Copyright The Financial Times Limited 2011.
(ΑΥΤΟΜΑΤΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ>>>> )
Ίσως Έλληνες Βουλευτές θα ήταν σωστό να πουν όχι,
06.27.2011 | Publicerad 10:14
Το ελληνικό κοινοβούλιο είναι σήμερα προβλέπεται να αρχίσει η πιο σημαντική κοινοβουλευτική συζήτηση στην πρόσφατη ιστορία της χώρας. Εάν η πλειοψηφία εγκρίνει το συμφωνηθέν πακέτο λιτότητας σε μια ψηφοφορία που οφείλεται στις Τρίτη, όλα είναι καλά. Για την ώρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα συνεχίσουν να παρέχουν πιστώσεις. Αν όχι, η Ελλάδα θα μπορούσε να προεπιλογή μέσα σε λίγες μέρες.
Πώς θα πρέπει να κανουν οι Έλληνες Βουλευτές ψηφοφορία;
Μέχρι την περασμένη εβδομάδα, θα είχα πει: Ναι, σίγουρα. Η χώρα βρίσκεται σε λειτουργία ένα μεγάλο πρωτογενές έλλειμμα. Η λιτότητα που επιβάλλει η ΕΕ και το ΔΝΤ είναι ήπια σε σύγκριση με την αυστηρότητα που θα απαιτούνταν αν η χώρα ήταν να αποκοπούν από οποιαδήποτε πηγή εξωτερικής χρηματοδότησης. Ένα βρώμικο προεπιλογή θα αποσταθεροποιούσε το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και θα μπορούσε να αναγκάσει την Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ.
Ένα τέτοιο επιχείρημα είναι ευάλωτη σε σχετικά λεπτές αλλαγές των περιστάσεων. Μια τέτοια στροφή μπορεί να έχουν συμβεί την περασμένη εβδομάδα, όταν η ΕΕ και το ΔΝΤ διαπραγματευτές επέβαλε νέα δόση της λιτότητας. Τα μέτρα περιλαμβάνουν τη μείωση του αφορολόγητου ποσού, καθώς και της επιβολής φόρου, ύψους € 100 - € 300 για τους αυτοαπασχολούμενους. Η απόφαση προκάλεσε θυμωμένος διαμαρτυρίες στην Αθήνα. Το βλέπω ως μια πολιτική πρόκληση και μια πράξη οικονομικής βανδαλισμού. Θα μπορούσε να εκτροχιάσει την όλη διαδικασία επίλυσης των κρίσεων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ελλάδα χρειάζεται μια μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή. Και, ναι, η ελληνική κυβέρνηση υπαναχώρησε λίγο για το παρελθόν συμφωνημένο πρόγραμμα για να κερδίσει υποστήριξη για την ψηφοφορία της περασμένης εβδομάδας της εμπιστοσύνης. Το τελευταίο κομμάτι της λιτότητας που επρόκειτο να συνδέσετε αυτό το κενό. Αλλά θα ήταν λάθος να στερήσει από την Ελλάδα όλα τα μέσα των πολιτικών ελιγμών.
Πολιτικά, το νέο πρόγραμμα λιτότητας έχει ήδη πρόωρης ανάφλεξης. Ενισχύει τη θέση του Αντώνη Σαμαρά, ο Έλληνας ηγέτης της αντιπολίτευσης, ο οποίος αντιτίθεται. Fellow κεντροδεξιά ηγέτες της ΕΕ την περασμένη εβδομάδα ασκήσει πίεση πάνω του. Εκείνος αντιστάθηκε. Το επιχείρημά του είναι ότι η λιτότητα σκοτώνει την οικονομία και ότι η Ελλάδα χρειάζεται τώρα ένα τράνταγμα για να το πάρει πίσω σε μια αναπτυξιακή πορεία.
Με ασυναίσθητα ενίσχυση επίλυση του κ. Σαμαρά και την υποστήριξη του κοινού του, η ΕΕ καταστρέφει τις πιθανότητες της εθνικής ενότητας που τόσο απελπισμένα επιδιώκει. Αυτό είναι, σε τελική ανάλυση, πρόκειται να είναι ένα πρόγραμμα που διαρκούν αρκετά χρόνια. Αν η σημερινή κυβέρνηση ήταν να πέσει, ο κ. Σαμαράς θα σταθεί μια καλή ευκαιρία να κερδίσετε. Είναι ήδη μπροστά στις δημοσκοπήσεις. Εάν εκλεγεί, θα ζητήσει από την ΕΕ να επαναδιαπραγματευτούν. Η ΕΕ και το ΔΝΤ θα μπορούσε να μειωθεί. Η όλη στρατηγική θα μπορούσε να ξετυλίξουν σε εκείνο το σημείο.
Το επιχείρημα του κ. Σαμαρά κατά λιτότητας είναι δύσκολο να αντικρούσει για οικονομικούς λόγους. Η λιτότητα ήταν σαφώς απαραίτητο κατά την έναρξη του προγράμματος, αλλά αυτή είναι η ώρα για την έμφαση να μετατοπιστεί προς την ανάπτυξη, την οποία η Ελλάδα χρειάζεται κάτω από οποιοδήποτε σενάριο - προεπιλογή ή καθόλου έξοδο προεπιλογή, την έξοδο ή όχι. Η ΕΕ σπαταλάται εβδομάδες για την ανόητη συζήτηση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, αντί να εστιάζει στα θέματα που πραγματικά έχουν σημασία.
Το πρόβλημα είναι ότι η όλη διαδικασία παραμένει ευαίσθητη στις απότομες εναλλαγές της διάθεσης εκλογικό στις χώρες πιστωτή.
Η πρώτη προτεραιότητα της γερμανικής, ολλανδικής και της Φινλανδίας πολιτικοί ήταν να μειώσει το κόστος του προγράμματος όσο το δυνατόν περισσότερο. Μπορούν ακόμη και έφθασε στο σημείο να διαθέσει αβέβαιο ελληνική έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις ως αναπόσπαστο μέρος της το επόμενο πακέτο χρηματοδότησης, παρά για τη μείωση του χρέους. Σύμφωνα με το σύστημα τώρα δυνατό να χορηγηθούν, την τυχόν μείωση των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις θα ανοίξει εκ τούτου ένα κενό χρηματοδότησης. Οι πιστώτριες χώρες θα ήταν τότε σχεδόν σίγουρα να ζητήσει από την Ελλάδα να γεφυρώσει το χάσμα με ακόμη περισσότερη λιτότητα. Μια τέτοια στρατηγική είναι οικονομικά και απερίσκεπτη πολιτικά ανεύθυνο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία οι Έλληνες γίνονται επιφυλακτικοί ακραία λιτότητα. Θα δεχτεί μόνο ποτέ για μεγάλα χρονικά διαστήματα, εάν υπάρχει εύλογη φινάλε. Αξιωματούχοι της ΕΕ οικονομικά και πολιτικά αφεντικά τους, οι ιδεολογικές της προσφοράς siders. Τα παρεξηγημένα τα αποτελέσματα του ελληνικού προγράμματος λιτότητας για την ανάπτυξη του πρώτου γύρου φορά. Θα το κάνετε τώρα. Θα το κάνουμε και πάλι. Και αυτό ερείπια το φινάλε για τους Έλληνες.
Ο συνδυασμός του με μισή καρδιά προγράμματος οικονομικής στήριξης και δογματισμό είναι λόγοι για τους οποίους ακόμη και απολύτως ορθολογική Έλληνες Βουλευτές που θα μπορούσε να καταλήξει ψήφου Όχι αύριο. Το πρόγραμμα, ως έχει, είναι πολιτικά, οικονομικά και ηθικά δύσκολο να δικαιολογηθεί. Ο μόνος λόγος για να ψηφίσουν Ναι θα ήταν να καθυστερήσει η προεπιλογή μέχρι το Ελληνικό Δημόσιο επιτυγχάνει πρωτογενές ισοζύγιο, το οποίο δεν θα συμβεί πριν από το 2012. Η στρατηγική της ΕΕ περιορίζει τις επιλογές των Ελλήνων, των μη εμφανιζομένων είτε τον επόμενο μήνα, ή το επόμενο έτος.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει μικρή πλειοψηφία και ασκεί μεγάλη πίεση για τους βουλευτές της να ψηφίσουν υπέρ του προγράμματος. Η κυβέρνηση μπορεί να επικρατήσει ακόμη. Αν το κάνει, αυτό θα είναι λόγω του βραχίονα-συστροφή περισσότερο από τη δύναμη του επιχειρήματος, το οποίο δεν είναι πλέον ξεκάθαρη.
Έλληνες Βουλευτές θα πρέπει να ζητούν τις δύο πλευρές για περισσότερες διευκρινίσεις. Το πρόβλημα με τη θέση του κ. Σαμαρά είναι ότι πρέπει να ψηφίσουμε κατά λιτότητας θα προκαλούσε μεγαλύτερη λιτότητα στο πολύ κοντινό μέλλον. Ο κ. Σαμαράς πρέπει να εξηγήσει πώς η Ελλάδα μπορεί να χρηματοδοτήσει μόνη της όταν δεν υπάρχει εξωτερική χρηματοδότηση είναι διαθέσιμη. Ποια είναι η στρατηγική του; Και το στρατόπεδο Ναι πρέπει να εξηγήσει γιατί λιτότητας μπορεί να λειτουργήσει πλέον όταν απέτυχε στο παρελθόν.
Έλληνες βουλευτές αντιμετωπίζουν τώρα την επιλογή μεταξύ ένα ψέμα και μια καταστροφή. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό που διακυβεύεται, η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν πρέπει ποτέ να φέρουν την Ελλάδα σε αυτή τη θέση.
munchau@eurointelligence.com
Wolfgang Munchau
