ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΩΜΕΝΟΙ (ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΒΑΝΔΑΛΙΣΜΩΝ ΕΧΕΙ ΣΤΗΘΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΩΡΑ)

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΡΗΤΗ;

Γράφει ο : Θεμιστοκλής Χατζηχρήστου
Βιβλιοθηκονόμος - Επιστήμων της Πληροφόρησης
Αγαπητό Fimotro,
Κάνοντας μια έρευνα στην αγορά εργασίας βρέθηκα και στην ιστοσελίδα της Motorola (εδώ) και διάβασα την μοναδική αγγελία εργασίας που υπήρχε για την Ελλάδα. Με μεγάλη μου έκπληξη διάβασα ότι η Κρήτη θεωρείται από την εταιρεία ανεξάρτητο...
κράτος. Πρόκειται περί λάθους; Ίσως. Προσωπικά θεωρώ πολύ ύποπτο μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία της Αμερικής να κάνει τέτοια "λάθη". Η Motorola δεν ασχολείται μόνο με κινητά αλλά γενικότερα με τηλεπικοινωνίες και είναι μια σημαντική για το Αμερικανικό κράτος εταιρεία. Οπότε τέτοια λάθη δεν γίνονται αβίαστα αλλά εσκεμμένα.
Το 2012 λήγει η συνθήκη της Κρήτης που λέει ότι το νησί προσαρτάται για 100 χρόνια στην Ελλάδα και με την πάροδο των 100 χρόνων οι πολίτες του νησιού θα ψηφίσουν για το εάν θέλουν να συνεχίσουν να είναι στο Ελληνικό κράτος.
Με την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας θα είναι πολύ εύκολος ο επηρεασμός των Κρητικών έτσι ώστε να προσανατολιστούν στην ανεξαρτητοποίηση της Κρήτης. Έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για τη δημιουργία ενός κρατιδίου με τοποθετημένους πολιτικούς οι οποίοι απλόχερα θα ανοίξουν την πόρτα για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων του θαλάσσιου οικόπεδου του Ηρόδοτου στα νότια της Κρήτης.
Οι πολιτικοί μας όταν έρθει η ώρα της απόσχισης φυσικά θα το θεωρήσουν ως αναγκαίο κακό για την προάσπιση του εθνικού συμφέροντος και για το καλό της χώρας φυσικά. θα προβάλλουν το χιλιοπαιγμένο ανέκδοτο για την σωτηρία της χώρας μας και θα μας τρομάξουν ότι αν δε γίνει ότι προστάζει η Ε.Ε. ο λαός θα πεινάσει και θα δυστυχήσει. Οι Έλληνες όμως ήδη βρίσκονται σε όλο και πιο δεινή οικονομική κατάσταση. Μήπως η λύση βρίσκεται αλλού;
Ας τους τελειώσουμε πριν μας τελειώσουν. Ας μην τα βάζουμε μεταξύ μας, αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Ο ελληνικός λαός έχει να αντιμετωπίσει μόνο δοσίλογους πολιτικούς που θα κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν τα προνόμια τους. Και όταν λέμε τα πάντα εννοούμε τα πάντα.

Θεμιστοκλής Χατζηχρήστου,
Βιβλιοθηκονόμος - Επιστήμων της Πληροφόρησης

Οι νέοι Κοτσαμπάσηδες, πάντα φίλοι και βολεμένοι με τους "Δυνατούς" του Θ. Κολοκοτρώνη

Η απάντηση στην τρομοκρατία των Ελλήνων πολιτών του δοτού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου και του "αλλαξοπιστήσαντα" προέδρου της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά, έρχεται από τα βάθη της ελληνικής Ιστορίας και δεν ανήκει σε κανέναν άλλο, παρά στον μεγαλύτερο Έλληνα της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, τον στρατηγό Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Προσαρμοσμένη στα καθ'ημάς δημοσιεύεται "αποκλειστικά" από το defencenet.gr, όπως παρουσιάζεται και η αρχική απάντησή του στον Ιμπραήμ, όταν ο τελευταίος απείλησε να κάψει ολόκληρη της Μεσσηνία και κυρίως να κάψει τα ελαιόδενδρα που ήταν η πηγή ζωής των Μεσσήνιων (ειδικά ο Α.Σαμαράς θα έπρεπε να γνωρίζει αυτή την απάντηση και να τον είχε διδάξει).
Ας δούμε κατ'άρχήν τις είπαν οι τρεις σύγχρονοι πολιτικοί (και οι τρεις τα ίδια είπαν, αλλά χρησιμοποιούμε ως βάση την ομιλία του Λ.Παπαδήμου, ο οποίος θεωρείται ότι εκφράζει τον γερμανικό και τον τραπεζικό παράγοντα):
"Μια άτακτη χρεοκοπία θα έριχνε τη χώρα μας σε μια καταστροφική περιπέτεια. Θα δημιουργούσε συνθήκες ανεξέλεγκτου οικονομικού χάους και κοινωνικής έκρηξης.
Οι αποταμιεύσεις των πολιτών θα κινδύνευαν. Το κράτος θα αδυνατούσε να πληρώσει μισθούς, συντάξεις, να καλύψει στοιχειώδεις λειτουργίες, όπως τα νοσοκομεία και τα σχολεία, καθώς έχει ακόμα πρωτογενές έλλειμμα πάνω από 5 δισ. ευρώ. θα είχαμε άδεια ράδια στα σούπερ μάρκετ. Δεν θα είχαμε φάρμακα για τα παιδιά μας. Δεν θα είχαμε καύσιμα.
Η εισαγωγή βασικών αγαθών –όπως φάρμακα, πετρέλαιο, και μηχανήματα– θα γινόταν προβληματική, αφού η χώρα, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας, θα έχανε κάθε πρόσβαση σε δανεισμό και η ρευστότητα θα συρρικνωνόταν. Επιχειρήσεις θα έκλειναν μαζικά, αδυνατώντας να αντλήσουν χρηματοδότηση. Η ανεργία, η οποία είναι ήδη απαράδεκτα υψηλή θα αυξανόταν περισσότερο.
Το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων στην περίπτωση μιας άτακτης χρεοκοπίας θα κατέρρεε. Η χώρα θα παρασυρόταν σε μια μακρά δίνη ύφεσης, αστάθειας, ανεργίας και παρατεταμένης εξαθλίωσης.
Οι εξελίξεις αυτές θα οδηγούσαν, αργά ή γρήγορα, στην έξοδο από το ευρώ. Από χώρα του πυρήνα της Ευρωζώνης, η Ελλάδα θα καταντούσε χώρα αδύναμη, στο περιθώριο της Ευρώπης."
Λουκάς Παπαδήμος, Γιώργος Παπανδρέου, Αντώνης Σαμαράς
Και η "προσαρμοσμένη" απάντηση του Γέρου του Μοριά:
«Αυτό οπού μας φοβερίζετε να μας κόψετε και κάψετε τον τρόπο ζωή μας, δεν είναι της πολιτικής έργον, διατί ο τρόπος ζωής των απλών ανθρώπων δεν εναντιώνεται εις κανένα, μόνο οι άνθρωποι εναντιώνονται στις εκλογές και αυτό είναι το δίκαιον της Δημοκρατίας.
Όχι τις ζωές να μας κόψετε, όχι τα λεφτά μας, όχι τα σπίτια που μας κάψατε και κατασχέσατε, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν.
Τι τα σπίτια να μας κατασχέσετε και κατασχέσετε τις καταθέσεις μας η ίδια η γης που μας τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζετε πως την γην μας θα την κάμετε δική σας, βγάλτε το από το νου σας».
Aς δούμε και την αρχική απάντηση στον Ιμπραήμ του στρατηλάτη Θεόδωρου Κολοκοτρώνη:
«Αυτό οπού μας φοβερίζεις, να μας κόψης και κάψης τα καρποφόρα δέντρα μας, δεν είναι της πολεμικής έργον, διατί τα άψυχα δένδρα δεν εναντιώνονται εις κανένα, μόνον οι άνθρωποι οπού εναντιώνονται έχουνε στρατεύματα και σκλαβώνεις, και έτσι είναι το δίκαιον του πολέμου…
Όχι τα κλαδιά να μας κόψης, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν.
Τι τα δένδρα μας αν μας τα κόψης, και κάψης την γην δεν θέλει την σηκώσης και η ίδια η γης που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζης πως την γην μας θα την κάμης δική σου, βγάλτο από το νου σου».
Βέβαια αξίζει να πούμε και τι είχε πει μετά την Επανάσταση για το τι φοβήθηκε περισσότερο κατά την διάρκεια του ξεσηκωμού: "Τον καιρό του προσκυνήματος φοβήθηκα (σ.σ. εννοούσε όταν ο Ιμπαρήμ κατάκαιγε τα πάντα και ζητούσε απλά να προσκυνήσουν οι επαναστάτες για να γλιτώσουν) και τους προσκυνημένους".
Και σήμερα αν θα ζούσε, τους ίδους θα φοβότανε...


Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Να ξεμπερδέψουμε με το «φακελάκι».....- του Χαράλαμπου Μ. Μουτσόπουλου ομοτίμου καθηγητού της Ιατρικής Σχολής

Αθελά μου έγινα ωτακουστής. Η συζήτηση που θα σας αφηγηθώ δεν είναι πρωτόγνωρη. Πίστευα όμως - ήλπιζα, για την ακρίβεια - ότι σ' αυτή την εποχή, που οι δανειστές μάς ταλανίζουν, η ανεργία αυξάνεται, οι νεόπτωχοι πολλαπλασιάζονται, οι άστεγοι κουρνιάζουν σε όλες τις γωνιές του κέντρου της πρωτεύουσας και τα συσσίτια φιλοξενούν κάθε μέρα όλο και περισσότερους πεινασμένους, το «φακελάκι» στα κρατικά νοσηλευτικά ιδρύματα, αν δεν είχε εξαφανιστεί, θα είχε τουλάχιστον ελαττωθεί. Φαίνεται ότι έκανα λάθος. Διαβάστε παρακάτω!


Ημουν επισκέπτης συγγενούς μου σε κλινική κρατικού νοσοκομείου της Αθήνας. Κανένας δεν γνώριζε την ιδιότητά μου. Ο συγγενής επιμελώς την είχε αποκρύψει. Δωμάτιο εξάκλινο. Διπλάσιοι επισκέπτες από τους ασθενείς. Η κουβέντα θορυβώδης. Το θέμα; Η παράνομη αμοιβή του κρατικού λειτουργού. Πόσα και πώς θα του τα δώσουν; Το «φακελάκι» θα πρέπει να δοθεί προκαταβολικά, δηλαδή πριν από την ιατρική παρέμβαση, ή μετά την επιτυχή θεραπεία; Στο γραφείο του γιατρού, στο νοσοκομείο ή στο ιδιωτικό ιατρείο του; Τι ποσό είναι ικανοποιητικό για τον γιατρό; Πεντακόσια ευρώ ή παραπάνω; Να του δώσουμε τόσα ώστε να μην τον προσβάλουμε, χωρίς όμως να ξεφραγκιαστούμε...


Δεν προβληματιζόταν η ομήγυρης αν η δοσοληψία αυτή είναι παράνομη και μη ηθική. Δεν τους απασχολούσε αν η διακίνηση «μαύρου» χρήματος είναι ένας από τους κρίκους της αλυσίδας που οδήγησε στην οικονομική κατάρρευση της χώρας; Γι' αυτούς το φακελάκι ήταν τόσο αυτονόητο όσο η πληρωμή της εφημερίδας στο περίπτερο! Ενας μόνο συγγενής ασθενούς προσπαθούσε να αποτρέψει τη συμμετοχή τους στην παράνομη πληρωμή, θυμίζοντάς τους ότι βρίσκονταν σε κρατικό νοσοκομείο!


Στενοχώρια και ντροπή με κατέλαβαν. Πώς καταντήσαμε έτσι! Δεν πήρα μέρος στη συζήτηση. Φεύγοντας από το νοσοκομείο σκεφτόμουν διαρκώς: πώς θα εξαφανιστεί αυτή η κατάπτυστη πρακτική; Οι αιτίες του φαινομένου είναι πολύπλοκες και η λύση του απαιτεί μακροχρόνια εκπαίδευση, νομοθετικές ρυθμίσεις, άλλη κουλτούρα του ιατρικού σώματος και των πολιτών. Πρωταρχικός είναι ο ρόλος της Παιδείας - τόσο του πάσχοντος όσο και των λειτουργών Υγείας. Ο ασθενής πρέπει να απορρίψει εκείνο το συναίσθημα της υποχρέωσης, της ευγνωμοσύνης ή του φόβου που τον ωθεί να το μετατρέψει σε χρήμα.


Η εκπαίδευση των πολιτών πρέπει να αρχίσει από τις πρώτες μαθητικές τάξεις και να συνεχίζεται ως το Πανεπιστήμιο. Τα ΜΜΕ θα πρέπει να αναδεικνύουν και να στηλιτεύουν κατ' επανάληψη το παθολογικό αυτό φαινόμενο, και να προτρέπουν τους πολίτες της χώρας να μην το ακολουθούν. Οι λειτουργοί της Υγείας να επαναφέρουν στη μνήμη τους τον όρκο που έδωσαν, ότι θα υπηρετούν τον άρρωστο και το δημόσιο συμφέρον, ότι το κρατικό νοσοκομείο δεν είναι ιδιοκτησία τους. Οι ιατρικοί σύλλογοι, όπως και άλλες επαγγελματικές ενώσεις, εξήγγειλαν προσφάτως ότι πρέπει να αναγνωρίσουν δημοσίως το πρόβλημα και να πράξουν τα δέοντα.
Μήπως όμως είμαι αιθεροβάμων; Μήπως ψάχνω για «ψύλλο στ' άχυρα», σε μια χώρα όπου θεσμοί και αξίες έχουν καταρρακωθεί; Δεν ξέρω. Ελπίζω ακόμη. Το υπουργείο Υγείας, μέσα στα τόσα νομοθετήματα για τον εκσυγχρονισμό της Υγείας, οφείλει να ασχοληθεί σοβαρά με την κατάργηση της τριτοκοσμικής συναλλαγής του παράνομου όσο και εξευτελιστικού «δούναι και λαβείν» στα νοσοκομεία μας. Τι πρέπει να κάνει;


Πρώτα απ' όλα, ύστερα από αυστηρά αξιοκρατικές διαδικασίες, θα πρέπει να επιλέξει διοικητές νοσοκομείων άτομα με εμπειρία και εξειδικευμένη γνώση στη διοίκηση (και όχι κομματικούς φίλους ή παρατρεχάμενους, όπως σήμερα), οι οποίοι, με σύγχρονα μέσα, θα επιτηρούν τη νόμιμη, ηθική, επιστημονική και αποδοτική λειτουργία των επιστημόνων Υγείας και του παραϊατρικού προσωπικού. Δεύτερον, για να χάσουν οι λειτουργοί της Υγείας τη συχνά επικαλούμενη δικαιολογία ότι οι κρατικές αμοιβές τους είναι πενιχρές, το αρμόδιο υπουργείο οφείλει να κοστολογήσει και να ενσωματώσει την κοστολόγηση των ιατρικών πράξεων στα κλειστά ενοποιημένα νοσήλια. Ετσι οι αποδοχές τους θα καταστούν αφενός μεν αποδοτικότερες, εξαρτώμενες άμεσα από την ποσότητα (αριθμός περιστατικών) και την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας υγείας (μικρός χρόνος νοσηλείας, απαραίτητες παραϊατρικές εξετάσεις), αφετέρου δε διάφανες. Και τρίτον, να επιβάλλονται αυστηρότατες ποινές στους παραβάτες.


Ξέρω ότι δεν λέω κάτι πρωτότυπο - είναι κοινή λογική. Ξέρω επίσης ότι αυτά εύκολα λέγονται αλλά δύσκολα γίνονται. Το «καλό» με την κρίση όμως είναι ότι κάτι που ως χθες φάνταζε ουτοπικό (όπως η μείωση των τιμών των φαρμακευτικών προϊόντων, των υλικών και του κέρδους των φαρμακοποιών), σήμερα φαίνεται αυτονόητο και εφικτό. Το μόνο που χρειάζεται είναι η περίφημη πολιτική βούληση. Αν αυτή υπάρξει, όλα τ' άλλα θα ακολουθήσουν…


Πηγη: "Βημα" 12.2.2012