«Τύμπανα Πολέμου» - άρθρο του Μίκη Θεοδωράκ

Με ένα πύρινο άρθρο του παρεμβαίνει στην επικαιρότητα ο γνωστός μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης. Σε αυτό θυμάται στιχομυθίες με τον τότε πρόεδρο της γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιττεράν. Στο κείμενό του αναφέρεται στα χημικά και στους «αναγκαίους» πολέμους που χρειάζεται η Δύση για να συντηρήσει την Ανάπτυξη, όπως βέβαια εκείνη την εννοεί…

Τύμπανα Πολέμου

του Μίκη Θεοδωράκη

- Τα τύμπανα πολέμου ηχούν και πάλι στη Μέση Ανατολή.

Νέος στόχος η Συρία.

- Το έχουμε, νομίζω, πει. Κάθε τόσο πρέπει να γίνεται και ένας πόλεμος για να κρατηθεί το επίπεδο ζωής στις χώρες που στηρίζουν την κοινωνική τους ανάπτυξη στην εξαγωγή του μαύρου θανάτου. Κάποτε ο πρόεδρος Μιττεράν μου εκμυστηρεύθηκε ότι εάν δεν πουλήσουν όπλα, θα πέσει κάθετα το επίπεδο της ζωής στην Γαλλία. Και όταν λέμε «όπλα», πρόσθεσε, εννοούμε μεγάλα, χοντρά, ακριβά, όπως αεροπλάνα, υποβρύχια, τανκς, πυραύλους και φυσικά σφαίρες, εκατομμύρια σφαίρες.

- Και χημικά; τον ρώτησα, γιατί ήξερα.

- Αυτό δεν μπορώ να το πω, μου απάντησε με το γνωστό γαλατικό του ειρωνικό μειδίαμα. Αφού αυτός ο ίδιος είχε φροντίσει να σώσει τον γιο μου βάζοντάς τον στο μοναδικό στον κόσμο υπερσύγχρονο «διαστημικό» στρατιωτικό νοσοκομείο του Παρισιού που ήταν παράρτημα του εργαστηρίου παραγωγής χημικών, που τότε εφοδίαζαν τον Σαντάμ με αυτά, στον πόλεμο κατά του Ιράν. Τα χημικά εξόντωναν τους Ιρανούς και όσους δεν πέθαιναν «όπως θα έπρεπε» αλλά είχαν βαρειά εγκαύματα τους έφερναν σ’ αυτό το νοσοκομείο για να τους εξετάσουν βασικά οι επιστήμονες που έφτιαχναν τα χημικά και να διαπιστώνουν ποιο σφάλμα έκαναν στο κοκταίηλ των χημικών και έζησαν οι τραυματίες αυτοί ενώ κανονικά «έπρεπε» να πεθάνουν… Έτσι μ’ αυτόν τον «ανθρωπιστικό» τρόπο -γιατί παράλληλα οι γιατροί βελτίωναν τις μεθόδους θεραπείας εγκαυμάτων- οι χημικοί των εργαστηρίων του μαύρου θανάτου βελτίωναν τις επιδόσεις τους! Σκέφτομαι την ικανοποίηση των επιστημόνων θανάτου όπου γης από το τελευταίο τους κατόρθωμα, τα εκατοντάδες παιδάκια στη Συρία, για να κρατηθεί ψηλά το επίπεδο ζωής ενός ακόμα προπύργιου της Δημοκρατίας και της υπεράσπισης της Ασφάλειας και της Ειρήνης σε περιοχή με υπανάπτυκτους λαούς.

- Μ.Θ. Και γιατί, κύριε Πρόεδρε, αντί να πουλάτε θάνατο δεν φροντίζετε να πουλάτε ειρήνη; Αντί για σφαίρες τρόφιμα, αντί για πυραύλους ψυγεία, αντί για κανόνια αυτοκίνητα, τηλεοράσεις, έπιπλα, σχολεία, βιβλία, ρούχα, αρώματα! Οι πόλεμοι δεν γίνονται μόνο για τα κέρδη;

- Φ. ΜΙΤ. Γίνονται για να παταχθεί η τρομοκρατία, οι εθνικισμοί, οι φανατισμοί

- Μ.Θ. Κι εσείς τι είσθε; Χωροφύλακες;

- Φ. ΜΙΤ. Ποιοι εμείς; Το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφασίζει.

- Μ.Θ. Το λέτε σοβαρά; Αφού υπάρχουν χώρες που δεν συμφωνούν.

- Φ.ΜΙΤ. Τότε απευθυνόμαστε στον ΟΗΕ, στην πλειοψηφία των Εθνών.

- Μ.Θ. Κορέα, Βιετνάμ, Αφρική, Νότια Αμερική… Μόνο αυτοί οι λαοί είναι άτακτοι;
Υπανάπτυκτοι; Κακοί; Κι αυτό το λέτε αυτό εσείς, ένας Γάλλος που έζησε από πρώτο χέρι την καλωσύνη, την Ανάπτυξη και την Τάξη της Χιτλερικής Γερμανίας… Υπάρχει τάχα ένας λαός σε όλο τον υπανάπτυκτο κόσμο που να έχει φτάσει την βαρβαρότητα και την κτηνωδία στα επίπεδα αυτής της ευρωπαϊκής χώρας;

*

Ήταν τότε που φιλοξενούσα τον Πρόεδρο της Γαλλίας στο σπίτι μου στο Βραχάτι. Όπως ξέρετε, ποτέ δεν αναφέρθηκα στις προσωπικές μας συζητήσεις, γιατί έτσι έπρεπε να κάνω. Πέρασαν όμως πολλά χρόνια και πιστεύω ότι αυτά τα λόγια που αποκαλύπτω, δεν θίγουν τη μνήμη του μεγάλου φίλου.

Μου δίνουν όμως το έναυσμα για να προχωρήσω σε ορισμένες σκέψεις με αφορμή τους πολέμους που σχεδόν κάθε χρόνο κάνουν εδώ κι εκεί οι ίδιες πάντα χώρες: ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία, Ισραήλ και η Γερμανία να ακολουθεί προσεκτικά. Τι το κοινό έχουν; Έχουν πολλά. Όμως εγώ θα αναφερθώ στο γεγονός ότι οι πολεμικές τους βιομηχανίες μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου άρχισαν να παίρνουν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο στο σύνολο των παραγωγικών σχέσεων και δυνάμεων και επομένως και στους εθνικούς προϋπολογισμούς αυτών των κρατών, σε σημείο που, όπως το είπε κι ο Μιττεράν, να εξαρτάται το επίπεδο ζωής της χώρας από τα κέρδη της εξαγωγής του μαύρου θανάτου.

Όμως αυτή η τεράστια σημασία των πολεμικών βιομηχανιών στη ζωή ενός έθνους δεν μπορεί να περιορίζεται μόνο στα οικονομικά πλαίσια. Διότι διαβρώνει με πολλούς τρόπους ολόκληρη την κοινωνία. Και κυρίως ψυχολογικούς, ιδεολογικούς, πολιτικούς και φυσικά στρατιωτικούς. Τα εκατομμύρια εργάτες στις πολεμικές βιομηχανίες, οι οικογένειές τους, το κοινωνικό περιβάλλον στις μικρές πόλεις, όπου υπάρχουν πολεμικά εργοστάσια. Οι στρατιωτικοί που η ψυχολογία τους ανεβαίνει με το αίσθημα της δύναμης, της ανωτερότητας, της εθνικής ισχύος, της βίας που ξεπερνά τα όρια κάθε ελέγχου και γίνεται ανεξέλεγκτη, ατιμώρητη, κυριαρχική. Και φυσικά αυτή η αλλαγή της ψυχολογίας δεν περιορίζεται στους στρατιωτικούς αλλά διαχέεται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και κυρίως στα ΜΜΕ και τους επιστήμονες. Επίσης τα οικονομικά οφέλη δεν περιορίζονται στους λίγους επί κεφαλής. Διαχέονται και αυτά σε όλη την κοινωνία. Όσο για τα κρατικά οφέλη, με τους φόρους πηγαίνουν προς τους κοινωνικούς τομείς της Πρόνοιας, Υγείας, Παιδείας και Έρευνας. Έτσι τελικά πίσω από κάθε δολλάριο και κάθε ευρώ του κάθε πολίτη υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των όπλων που κατασκευάζουν οι «πολιτισμένοι» για να εξοντώσουν τους «απολίτιστους», εισπράττοντας από τους θανάτους και τις καταστροφές τους κολοσσιαία κέρδη, ώστε να ζουν άνετα και πολιτισμένα και να δίνουν αφ’ υψηλού μαθήματα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλες παρλαπίπες.

Συμπέρασμα: Από μια τέτοια κοινωνία αγρίων με γραβάτα, τι μπορεί κανείς να περιμένει; Η διαφορά μας εμάς των Ελλήνων από τους Ιρακινούς και τους Σύριους είναι γεωγραφικού χαρακτήρα, γιατί είμαστε πιο κοντά στα έθνη των «πολιτισμένων». Αν μας καίγανε ζωντανούς, όπως ετοιμάζονται να κάνουν τώρα με την Συρία, η οσμή των κρεάτων που καίγονται, ίσως έφτανε ως τη μύτη τους και αυτό είναι ενοχλητικό. Υπάρχουν άλλοι τρόποι για υπανάπτυκτους που κατά λάθος έγιναν Ευρωπαίοι. Εξ ίσου κερδοφόροι. 40 δισεκατομμύρια ευρώ κέρδισαν οι Γερμανοί από τη δική μας κρίση και από την κρίση των άλλων υπανάπτυκτων του Νότου…

Αθήνα, 29.8.2013

πηγή: http://www.topontiki.gr

Όλα προσχεδιασμένα...Στρατηγός των ΗΠΑ Wesley Clark με 4 άστρα τα λέει, όχι κάποιος συνωμοσιολόγος!!!

Ο Wesley Clark ήταν ο στρατηγός που έκανε τους βομβαρδισμούς την Σερβία. Οι δηλώσεις του δεν μπορούν να θεωρηθούν αμελητέες. Έτσι δίνεται μία εξήγηση για τις πολιτικές υποδούλωσης της Ελλάδος, που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια, για να γλυτώσουμε την καταστροφή. Και εμείς και η Κύπρος. 

Το φταίξιμό μας είναι ότι έχουμε πετρέλαια. 

Επιλέξαμε μάλλον την υποταγή στις μεγάλες δυνάμεις για να μην μας εξαφανίσουν.

Οι δηλώσεις του Αρχιστρατήγου του NATO.

Τι είναι αυτό που συνδέει την Μουσουλμανική Αδελφότητα με τους Χριστιανούς και τους Εβραίους που τους βοηθούν. (Απόσπασμα ενός άρθρου του Allan Cooke, το 1990.)

ΧΑΖΑΡΟΙ..Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ 

 

Ποιοι, και τί ήταν ακριβώς οι Χάζαροι.

Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, χρειάζεται εκτενής έρευνα που σε αυτή όμως την περίπτωση γίνεται πιο δύσκολη εξ' αιτίας της λιγοστής διαθέσιμης βιβλιογραφίας. Είναι φανερό ότι έχουν γίνει εσκεμμένες προσπάθειες στο πέρασμα των αιώνων για να εξαλειφθεί κάθε ίχνος αυτής της κάποτε μεγάλης~εμπορικής αυτοκρατορίας, "που ήταν τοποθετημένη στο ανατολικό άκρο της Ευρώπης ανάμεσα στον Καύκασο και τον Βόλγα και πάνω στον τερά¬στιας εμπορικής σημασίας δρόμο που ένωνε την Κίνα με την Ευρώπη, γνωστό με το όνομα "Δρόμος του Μεταξιού".Με τον όρο μεγάλο εμπορικό έθνος αναφέρομαι στο παρελθόν γιατί σαν έθνος οι Χάζαροι δεν υπάρχουν πια.  

Ο λαός όμως εξακολουθεί να ζεί και να ευημερεί, διαθέτοντας έναν πανίσχυρο σκληρό πυρήνα με δυνατότητα άσκησης επιρροής πάνω & ολόκληρη την Υφήλιο. Αυτή είναι επιγραμματικά η ιστορία τους.

Η στρατηγική θέση της αυτοκρατορίας των Χαζάρων πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού ήταν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην εδραίωση της επιρροής τους όχι μόνο στην περιοχή της Μικρός Ασίας, αλλά και σε ολόκληρο τον τότε πολιτισμένο κόσμο, περίπου από τον 7ο ως τον 13ο αιώνα μ.Χ. Όλοι οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων της εποχής εκείνης είχαν κατά καιρούς συναλλαγές με τους Χάζαρους, τους οποίους θεωρούσαν πολύτιμους εμπορικούς εταίρους. Ο βασικός όμως λόγος της συνεργασίας ήταν γιατί αποτελούσαν οχυρό ενάντια στην αραβική επέκταση στην ανατολική Ευρώπη. 

Οι Χάζαροι είχαν διακριθεί εκτός από το εμπόριο και στην τέχνη του πολέμου. Ήταν δεινοί πολεμιστές και διέθεταν τέλεια οργανωμένο στρατό, ικανό να προασπίσει τα εδάφη τους. Έτσι έγιναν οι φυσικοί σύμμαχοι των ευρωπαϊκών δυνάμεων εναντίον των αραβικών εθνών φορέων του Μωαμεθανισμού (ή των φυλετικών ομάδων πού διέδιδαν τον Ισλαμισμό). Οι φιλικές επαφές με την Δύση αποτέλεσαν για τους Χάζαρους την κύρια πηγή εσόδων (από το εμπόριο) την οποία και εκμεταλλεύθηκαν και για πολιτικούς σκοπούς.

Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τους στόχους των Χαζάρων πρέπει πρώτα να πάρουμε μία ιδέα για τον πολιτισμό τους, ο οποίος σε μερικά σημεία ομοί¬αζε με τον Σαμανισμό και σε κάποια άλλα υπήρξε μοναδικός. Ο πνευματικός κόσμος ήταν γι αυτούς καθημερινό βίωμα και όχι μέρος μίας θρησκευτικής δοξασίας όπως συμβαίνει στον μονοθεϊσμό. Η μοναδικότητα τους έγκειται στο γεγονός ότι οι Δυτικοί τους θεωρούσαν υπολογίσιμη δύναμη παρ' ότι οι Χάζαροι ήταν παγανιστές και για αυτό στα μάτια τους φάνταζαν κατώτεροι. Η αδυναμία να αξιολογήσουν και να εκτιμήσουν τις ικανότητες και την πραγματική ιδιοσυ¬στασία των Χαζάρων θα καθιστούσε αυτούς τους λαούς εύκο¬λη λεία στις ορέξεις των δαιμό¬νιων αυτών ανθρώπων.  

Αντίθετα με άλλους παγανιστικούς λαούς οι Χάζαροι ήταν αρκετά προηγμένοι, διέθεταν άρτια οργανωμένο εμπορικό δίκτυο και έκαναν χρήση εξελιγμένων εμπορικών πρακτικών.

Οι Χάζαροι δεν ανήκαν σε καμία από τις μεγάλες θρησκείες γι' αυτό και οι Δυτικοί δεν τους θεώρησαν ως απειλή για τα συμφέροντα τους. Αντιθέτως το εμπόριο ανάμεσα στους δύο πολιτισμούς γνώρισε μεγάλη άνθιση. Όμως οι εκπρόσωποι των τριών κυρίαρχων δογμάτων, του χριστιανικού, του εβραϊκού και του μουσουλμανικού θέλησαν να προσηλυτίσουν τους Χάζαρους. Ο καθένας στην δική του πίστη. Και οι Χριστιανοί και οι Άραβες είχαν βλέψεις.στην αυτοκρατορία των Χαζάρων. Ήταν γι' αυτούς ένας πολύτιμος λίθος τον οποίο ποθούσαν να αποκτήσουν. Ήξεραν όμως ότι δεν ήταν σε θέση να την κυριεύσουν. Και οι δυο πλευρές είχαν κάνει απόπειρες στο παρελθόν. 

Αυτές οι απόπειρες δεν στέφθηκαν με επιτυχία. Οι Χάζαροι είχαν επίσης να αντιμετωπίσουν επιδρομές νομαδικών φύλων που εμπόδι¬ζαν την ομαλή διεξαγωγή του εμπορίου. Είχαν βέβαια αντιληφθεί τον ανταγωνισμό ανάμεσα στις τρεις μεγάλες θρησκείες και τις προσπάθειες να τους προσηλυτίσουν. Αφιέρωσαν λοιπόν, πολλή σκέψη για να χαράξουν τον δικό τους άξονα δράσης σ' αυτό το πολιτικό παιχνίδι.

Ο επίσημος, αλλά όχι και πραγματικός ηγέτης των Χαζάρων ήταν ο μονάρχης τους στον οποίον είχαν δώσει την προσφώνηση: "Χάγκαν" . Η επιλογή του γινόταν (λίγο - πολύ) κατά τύχη, από τους πραγματικούς εξουσιαστές της χώρας, η ταυτότητα των οποίων παραμένει μέχρι σήμερα άγνωστη.

Ξέρουμε μόνο γι' αυτούς ότι προέρχονταν από την εύπορη τάξη των εμπόρων και ότι εξασκούσαν μαγεία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι δρούσαν σαν μία αποκρυφιστική, μυστική ομάδα.

"Μέρος της κουλτούρας του λαού των Χαζάρων ήταν και η "ανταλλαγή ταυτότητας" με αγνώστους. Αυτό συνέβαι¬νε συνήθως κατά τη διάρκεια μεγάλων ταξιδιών. Οι νυχτε¬ρινοί καταυλισμοί ήταν τόποι συνάντησης για τους Χάζαρους. 

 Δίπλα στην φωτιά, οι κουρασμένοι ταξιδιώτες αντάλλασσαν τις εμπειρίες τους σχετικά με την οικογένεια, τις δουλειές κτλ. Αρκετές φορές κατέληγαν να τις ανταλλάξουν κυριολεκτικά. Δηλαδή, ο ένας έπαιρνε το παρελθόν του άλλου και ζούσε την υπόλοιπη ζωή του με διαφορετικό όνομα, διαφορετική οικογένεια και τρόπο ζωής.

Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο του πολιτισμού τους. Μας βοηθάει να κατανοήσουμε γιατί ενώ οι Χάζαροι εξέλειπαν ως έθνος, μπόρεσαν να επηρεάσουν το μέλλον του κόσμου.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥΣ

Έπρεπε λοιπόν να θέσουν σε εφαρμογή κάποίο σχέδιο. Οι συνεχείς πόλεμοι και αψιμαχίες στα σύνορα της επικράτειας τους, σταδιακά τους εξαντλού¬σαν και διατάρασσαν το εμπόριο που τους είχε προσδώσει κύρος στις σχέσεις τους με τα άλλα έθνη. Η ηγετική ομάδα κατέστρωσε ένα πρωτοποριακό και τολμηρό σχέδιο που απαιτούσε απόλυτη μυ¬στικότητα για να επιτύχει. Ήταν άγ¬νωστο πόσο οι μυημένοι θα κρατού¬σαν το στόμα τους "σφραγισμένο". Ίσως έως ότου αποκτούσαν αδιαμφι¬σβήτητη δύναμη, και ίσως για πάντα. Το πρώτο στάδιο του σχεδίου τους περιλάμβανε μία "πολεμική" συνάντη¬ση. Δηλαδή, μια αντιπαράθεση των μεγαλύτερων θεωρητικών του Μω¬αμεθανισμού, του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού.

 Στάλθηκαν προσκλή¬σεις στους εκπροσώπους και των τριών δογμάτων να παραστούν ενώ¬πιον του Χάγκαν μέσα σε διάστημα τριών ετών, διορία που κρίθηκε απα¬ραίτητη για να προετοιμαστούν και να μάθουν την γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα των Χαζάρων. Σκοπός της συνά¬ντησης ήταν να εκθέσει ο καθένας τα πλεονεκτήματα του θεωρητικού και τελετουργικού μέρους της δικής του θρησκείας ώστε ο Χάγκαν να απο¬φασίσει ποιο δόγμα θα ασπαζόταν ο λαός του για να γίνει δεκτός στον πολιτισμένο κόσμο.

Τα πράγματα ήρθαν όπως ακρι¬βώς τα περίμεναν. Οι αντιπρόσω¬ποι ανέπτυξαν την επιχειρηματολο¬γία τους και πίστεψαν (ο καθένας ξεχωριστά) ότι είχαν νικήσει και ότι ο Χάγκαν θα επέλεγε το δικό τους δόγμα, ως το βασικό δόγμα του λαού των Χαζάρων. Οι έξοχοι διπλωματικοί χειρισμοί του Χάγκαν και των συμ¬βούλων του είχαν φυτέψει βαθιά τον σπόρο της εμπιστο¬σύνης στο μυαλό των λογίων επισκεπτών τους.

Τα λάφυρα της διανοητικής αυτής νίκης των Χαζάρων ήταν σπουδαία. Οι ιεραρχίες και από τις τρεις θρησκείες δέχτηκαν Χάζαρους στον εσωτερικό τους πυρήνα και τους αποκάλυψαν τις μυστικές επιδιώξεις των χωρών τους.

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥΣ

Η μυστική δράση των Χαζάρων διατηρούσε πάρα πολύ καλά το απόρρητο της και από τα τρία δόγματα, καθώς το καθένα αγνοούσε τι συνέβαινε στα άλλα δυο. Δρώντας λοιπόν εκ των ενδω οι Χάζαροι χειρίζο¬νταν τις καταστάσεις προς το συμφέρον τους, αυξάνοντας την επιρροή τους στις διεθνείς εξελίξεις από εκείνη την εποχή ως τις μέρες μας. Η αυτοκρατορία τους είχε πια εκπληρώσει τον σκοπό της ύπαρξης της. Οι Χάζαροι με την πάροδο του χρόνου παρείσφρυσαν στους γειτονικούς λαούς υιοθετώντας τα έθιμα και την κουλτούρα τους. 

Προχώρησαν μάλιστα και στην ίδρυση ξεχωριστών μυστικών ταγμάτων σε κάθε θρησκεία. Ο εσώτερος κύκλος της ηγετικής κάστας των Χαζάρων δημιούργησε ένα δίκτυο ελέγχου στα υψηλότερα κλιμάκια κάθε θρησκευτικού οργανισμού. Αιώνες πέρασαν χωρίς να το πάρει είδηση και ο πιο φημισμένος λόγιος της κάθε μίας θρησκείας.

Οι τρεις μυστικές αδελφότητες που ίδρυσαν οι Χάζαροι ήταν η Μουσουλμανική Αδελφότητα, το Τάγμα των Νάϊτων και οι Σιωνιστές. Αυτές έπηρεαζονταν από εξωτερικούς παράγοντες τους οποίους καθόριζαν αφανείς δυνάμεις. Οι δυνάμεις αυτές λειτουργούσαν κάτω από αυστηρότατο ιεραρχικό έλεγχο. Ο σκοπός ήταν να μην ξεπεράσει καμία αδελφότητα σε ισχύ τις άλλες δύο. Γι' αυτό συνάπτονταν συνεχώς συνθήκες που κρατούσαν τις ισορροπίες ανάμεσα στις αδελφότητες. Παραδείγμα¬τος χάριν, οι Ναΐτες πολεμούσαν τους Μουσουλμάνους. 

Η Εκκλησία αντάμειψε την γενναιότητα τους στο πεδίο της μάχης δίνοντας τους εκτάσεις γης. Οι Εβραίοι (Χάζαροι) έμποροι τους δάνεισαν χρήματα για να εγκαθιδρύσουν φεουδαρχικό σύστημα. Σαν αντάλλαγμα οι Ναΐτες τους παραχώρησαν προνόμια στην διεξαγωγή του εμπορίου. 'Οσο περνούσε ο χρόνος, οι έμποροι πλούτιζαν και δάνειζαν βασίλεια και άλλους οργανισμούς με επιρροή. Συν τοις άλλοις, έγιναν και οι πιστωτές της Ευρώπης. Συνήθιζαν να δίνουν πολεμικά δάνεια και στους δύο αντιπάλους. Έτσι βρίσκονταν πάντα στο πλευρό του νικητή. Η αλήθεια είναι ότι ο πλούτος τους έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην έκβαση των πολέμων.

Ο Βασιλιάς της Γαλλίας και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία που εκείνη την εποχή είχε την έδρα της στην Αβινιόν, έβλεπαν με πολλή ανησυχία τους Ναΐτες να αποκτούν ολοένα και περισσότερη δύναμη. Τους θεώρησαν απειλή στην δική τους κυριαρχία. Αποφάσισαν να δώσουν ένα τέλος. Κατέσχεσαν τις περιουσίες τους και εκτέλεσαν πολλά μέλη του τάγματος. Όσοι από αυτούς απέμειναν ρίζωσαν στα μεσαία στρώματα. Από εκεί ξεφύτρωσαν μικρότερα τάγματα, παρακλάδια του παλαιότερου Ιπποτικού Τάγματος. Ένα από αυτά ήταν και οι Ελευθεροτέκτονες. 

Αυτά οργάνωσαν συνωμοσίες και υποκίνησαν λαϊκές εξεγέρσεις με αποκορύφωμα την Γαλλική Επανάσταση που έφερε μια νέα αυγή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Έως τις μέρες μας υπάρ¬χουν, και διαδραματίζουν βασικό ρόλο οικογένειες που συμμετείχαν σ' αυτή την αναπόφευκτη χειραγώγηση της μάζας, δήθεν στο όνομα της δημοκρατίας, για να αποκτήσουν επιρροή και εξουσία. Ποια είναι η σχέση τους με την αρχαία δύναμη των Χαζάρων λίγοι είναι σε θέση να γνωρίζουν. Ορισμένοι εντοπίζουν αυτήν την σχέση στους "Ιλλουμινάτους". Τουλάχιστον όσον αφορά στα δυτικοχριοτιανικά εσωτεριστικά τάγματα ίσως αυτό να αληθεύει. Υπάρχουν όμως στοιχεία που θολώνουν την εικόνα. Συγκεκριμένα λέγεται ότι ο Β' Παγκόσμιος ήταν το αποτέλεσμα αποσχιστικών τάσεων μέσα στους κόλπους του Τάγματος. Οι Βαυαροί Ιλλουμινάτι που ίδρυσε ο Βάϊσχαουπτ (Εβραίος) προσπάθησαν να ανατρέψουν το αρχικό επίσημο τάγμα. 

Όποια όμως πλευρά κι αν επικρατούσε, το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο σύμφωνα με τις μεθόδους των Χαζάρων. Μπορεί οι σημερινές δυτικού τύπου δημοκρατίες να έχουν υλιστικά κίνητρα και να επιδιώκουν βασικά τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών του πλανήτη, οι δυνάμεις όμως που τα ξεκίνησαν όλα αυτά έχουν σαν τελικό στόχο την κυριότητα και τον έλεγχο των ψυχών της ανθρωπότητας. Για να αποδώσουν καρπούς οι προσπάθειες τους πρέπει με κάθε μέσο, όσο ύπουλο και αν είναι αυτό να εμποδίσουν τις ψυχές των ανθρώπων να αφυπνιστούν.

 Με την επιβολή πολιτιστικών προτύπων που βασίζονται μόνο στην ύλη, οι ψυχές που πέφτουν σε λήθαργο προσφέρονται βορά σε ανώτερες οντότητες οι οποίες για να διατηρηθούν στην ζωή απορροφούν ψυχική ενέργεια "Όμως, όπως η ύλη, έτσι και το πνεύμα δεν καταστρέφεται. Ωστόσο, η κατάσταση του μπορεί να μεταλλαχθεί και να απορροφηθεί η ενέργεια του. Είναι στο χέρι όλων μας να επαγρυπνούμε ενάντια στους κινδύνους που μας περιστοιχίζουν. Είτε αυτοί είναι υλικοί είτε είναι άϋλοι.

Το παρόν είναι απόσπασμα ενός άρθρου που έγραψε και δημοσίευσε ο Άλλαν Κουκ (Allan Cooke), τον Σεπτέμβριο του 1990.

   

ΠΗΓΗ        thesecretrealtruth.blogspot.com

Η κληρονομιά των προγόνων μας

Δεν υπάρχει λαός στον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα στην ανθρωπότητα όσα ο ελληνικός και να έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ, από τόσο πολλούς λαούς, οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτα σε αυτήν.

 

Friedrich Wilhelm Nietzsche (Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσε)

 

Η τελευταία λέξη της γης,

όταν θα αφήνει την τελευταία της πνοή,

θα είναι ΕΛΛΑΣ!

 

Ρισπέν Ζαν (Γάλλος ποιητής, θεατρικός συγγραφέας)

 

1. Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων.

2. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.

3. Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη...

 

Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού.

 

1. Από την ιατρική σας, την φαρμακευτική σας.

2. Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα)

3. Από την φυσική σας, χημεία

4. Από την αστρονομική σας

5. Από την πολιτική σας

6. Από την καθημερινότητα σας.

 

Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε...

 

Θα πείτε "δεν γίνεται".

 

Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση!

 

Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη...

 

Η πρόκληση πάντως ισχύει.

 

Υπογραφή...

Ρισπέν Ζαν (Αλγερία 1849 – Παρίσι 1926). Γάλλος λογοτέχνης και δραματουργός.

Το απεχθές χρέος και το Δόγμα του Σοκ

Το «δόγμα του σοκ» είναι είτε η επιβολή από δικτατορικά καθεστώτα είτε η εφαρμογή από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις του τρίπτυχου: «ιδιωτικοποιήσεις, κρατική απορρύθμιση/ελεύθερο εμπόριο και δραστικές περικοπές στις κρατικές δαπάνες». Προϋπόθεση για να εφαρμοστεί το δόγμα αυτό είναι... να υπάρξει μια κρίση που μπορεί να οφείλεται είτε σε πολέμους, εμφύλιους πολέμους, είτε σε φυσικές καταστροφές είτε σε δυσεπίλυτα οικονομικά προβλήματα, όπως ο υπερπληθωρισμός ή το υπέρογκο χρέος.

 

Στον Μίλτον Φρίντμαν (αμερικανός οικονομολόγος, νομπελίστας, ουγγαροεβραϊκής καταγωγής, ηγετικό στέλεχος της Σχολής του Σικάγου και των μονεταριστών, υπέρμαχος του φιλελευθερισμού και «πατέρας» της θεωρίας του ελεύθερου εμπορίου Μίλτον Φρίντμαν) αποδίδεται η θεωρία του δόγματος του σόκ ή θεραπείας σοκ.  

 

Όπως ο ίδιος ισχυρίζεται η “επιτυχία” της πολιτικής αυτής βασίζεται στο γεγονός ότι ο φόβος και οι ενοχές για τα αποτελέσματα της κρίσης ή της καταστροφής κάνει τους πολίτες ανεκτικούς και απαθείς σε επαναλαμβανόμενες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ακριβώς επειδή πιστεύουν ότι κάτι άλλο χειρότερο έρχεται.

 

H θεμελιώδης αρχή είναι απλή: οι χώρες σε κρίση (χρέους) χρειάζονται απεγνωσμένα μια επείγουσα βοήθεια… Οταν οι ιδιωτικοποιήσεις και οι πολιτικές του ελεύθερου εμπορίου προωθούνται από κοινού με τη χρηματοοικονομική διάσωση (δάνειο) σε ένα ολοκληρωμένο πακέτο, οι χώρες δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αποδεχτούν ολόκληρο το πακέτο». Mε λίγα λόγια… “Θέλετε να σώσετε τη χώρα σας; Ξεπουλήστε την”.

 

Ο πόνος και ο αποπροσανατολισμός που υφίστανται οι άνθρωποι σε τέτοιες καταστάσεις γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία, προκειμένου να επιβληθεί η θεραπεία-σοκ. Βασική προϋπόθεση είναι ότι τα άτομα, σε ακραίες καταστάσεις, είναι αδύναμα να αντιδράσουν και συναινούν με την αμηχανία τους σε πολιτικές, οι οποίες, λεπτά πριν χτυπήσει η καταστροφή, θα είχαν προκαλέσει την αντίδρασή τους.

 

ΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΉΡΙΑ ΚΑΙ Η ΘΕΡΑΠΕΊΑ-ΣΟΚ

 

Το Δόγμα του Σοκ συνδέει τα βασανιστήρια με ηλεκτροσόκ με το σοκ που δέχεται μια κοινωνία από τα σκληρά οικονομικά μέτρα. Η Ναόμι Κλάιν κάνει εκτενή αναφορά στα πειράματα με ηλεκτροσόκ και ψυχότροπες ουσίες που έγιναν στη δεκαετία 1950 στο Ινστιτούτο Άλαν του Πανεπιστημίου Μακγκίλ στον Καναδά υπό την εποπτεία του διευθυντή Γουέιν Κάμερον και τη χρηματοδότηση της CIA.

 

Ο ψυχίατρος προσπαθούσε με ηλεκτροσόκ και ακραίες μεθόδους να αποκόψει έναν άνθρωπο από την πραγματικότητα και μέσα από το σοκ να τον επαναφέρει σε μια κατάσταση «λευκού χαρτιού», όπου ο καθένας θα μπορούσε να «γράψει» τον ιδανικό άνθρωπο. 

 

Τα πειράματα απέτυχαν όταν οι ασθενείς-πειραματόζωα επέστρεφαν σε νηπιακό στάδιο και έφταναν σε σημείο να ξεχνούν πώς μιλάει κανείς, αλλά προέκυψε κάτι χρήσιμο για την αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών:  

 

Ένα εγχειρίδιο «πόνου», μέθοδοι, δηλαδή, προκειμένου οι ανακριτές να μπορούν να προκαλούν σοκ στα θύματα μέχρι να αποσπάσουν τις πληροφορίες που θέλουν. Η υπόθεση αποκαλύφθηκε τη δεκαετία του 1970 και η Κλάιν υποστηρίζει ότι το ίδιο εγχειρίδιο εφαρμόζεται μέχρι σήμερα από τις υπηρεσίες στις αμερικανικές βάσεις στο Γκουαντάναμο και το Αμπού Γκράιμπ.

 

Το δόγμα του σοκ μιμείται ακριβώς αυτή τη διαδικασία και προσπαθεί να επιτύχει σε μαζική κλίμακα ό,τι επιτυγχάνουν τα βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της ανάκρισης ενός ατόμου. Για την Κλάιν στο επίπεδο της κοινωνίας ο ψυχολόγος που προσπάθησε να κάνει το ίδιο πείραμα ονομαζόταν Μίλτον Φρίντμαν.  

 

«Όσοι ασπάζονται το δόγμα του σοκ είναι πεπεισμένοι ότι μόνο μία μεγάλη ρήξη, ένας πόλεμος, μία τρομοκρατική επίθεση μπορεί να τους εξασφαλίσει το είδος του μεγάλου λευκού καμβά που ποθούν. Είναι ακριβώς αυτές οι καθοριστικές στιγμές, όταν ψυχολογικά είμαστε έρμαια και σωματικά ξεριζωμένοι, που αυτοί οι δεξιοτέχνες της χειραγώγησης της πραγματικότητας απλώνουν τα χέρια τους και αρχίζουν να αναπλάθουν τον κόσμο».

 

Έτσι, το πρώτο αιματηρό πείραμα των Παιδιών του Σικάγου ξεκίνησε στη Λατινική Aμερική. Μετά το πραξικόπημα, που ήταν το πρώτο σοκ για τους πολίτες, ακολουθούσε η θεραπεία-σοκ. Όσα τμήματα της κοινωνίας αντιστέκονταν ή αποτελούσαν μία εν δυνάμει απειλή στη νέα τάξη πραγμάτων δέχτηκαν και ένα τρίτο σοκ: εξολοθρεύονταν με βασανιστήρια σε στρατόπεδα των καθεστώτων, με μεθόδους όμως που να γίνονται γνωστές στους πολίτες και το σοκ να διατηρείται στην κοινωνία.

 

ΤΟ “ΔΌΓΜΑ ΣΟΚ” ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ

 

Η χώρα μας αποτελεί το εργαστήριο όπου εφαρμόζεται η νέα θεραπεία του Σόκ, σύμφωνα πάντα με το «Δόγμα Σόκ». Tα νέα οικονομικά μέτρα των δοσίλογων κυβερνήσεων, προκαλούν Σόκ & Δέος στο Λαό. Τα διεθνή ΜΜΕ λέγουν, «Οι Έλληνες κουβαλούν βάρος που δεν τους αναλογεί», δηλαδή ένα μεγάλο μέρος αυτού του χρέους μας το φόρτωσαν τα διεθνή αρπακτικά, οι διεθνείς γύπες, σε συνεργασία με τους εδώ εφιάλτες ορντινάντσες πολιτικούς σαν πιόνια τους.

 

Οι μαριονέτες πολιτικοί μας, ζητούν διεθνή αξιοπιστία της χώρας μας,αλλά τη θέλουν με μέτρα που επιβάλλουν εις βάρος του φτωχού λαού, ενώ οι μεγαλοκαρχαρίες παραμένουν στο φορολογικό απυρόβλητο. 

 

Οι Εθνοπροδότες πολιτικοί μας, καθυστερούν αδικαιολόγητα τις διαδικασίες για την έναρξη εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου, των πετρελαίων και φυσικού αερίου, μέχρι να είναι έτοιμοι οι διεθνείς γύπες να τον αρπάξουν. Ούτε την Ελληνική Α.Ο.Ζ. δεν αξιώθηκαν να ανακηρύξουν και χαράξουν, διότι έτσι το θέλει η παγκόσμια διακυβέρνηση. Φωνάζουν διαρκώς για ανάπτυξη, αλλά φοβούνται, εφόσον δεν τη θέλει το Μεγάλο αφεντικό τους.

 

Οι Γερμανοί μαζί με τους βόρειους δορυφόρους τους, μας θέλουν μεν μέσα στην Ευρωζώνη για τα πετρέλαια και τον άλλο πλούτο μας, αλλά μας θέλουν σαν αποικία, μας θέλουν σαν το εξοχικό τους, για να εκμεταλλευθούν τον ορυκτό, και τουριστικό μας πλούτο, με συμβάσεις αποικίας και προτεκτοράτου.

 

Ο Μαξ Κάϊζερ λέει, «Η Ελλάδα έχει δεχτεί εχθρική επίθεση. Η ιδέα της κατάληψης της Ελλάδος, στοχεύει στην αρπαγή της περιουσίας της». Και ο Έρικ Τουσέν λέγει, «Η τρόϊκα γνωρίζει καλά ότι με αυτή τη πολιτική δεν μπορεί να δημιουργήσει ανάπτυξη στην Ελλάδα. Ο στόχος και σκοπός είναι να ενισχύσει τις τράπεζες του Παντοκράτορα Ρότσιλντ.» Όπως λέγουν τα διεθνή ΜΜΕ, οι μεγάλοι διεθνείς τραπεζικοί όγκοι δωροδοκούν κυβερνητικούς αξιωματούχους σε όλα τα κράτη της Γης, για να υπογράψουν συμβόλαια και Μνημόνια που είναι υπέρ των εταιριών της παγκόσμιας διακυβέρνησης, και κατά του λαού.

 

ΑΠΕΧΘΈΣ ΧΡΈΟΣ – ΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΑΝΆΓΚΗΣ – ΣΟΚ

 

Η αποτυχία της πολιτικής του Μνημονίου, είναι μαθηματικά διαφαινόμενη.

Αναγκάζονται να το παραδεχτούν και οι μέχρι τώρα υποστηρικτές και προπαγανδιστές του, στα ΜΜΕ και αλλού.

Το δημόσιο χρέος, διογκώνεται αντί να μειώνεται.

Δανειζόμαστε με διπλάσιο τόκο, μόνο για να αντιμετωπίσουμε τα προηγούμενα δάνεια.

Η παραγωγή νεκρώνεται. Η κοινωνία βυθίζεται.

Το έλλειμα δεν λέει να κλείσει, παρά τις ανέλεκτες περικοπές και τα προγράμματα θανατηφόρας λιτότητας.

Τα σενάρια που διακινούνται (αναδιάρθρωση κλπ), δεν δίνουν λύση στην άμεση ανάγκη απεγκλωβισμού της χώρας.

Αντίθετα, επικρέμεται φάσμα μιας χώρας υπό διαρκές χρέος (Perpetual debt).

Η κοινωνία και η παραγωγή της, θα είναι ισόβια διατεταγμένες στην αποπληρωμή του σισύφειου χρέους.

 

Το παράδοξο, έγκειται στο ότι το δυσθεώρητο πανθομολογουμένως χρέος δεν έχει ποτέ λογιστικά απεικονιστεί, πέρα από τα ερμητικά κλειστά λογιστικά βιβλία του Κράτους. Δεν έχει ποτέ επίσημα κοινοποιηθεί προς τους πολίτες. Ζωγραφίζεται ως μπαμπούλας, την ακριβή μορφή του οποίου ουδείς γνωρίζει. Λέγεται, ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού συνίσταται στην κεφαλαιοποίηση τόκων, που γυρίζουν πολλές δεκαετίες πίσω. Το κεφάλαιο των δανείων, έχει καταβληθεί. ΠΑΝΩΤΟΚΙΑ, δηλαδή. Σε τέτοια περίπτωση, το Ελληνικό Κράτος δικαιούται αλλά και υποχρεούται βάσει των συνθηκών, να ΑΡΝΗΘΕΙ το επαχθές μέρος του χρέους. (Odious debt).

 

Βάσει του Διεθνούς Δικαίου και της Νομολογίας των Διεθνών Δικαστηρίων, το χρέος, πληροί τις προϋποθέσεις για τον χαρακτηρισμό του ως «απεχθούς», κατά το Διεθνές Δίκαιο και άρα μη πληρωτέο. Να σημειωθεί μάλιστα , πως, η επαχθής Δανειακή Σύμβαση με το ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ, δεν έχει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση. Δεν έχει συζητηθεί, ούτε κυρωθεί από την Ελληνική Βουλή.

 

Δεν υπήρξε καμία προεκλογική ή μετεκλογική (δημοψήφισμα) εντολή του Ελληνικού Λαού προς τέτοια δέσμευση. Ταυτόχρονα, κανένα Κράτος δεν μπορεί να εξαναγκαστεί σε εκπλήρωση υποχρεώσεων, συμπεριλαμβανομένης της αποπληρωμής μέρους του χρέους του, όταν εξαιτίας ανεξέλεγκτων καταστάσεων αδυνατεί αντικειμενικά. (Περίπτωση ανώτερης βίας). Για παράδειγμα, οι ανεξέλεγκτες κερδοσκοπικές πιέσεις (που ασύνδετα γονάτισαν το οικοδόμημα της Ευρωζώνης, χωρίς κανείς να μπορέσει να τις αποτρέψει) ήταν αυτές που αύξησαν το κόστος δανεισμού του Ελληνικού Κράτους, σε τέτοιο ύψος, που του απέκλεισαν την εξωτερική χρηματοδότηση. Με συνέπεια να μην μπορεί να αποπληρώσει προηγούμενα δάνεια και ληγμένα ομόλογα.

 

Τέτοιες δυνάμεις, αποδείχθηκαν ΥΠΕΡΤΕΡΕΣ της αντοχής των Κρατών.

Σε κάθε περίπτωση, συντρέχει η περίπτωση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης (state of necessity). Τέτοια χαρακτηρίζεται η κατάσταση εκείνη, όπου η οικονομική ή πολιτική υπόσταση του Κράτους κινδυνεύει. Και το Κράτος αδυνατεί να εκπληρώσει βασικές ανάγκες του πληθυσμού. Δεν πρόκειται και για άρνηση εκπλήρωσης των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας αλλά για ιεράρχηση της ανάγκης να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες του πληθυσμού σε βάρος της αποπληρωμής του χρέους.

 

Η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, διακήρυξε ήδη, με σχετικό ψήφισμα, το γεγονός ότι όταν η εξυπηρέτηση του χρέους θίγει θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών (εργασία, εκπαίδευση, υγεία κλπ), η άρνηση πληρωμής του είναι δικαιολογημένη.

Ηδη, τα πρώτα σχολεία και νοσοκομεία κλείνουν. Η ανεργία καλπάζει.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο Ελληνικό, αφορά όλη την Ευρώπη. Ούτε βέβαια είναι απλό. Χρειάζεται σύνθετη αντίληψη και διεθνείς συμμαχίες. Όμως σε καμία περίπτωση, λύση δεν αποτελεί η υποθήκευση και ο εγκλωβισμός της χώρας στα Δεσμά του ατέλειωτου Χρέους.

 

wikigreeks.com