους».

Στη σελίδα 417 του αυτού βιβλίου διαβάζουμε: «...... Η μέθοδος που χρησιμοποιούν περιλαμβάνει την υπονόμευση του οικονομικού συστήματος κάθε χώρας, την οικονομική καταπίεση και εξαθλίωση των πολιτών και τη φαινομενική ανάγκη της υποταγής στο παγκόσμιο ηλεκτρονικό οικονομικό σύστημα, σαν μόνου ικανού να δώσει λύση στα προβλήματα αυτά· με το σύστημα αυτό εκτός από τον οικονομικό έλεγχο καταργείται το απόρρητο και η προσωπική ελευθερία, αφού είναι δυνατόν να έχει πρόσβαση η Παγκόσμια Τράπεζα Πληροφοριών στις Βρυξέλλες στον ηλεκτρονικό φάκελλο οποιουδήποτε πολίτη και όπως γράφει ο Γέροντας Παΐσιος «κι ενώ τα σημεία φαίνονται ξεκάθαρα το θηρίο στις Βρυξέλλες με το 666, έχει σχεδόν ρουφήξει όλα τα κράτη στο κομπιούτερ». Πρέπει να κατανοήσουμε το ποιός είναι ο απώτερος στόχος του οποίου την επίτευξη διαδοχικά (λόγω φόβου αντιδράσεων)μεθοδεύουν οι επίδοξοι κυβερνήτες της οικουμένης και ο διάδοχός τους Αντίχριστος· αυτός «και λόγους προς τον Ύψιστον λαλήσει και τους αγίους Υψίστου παλαιώσει και υπονοήσει του αλλοιώσαι καιρούς και νόμον».

.....

"Θα περάσουμε μια μπόρα. Αυτοί που θα περάσουν την μπόρα θα δούνε και τις καλύτερες μέρες. Ας ευχηθούμε όμως να μη συμβούν στις μέρες τις δικές μας γιατί εμείς πολλά περάσαμε (ο κόσμος επέμενε να μάθει τι είδους μπόρα είναι αυτή). Παλαιότερα ο κόσμος πίστευε κι αν άκουγε κάτι το δεχόταν και συνετιζόταν. Τώρα τι να σας πω. Εσείς ξέρω ότι πιστεύετε κι αν σας πω θα στενοχωρεθείτε. Εξ' άλλου αφού πιστεύετε αγωνίζεσθε και δεν έχετε ανάγκη. Αν πάλι το πω σε ανθρώπους που δεν πιστεύουν θα το ρίξουν έξω.


Αλλά σας λέω ό,τι και να δείτε να μην απελπίζεσθε.

Θα δείτε να εφαρμόζονται διατάξεις αλλά μην απελπίζεσθε μετά θα αποσύρονται. Άλλες πάλι δεν θα προλάβουν να βγουν.
Το έθνος θα μεγαλώσει. Η Τουρκία θα καταστραφεί. Η θρησκεία τους είναι όλη μια αμαρτία. Την Ελλάδα θέλουν να την εξαφανίσουν. Οι "φίλοι" της θέλουν να την τσαλακώσουν.
(Στην ερώτηση αν οι άνθρωποι θα χαθούν απαντάει) :
Για εμάς τους Χριστιανούς δεν υπάρχει θάνατος. Το κλειδί της αιωνιότητας βρίσκεται κάτω από την πόρτα του τάφου μας.
Τότε όλοι οι άνθρωποι θα πιστεύσουν. Αλλά τότε δεν θα έχουν μισθό."

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Για όσους δεν γνωρίζουν τι θα πει Έλληνας και Ελλάδα που "τάχα" πάει για φούντο....

από τον George Tsimas, Κυριακή, 2 Οκτώβριος 2011 στις 8:46 μ.μ.

1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις ΔΥO ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα).

Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.


2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.


3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.

4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.

5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου .

6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.

7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες -5οι στον κόσμο.

8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.

9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνα.

10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!

11. Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι - κρατηθείτε - 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΆΡΙΑ !) όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.



Αυτή τη χώρα πάνε να ξεπουλήσουν για 340 δις;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ

Τι κοινό έχουν M1A1, FREMM, BMP-3, ΑΗ-64Α κλπ.; Τους γερμανοτσολιάδες!
(Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 19.10.11)

Τι κοινό έχουν τρία μεταξύ τους άσχετα προγράμματα του Στρατού και του Ναυτικού, του ΤΟΜΑ, της νέας φρεγάτας, του άρματος μάχης M1A1 Abrams, την αναβάθμισης των AH-64A Apache, της νέας τορπίλης για τα Type 214 και της οικονομικής εξαθλίωσης της χώρας; Μόνο ένα: Την Γερμανία και τις γερμανικές εταιρείες όπλων που έχουν διαβρώσει και διαφθείρει το σύστημα και ευθύνονται για σκάνδαλα δισεκατομμυρίων ευρώ επί ελληνικού εδάφους. Και με το χρήμα που έχουν συγκεντρώσει εξακολουθούν και διαφθείρουν δημοσιογράφους, πολιτικούς κλπ.


Kαι να σαμποτάρουν την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας. Έχει δημιουργηθεί ένα λόμπι που πολεμά ότι δεν είναι γερμανικό, ακόμα και αν είναι … δωρεάν! Είναι εκπληκτικό, αλλά ποτέ δεν θα περίμενε κάποιος ότι τα αμερικανικά M1A1 Abrams θα προσφέρονταν δωρεάν στη χώρα από τις ΗΠΑ (είδαμε τα οικονομικά στοιχεία του πόσο κοστίζουν ακριβώς τα ίδια άρματα σε άλλες χώρες) και θα τα απέρριπτε κάποιος Μόσιαλος που ανάθεμα και αν ξέρει από μπαίνει το βλήμα στο πυροβόλο του άρματος.

Πίσω από την πολεμική εναντίον του («είναι … βαρύ» (!), «έχει μεγάλη κατανάλωση», «κινείται μόνο με κηροζίνη» και άλλα γραφικά που γράφονται από άσχετους ελαφρά τη καρδία), βρίσκεται η ίδια ακριβώς γερμανική εταιρεία και οι ίδιοι πληρωμένοι κονδυλοφόροι που πολέμησαν το ρωσικό BMP-HEL.

Αποτέλεσμα: Καθυστερούν (απλώς καθυστερούν) εκμεταλλευόμενοι το χάος και τους «ναιναίκους» πολιτικούς που οσονούπω μας τελειώνουν, τόσο τον εξοπλισμό του Στρατού με σύγχρονα ΤΟΜΑ, όσο και την αντικατάσταση των αρχαίων Μ48 με τα Μ1Α1 Abrams. Η ίδια γερμανική εταιρεία, το ίδιο λόμπι φραγκοφονιάδων «δημοσιογράφων» αδυνατίζουν την άμυνα της χώρας και ανοίγουν κερκόπορτες...

Ακόμα και την αναβάθμιση των AH-64A Apache, η ίδια ομάδα των γερμανοτσολιάδων προσπαθεί να την μπλοκάρει.

Η περίπτωση των FREMM είναι διαφορετική. Εδώ έχουμε τους υπευθύνους μιας γερμανικής εταιρείας που έπρεπε να σαπίζουν πίσω από τα κάγκελα κάποιας ελληνικής φυλακής, της ThyssenKrupp, να έχουν το θράσος να σαμποτάρουν το πρόγραμμα των φρεγατών! Αδίκως, βέβαια, αλλά προσπαθούν βάζοντας την Μέρκελ να στέλνει επιστολές και ζητώντας την ακύρωση του προγράμματος.

Ποντάροντας στο ότι η Ελλάδα θα μεταβληθεί σε γερμανική αποικία και ο κάθε "Δήμος Σταρένιος", θα μπορεί να καρφώνει τους πατριώτες και να κερδίζει λίγα κιλά "λάδι"! Είναι μακριά νυχτωμένοι...

Βέβαια όλα τα προαναφερθέντα προγράμματα θα προχωρήσουν γιατί απλώς δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, όμως στη νέα Ελλάδα που θα γεννηθεί μέσα από τις ωδίνες του σήμερα, θα πρέπει ο κάθε γερμανοτσολιάς να βρει την τύχη που του αξίζει…

Ο Άγιος Δημιουργός ακόμη και στα μικρά αυτά μυρμήγκια έβαλε εξισώσεις μαθηματικής ανάλυσης για τον προσδιορισμό της τροφής τους. Δίνοντάς μας μάθημα

Μυρμήγκια σε ρόλο... τραπεζίτη!


Είναι δυνατόν ένα μυρμήγκι να υποδείξει τη δανειοληπτική ικανότητα των υποψήφιων δανειστών στους τραπεζίτες; Ναι, είναι, μας διαβεβαιώνουν έλληνες ερευνητές που, με βάση τη συμπεριφορά και τις στρατηγικές των μυρμηγκιών, ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο χρήσιμο στις τράπεζες!

«Είναι ή δεν είναι αξιόπιστος ο υποψήφιος πελάτης μου;». Αυτό είναι το βασικό ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν καθημερινά οι τράπεζες όταν εμείς τους ζητούμε να μας δανείσουν χρήματα. Και όταν πρόκειται για άτομα, ίσως η απάντηση να είναι σχετικά εύκολη. Οταν όμως πρόκειται για επιχειρήσεις και τα ποσά που ζητούνται είναι τεράστια, τα πράγματα δυσκολεύουν. Ετσι οι τράπεζες αξιοποιούν μια σειρά από στοιχεία, από δείκτες όπως ονομάζονται, που τους επιτρέπουν να αξιολογήσουν τον υποψήφιο πελάτη τους και να εκτιμήσουν το μέγεθος του ρίσκου που παίρνουν δανείζοντάς του χρήματα. Προφανώς, όσο περισσότερους δείκτες διαθέτει μια τράπεζα για έναν πελάτη της τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχει να εκτιμήσει σωστά το μέγεθος του εν λόγω ρίσκου. Ωστόσο η συγκέντρωση των στοιχείων των δεικτών δεν είναι απλή υπόθεση. Τι θα μπορούσε λοιπόν να κάνει μια τράπεζα; «Να προστρέξει στη σοφία των μυρμηγκιών», θα ήταν μια απάντηση. Των μυρμηγκιών; Αυτό έκαναν ερευνητές του Τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης, και τα αποτελέσματα υπήρξαν λαμπρά.

Η ελληνική μελέτη
Ο καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης κ. Κωνσταντίνος Ζοπουνίδης σε συνεργασία με τον κ. Γιάννη Μαρινάκη, λέκτορα στο Εργαστήριο Συστημάτων Υποστήριξης Αποφάσεων, και την ερευνήτρια στο Εργαστήριο Ελέγχου Βιομηχανικών Συστημάτων κυρία Μαγδαληνή Μαρινάκη, αξιοποίησε όντως τη σοφία των μυρμηγκιών προς όφελος του τραπεζικού συστήματος. Τι ξέρει άραγε ένα μυρμήγκι που μπορεί να είναι χρήσιμο σε έναν τραπεζίτη; Ενα μυρμήγκι μπορεί να μην ξέρει τίποτε, όλα τα μυρμήγκια όμως μαζί ξέρουν πώς να παίρνουν αποφάσεις. Ειδικότερα, διαθέτουν ένα σύστημα που πληροφορεί την αποικία για την ακριβή θέση όπου υπάρχει άφθονη τροφή.

Το σύστημα βασίζεται στην ύπαρξη φερομονών, ουσιών οι οποίες εκκρίνονται από τα μυρμήγκια και γίνονται αντιληπτές μόνο από αυτά. Οι φερομόνες εκκρίνονται από τους κυνηγούς τροφής την ώρα που βρίσκονται καθ΄ οδόν. Ετσι μαρκάρεται το μονοπάτι προς την τροφή. Η ποσότητα της φερομόνης στο κάθε μονοπάτι εξαρτάται από την απόσταση, την ποιότητα και την ποσότητα της τροφής που βρέθηκε. Το επόμενο μυρμήγκι που θα φύγει από τη φωλιά του είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει τη φερομόνη που θα υπάρχει σε κάποιο μονοπάτι, αφήνοντας μια ποσότητα φερομόνης στο ίδιο μονοπάτι. Καθώς η ποσότητα φερομόνης στο συγκεκριμένο μονοπάτι όλο και αυξάνεται, όλο και περισσότερα μυρμήγκια ακολουθούν αυτό το μονοπάτι. Καθώς όμως η ώρα περνάει, η φερομόνη, ιδιαίτερα από τα μονοπάτια που δεν πηγαίνουν πολλά μυρμήγκια, ελαττώνεται. Τελικά από όλα τα υπόλοιπα μονοπάτια η φερομόνη εξαφανίζεται και όλα τα μυρμήγκια ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι, που είναι και η βέλτιστη ή η σχεδόν βέλτιστη λύση.

Το μονοπάτι του ελάχιστου κόστους
Πάνω σε αυτή τη συμπεριφορά των μυρμηγκιών βασίστηκαν οι έλληνες ερευνητές για να δημιουργήσουν έναν αλγόριθμο που ονομάζεται Βελτιστοποίηση Αποικίας Μυρμηγκιών. Οπως εξήγησε μιλώντας στο «ΒΗΜΑScience» ο κ. Ζοπουνίδης, «η κύρια ιδέα της Βελτιστοποίησης Αποικίας Μυρμηγκιών είναι να μοντελοποιηθεί το πρόβλημα ως πρόβλημα εύρεσης μονοπατιού ελαχίστου κόστους σε ένα γράφημα. Κάθε μυρμήγκι αποτελεί μια λύση για το πρόβλημα.Ο αλγόριθμος αποτελείται από έναν αριθμό από επαναλήψεις,όπου σε κάθε επανάληψη κάθε μυρμήγκι ξεκινάει να κατασκευάσει μια λύση με βάση την εμπειρία που έχει αποκτηθεί από τις λύσεις που δημιούργησαν τα προηγούμενα μυρμήγκια. Στο τέλος των επαναλήψεων όλα ή σχεδόν όλα τα μυρμήγκια ακολουθούν την ίδια διαδρομή,η οποία κρατείται ως βέλτιστη λύση».

Τι κοινό όμως μπορεί να έχει το πρόβλημα των μυρμηγκιών που είναι η αναζήτηση της συντομότερης διαδρομής προς μια πλούσια τροφική πηγή με την προσπάθεια εκτίμησης του κινδύνου από έναν τραπεζίτη; Το κοινό έγκειται στην αναζήτηση από μέρους των τραπεζιτών των κατάλληλων χρηματοοικονομικών δεικτών που πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε κάθε περίπτωση. Με άλλα λόγια, από όλους τους πιθανούς δείκτες οι τραπεζίτες αναζητούν αυτούς που θα τους υποδείξουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την αξιοπιστία του υποψήφιου πελάτη τους.

Προκειμένου να δοκιμάσουν αν ο αλγόριθμος που προέκυψε από τη μοντελοποίηση της συμπεριφοράς των μυρμηγκιών θα μπορούσε να αποβεί χρήσιμος για τους τραπεζίτες, οι έλληνες ερευνητές συνεργάστηκαν με την Εμπορική Τράπεζα. Οπως εξηγεί ο κ. Ζοπουνίδης, «ο αλγόριθμος Βελτιστοποίησης Αποικίας Μυρμηγκιών έχει χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση του πιστωτικού κινδύνου σε δεδομένα που προέρχονται από το χαρτοφυλάκιο δανεισμού της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδας για συνολικά 1.411
εταιρείες από διαφορετικούς επιχειρηματικούς τομείς.Αυτές οι εταιρείες είχαν ταξινομηθεί από τους υπαλλήλους της τράπεζας που ασχολούνται με τα δάνεια σε δύο κλάσεις: αυτές που αθετούν τις υποχρεώσεις τους και αυτές που δεν τις αθετούν. Η κλάση με τις εταιρείες που αθετούν τις υποχρεώσεις τους περιλαμβάνει 218 εταιρείες (κλάση 2), ενώ η κλάση με τις εταιρείες που δεν αθετούν τις υποχρεώσεις τους περιλαμβάνει 1.193 εταιρείες (κλάση 1). Ετσιτο πρόβλημα ταξινόμησης για τον καθορισμό του πιστωτικού κινδύνου θα είναι ο διαχωρισμός μεταξύ δύο συνόλων εταιρειών».

Καλύτερος ο αλγόριθμος του μυρμηγκιού
Οι υπάλληλοι της τράπεζας είχαν χρησιμοποιήσει 16 δείκτες (π.χ., τα κέρδη προ τόκων και φόρων/ σύνολο ενεργητικού, καθαρά κέρδη/ ίδια κεφάλαια, πωλήσεις/ σύνολο ενεργητικού, μεικτά κέρδη/ σύνολο ενεργητικού κτλ.) προκειμένου να προβλέψουν το μέγεθος του ρίσκου που έπαιρνε η τράπεζα δανείζοντας σε καθεμία από τις 1.411 επιχειρήσεις. Οι ερευνητές του Πολυτεχνείου Κρήτης επανέλαβαν τη διαδικασία αξιολόγησης χρησιμοποιώντας τον δικό τους αλγόριθμο. Διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να προβλέψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το ρίσκο που έπαιρνε η τράπεζα, και μάλιστα ότι για να το επιτύχουν αυτό δεν χρειαζόταν παρά να προστρέξουν στους μισούς δείκτες. Ειδικότερα, για το σύνολο των εταιρειών η προβλεπτική αξία της μεθόδου των ελλήνων ερευνητών ήταν της τάξεως του 97,52%, έναντι 92,27% που είχε επιτευχθεί με τον αρχικό αλγόριθμο, και τα αποτελέσματα ήταν αντίστοιχα και για επί μέρους υποσύνολα (κλάση 1 και κλάση 2) των εταιρειών.

Σύμφωνα με τον κ. Ζοπουνίδη, «η επίλυση του προβλήματος αξιολόγησης πιστωτικού κινδύνου για τα συγκεκριμένα δεδομένα και με τον αλγόριθμο Βελτιστοποίησης Αποικίας Μυρμηγκιών οδήγησε σε αποτελέσματα που δείχνουν την υψηλή απόδοση της μεθόδου στην αναζήτηση ενός μειωμένου συνόλου χαρακτηριστικών, καθώς χρησιμοποιείται περίπου 50% όλων των χαρακτηριστικών (7,9 είναι ο μέσος αριθμός χαρακτηριστικών που επιλέγονται) με υψηλή ακρίβεια. Συγκρινόμενα με τα αποτελέσματα της διακριτικής ανάλυσης που είχε χρησιμοποιηθεί από την τράπεζα, τα αποτελέσματα που δίνει ο αλγόριθμος Βελτιστοποίησης Αποικίας Μυρμηγκιών ήταν σαφώς καλύτερα».

soufleri@tovima.gr

ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ
Ο αλγόριθμος για το πρόβλημα αξιολόγησης του πιστωτικού κινδύνου λειτουργεί ως ακολούθως:

Αρχικά υπολογίζεται ένας αρχικός πληθυσμός λύσεων για να μπορέσουν τα πρώτα μυρμήγκια να κινηθούν με μεγαλύτερη ευκολία στον χώρο των λύσεων.Κάθε μυρμήγκι στον πληθυσμό αντιπροσωπεύει μια υποψήφια λύση για το πρόβλημα επιλογής υποσυνόλου χαρακτηριστικών (των πιο σημαντικών χρηματοοικονομικών δεικτών).Κάθε λύση αναπαρίσταται από ένα δυαδικό διάνυσμα διάστασηςm, όπουmείναι ο συνολικός αριθμός των χαρακτηριστικών.Αν ένα ψηφίο είναι ίσο με 1, σημαίνει ότι το αντίστοιχο χαρακτηριστικό έχει επιλεγεί (ενεργοποιηθεί),αλλιώς το χαρακτηριστικό δεν έχει επιλεγεί.Οταν επιλεγούν οι αρχικές λύσεις,κάθε μυρμήγκι τοποθετείται σε διαφορετική θέση μέσα στον χώρο λύσεων.Η ποιότητα μετρείται με το μέσο τετραγωνικό σφάλμα (Root Μean Squared Εrror- RΜSΕ) ή με την ολική ακρίβεια ταξινόμησης (Οverall Classification Αccuracy - ΟCΑ).Ετσι,για κάθε μυρμήγκι καλούνται οι ταξινομητές,και το παραγόμενο μέσο τετραγωνικό σφάλμα και η ολική ακρίβεια ταξινόμησης δίνουν τη συνάρτηση καταλληλότητας.Οταν όλα τα μυρμήγκια έχουν κατασκευάσει τις αρχικές τους λύσεις,οι παράμετροι του αλγορίθμου προσαρμόζονται βάσει της συνάρτησης καταλληλότητας του καλύτερου μυρμηγκιού (καλύτερη λύση) και στη συνέχεια η διαδικασία ξεκινάει από την αρχή για έναν συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων.O αλγόριθμος σταματάει όταν όλα τα μυρμήγκια βρίσκουν την ίδια λύση.
tovima.gr


Ο Κωνσταντίνος Κουκίδης το 1941 έπεσε απο την Ακρόπολη τυλιγμένος με την Ελληνική σημαία!

"από εμαιλ"
Λίγη άγνωστη Ιστορία!

Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα...
απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.

Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από την ελιά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, την γαλανόλευκη σημαία
πού θ' αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό.

Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.

Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.

Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας
και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων
τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.
"ΟΧΙ"!
Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες..

Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των
εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον
γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.

Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από το κενό: 60 μέτρα πιο κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στον βράχο, σκεπασμένος με το σάβανο πού διάλεξε.

Οι δύο Γερμανοί αξιωματικοί, πού είναι επί κεφαλής των εμπροσθοφυλακών, ο αρχηγός ιππικού Γιάκομπι και ο λοχαγός Έλσνιτς τής 6ης ορεινής μεραρχίας, χρησιμοποιούν
τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών για να στείλουν μήνυμα στον Χίτλερ:

«Μάϊν Φύρερ, στις 27 Απριλίου, στις 8 και 10, εισήλθαμε εις τας Αθήνας, επί κεφαλής των πρώτων γερμανικών τμημάτων στρατού, και στις 8 και 45, υψώσαμε την σημαία τού Ράϊχ πάνω στην Ακρόπολη και στο Δημαρχείο. Χάϊλ, μάϊν Φύρερ».

Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει. Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί
απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: "A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).

Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί
διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλικάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του. Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους.

Κωνσταντίνος Κουκίδης
είναι τ' όνομα του ευζώνου (κατά μια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων αλλά τι σημασία έχει;).
Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σημαία μας.

Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει. Κλείστε κι αυτόν τον εθνομάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί τ' όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά, μέσα σας,
κάθε φορά που αντικρίζετε τη σημαία μας.
Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σημαία, έχει βυζάξει
ποταμούς ελληνικού αίματος, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την τιμή και την αξιοπρέπειά μας.

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Η Θεραπεία της κατάθλιψης

Ο κυκλος του 99


Πηγή: Χόρχε Μπουκάι Να σου πω μια Ιστορία


Ζούσε κάποτε, πριν πολλά χρόνια, ένας βασιλιάς πολύ θλιμμένος που είχε
έναν υπηρέτη χαρούμενο και αισιόδοξο.

Κάθε πρωί ξυπνούσε τον βασιλιά πηγαίνοντας του το πρόγευμα,

τραγουδούσε χαρούμενα στιχάκια, του έκανε αστείους μορφασμούς. Στο
κεφάτο πρόσωπό του υπήρχε πάντα ένα μεγάλο φωτεινό χαμόγελο, αλλά και
όλη του η ζωή ήταν ήρεμη και ευτυχισμένη.

Κάποια μέρα ο βασιλιάς δεν άντεξε και τον ρώτησε:


-Ποιό είναι το μυστικό σου;


-Ποιό μυστικό Μεγαλειότατε;


-Μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Ποιό είναι το μυστικό της χαράς

σου. Λέγε γρήγορα.

-Μα...δεν υπάρχει μυστικό Μεγαλειότατε.


-Πως τολμάς να λες ψέμματα σ΄εμένα. Έχω κόψει κεφάλια για πολύ

μικρότερες προσβολές, από ένα ψέμα.

-Πιστέψτε με Μεγαλειότατε, σας παρακαλώ, δεν σας κρύβω τίποτα. Δεν

υπάρχει κανένα μυστικό.

-Και πως τα καταφέρνεις βρε ανόητε και είσαι όλη την μέρα τόσο

κεφάτος; Σε έχω παρακολουθήσει, σε βλέπω. Ολο χαχαχού και αστεία
είσαι.

-Μα Μεγαλειότατε, η ζωή ήταν τόσο γενναιόδωρη μαζί μου. Η Λαμπροσύνη

σας με τιμά και με έχει στην υπηρεσία της. Με την γυναίκα μου και τα
παιδιά μου μένουμε σ΄ένα ωραίο σπίτι που μας παραχώρησε το παλάτι. Μας
προσφέρετε ρούχα και τροφή για όλους μας, δωρεάν εκπαίδευση στα παιδιά
μου, επί πλέον δε, η Μεγαλειότητα σας μου πληρώνει και ένα μικρό
μηνιαίο επίδομα, που ικανοποιεί τις μικροεπιθυμίες μας. Πως να μην
είμαι ευτυχισμένος;

-Άκου, ηλίθιες δικαιολογίες εχω χορτάσει από τους συμβούλους μου. Αν

δεν μου πεις το μυστικό της χαράς σου, η υπομονή μου θα εξαντληθεί και
μαζί της και το κεφάλι στους ώμους σου. Είναι αδύνατον να είναι
κάποιος ευτυχισμένος με αυτά που μου παρέθεσες.

-Μα Βασιλιά μου σας παρακαλώ πιστέψτε με. Δεν σας κρύβω κάτι. Πως θα

μπορούσα άλλωστε. Δεν υπάρχει μυστικό.

-Χάσου απο μπροστά μου ηλίθιε, πριν φωνάξω το δήμιο. Γελοίε. Καραγκιόζη.


Ο υπηρέτης χαμογέλασε, έκανε μια βαθειά υπόκλιση, και βγήκε από το

δωμάτιο. Τον βασιλιά όμως, δεν τον χωρούσε ο τόπος. Του φαινόταν τόσο
παράλογο ο βαλές του να είναι τόσο ευτυχισμένος, ζώντας σε δανεικό
σπίτι, τρώγοντας από τα περισσεύματα των αυλικών, φορώντας ρούχα από
δεύτερο χέρι. Αφού κατάφερε κάπως να ηρεμήσει, φώναξε τον πιο σοφό
σύμβουλό του και του διηγήθηκε την συζήτηση και την απορία του.

-Πες μου γέροντα, γιατί ο άνθρωπος αυτός είναι ευτυχισμένος;


-Α, Μεγαλειότατε, επειδή προφανώς βρίσκεται έξω από τον κύκλο.


-Έξω από που;


-Μα από τον κύκλο.


-Γι αυτό είναι ευτυχισμένος;


-Όχι μεγαλειότατε, γι αυτό δεν είναι δυστυχισμένος.


-Δεν καταλαβαίνω γέροντα. Δηλαδή όποιος είναι στον κύκλο είναι

δυστυχής; Εγώ είμαι δυστυχής διότι είμαι μέσα στον κύκλο;

-Ακριβώς βασιλιά μου.


-Και πως βγήκε;


-Δεν μπήκε ποτέ.


-Βάλθηκες να με τρελλάνεις κι εσύ γέροντα. Τι στην οργή κύκλος είναι

αυτός και γιατί μας προκαλεί θλίψη;

-Είναι ο κύκλος του ενενήντα εννέα.


-Και πως λειτουργεί αυτός ο διαολόκυκλος;


-Μεγαλειότατε είναι δύσκολο να σας τον εξηγήσω με λόγια, μπορώ όμως να

σας τον δείξω στην πράξη.

-Δηλαδή τι θα κάνεις;


-Αν μου επιτρέψεται θα βάλω τον υπηρέτη σας στον κύκλο.


-Πως δηλαδή, θα τον σπρώξεις; είπε ο βασιλιάς κοροιδευτικά.


-Δεν θα χρειαστεί βασιλιά μου. Αν βρει την ευκαιρία θα μπει μόνος του.


-Και καλά, όταν μπεί δεν θα δει ότι αυτό τον έκανε δυστυχισμένο, ώστε

να βγεί κατ΄ευθείαν;

-Θα το αντιληφθεί, αλλά δεν θα θέλει να φύγει.


-Δηλαδή μου λες ότι θα καταλάβει πως αν μπει στον κύκλο θα δυστυχήσει,

αλλά παρ΄όλα αυτά θα μπεί οικιοθελώς και δεν πρόκειται να ξαναβγεί;

-Ακριβώς Μεγαλειότατε. Κανένας δεν θέλει να βγεί από τον κύκλο του

ενενήντα εννέα. Οσο και αν τον κάνει δυστυχισμένο. Θα μάθεις λοιπόν
πως λειτουργεί ο κύκλος, αλλά εσύ θα χάσεις έναν εξαίρετο υπηρέτη και
το παλάτι έναν χαρούμενο άνθρωπο.

-Δεν με νοιάζει. Τι πρέπει να κάνουμε; Πότε ξεκινάμε;


-Σήμερα το βράδυ βασιλιά μου. Θα περάσω να σε πάρω . Θα έχεις

ετοιμάσει ένα σακί με ενενήνταεννέα φλουριά. Ούτε ένα περισσότερο,
ούτε ένα λιγότερο.

Πράγματι, την νύχτα ο σοφός πέρασε να πάρει τον βασιλιά. Πήγαν μαζί

στο σπιτάκι του υπηρέτη, στην άκρη της αυλής του παλατιού, κρύφτηκαν
και περίμεναν να ξημερώσει. Μόλις αχνοφέγγισε και άναψε στο δωμάτιο
ένα κερί, ο σοφός έβαλε στο σακούλι ένα μύνημα που έλεγε:

Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ

ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΟΝ. ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΩΣ ΤΟΝ ΒΡΗΚΕΣ.

Έδεσε το σακί στην πόρτα του υπηρέτη, χτύπησε δυό φορές και έτρεξε να

ξανακρυφτεί. Οταν υπηρέτης βγήκε ξαφνιασμένος, ο βασιλιάς
παρακολουθούσε πίσω από έναν θάμνο. Τον είδε να διαβάζει το μύνημα και
να ανοίγει το πουγγί. Είδε την έκπληξη στο πρόσωπό του, το αρχικό
φόβο, την καχύποπτη, ερευνητική ματιά μήπως ήταν κανένας τριγύρω. Τον
είδε να σφίγγει το πουγκί στην αγκαλιά του, να ανοίγει το πουκάμισο
και να το βάζει στο στήθος του, να χώνεται γρήγορα σπίτι του. Μόλις
άκουσαν την κλειδαριά να διπλοαμπαρώνει, ο βασιλιάς με τον σοφό
πλησίασαν στο παράθυρο για να κατακοπεύσουν.

Ο υπηρέτης είχε ρίξει στο πάτωμα τα πιατικά που ήσαν στο τραπέζι,

αφήνοντας μόνο το κερί. Καθισμένος σε μια καρέκλα άδειαζε το
περιεχόμενο.Τα μάτια ήταν γουρλωμένα, κόντευαν να βγουν έξω από τις
κόγχες. Ηταν φανερό δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε. Ενα
βουνό από χρυσά φλουριά. Ενας θησαυρός. Ολος δικός του. Αυτός που δεν
είχε ποτέ ως τώρα στην ζωή ακουμπήσει έστω ένα χρυσό φλουρί, τώρα είχε
ένα μικρό βουνό από αυτά. Δικά του.Αρχισε να τα χαζεύει και να τα
κάνει στίβες. Τα κοίταζε πως άστραφταν στο φως του κεριού και
χαζογελούσε. Τα συγκέντρωνε, τα σκόρπιζε για να ακούει το κουδούνισμά
τους. Και όλο χαμογελούσε.

Παίζοντας άρχισε να τοποθετεί σε στίβες των δέκα. Μια δεκάδα, δύο

δεκάδες, τρείς, τέσσερις, πεντε, έξι...Ταυτόχρονα έκανε και το άθροισμα.
Πενήντα, εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα, ενενήντα, εκατ...που είναι το
τελευταίο? Ξαναμετρά μία μία τις στίβες να βρεί το λάθος, τίποτα. Τα
στήνει σε κολώνες, την μία δίπλα στην άλλη, μήπως κάποια
προεξέχει...Τίποτα. Η τελευταία κολώνα ελλειματική. Μόνο εννέα φλουριά.
Κοιτάζει ερευνητικά το τραπέζι, σηκώνει το κερί, γυρίζει το μέσα έξω
στο σακκούλι...Τίποτα. Γονατίζει και αρχίζει να ψάχνει στο πάτωμα. Δεν
μπορεί τα φλουριά ΕΠΡΕΠΕ να είναι εκατό.

-Δεν είναι δυνατόν, μονολογούσε όσο έψαχνε. Κάπου πρέπει να μου

έπεσε...κάπου πρέπει να είναι. Με λήστεψαν! Αλήτες! Κερατάδες! Με
κλέψανε!

Γονατισμένος κοιτούσε πάνω στο τραπέζι, έβλεπε τις κολώνες με τα

φλουριά και αισθανόταν πως κάτι του είχε διαφύγει. Δεν μπορεί, κάπου
έκανε λάθος. Αδύνατον η μία κολώνα να είναι κουτσή. Αλλά το φλουρί που
έλειπε, πουθενά.

Τελικά σαν να το πήρε απόφαση. Ενενηντα εννέα φλουριά, είναι πολλά

λεφτά...συλλογίστηκε. Μπορώ να ζήσω την υπόλοιπη ζωή σαν
άρχοντας...συνέχισε. Αλλά δεν είναι στρογγυλός αριθμός, ρε γαμώτο. Το
εκατό, μάλιστα, είναι στρογγυλός αριθμός. Τώρα μου λείπει ένα.

Ο βασιλιάς και ο σοφός σύμβουλος κοιτούσαν από το παράθυρο. Το πρόσωπο

του υπηρέτη δεν ήταν το ίδιο. Ηταν σκεπτικός, σκυθρωπός με χείλη
στενά, τραβηγμένα. Με μάτια μισόκλειστα έξυνε το κεφάλι του.Κάτι
σκεπτόταν. Μάζεψε τα φλουριά στο σακκούλι και κοιτάζοντας καχύποπτα
ολόγυρα, το έκρυψε προσεκτικά, όσο πιο αθόρυβα μπορούσε πίσω από ένα
σωρό καυσόξυλα. Υστερα πήρε χαρτί και μολύβι και κάθισε να κάνει
λογαριασμούς.

Πόσο καιρό πρέπει να κάνω οικονομίες, ώστε να αποκτήσω και το εκατοστό

φλουρί; Ο υπηρέτης μιλούσε μόνος, παραμιλούσε ασυναίσθητα. Θα βρώ και
δεύτερη δουλειά, θα δουλέψω σκληρά για ένα διάστημα, μέχρι να το
κερδίσω. Μετά όμως μεγάλε...άραγμα. Ναι, με εκατό φλουριά, μπορεί ένας
άνθρωπος να μην δουλεύει. Μπορεί να ζει δίχως σκοτούρες. Είσαι
πλούσιος! Είσαι άρχοντας! Δεν υπάρχει λόγος να δουλεύεις. αγόρι μου!

Τελείωσε τους υπολογισμούς του. Αν δούλευε σκληρά κι έβαζε στην άκρη

όλο το μηνιάτικο του και ότι έξτρα χρήματα έπαιρνε, σε πέντε το πολύ
έξι χρόνια θα μπορούσε να αγοράσει ένα χρυσό φλουρί.

-Έξι χρόνια είναι πάρα πολλά, μονολόγησε. Θα μπορούσα όμως να βάλω και

την γυναίκα μου να δουλέψει. Κάποια δουλειά θα βρεί να κάνει στην
πολιτεία. Θα μπορούσε να καθαρίζει σπίτια. Αλλά κι εγώ, πέντε η ώρα
τελειώνω από το παλάτι. Μπορώ να κάνω το βοηθό σε κανένα μάστορα, δυό
τρεις ώρες μέχρι να νυχτώσει.

Ξαναπιάνει το μολύβι και αρχίζει πάλι τους υπολογισμούς. Με την έξτρα

δουλειά τη δική του και την συνεισφορά της γυναίκας του θα μάζευε τα
χρήματα για το φλουρί σε τρία χρόνια. Εξακολουθούσε να είναι πολύς,
πολύς καιρός.

Ισως θα μπορούσαμε να κάνουμε και κάποιες οικονομίες. Να πουλήσουμε ας

πούμε λίγο από το φαγητό. Ετσι κι αλλιώς το πολύ φαί, κακό κάνει. Ασε
που μια και είναι τζάμπα, τό΄χουμε παρακάνει. Και τα χειμωνιάτικα
παπούτσια. Τι χρειάζονται; Μπαίνει η Ανοιξη. Ερχονται ζέστες. Και τα
επανωφόρια μπορώ να το πουλήσω. Να πουλήσω...Να πουλήσω...Πρέπει να γίνουν
θυσίες. Αλλωστε θα πιάσουν τόπο. Σε δυό χρονάκια το πολύ θα αγοράσουμε
το φλουρί που μας λείπει και μετά...ποιός μας πιάνει μετά. Θα είμαστε
πλούσιοι. Οτι μας γιαλίζει θα το αγοράζουμε. Αυτό είναι. Δύο χρόνια
στο τούνελ και μετά...

Ο βασιλιάς και ο σύμβουλος γύρισαν στο παλάτι. Ο υπηρέτης είχε μπεί

στον κύκλο του ενενηντα εννέα.

Τους μήνες που ακολούθησαν, ο υπηρέτης έβαλε σε εφαρμογή τα σχέδια που

είχε αποφασίσει εκείνο το πρωινό. Δούλευε πολύ, κουραζόταν,
κακοκοιμόταν, αλλά επέμενε στην απόφασή του. Ενα πρωινό, μπήκε με το
πρωινό στο δωμάτιο του βασιλιά, αργός, κακόκεφος, αμίλητος, όπως
συνήθιζε τελευταία.

-Μα καλά, τί έπαθες εσύ, ρωτά τάχα ανήξερος ο βασιλιάς.


-Μια χαρά είμαι Μεγαλειότατε. Θέλετε τίποτε άλλο;


-Μέρες έχω να σ΄ακούσω να τραγουδάς. Σου συμβαίνει κάτι;


-Αν δεν κάνω λάθος, η δουλειά μου είναι σας σερβίρω και να σας βοηθώ

να ντυθείτε. Δεν κάνω τη δουλειά μου? Την κάνω και μάλιστα άψογα,
συνέχισε. Δεν με προσλάβατε για γελωτοποιό ούτε για τραγουδιστή.

Μετά από μερικούς μήνες, ο βασιλιάς έδιωξε τον υπηρέτη από το παλάτι.

Δεν είναι ευχάριστο να περιβάλλεσαι από κακόκεφους, μουρτζούφληδες
υπαλλήλους.

Ο ασπρομάλλης ψυχαναλυτής έκανε μια παύση και κοίταξε προσεκτικά τον

ασθενή του. Προσπάθησε να διαβάσει τα συναισθήματα από την ιστορία στο
πρόσωπό του. Ανακάθησε στην πολυθρόνα του, πήρε το ποτήρι δίπλα του
και ρούφηξε μια μεγάλη γουλιά σακέ. Καθάρισε την φωνή του και
συνέχισε:

Βλέπεις Ντεμιάν, εσύ, εγώ και όλοι μας έχουμε εκπαιδευθεί σ΄αυτήν την

ηλίθια ιδεολογία. Πάντοτε κάτι μας λείπει για να νιώσουμε
ικανοποιημένοι, και δυστυχώς μόνο αν είσαι ικανοποιημένος μπορείς να
απολαύσεις όσα έχεις. Γι αυτό, μάθαμε πως τάχα η ευτυχία θα έλθει όταν
ολοκληρώσουμε αυτό που μας λείπει...Και επειδή πάντα κάτι λείπει,
ξαναγυρίζουμε στην αρχή και δεν απολαμβάνουμε ποτέ την ζωή...

Τι θα συνέβαινε όμως, αν η φώτιση ερχόταν στις ζωές μας και

αντιλαμβανόμαστε, έτσι ξαφνικά, ότι τα ενενηντα εννιά φλουριά μας
είναι το 100% του θησαυρού;

Οτι δεν μας λείπει τίποτα, κανένας δεν μας έκλεψε τίποτα, το εκατό δεν

είναι καθόλου πιο στρογγυλός αριθμός από το ενενηντα εννιά;

Οτι αυτό, είναι μόνο μια παγίδα, ένα καρότο που έβαλαν μπροστά μας,

για να είμαστε βλάκες, για να σέρνουμε το κάρο,κουρασμένοι, κακόκεφοι,
δυστυχείς και συμβιβασμένοι;

Μια παγίδα για να μην σταματήσουμε ποτέ να σπρώχνουμε και να μείνουν

όλα όπως έχουν. Αιωνίως τα ίδια. Πόσα θα άλλαζαν αν μπορούσαμε να
απολαύσουμε τους θησαυρούς μας, έτσι ακριβώς όπως είναι. Ετσι ακριβώς
όπως τους κατέχουμε.

Προσοχή όμως Ντεμιάν. Το να παραδεχτείς ότι το ενενηνταεννιά είναι ο

θησαυρός, δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψεις τους στόχους σου.
Δεν σημαίνει άραγμα, συμβιβασμός με οτιδήποτε. Γιατί άλλο το να
παραδέχεσαι, κι άλλο το να συμβιβάζεσαι. Αυτό όμως, είναι σε άλλο
παραμύθι.

Καρύδια, μία απο τις καλύτερες και απαραίτητες τροφές.

Πηγή: mednutrition.gr 15 Οκτωβρίου 2011, 12:00

Τα καρύδια είναι πλούσια σε λιπαρά (μονοακόρεστα και πολυακόρεστα), λινολεϊκό και α- λινολενικό οξύ, πρωτεΐνες, φώσφορο, φυλλικό οξύ, χαλκό, μαγνήσιο και κάλιο, με καλή αναλογία σε φυτικές ίνες, πολυφαινόλες, τανίνη και βιταμίνη Ε, πλούσια σε ενέργεια και χαμηλά σε σάκχαρα και κορεσμένα λιπαρά οξέα.

Συγκρίνοντάς τα με τους περισσότερους ξηρούς καρπούς, που περιέχουν μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, τα καρύδια είναι μοναδικά, επειδή είναι πλούσια σε ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα. Τα καρύδια διακρίνονται για την πλούσια διατροφική τους αξία σε σχέση με τα φιστίκια, τα αμύγδαλα, τα φιστίκια Αιγίνης και άλλους ξηρούς καρπούς.

Συγκεκριμένα, σε μία μελέτη βρέθηκε ότι τα αντιοξειδωτικά τους είναι 2 -15 φορές ισχυρότερα από τη βιταμίνη Ε, η οποία είναι γνωστή για την ιδιότητά της να μας προστατεύει ενάντια στις αρρώστιες. Προγενέστερες μελέτες έχουν συσχετίσει την τακτική κατανάλωση ξηρών καρπών, με μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων, διαφόρων τύπους καρκίνου, σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ και άλλων προβλημάτων υγείας.

Πιο συγκεκριμένα, η κατανάλωση καρυδιών καθυστερεί την ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη στα ποντίκια και έχει ευεργετικά αποτελέσματα σε πολλά γονίδια σχετικά με την ανάπτυξη όγκου. Έρευνα που παρουσιάστηκε από την American Chemical Society στο San Francisco, έδειξε ότι όταν τα ποντίκια με όγκο στον προστάτη κατανάλωναν ποσότητα καρυδιών, που εύκολα μπορεί να καταναλωθεί από έναν άνδρα, η ανάπτυξη του όγκου ήταν ελεγχόμενη(3).

Μία άλλη μελέτη, που επιβεβαιώνει όλο και περισσότερο τις ευεργετικές για την υγεία ιδιότητες των καρυδιών, παρουσιάστηκε στην 100ή ετήσια σύσκεψη της American Association for Cancer Research το 2009. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η διατροφή με καρύδια μείωνε ουσιαστικά την εκδήλωση καρκίνου του μαστού.

Επίσης, προσθέτοντας μια μέτρια και όχι υψηλή, ποσότητα καρυδιών σε ένα ήδη υγιεινό διατροφικό σχήμα, τα ηλικιωμένα άτομα μπορούν να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους σε καθήκοντα που απαιτούν κινητικές και συμπεριφοριστικές ικανότητες, σύμφωνα με έρευνα από την Agricultural Research Service (ARS).

Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε σε ηλικιωμένα ποντίκια, έδειξε ότι οι δίαιτες που περιέχουν 2-6% καρύδια, είναι ικανές να βελτιώσουν τις κινητικές και γνωστικές ανεπάρκειες. Οι ερευνητές τόνισαν, ότι τα καρύδια, εάν τρώγονται με μέτρο, φαίνεται, μεταξύ άλλων τροφών που περιέχουν πολυφαινόλες, να παρουσιάζουν πολλαπλές δράσεις στον νευρικό ιστό.

Παρομοίως, σύμφωνα με μία ερευνητική ομάδα του Penn State, μία δίαιτα πλούσια σε καρύδια και καρυδέλαιο μπορεί να προετοιμάσει το σώμα να διαχειριστεί καλύτερα το στρες. Όπως εξηγούν η δρ West και οι συνεργάτες της στην «Επιθεώρηση του Αμερικανικού Κολεγίου Διατροφής» (JACN), τα καρύδια είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα, ένα θρεπτικό συστατικό το οποίο έχει τεκμηριωθεί ότι ελαττώνει την «κακή» (LDL) χοληστερόλη και δρα προστατευτικά στην καρδιαγγειακή υγεία.

Έτσι, η κατανάλωση καρυδιών μετά από ένα γεύμα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζωικό λίπος φαίνεται να προσφέρει μεγαλύτερη προστασία στις αρτηρίες από τις βραχυπρόθεσμες βλάβες του ζωικού λίπους, σε σύγκριση με το ελαιόλαδο, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Journal of the American College of Cardiology», το 2006.

Με βάση τα αποτελέσματα, προσθέτοντας καρύδια, βοηθιέται η διατήρηση της ελαστικότητας και της ευκαμψίας των αρτηριών, ανεξάρτητα από τα επίπεδα χοληστερόλης των ατόμων. Αυτή η ελαστικότητα επιτρέπει στις αρτηρίες να διαστέλλονται όταν χρειάζεται και να αυξάνουν την ροή αίματος στο σώμα. Έτσι, περιορίζεται ο κίνδυνος για εγκεφαλικά επεισόδια και εμφράγματα του μυοκαρδίου.

Τα καρύδια, όπως προαναφέρθηκε, είναι πλούσια σε ακόρεστα (μονοακόρεστα και πολυακόρεστα) λιπαρά οξέα, τα οποία σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας μπορούν να δράσουν σαν αναστολείς της χολολιθίασης και να προστατέψουν τα άτομα ενάντια στον σχηματισμό πετρών στη χολή(8). Άλλη μία ιδιότητα των καρυδιών, είναι ότι βελτιώνουν το μεταβολισμό της γλυκόζης και βοηθούν στη δράση της ινσουλίνης. Διάφορες έρευνες έδειξαν ότι μία υψηλότερη πρόσληψη μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων βελτιώνει την ευαισθησία της ινσουλίνης.

Επίσης, σε διάφορες μελέτες βρέθηκε αρνητική συσχέτιση μεταξύ κατανάλωσης ξηρών καρπών και στεφανιαίας νόσου (όσο δηλαδή αυξάνεται η κατανάλωση καρυδιών, τόσο μειώνεται ο κίνδυνος εμφάνισης στεφανιαίας νόσου και αντίστροφα). Αυτά τα επιδημιολογικά ευρήματα υποστηρίζονται από διάφορες κλινικές μελέτες, στις οποίες δίαιτες πλούσιες σε ξηρούς καρπούς είχαν ευεργετικά αποτελέσματα στα λιπίδια του αίματος.

Επιπρόσθετα, υπάρχει ένα επιπλέον πλεονέκτημα στην επιλογή των καρυδιών ως πηγή αντιοξειδωτικών. Η θερμότητα από το ψήσιμο των ξηρών καρπών μειώνει γενικώς την ποιότητα των αντιοξειδωτικών που περιέχουν. Οι άνθρωποι όμως συνηθίζουν να τρώνε τα καρύδια, ωμά, παρά καβουρδισμένα, με αποτέλεσμα να παίρνουν πλήρη τα αντιοξειδωτικά.

Με βάση όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, διαπιστώνουμε πόσο σημαντικά είναι για τη διατροφή και την υγεία μας τα καρύδια. Ωστόσο, αν και τόσο υγιεινά, δεν καταναλώνονται στον βαθμό που θα έπρεπε. Σύμφωνα με έρευνα, οι ξηροί καρποί αποτελούν μόλις το 8% της ημερήσιας πρόσληψης αντιοξειδωτικών στη διατροφή του μέσου ανθρώπου. Κι αυτό, είτε γιατί πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν τις ευεργετικές ιδιότητες των καρυδιών, είτε γιατί μπορεί να ανησυχούν για την περιεκτικότητά τους σε λιπαρά και θερμίδες.

Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι ότι στα άτομα που συμμετείχαν σε διάφορες έρευνες δεν παρατηρήθηκε αξιόλογη συσχέτιση μεταξύ κατανάλωσης ξηρών καρπών και αύξησης του βάρους.

Αρκεί να προσέχετε το μέγεθος της μερίδας. Περίπου 7 καρύδια την ημέρα, είναι αρκετά για να λάβει κάποιος ικανοποιητικές ποσότητες αντιοξειδωτικών. Έτσι, την επόμενη φορά που θα χρειαστείτε κάποιο σνακ, προτιμήστε καρύδια αντί για μπισκότα ή πατατάκια.

Βάλτε τα καρύδια στη διατροφή σας, προσθέτοντάς τα στα δημητριακά σας, σε πολύσπορα ψωμιά, σε μπισκότα, σε χορτοφαγικά χάμπουργκερς, σε dressing σαλατών, αλλά καταναλώστε τα και σαν σνακ, σκέτα ή με γιαούρτι και μέλι ή με αποξηραμένα φρούτα.

Συνοψίζοντας, οι επιλογές των τροφίμων που κάνουμε για να φάμε κάθε μέρα, έχουν σοβαρές και διαρκείς επιδράσεις στη σωματική και στην ψυχική μας υγεία. Οι έξυπνες διατροφικές επιλογές μπορούν να μας προστατεύσουν από καρδιακές παθήσεις, ασθένειες του κυκλοφορικού συστήματος, να συμβάλουν στην πρόληψη του καρκίνου, να δυναμώσουν τη μνήμη και το πνεύμα, ενώ είναι δυνατόν να μας προσφέρουν μια καλύτερη και μακρύτερη ζωή.

Τα καρύδια έχουν σημαντική διατροφική ιστορία και θα πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής μας διατροφής.

Αντισυνταγματικά τα μέτρα

"Τύφλα νά'χει" η 21η Απριλίου - Ε.Βενιζέλος: Έφτιαξε δικό του Σύνταγμα!
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 15.10.11

Καινοφανείς ερμηνείες του Συντάγματος, με θέσεις διαστρέβλωσης του περιεχομένου του άρθρου 28 και ακατάσχετη ψευδολογία σε ότι αφορά τις προβλέψεις των παραγράφων 2 και 3, ήταν το περιεχόμενο όσων εξέφρασε χθες στην Βουλή ο … συνταγματολόγος, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ε.Βενιζέλος, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στους ξένους από την κυβέρνηση.

Πριν εισέλθουμε στην ουσία των όσων ειπώθηκαν χθες στην Βουλή και της σημασίας τους, να πούμε ότι είναι εξίσου εντυπωσιακό ότι ούτε ο ερωτών Γ.Καρατζαφέρης απάντησε σε όσα πρωτοφανή για υπουργό δημοκρατικής κυβέρνησης εξεστόμισε ο Ε.Βενιζέλος, ούτε η Νέα Δημοκρατία πρέπει να αντιλήφθηκε τι είπε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Εκτός και αν συμφωνούν με το … ξέσκισμα του Συντάγματος και το ράψιμο στα μέτρα του Ε.Βενιζέλου.

Ας δούμε λοιπόν τα πρωτοφανή που είπε στην προσπάθειά του να δικαιολογήσει την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στους ξένους:

«Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο γηραιός, τον οποίο πάντα μνημονεύετε με πάρα πολύ μεγάλη τιμή –και καλά κάνετε και αυτό κάνουμε όλοι στην Αίθουσα αυτή- είχε εισηγηθεί στο Σύνταγμα του 1975 μία κορυφαίας σημασίας διάταξη, που δεν έχει αλλάξει έκτοτε, το άρθρο 28, που προβλέπει στην παράγραφο 2 ότι η Ελλάδα μπορεί να παραχωρεί συνταγματικά προβλεπόμενες αρμοδιότητες της Bουλής, της Κυβέρνησης, των δικαστηρίων σε όργανα διεθνών οργανισμών, στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΟΝΕ.

Το ίδιο άρθρο στην παράγραφο 3 προβλέπει ότι η Ελλάδα μπορεί να αποδέχεται περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία, αν αυτοί απορρέουν από λόγους προστασίας του εθνικού συμφέροντος. Κλασική περίπτωση περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας είναι η συμμετοχή στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όπως είπαμε ρητά το 2001 με συντριπτική πλειοψηφία στην αναθεώρηση του Συντάγματος.

Πώς μπορεί να μετέχει κάποιος σε μία τέτοια διαδικασία, να έχει ένα νόμισμα, να έχει μία Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, να περιμένει να αντλήσει κοινοτικούς πόρους για τα προγράμματα τύπου ΕΣΠΑ ή τύπου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και να μην αποδέχεται ότι εκχωρεί ένα μέρος της κυριαρχίας του και αναθέτει ένα μέρος των αρμοδιοτήτων του;

Αυτό, βέβαια, βασίζεται στην αρχή της θεσμικής ισοτιμίας των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ΟΝΕ. Η θεσμική ισοτιμία, όμως, διαταράσσεται όταν κάποιο μέλος, όπως εμείς, δυστυχώς, βρισκόμαστε σε μία δεινή δημοσιονομική κατάσταση και προκειμένου να αποφύγουμε τη χρεοκοπία, προκειμένου να αποφύγουμε την κατάρρευση της εθνικής οικονομίας και την κατάρρευση του ιδιωτικού τομέα, αναγκαζόμαστε να προσφύγουμε στο δανεισμό από τους εταίρους μας, ακόμη και στο δανεισμό από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που έχει ιδρυθεί για να βοηθά αναπτυσσόμενες χώρες του τρίτου κόσμου και της Λατινικής Αμερικής».


Αυτή ήταν η θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, όπως καταγράφηκε στα πρακτικά της Βουλής. Και δεν διερωτήθηκε ούτε ένα κόμμα, πως είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοια άρθρα στο Σύνταγμα της χώρας, τα οποία να … αυτό-αναιρούν το Σύνταγμα.

Ας δούμε λοιπόν λέξη προς λέξη τι προβλέπει το άρθρο 28 και ειδικά οι παράγραφοι 2 και 3 που επικαλέστηκε ο Ε.Βενιζέλος:

Άρθρο 28
1. Οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις, από την επικύρωσή τους με νόμο και τη θέση τους σε ισχύ σύμφωνα με τους όρους καθεμιάς, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου. Η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμβάσεων στους αλλοδαπούς τελεί πάντοτε υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.

3. Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.

Ερμηνευτική δήλωση: Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.


Για την παράγραφο 2, το ψέμα που είπε και το «κατάπιαν αμάσητο» οι βουλευτές όλων των κομμάτων αφού κανένας δεν αντέδρασε είναι εξόφθαλμο: «Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών».

Πότε συνέβη αυτό; Πότε ψηφίστηκε συνθήκη ή συμφωνία που ανγνωρίζει σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα από τα τρία πέμπτα της Βουλής, δηλαδή 180 βουλευτές; Πότε; Ποτέ! Άρα δεν υπάρχει τίποτα από αυτά που ισχυρίζεται ο Βενιζέλος και η αναγνώριση σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα από την κυβέρνηση, είναι 100% παράνομη!

Εδώ δεν υπάρχει ούτε θέμα ερμηνείας, ούτε τίποτα. Απλή αριθμητική: Θέλει 180, δεν τους πήρε ούτε όταν ψηφίστηκε το Μνημόνιο, τέλος. Καμία αναγνώριση δεν είναι νόμιμη και όλες οι πράξεις της κυβέρνησης είναι αντισυνταγματικές και παράνομες.

Πάμε και στην παράγραφο 3: Λέει ο Ε.Βενιζέλος: «Το ίδιο άρθρο στην παράγραφο 3 προβλέπει ότι η Ελλάδα μπορεί να αποδέχεται περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία, αν αυτοί απορρέουν από λόγους προστασίας του εθνικού συμφέροντος. Κλασική περίπτωση περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας είναι η συμμετοχή στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όπως είπαμε ρητά το 2001 με συντριπτική πλειοψηφία στην αναθεώρηση του Συντάγματος».

Δηλαδή πάλι ξεχνάει δυο μικρές … «λεπτομέρειες»: Πρώτον δεν έχει ψηφιστεί κανένας νόμος από την Βουλή, έστω με την απόλυτη πλειοψηφία των 151 βουλευτών που να αναφέρει ρητά ότι περιορίζεται η εθνική κυριαρχία και δεύτερον αν γινόταν αυτό θα γινόταν «με την αρχή της ισότητας και με τον όρο της … αμοιβαιότητας»

Λέει η παράγραφος 3: «Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας».

Δηλαδή εμείς θα έχουμε δικαίωμα να στείλουμε εκπροσώπους π.χ. στην Γερμανία και να απαιτήσουμε κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, μείωση μισθών αύξηση φόρων κλπ!


Ο νομοθέτης του τότε (το ίδιο άρθρο έμεινε και στα μετέπειτα Συντάγματα) δεν ήταν φυσικά ούτε εν δυνάμει προδότης, ούτε είχε καμία διάθεση να εκχωρήση εθνική κυριαρχία. Έβαλε το συγκεκριμένο άρθρο ως θεμέλιο της για τη συμμετοχή της Χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και για τον λόγο αυτό παντού τονίζει ως προϋπόθεση τον όρο της αμοιβαιότητας.

Δηλαδή θα εκχωρήσουμε εμείς όσα διακαιώματα εκχωρήσουν και οι άλλοι για να φτάσουμε στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Όχι για να ξεπουλήσουμε την χώρα, επειδή μια κυβέρνηση αποφάσισε να την χρεοκοπήσει!

Άνοιξε λοιπόν ο Ε.Βενιζέλος μια συζήτηση, η οποία νομίζει ότι θα παιχθεί σε ένα προνομιακό χώρο για τον ίδιο λόγω ιδιότητας.

Αλλά το Σύνταγμα του 1975 είναι σαφέστατο: Στην μία περίπτωση της παραγράφου 2 θέλει νόμο (δεν υπάρχει) και πλειοψηφία 180 βουλευτών (δεν υπάρχει) και στην δεύτερη παράγραφο θέλει ειδικό νόμο (δεν υπάρχει) και τον απαράβατο όρο της αμοιβαιότητας και ισότητας (δεν υπάρχει).

Τι υπάρχει: Μια παράνομη κυβέρνηση που έχει παραβιάσει το Σύνταγμα της Ελλάδας, με όχι χειρότερο τρόπο απ'ότι το παραβίασε η κυβέρνηση που προέκυψε από το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, με όποια ανάγνωση και αν το δει κανείς…

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011

Σταματά η μετάδοση της Θείας Λειτουργίας από την ΕΡΤ μετά από κυβερνητική απόφαση

Εκοψε την Θεία λειτουργία απο χιλιάδες Ελληνες (ασθενείς, κατάκοιτους, εργαζόμενους κλπ) και κατόπιν ήλθε στο Αγιο Ορος για προσκύνημα.

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΗΜΕΡΗΣΙΑ >> http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&pubid=112277343"

Σταματά η μετάδοση της Θείας Λειτουργίας από την ΕΡΤ ύστερα από κυβερνητική απόφαση.

Νωρίτερα είχε προηγηθεί το κόψιμο της εκπομπής του μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιου με τίτλο "Αρχονταρίκι".

Εδώ και αρκετά χρόνια κάθε Κυριακή 08.00-10.30 μεταδίδεται η Θεία Λειτουργία από τον ιερό ναό του Διονυσίου του Αρεοπαγίτου της οδού Σκουφά στο Κολωνάκι.


Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

SOS κατι πρέπει να κάνουμε

Το ΠΑΣΟΚ ψυχορραγεί, η Ελλάδα πεθαίνει

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Σαν σήμερα, πριν από δύο χρόνια, όταν το ΠΑΣΟΚ έπαιρνε θριαμβευτικά τις εκλογές με 43,9% και 160 έδρες, προφανώς κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν πίστευε στα σοβαρά ότι... «λεφτά υπάρχουν». Αντιθέτως, όπως λέγαμε τότε, οι περισσότεροι ανέμεναν ότι θα υποβληθούμε σε θυσίες για να ισορροπήσει μια Ελλάδα που φαινόταν να παραπατά εν μέσω της παγκόσμιας κρίσης. Το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει από τον ελληνικό λαό μια ηχηρή εντολή. Η οποία, όμως, μια διετία μετά, μοιάζει με ράκος – όπως ολόκληρη η χώρα.

Επίσης τότε σημειώναμε στο «Π» ότι σχεδόν κανείς δεν θα είχε αντίρρηση να υποβληθεί σε θυσίες, αρκεί αυτές να συνοδεύονταν από δύο προϋποθέσεις: ότι δεν θα ήταν άδικες και ότι θα έδιναν προοπτική εξόδου από την κρίση.

Σήμερα όχι μόνο δεν τηρείται καμιά από τις δύο προϋποθέσεις, αλλά τόσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όσο και ο επικεφαλής της Γ. Παπανδρέου έχουν προκαλέσει μια άνευ προηγουμένου καταστροφή, η οποία υπάρχει ορατός πλέον κίνδυνος να γίνει μη αναστρέψιμη. Τουλάχιστον όχι χωρίς τεράστιες θυσίες.

Η Ελλάδα βρίσκεται έρμαιο στα χέρια των δανειστών της, δεσμευμένη με όρους πρωτοφανείς, σαν να επρόκειτο για εμπορική επιχείρηση (όπως ανερυθρίαστα την παρομοιάζει ο ίδιος ο πρωθυπουργός της), παραιτημένη από σχεδόν κάθε κυριαρχικό δικαίωμα και, κυρίως, από κάθε ασυλία που δικαιούται ως χώρα.

Ακόμη χειρότερα, στο όνομα της «σωτηρίας από την πτώχευση», σήμερα βρίσκεται όχι μόνο ένα βήμα πριν από αυτήν, αλλά και υπό καθεστώς κατάσχεσης κάθε έννοιας δημόσιας – και όχι... «κρατικής»! – περιουσίας, διάλυσης κάθε ίχνους κράτους πρόνοιας, απαλλοτρίωσης κάθε εργασιακού δικαιώματος, μαζικής και σχεδόν καθολικής εκπτώχευσης των Ελλήνων.

Υποχείριο των διεθνών δανειστών, η κυβέρνηση αυτή κατάφερε, αφού η ίδια προκάλεσε («Τιτανικός» κ.λπ.) τη ραγδαία επιδείνωση της διεθνούς θέσης της Ελλάδας, να οδηγήσει δέκα εκατομμύρια ανθρώπους σιδηροδέσμιους στην γκιλοτίνα της απόλυτης φτώχειας, του πλήρους ξεπουλήματος και της ξένης εξάρτησης.

Το κόμμα που σημάδεψε τη μεταπολίτευση και εξέφρασε όσο κανένα άλλο την παρασιτική και καταστροφική «λογική» της σήμερα ψυχορραγεί αφού πρώτα έχει εμπλέξει τη χώρα σε μια παγίδα οικονομικού, κοινωνικού και εθνικού θανάτου.

● Στην καλύτερη εκδοχή, έπαιξε το μέλλον της χώρας σαν κοινός χαρτοπαίκτης και έχασε τα πάντα.

● Στη χειρότερη – και πιο εφιαλτική – οδήγησε, όπως όλο και περισσότερα στοιχεία δείχνουν, σχεδιασμένα στη χρεοκοπία και τον διεθνή οικονομικό και πολιτικό έλεγχο – με τα αποτελέσματα που όλοι σήμερα βιώνουμε.

Με δεκάδες αυταπόδεικτα ψέματα, με απίστευτο κυνισμό, με συκοφαντίες, με ναζιστικής υφής προπαγάνδα περί «συλλογικής ευθύνης», με γελοίους θεατρινισμούς και κροκοδείλια δάκρυα, με τη δανειακή σύμβαση με την τρόικα ακόμη και σήμερα να παραμένει επτασφράγιστο μυστικό, με καταστρατήγηση νόμων και συντάγματος, με πλήρη συνενοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πήρε έναν δρόμο που από την αρχή ήταν βέβαιο ότι οδηγεί στην καταστροφή. Όσοι από τότε προειδοποιούσαν, έμειναν με την πικρή γεύση της επιβεβαίωσης.



Εκτός ελέγχου το χρέος – τζάμπα οι θυσίες


Η κυβέρνηση έβαλε την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό σε μια τρομερή περιπέτεια με αιτιολογία το χρέος της. Σήμερα η εικόνα που βγαίνει από το προσχέδιο προϋπολογισμού – αν δεχθούμε όλα τα στοιχεία της κυβέρνησης ως ακριβή – είναι πλήρως διαφωτιστική για το «έργο» των σωτήρων από το 2009 μέχρι σήμερα – λαμβάνοντας υπόψιν ότι το τελευταίο δίμηνο του 2009 κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ:

● Παρέλαβαν ΑΕΠ (τον πλούτο που παράγει ετησίως η χώρα) στα 235,017 δισ. ευρώ, τον έχουν φτάσει στα 220,319 και αναμένεται το 2012 να πάει στα 215,310.

● Παρέλαβαν χρέος κεντρικής διοίκησης στα 298,524 δισ. ευρώ (127,0% του ΑΕΠ), το έχουν φτάσει στα 373,220 δισ. (169,4%) και περιμένουν να πάει το 2012 στα 391,420 δισ. (181,8%).

● Παρέλαβαν χρέος κεντρικής κυβέρνησης 323,338 δισ. ευρώ (137,6% του ΑΕΠ), το έφτασαν στα 383,400 δισ. (174,0%) και θεωρούν ότι το 2012 θα φτάσει τα 400,356 δισ. (185,9%).

● Παρέλαβαν χρέος γενικής κυβέρνησης στα 298,706 δισ. ευρώ (127,1% του ΑΕΠ), το έφτασαν σε 356,520 δισ. (161,8%) και υπολογίζουν ότι το 2012 θα φτάσει σε 371,920 δισ. (172,7%).

Σημειωτέον ότι οι προβλέψεις στηρίζονται σε ύφεση 5,5% για το 2011 (ενώ το πρώτο εξάμηνο κινήθηκε ήδη στο 7,6%) και σε πρόβλεψη για... 2,5% το 2012!!!

Εν τω μεταξύ κανείς δεν τους πιστεύει πια. Ήδη, μετά την ανακοίνωση του προσχεδίου, ο επίτροπος όμως Ε.Ε. για όμως Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις Όλι Ρεν «διέγνωσε» ότι η Ελλάδα αδυνατεί να επιτύχει τους στόχους της τόσο για το 2011 όσο και για το 2012. Άρα νέες θυσίες θα ζητηθούν, και μάλιστα πολύ πιο σύντομα απ’ όσο πιστεύουν οι περισσότεροι.

Και τι έγινε που τα συνεχώς μειούμενα εισοδήματα επιφέρουν κάθετη πτώση της αγοράς, σαρωτική ύφεση και έκρηξη της ανεργίας; Ο υπουργός Οικονομικών μετατρέπει σε κανονικό εφιάλτη τη φοροεισπρακτική μανία της κυβέρνησής του σαρώνοντας αποκλειστικά και οδηγώντας στην εξαθλίωση όλους τους νόμιμους και συνεπείς φορολογούμενους. Με το τραγικό αποτέλεσμα που περιγράψαμε λίγο πιο πάνω. Και με όλους τους δείκτες της οικονομίας να χτυπάνε τρομακτικά αρνητικά ρεκόρ.

Όμως οι αντοχές εξαντλούνται και το σημερινό «Ντούο Φαλιμέντο» (Παπανδρέου και Βενιζέλος) το ξέρει. Όπως ξέρει ότι οδηγεί τη χώρα στην πτώχευση. Όπως ξέρει ότι κανείς πια δεν τους εμπιστεύεται. Κι όμως συνεχίζουν, αφού η μεγάλη μπίζνα δεν έχει τελειώσει.



Ένα απίδι, ένα μύδι και το σχέδιο... Αρχιμήδη


Η μεγάλη μπίζνα δεν είναι άλλη από την πλήρη παράδοση του συνόλου του δημόσιου πλούτου. Όχι μόνο των κρατικών επιχειρήσεων, αλλά κάθε είδους δημόσιας περιουσίας, υποδομής και δραστηριότητας με πιθανότητες καλών εσόδων στο μέλλον.

Ήδη οι κυβερνητικοί, οι οποίοι έσκιζαν τα ρούχα τους ότι δεν πρόκειται να δώσουν εθνική περιουσία ως εγγυήσεις έναντι νέων δανείων, ετοιμάζονται, με βάση το σχέδιο του Ρόλαντ Μπέργκερ, το περίφημο «Εύρηκα», να προσφέρουν το σύνολο των πλουτοπαραγωγικών πόρων ως εγγύηση.

Στόχος, υποτίθεται, οι ξένοι διαχειριστές, ως μόνοι υπεύθυνοι πλέον για το ξεπούλημα, να μοιράσουν ανενόχλητοι τη λεία. Και με την απίστευτη ρήτρα, αν δεν μαζευτεί το ποσό των 125 δισ. που έχει προϋπολογιστεί, να πληρώσει η Ελλάδα τη διαφορά.

Ο Βενιζέλος απειλεί ότι τυχόν απειθαρχία θα μετατρέψει τη χώρα μας σε... Αργεντινή (η οποία, παρεμπιπτόντως, συμμετέχει πλέον στις συνεδριάσεις των 20 πιο ανεπτυγμένων χωρών του κόσμου, των G 20 – αφού, ύστερα από τη δραματική κατάρρευση υπό καθεστώς ΔΝΤ, διαολόστειλε τοκογλύφους και Ταμείο και προτίμησε να επιβιώσει και να παλέψει για να αναστηλώσει την κατεστραμμένη οικονομία της).

Ωστόσο ο ίδιος και ο πρωθυπουργός του μας μετατρέπουν σε Ανατολική Γερμανία, η οποία ακόμη και τώρα μετράει πάνω από 11 εκατομμύρια ανέργους ύστερα από το σχέδιο (διάλυσης και ξεπουλήματος) με το μοντέλο της εταιρείας Τρόιχαντ, του οποίου αντιγραφή είναι το σημερινό σχέδιο Μπέργκερ – το «Εύρηκα» μάλλον δικαίως παραπέμπει στον (και) εφευρέτη Αρχιμήδη, αφού, με τις λαθροχειρίες ως προς τα σημερινά στοιχεία και τις παραμυθένιες προβλέψεις του, μπορεί πράγματι να χαρακτηριστεί «εφεύρεση».



Προλαβαίνουμε;


Μπορούν όμως όλα αυτά τα πολιτικά και οικονομικά εγκλήματα να «σώσουν» την Ελλάδα από την πτώχευση; Δυστυχώς για όλους μας, κανείς πια δεν το πιστεύει σε ολόκληρο τον κόσμο. Αντιθέτως, με προεξοφλημένη την κατάληξη, όλοι οι «έξω» προσπαθούν να επιλέξουν τον κατάλληλο χρόνο και να απαλείψουν, στον βαθμό του δυνατού, τις συνέπειες για τους ίδιους.

Το μόνο για το οποίο βιάζονται είναι η κυβέρνηση Παπανδρέου να τους παραδώσει, με όλους τους τύπους και όλες τις διασφαλίσεις, το δικαίωμα να νέμονται τη χώρα, τον πλούτο και τους ανθρώπους της ακόμη και μετά την καταστροφή. Για πολλές δεκαετίες.

Η διαφαινόμενη ατιμωτική κατάληξη του ΠΑΣΟΚ ελάχιστους φαίνεται πλέον να ενδιαφέρει. Ούτε καν πολλούς από τους σημερινούς βουλευτές του, οι οποίοι παρακαλούν για εκλογές για σωθούν οι ίδιοι. Άλλωστε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα απειλείται να συμπαρασυρθεί αν το «έργο» Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου ολοκληρωθεί.

Το ερώτημα είναι μόνο αν ο ελληνικός λαός μπορεί να σηκώσει ανάστημα και να βάλει τέλος στην τραγωδία. Όμως ο καιρός για να δοθεί η απάντηση δεν είναι πια πολύς. Η κλεψύδρα αδειάζει όλο και πιο γρήγορα...

Εφημ. "Το Ποντίκι" 4.10.11