Απίστευτες προκλήσεις και από δασκάλους, που δρουν στη Θράκη ως όργανα του τουρκικού φασισμού, υπό καθεστώς πλήρους ασυδοσίας…

Μειονοτική εκπαίδευση…Γκρίζων Λύκων!


Ο σύλλογος των ΕΠΑΘιτών δασκάλων Ροδόπης - Έβρου απέκτησε προσφάτως (2-11-2011) νέο πρόεδρο. Πρόκειται για τον Ιµπραήµ Μεµέτ, ο οποίος διαδέχτηκε τον Μεχµέτ Ντερντιµάν που παραιτήθηκε διαµαρτυρόµενος για την υπηρεσιακή κρίση που του στέρησε την διευθυντική θέση (και το συνοδευτικό επίδοµα, ε;) στο χωριό Λύκειο της Ροδόπης.


Ο Ιµπραήµ Μεµέτ, ασχέτως καταγωγής, θρησκείας κτλ, δεν παύει να είναι ένας εκπαιδευτικός λειτουργός στην Ελλάδα και αµείβεται αδρότατα από το ελληνικό κράτος. Και µάλιστα στο εξής θα εκπροσωπεί κι ένα σύνολο εκατοντάδων άλλων δασκάλων που ανατρέφουν τη µειονοτική νεολαία της Θράκης (για να ζήσει στη χώρα αυτή, υποθέτουµε). Με αυτές τις κοινότυπες σκέψεις κατά νου, πώς µπορείς να κρίνεις το υλικό που έχει αναρτηµένο στην προσωπική του σελίδα στο facebook; Δεν χρειάζεται καν να γνωρίζεις τουρκικά, για να αντιληφθείς ότι εδώ είναι διάχυτο ένα καθαρά φασιστικό πνεύµα, τύπου «Γκρίζων Λύκων»: Παντού η σηµαία της «ανεξάρτητης Δυτικής Θράκης», ευχές για «ευτυχισµένη 30η Αυγούστου» – ηµέρα της Μικρασιατικής Καταστροφής - µε τα µούτρα του γενοκτόνου Κεµάλ, τεράστιες τούρκικες σηµαίες µε συνθήµατα υπέρ του τουρκικού στρατού και των «ηρώων» του (δηλαδή όσων σκοτώθηκαν από Κούρδους αντάρτες κτλ), και παρακάτω ένα κοριτσάκι να φιλάει τη σηµαία της θρακικής ανεξαρτησίας, µε φόντο την ηµισέληνο!


Η προκλητική αυτή περίπτωση (που δεν είναι δυστυχώς και µοναδική) θέτει ένα γενικότερο ζήτηµα για τα όρια της συνείδησης και της δηµόσιας έκφρασης ενός εκπαιδευτικού. Είναι δυνατόν να δεχόµαστε αυτό το ήθος και αυτή την πολιτική κουλτούρα ως απλό «δικαίωµα» του κάθε δασκάλου; Είναι δυνατόν η ελληνική πολιτεία να δέχεται (και να πληρώνει) όχι µόνο ως δάσκαλο αλλά και ως εκπρόσωπο όλων των µειονοτικών δασκάλων έναν ορκισµένο εχθρό της, που δεν διστάζει να διαδηλώνει την ταύτισή του µε τα φανατικότερα στοιχεία της άλλης πλευράς; Το ερώτηµα είναι γενικό και αφορά πολλές περιπτώσεις, πέραν της αναφερθείσας: υπάρχει τελικά κάποιο όριο στην συλλογική µας αναξιοπρέπεια, ναι ή όχι;
Πηγή http://proxeneio-stop.org/

Μείωση της ευρωπαϊκής επιρροής επί του αγγλικού δικαίου ζητά η Βρετανία Η σημασία του για την Ελλάδα.

Συντάχθηκε απο  www.lawnet.gr

Δευτέρα, 12 Δεκέμβριος 2011 22:35
Μείωση της ευρωπαϊκής επιρροής επί του αγγλικού δικαίου ζητά η Βρετανία
Η σημασία του για την Ελλάδα.




Tideon : Προσέξατε ότι και το ελληνικό Μνημόνιο ΔΕΝ υπάγεται στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο ή το Ελληνικό, όπως θα αναμέναμε, αλλά στο Αγγλικό Δίκαιο, πού μεταξύ άλλων έχει και έντονα αποικιοκρατικό χαρακτήρα ; Αν δηλ. γίνει εφαρμογή του, είναι αμφίβολο κατά πόσον το ελληνικό Νομικό Συμβούλιο του Κράτους θα μπορέσει να βγάλει άκρη ...


ΜΝΗΜΟΝΙΟ Ν. 4021/11 - αρθ. 16. ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΩΣΙΔΙΚΙΑ : (1) Η παρούσα Σύμβαση και όλες οι μη-συμβατικές υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτήν ή σχετίζονται με αυτή διέπονται από το Αγγλικό Δίκαιο και ερμηνεύονται σύμφωνα με αυτό.
http://www.tideon.org/index.php?option=com_content&view=article&id=2686:-lr-402111-&catid=225:2011-11-07-23-16-53&Itemid=503


Παραθέτουμε την είδηση :
Lawnet.gr : Επισήμως πλέον η Βρετανία σκοπεύει να ζητήσει από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) μεγαλύτερη ελευθερία των εγχώριων δικαιοδοτικών οργάνων στην ερμηνεία διατάξεων της ΕΣΔΑ.
26/10/2011 10:27
ΠΗΓΗ:http://www.lawnet.gr
Σε ομιλία που έδωσε τις προάλλες ο Attorney General (Ανώτερος Νομικός Σύμβουλος του Στέμματος και της Κυβέρνησης) Dominic Grieve, τόνισε την ανάγκη ενίσχυσης της αρχής της επικουρικότητας και δεσμεύτηκε να παρουσιάσει τις προτάσεις της αγγλικής κυβέρνησης ενώπιον του ΕΔΔΑ.
Ο δημόσιος διάλογος στη Βρετανία τελευταία περιστρέφεται γύρω από την πιθανή κατάργηση του Human Rights Act του 1998, το οποίο εισήχθη από την κυβέρνηση Μπλερ με σκοπό την ενίσχυση του πλαισίου της ΕΣΔΑ για προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Το νομοθέτημα αντιμετωπίζει σφοδρές επικρίσεις, καθώς θεωρείται ότι διευκολύνει τη διάχυση του ευρωπαϊκού στο αγγλικό δίκαιο, και η κυβέρνηση Κάμερον εκτιμά την προοπτική αντικατάστασής του με ένα UK Bill of Rights.«Η Βρετανία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ΕΣΔΑ, ήταν το πρώτο κράτος που υπέγραψε τη Σύμβαση και δεν προτίθεται να αποχωρήσει από αυτήν.
Ωστόσο, η κυβέρνηση πιστεύει ότι πρέπει να ενισχυθεί η αρχή της επικουρικότητας, η οποία ρυθμίζει τη σχέση εθνικού δικαστή και δικαστή του ΕΔΑΔ. Προφανώς και τα αγγλικά και τα ουαλικά δικαστήρια θα συνεχίζουν να υπόκεινται στις αποφάσεις του ΕΔΑΔ, όμως και το ΕΔΑΔ οφείλει να τους αφήσει ευρύ περιθώριο δράσης, ιδίως σε περιπτώσεις που έχουν συμπληρωθεί οι ρυθμίσεις της ΕΣΔΑ με ουσιαστικές διατάξεις της εθνικής έννομης τάξης. Τότε, το ΕΔΑΔ οφείλει να μην παρεμβαίνει, εφόσον τα αγγλικά δικαστήρια έχουν ήδη κρίνει πριν από αυτό τη συμβατότητα μιας εθνικής ρύθμισης με τις διατάξεις της ΕΣΔΑ», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Grieve.Προβληματισμό είχε προκαλέσει την περασμένη εβδομάδα και ο Lord Judge, ο πλέον υψηλόβαθμος δικαστής της Αγγλίας και της Ουαλία, όταν δήλωσε ότι η Βρετανία καλό είναι να ακολουθεί στις περισσότερες υποθέσεις τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ, όμως αυτό δεν είναι απαραίτητο να γίνεται πάντα.Η πιο πρόσφατη υπόθεση που έχασε η Βρετανία ενώπιον του ΕΔΑΔ αφορούσε τα δικαιώματα των φυλακισμένων να ψηφίζουν (υπόθεση Hirst v. United Kindgom).
Σε αυτή την υπόθεση είχε υποστηρίξει ότι ο καθορισμός των προϋποθέσεων ψηφοφορίας των φυλακισμένων είναι ζήτημα που ανάγεται στην άσκηση δημόσιας πολιτικής και εναπόκειται στην αρμοδιότητα του Αγγλικού Κοινοβουλίου, αιτιολογία που δεν είχε γίνει δεκτή από το δικαστήριο. Η κυβέρνηση πάντως δηλώνει απρόθυμη να συμμορφωθεί με την απόφαση του ΕΔΑΔ και να αλλάξει έτσι μια βρετανική παράδοση που ισχύει εδώ και αιώνες.«Χρειαζόμαστε σαφήνεια. Για αυτό το λόγο και η Βρετανία θα παρέμβει στην ακρόαση της υπόθεσης Scoppola vs. Italy ενώπιον του Grand Chamber του ΕΔΑΔ. Εγώ προσωπικά θα μεταβώ το Νοέμβριο στο Στρασβούργο για να κάνω γνωστές τις θέσεις της Βρετανίας στο ζήτημα», δήλωσε ο Grieve.
Στην προκειμένη περίπτωση η Μ. Βρετανία προσπαθεί να διαφυλάξει την Εθνική της ανεξαρτησία και πολιτική από επιβουλές της μέσω του Δικαίου.

Οι Έλληνες Καθηγητές του Συνταγματικού Δικαίου (πλην ελαχίστων ηρωϊκών εξαιρέσεων) και οι Διοικητικοί Δικαστές μας θα την μιμηθούν ;