Μετάφραση , Μάγια Τσόκλη.
"Πώς θα αντιδρούσαν οι μουσουλμάνοι, αν χριστιανοί τρομοκράτες ανατινάζονταν ανάμεσά τους;
Αυτό αναρωτιέται η Nadine Al-Budair, δημοσιογράφος και ακτιβίστρια για τα γυναικεία δικαιώματα από τη Σαουδική Αραβία, που κατοικεί στο Ντουμπάι, σε άρθρο της που δημοσιεύθηκε το Δεκέμβριο του 15 στην εφημερίδα Al Rai του Κουβέιτ.
Στο κείμενό της, καλεί τον Μουσουλμανικό κόσμο σε ενδοσκόπηση και πρωτοβουλίες μεταρρυθμίσεων.
«Φανταστείτε έναν νεαρό Δυτικό να έρθει στον τόπο μας να ανατιναχτεί σε έναν από τους δημόσιους χώρους μας, στο όνομα του χριστιανισμού. Φανταστείτε δύο ουρανοξύστες να καταρρέουν σε μία αραβική πρωτεύουσα και μία ομάδα χριστιανών εξτρεμιστών, στο όνομα αρχαίων εντολών, να αναλαμβάνει την ευθύνη, θέλοντας να επιβάλει παντού τους κανόνες του Χριστιανισμού, (σύμφωνα πάντα με τη δική της ερμηνεία), με στόχο την επιστροφή σ’έναν τρόπο ζωής της εποχής του Ιησού και των μαθητών του.
Φανταστείτε ότι ακούτε μέσα στις εκκλησίες του αραβικού κόσμου, τις φωνές των μοναχών και των ιερέων να ουρλιάζουν βλαστήμιες εναντίον των Μουσουλμάνων, αποκαλώντας τους άπιστους και ψάλλοντας «Θεέ, εξάλειψον τους μουσουλμάνους…».
Φανταστείτε ότι έχουμε νομιμοποιήσει έναν μεγάλο αριθμό αλλοδαπών, έχοντας τους παράσχει βίζα, ταυτότητα, υπηκοότητα, εργασία, δωρεάν παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ κλπ.
Και ότι αργότερα, ένα μέλος αυτής της κοινότητας, βγαίνει τυφλωμένος από το μίσος και διψώντας για αίμα, σκοτώνει τα παιδιά μας στους δρόμους, στα δημόσια κτίρια μας, στις εφημερίδες μας, στα τζαμιά μας και τα σχολεία μας.
Φανταστείτε έναν Γάλλο ή έναν Γερμανό στο Παρίσι ή το Βερολίνο, να απαγάγει τον μουσουλμάνο γείτονά του, να τον σφάζει και να καταψύχει ψυχρά το κεφάλι του, όπως ακριβώς έκανε ένας τρομοκράτης σε έναν Αμερικάνο πριν λίγα χρόνια στο Ριάντ.
Φανταστείτε ότι επισκεπτόμαστε τη χώρα τους ως τουρίστες και εκείνοι μας πυροβολούν, βάζουν βόμβες στα αυτοκίνητά μας και εκφράζουν την αντίρρησή τους στην παρουσία μας τραγουδώντας «Διώξτε τους Μουσουλμάνους από τη χώρα μας και τον Πολιτισμό μας».
Αυτές οι εικόνες είναι αδιανόητες για τον άραβα ή μουσουλμάνο τρομοκράτη, γιατί έχει την βεβαιότητα ή είχε τη βεβαιότητα, ότι η Δύση είναι μια γη Ανθρωπισμού και ότι ένας πολίτης της θα αρνιόταν να απαντήσει με έναν αντίστοιχο τρόπο στις βάρβαρες μουσουλμανικές τρομοκρατικές ενέργειες.
Παρά τις τρομοκρατικές ενέργειες της Αλ Κάιντα και του Ισλαμικού Κράτους, εμείς οι μουσουλμάνοι εξακολουθούμε να ζούμε στη Δύση χωρίς φόβο ή ανησυχία.
Εκατομμύρια μουσουλμάνοι τουρίστες, μετανάστες, φοιτητές και άλλοι σε αναζήτηση εργασίας, πηγαίνουν στις Δυτικές χώρες των οποίων οι πόρτες είναι ανοικτές και οι δρόμοι ασφαλείς.
Για πόσο καιρό ακόμη; Σήμερα τα πράγματα αλλάζουν.
Ο θυμός των Δυτικών χωρών απέναντι στους μουσουλμάνους είναι προφανής και οι ηγέτες τους κάνουν ανησυχητικές δηλώσεις.
Όπως ο Ντόνταλντ Τραμπ, που υποστηρίζει ότι οι μουσουλμάνοι πρέπει να εμποδίζονται από το να μπαίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Είναι περίεργο το γεγονός ότι σ’εμάς τους μουσουλμάνους επιτρέπεται να καταδικάσουμε τις δηλώσεις αυτές, ενώ αρνούμαστε να αντιμετωπίσουμε τις αιτίες τους, και κυρίως τη συμμετοχή εξτρεμιστών στις ηγεσίες μας, στην παιδεία μας, στις πολιτικές μας, χωρίς να ντρεπόμαστε.
Είναι περίεργο ότι καταδικάζουμε τη Δύση χωρίς να θέλουμε να δούμε τι γίνεται στο σπίτι μας, δηλαδή τον ακραίο τρόπο που ερμηνεύουμε τη Σαρία και τις βαθιά αντιδραστικές μας συμπεριφορές σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη του Κόσμου.
Είναι περίεργο το γεγονός ότι καταδικάζουμε τον κόσμο, αντί να του ζητήσουμε συγνώμη.
Πώς θα αντιδρούσατε εάν ένας Ευρωπαίος ανατίναζε ένα θέατρο στη πόλη σας ή το καφενείο όπου συχνάζει ο γιος σας;
Τι θα κάνατε εάν ακούγατε έντονες κριτικές ενάντια στη θρησκεία σας, ενάντια στην πίστη σας, κάθε Κυριακή, όπως οι Χριστιανοί το ακούνε από τα μεγάφωνα των τζαμιών μας τις Παρασκευές και άλλες μέρες;
Φανταστείτε ότι ζείτε στο Άμστερνταμ, το Λονδίνο ή τη Νέα Υόρκη και πληροφορείστε ότι οι φοιτητές μαθαίνουν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους ότι είστε άπιστος, και το να σας σκοτώσουν στο πλαίσιο του ιερού πολέμου, θα τους επιτρέψει να αποκτήσουν Παρθένες στον Παράδεισο.
Τι θα κάνατε; Θα μένατε ως το καλοκαίρι ή θα φεύγατε;
Θα ανατιναζόσασταν όπως κάνουν οι μουσουλμάνοι τρομοκράτες ή θα περιοριζόσασταν στο να συγκρατήσετε την οργή σας και να συμφωνήσετε στην απαγόρευση της εισόδου των Χριστιανών στις Αραβικές χώρες.
Τι θα κάνατε;
Φανταστείτε τον πόλεμο που θα μπορούσε να ξεσπάσει αν οι Δυτικοί ξέχναγαν τις αξίες τους και αποφάσιζαν να εκδικηθούν τα εγκλήματα σε βάρος τους, εάν αναπτυσσόταν στις αραβικές πόλεις μας ένας χριστιανικός εξτρεμισμός.
Σήμερα με ό,τι συμβαίνει, κάποιοι «ειδικοί» του αραβικού κόσμου παραδίδουν ένα αξιοθρήνητο μήνυμα, αναμασώντας τα ίδια και τα ίδια σε εκατομμύρια ακροατές: ότι αυτοί οι μουσουλμάνοι που διαπράττουν τρομοκρατικές ενέργειες δεν αντιπροσωπεύουν το Ισλάμ, αλλά μονάχα τους εαυτούς τους.
Είναι το μόνο πράγμα που ξέρουμε να κάνουμε: να απαλλάσσουμε τους εαυτούς μας από την ενοχή.
Είναι το μόνο πράγμα που ξέρουμε να κάνουμε: να απαλλάσσουμε τους εαυτούς μας από την ενοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου