Η κυνική δήλωση του επικεφαλής οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας Μάϊκλ Μπρούνο και η σοκαριστική ομολογία του παραιτηθέντος απο το ΔΝΤ Ντέϊβ Μπαντού

Η κυνική  δήλωση  του  επικεφαλής οικονομολόγου της Παγκόσμιας Τράπεζας Μάϊκλ Μπρούνο  και η  σοκαριστική ομολογία  του παραιτηθέντος  απο το ΔΝΤ  Ντέϊβ Μπαντού. Μάϊκλ Μπρούνο Ο ισραηλινός οικονομολόγος Peter Michael Bruno (Εβραϊκά: מיכאל ברונו)γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου  του 1932 και  πέθανε τα  χριστούγεννα (25η Δεκεμβρίου) του 1996. Ήταν διοικητής της κεντρικής τράπεζας του Ισραήλ και πρώην επικεφαλής οικονομολόγοςτης Παγκόσμιας Τράπεζας .Το "έργο" του  ήταν τόσο  ...σημαντικό,που  το πασίγνωστο   για τις  παρακρατικές και  παραοικονομικές  δραστηριότητές του "Ίδρυμα Rothchild" καθιέρωσε το  ειδικό βραβείο  "Michael Bruno" το οποίο  απονέμεται φυσικά  στους "ικανότερους" και "ευφυέστερους"  οικονομικούς   δολοφόνους της Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας. ...Σε μια διάλεξή του  στο συνέδριο της Διεθνούς Οικονομική Ένωσης που έγινε στην Τύνιδα το 1995 , ο Μπρούνο πληροφόρησε  τους  500 συγκεντρωμένους  οικονομολόγους απο  68 χώρες, ότι αποκτούσε ολοένα  και μεγαλύτερη αποδοχή  "η ιδέα  πως μια  αρκετά  μεγάλη κρίση  μπορεί να συγκλονίσει  απρόθυμους  διαμορφωτές της πολιτικής, έτσι ώστε  να θεσμοθετήσουν  μεταρρυθμίσεις  που θα αυξάνουν την παραγωγικότητα ". Ο Μπρούνο  ανέφερε  τη Λατινική Αμερική  ως το "κατ΄εξοχήν παράδειγμα των...   ευεργετικών βαθιών κρίσεων", κάνοντας ιδιαίτερη μνεία  στην Αργεντινή , όπου  ο πρόεδρος Μένεμ και ο υπουργός οικονομικών  Καβάγιο προωθούσαν  τις ιδιωτικοποιήσεις "επωφελούμενοι  απο την περιρρέουσα  ατμόσφαιρα της κατάστασης  έκτακτης ανάγκης"... υπο αυτό το πρίσμα   οι διεθνείς παράγοντες  έπρεπε να κάνουν  ακόμα  περισσότερα  για να επωφεληθούν  απο τις  υπάρχουσες οικονομικές κρίσεις...να κόψουν προληπτικά  την  πρόσβαση  στην οικονομική βοήθεια ώστε οι κρίσεις να επιδεινωθούν...παρότρυνρ το ακροατήριο  να αντιμετωπίσει μια τέτοια καταστροφή  ως το πρώτο στάδιο της δημιουργίας...ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΟΥΝ  χαριν των ευκαιριών ποθ δημιουργούνταν όταν θα ξαναχτίζονταν απο τα ερείπια... Η  φρικιαστική ομολογία του Ν.  Μπαντού ( ήταν κατι σαν τον σημερινό  Τόμσεν) "Σήμερα παραιτούμαι  απο το προσωπικό  του ΔΝΤ, ύστερα απο 12 χρόνια  και έπειτα απο 1000 ημέρες εργασίας  στο εξωτερικό  ως αξιωματούχος του  ταμείου  κατα τη διάρκεια των οποίων, με όπλα  τα φάρμακά σας και τα κόλπα σας, εφορμούσα σαν γεράκι  εναντίον των κυβερνήσεων  και των λαών  της Λατινικής  Αμερικής, της Καραϊβικής και της Αφρικής.Για μένα  η παραίτησή  μου  είναι μια ανεκτίμητη  απελευθέρωση, επειδή  μα αυτόν τον  τρόπο κάνω το πρώτο μεγάλο βήμα που θα μου επιτρέψει να ελπίζω  ότι  θα μπορέσω να ξεπλύνω τα χέρια μου  απο αυτό που στα μάτια μου είναι το  αίμα   εκατομυρίων  φτωχών και  πεινασμένων  ανθρώπων  (...)Ξέρετε, το αίμα  είναι τόσο πολύ, που κυλάει σε ποτάμι.Κι όταν στεγνώνει, σχηματίζει  πάνω μου  κρούστα.Μερικές φορές αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει αρκετό  σαπούνι σε ολόκληρο τον κόσμο γιανα καθαριστώ από όλα όσα έκανα εν ονόματί σας" Ο Μπαντού  συνέχιζε τεκμηριώνοντας  τις καταγγελίες του εναντίον  του ΔΝΤ ότι χρησιμοποίησε  τις στατιστικές ως "φονικά" όπλα.Παρέθετε λεπτομερή  στοιχεία  για το πώς, ως  υπάλληλος του ΔΝΤ , είχε αναμιχθεί  σε εσκεμμένα  "στατιστικά σφάλματα" προκειμένου  να διογκωθούν  τα αριθμητικά στοιχεία  στις εκθέσεις  του Ταμείου  ώστε η χώρα* να δείχνει πολύ λιγότερο σταθερή  απ΄ότι ήταν  στην πραγματικότητα...το ΔΝΤ  είχε διογκώσει  τα στατιστικά στοιχεία για το εργατικό  κόστος. με συνέπεια η παραγωγικότητα της χώρας* να φαίνεται πολύ χαμηλή , παρ΄όλο που το ΔΝΤ  γνωριζε τα πραγματικά δεδομένα.Σε μία άλλη περίπτωση  , το ΔΝΤ  "επινόησε κυριολεκτικά απο το πουθενά, ένα  τεράστιο  απλήρωτο  κρατικό χρέος"(στην λέξη "χώρα" μπορείτε να βάλετε εκτός απο την Ελλάδα και όποια άλλη  θέλετε  αρκεί να έχει περάσει απο εκεί το ΔΝΤ)... Στην επιστολή του ο Μπαντού, που πέθανε το 2001, καθιστούσε σαφές ότι οι αντιρρήσεις του δεν αφορούσαν μόνο τον τρόπο αντιμετώπισης μιας χώρας απο μια χούφτα αξιωματούχων.Αντιμετώπιζε ολόκληρο το  πρόγραμμα  των διρθρωτικών  προσαρμογών του ΔΝΤ ως μία μορφή  μαζικών βασανιστηρίων καθώς "κυβερνήσεις και λαοί που ουρλιάζουν απο τον πόνο υποχρεώνονται να γονατίζουν μπροστά μας τσακισμένοι, τρομοκρατημένοι και κομματιασμένοι, ικετεύοντας για ένα ίχνος  λογικής και αξιοπρέπειας εκ μέρους μας.Όμως  εμείς  γελάμε  απάνθρωπα στα μούτρα τους και τα βασανιστήρια συνεχίζονται αμείωτα." Μετά τη δημοσίευση  της επιστολής η κυβέρνηση του  Τρινιντάτ και Τομπάγκο, ανέθεσε σε δύο ανεξάρτητες επιτροπές να διερευνήσουν τις κατηγορίες  και διαπιστώθηκε  ότι ήταν σωστές. Το ΔΝΤ  είχε διογκώσει  και χαλκεύσει  στατιστικά στοιχεία, με ολέθριες επιπτώσεις για τη χώρα... (Απο το βιβλίο  της Ν.Klein  "Το δόγμα του Σοκ" εκδ. Λιβάνη) (πηγη Defencenet)