Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Σκέψεις πιλότου της Πολεμικής Αεροπορίας


Περιμένοντας τον Τούρκο ... ''Σκέφτομαι ''

Σαν αντικρίσω το άσπρα άλογα του Αιγαίου ,χάνεται η σκέψις μου στον Ουρανό του Θείου, του Ωραίου του Αληθινού !

Δεν είμαι ημίθεος ,δεν είμαι άτρωτος, δεν είμαι καν ήρωας !


Έχω τους φόβους μου , έχω τις αναστολές μου , έχω τις ανασφάλειες μου !


Μπορεί να μην είναι σε θέση να ζητήσω από την έρμη Πατρίδα κάτι το καλύτερο για μένα, για τα παιδιά μου ,μπορεί να μην είμαι καν ικανός για αυτά που παίρνω !


Όλες αυτές οι σκέψεις που περνάνε από το μυαλό μου ,σφίγγουν το λαιμό και ξεραίνουν το στόμα μου !


Καημένη Πατρίδα έχεις όλους τους άχρηστους στην πλάτη σου έχεις και μένα ...Μπορεί να ήξερα πόσο επικίνδυνο και ανούσιο ίσως και 'άχρηστο για πολλούς εκεί κάτω να είναι αυτό που κάνω !

Ίσως και να έχουν δίκιο ,βλέπεις εγώ δεν κατεβάζω διακόπτες ,εγώ δεν οδηγώ λεωφορείο με 50 ψυχές ,εγώ δεν βγάζω φωτοτυπίες στα βουλευτικά έδρανα ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη στη ζεστασιά της Βουλής!


Εγώ κάθομαι, σκέπτομαι ,μελετάω και περιμένω τον Τούρκο...Μπορεί και εγώ να μην έχω να πληρώσω τα κοινόχρηστα αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει ,μπορεί να μην έχω να πληρώσω το χαράτσι στο Πατρικό του χωριού μου ,αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει ...Ούτε και πρέπει !


Εγώ όμως πρέπει να αδειάσω το μυαλό μου να κλειδώσω το υποσυνείδητο ,να μην σκεφτώ ότι με περιμένουν και εμένα στο σπίτι μου ,όπως τόσους και τόσους άλλους που δεν γύρισαν Ποτέ πίσω από μια ακόμη καθημερινή αποστολή ...Ίσως και κάποιοι να πουν ότι τα ήθελε και να έπαθε ! 


Εγώ όμως δεν πετάω για αυτούς ,πετάω για τον Πατέρα μου που καμαρώνει στην άκρη στο χωράφι όταν περνούν τα μαχητικά μας , πετάω για το παιδί στη Φλώρινα που περπατάει στο χιόνι να πάει στο σχολειό του ,πετάω για τον Παπά μας που κάνει χιλιόμετρα να κάνει Ανάσταση με τους τσοπαναραίους στο ύψωμα της Παναγιάς !



Πετάω για το ψαρά που βγήκε 4 το πρωί με την ψαρόβαρκα να φέρει το μεροκάματο στη φαμελιά του ,πετάω για το δασκαλάκο που πληρώνει απο την τσέπη του τις φωτοτυπίες στα Άγραφα της Καρδίτσας ...

Για αυτούς πετάω ...Για να μπορούν να κάνουν αυτό που χρόνια κάνουν και να κρατάνε την Πατρίδα ζωντανή !


Ούτε αυτοί ,ούτε εγώ θα ζητήσω υπερωρίες γιορτές και Κυριακές ,γιατί εγώ πετάω για την Πατρίδα μου...Πετάω για τους δικούς μους ανθρώπους ,αυτούς που γλεντάνε με την ψυχή τους ,ζούν για μιά στιγμή και όταν πεθαίνουν ξεπροβοδίζουν τους δικούς τους ανθρώπους με τραγούδια και εύχονται καλήν αντάμωση !

Ίσως κάποιο πρωί όταν κοιτάξεις ψηλά θα με δεις γιατί ...
Εκεί που Ισιώνει ο Αετός ...Οι Γλάροι δεν πετάνε ! 
*Ενας απο τους πολλούς που είναι τόσο λίγοι !

Πηγη http://www.veteranos.gr

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Αποκρυφισμός και γραμματολογία...



Τό γράμμα ν συντονίζει τόν εγκέφαλο;

Κυκλοφορεί ευρύτατα στο διαδίκτυο κείμενο που αναφέρεται στην κατάργηση του γράμματος «Ν» από τα σχολικά εγχειρίδια γενικώς αλλά και από την καθημερινή χρήση της Ελληνικής γλώσσας. Επειδή το κείμενο αυτό αναρτήθηκε και σε Ορθόδοξες ιστοσελίδες κρίνουμε σκόπιμο να αναφερθούμε σε κάποιες συγκεκριμένες εκφράσεις του, διότι αυτές όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με την Ορθόδοξη διδασκαλία αλλά αντιθέτως υπάγονται στο χώρο του αποκρυφισμού.1

 Ακολουθεί το κείμενο στο οποίο έχουμε παρέμβει χρωματίζοντας τα επίμαχα σημεία του ή όσα θεωρούμε ότι απηχούν διδασκαλία της Νέας Εποχής:

Ν = Νούς - Νόμος
- Κάθε γράμμα του Ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα.
Κάθε λέξη τέθηκε από τους <<Ονοματοθέτες>>, νομοθέτες θα τους λέγαμε σήμερα, με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού, μεταξύ Σημαίνοντος και Σημαινομένου.
Εάν πάμε δε στις Επιστήμες, τα παραδείγματα είναι ατελείωτα και άκρως διαφωτιστικά, αλλά και διδακτικά για τις επόμενες γενεές.
Το "Ν" συντονίζει τον εγκέφαλο.
Σχετικά πρόσφατα (1996) στο Ιατρικό Περιοδικό MEDIZIN-JURNAL στην Γερμανία, δημοσιεύτηκε μία επιστημονική εργασία, σύμφωνα με την οποίαν:
<<Η εκφορά του γράμματος <<Ν>> μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο και ότι δεν ήταν τυχαίο το γεγονός της τοποθέτησης του <<Ν>> στο μέσον ακριβώς του Αλφαβήτου - στο πρώτο Ελληνικό Αλφάβητο με τα 27 γράμματα >>. (Εκτός αυτού στο Χάρβαρτ, από ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός των άλλων, κάνει καλό στην καρδιά, ως αναπνευστική άσκηση...).

Και δικαιούμαι να ερωτήσω: Γιατί εμείς γίναμε διώκτες του <<Ν>>;
Γιατί θέλομε να φτωχύνομε τον εγκέφαλο των επομένων γενεών στην χώρα μας;
Ως μάχιμος Εκπαιδευτικός και συγγραφέας επιστημονικού συγγράμματος (ΔΥΣΛΕΞΙΑ, Αθήνα 1994, Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, 6η Έκδοση σήμερα), νομιμοποιούμαι να ερωτήσω, αλλά και να προτείνω στο τέλος:
Η Ελληνική Γλώσσα έχει πάρει πλέον μία μορφή τέτοια που δεν έχει ανάγκη από άλλες ακρότητες.
Όμως αναρωτιέμαι: Είναι τυχαίο άραγε που καταργήσαμε το γράμμα <<Ν>> στο τέλος των λέξεων και τα σχολικά μας βιβλία γράφουν το <<εμβαδό >> (!), αντί το εμβαδόν !!
(Στα σχολικά βοηθήματα όμως διαβάζομε << το εμβαδόΝ >>, δηλ. εκεί διατηρείται το Ν, ενώ το επίσημο Κράτος στα βιβλία (ΥΠΕΠΘ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) το έχουν καταργήσει !!
Για ποιον λόγο αυτή η ακρότητα: Για ποιον λόγο επίσημα διδάσκομε στα σχολεία μας κανόνες που κατασκευάστηκαν αυθαίρετα, π.χ. χθες συνάντησα το Δήμαρχο (το φίλο, το Σύμβουλο κλπ. κλπ...).
Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβομε πονάει. Είναι σαν να κόβομε το δακτυλάκι μας....
Εάν κάποιος αντιτείνει ότι αυτό είναι μία ασήμαντη λεπτομέρεια, θα πρέπει να του πούμε ότι <<η λεπτομέρεια κρατάει τον Παρθενώνα>>!
Να θυμίσω όμως εδώ και το ωραίο, ειρωνικό κείμενο του Οδ. Ελύτη τότε : <<ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ>>, όπου καταλήγει : <<Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσε να διατάξει τέτοια γενοκτονία, όπως αυτή του τελικού -Ν-, εκτός κι αν του' λειπε η οπτική του ήχου...>>
Ο Γ. Ρίτσος έγραψε επίσης: <<Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει...>>.
Δυστυχώς, όμως, διαπιστώνομε σήμερα ότι μετά το Νι, έρχεται και η σειρά του τελικού Σίγμα (Σ).
Κάποιοι δημοσιογράφοι στα κανάλια λένε κιόλας: <<η μέθοδο>>, η <<οδό>>, <<η πλήρη! ένταξη>> (!) κ.τ.ο.
Καλλιεργούν έτσι αυθαίρετα ένα αρνητικό γλωσσικό πρότυπο στους νέους μας με την τεράστια δύναμη των ΜΜΕ και το σχολείο ανήμπορο να αντιδράσει, αλλά και την κοινωνία παθητικά να δέχεται ως περίπου μοιραία την εξέλιξη αυτή.
Μετά από όλα αυτά διατυπώνω την εξής άποψη και καταθέτω στο Συνέδριό σας την δική μου <<Θεωρία>> για το εν λόγω ζήτημα: Διεθνώς μελετάται η μοναδική μουσικότητα της Ελληνικής Γλώσσας και ο αντίκτυπός της στην πνευματική διαύγεια του ανθρώπου.
Το γράμμα <<Ν>> διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά και ενεργοποιεί τον άνθρωπο να σκέφτεται σωστά.
Το τελικό Σίγμα ηρεμεί τον άνθρωπο. Αυτό το δέχεται και η σύγχρονη Ψυχιατρική.
Οι Αρχαίοι Έλληνες τα εγνώριζαν όλα αυτά και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μόνον εμείς οι Έλληνες λέμε <<Τα είπα με το Νι και με το Σίγμα>> και δεν λέμε με άλλα γράμματα, (παρ΄όλο που έχομε στις καταλήξεις των λέξεων και άλλα γράμματα), διότι το Νι ενεργοποιεί το μυαλό μας να σκεφθούμε σωστά και το Σίγμα ηρεμεί την ψυχή μας, αφού μιλήσουμε δημόσια ή ιδιωτικά.
Η σύγχρονη Ψυχογλωσσολογία δέχεται ότι η Γλώσσα και η Σκέψη γεννιούνται ταυτόχρονα και εξελίσσονται παράλληλα και συνιστούν ανά πάσα στιγμή μία αξεχώριστη ενότητα.
Η Γλώσσα ενσαρκώνει την Σκέψη και η Σκέψη ουσιώνεται σε Γλώσσα. Είναι ένα νόμισμα με τις δύο όψεις του.
Δεν μπορεί να υπάρχει η μία πλευρά, χωρίς την άλλη.
Δεν μπορούσε να υπάρξει Ελληνική Σκέψη χωρίς την Ελληνική Γλώσσα.
Είναι γεγονός ότι η ποιότητα και ποσότητα <<καταγραφών>> στην Σκέψη προσδιορίζει και το νοητικό επίπεδο κάθε λαού.
Επομένως και το νοητικό επίπεδο καθορίζει και την ικανότητα της δημιουργίας Πολιτισμού.
Το Ελληνικόν Αλφάβητον, στην πορεία των χιλιάδων ετών του ήταν αρχικά :
Ιδεογραφικό, στη συνέχεια επινοήθηκε το Εικονογραφικό, έπειτα φθάσαμε στο Γραμμογραφικό, κατόπιν στο Συλλαβογραφικό (Γραμμική Α και Β) και τέλος καθιερώθηκε το ισχύον σήμερα Φθογγογραφικό, που είναι αξεπέραστο και στο οποίο οφείλεται η δημιουργία της Ελληνικής Γλώσσας και του Ελληνικού Οικουμενικού Πολιτισμού.
Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε, ως κόρη οφθαλμού, την Ελληνική Γλώσσα και να αντισταθούμε στην κακοποίησή της.

 Σπύρος Μάρκου Διευθυντής 3ου Δημ. Σχολείου Λαρίσης

http://synodoiporia.blogspot.gr/2012/12/blog-post_6766.html

   Η άποψη ότι τα γράμματα αντιπροσωπεύουν κάτι το «ζωντανό» δεν είναι καν χριστιανική. Εκφράσεις όπως: «Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβομε πονάει. Είναι σαν να κόβομε το δακτυλάκι μας» παραπέμπουν  σε ολιστικές θεωρήσεις του κόσμου όπου τα πάντα διακατέχονται από το «Εν» ή πως σε ολόκληρη την δημιουργία υπάρχει η θεία ουσία, ακόμη και στα γράμματα. Σε ιστοσελίδα που κινείται στο χώρο του εσωτερισμού διαβάζουμε (οι σημειώσεις με σκούρα δικές μας):

«Κάθε γράμμα, όπως θα δούμε και στην Ελληνική μαγεία, αντιπροσωπεύει κάτι θεϊκό. Έχει μια μαγική δύναμη. Επιστημονικές αναλύσεις έχουν αποδείξει πως η προφορά γράμματος ή συλλαβής ή λέξης, κάνει το αίμα να ρέει σε καθορισμένο σημείο στο σώμα. Άρα, συνδέονται άμεσα με τις επτά πύλες εισόδου κοσμικής ενέργειας στο σώμα. Για παράδειγμα θα πούμε πως η εκτεταμένη εκφώνηση του γράμματος «ι», φέρνει περισσότερη ροή αίματος στο κεφάλι και στη συνέχεια μεταφέρει δονήσεις σε όλο το σώμα. Η εκφώνηση του «ε» κάνει το αίμα να ρέει προς τον τράχηλο, το λαιμό και τον λάρυγγα. Η εκφώνηση του «ο» κάνει το αίμα να ρέει προς την καρδιά. Η εκφώνηση του «ου» κάνει το αίμα να ρέει προς την κοιλία. Η εκφώνηση του «α» κάνει το αίμα να ρέει προς τους πνεύμονες. Έτσι, στους μαγικούς πάπυρους βρίσκομε πλείστα τυπικά με χρήσεις φωνηέντων. Οι μεγάλοι μύστες της αρχαιότητας γνώριζαν τις ιερές λέξεις που υπήρχαν και υπάρχουν για το σκοπό της δημιουργίας έργου, γνώριζαν τον τρόπο της προφοράς τους, της εκπομπής προς ορισμένη κατεύθυνση. Αυτός ο τρόπος είναι ο χαμένος Λόγος που αναζητούν μάταια οι Αποκρυφιστικές Στοές σήμερα. Έχουν διασωθεί λίγα στοιχεία και απλά, αν κάποιος κάνει με σωστό τρόπο την χρήση τους, ιδιαίτερα των φωνηέντων, μπορεί να βελτιώσει τις λειτουργίες στα οικεία προς τα γράμματα, όργανα του σώματός του. Και επειδή βέβαια τα σημεία του σώματος επηρεάζονται και από κάποιο ζώδιο, θα έλθουν και άλλα αγαθά συμπτώματα, μαζί με την βελτίωση. Όπως για παράδειγμα, η εκφώνηση του «ι» θα φέρει επιπρόσθετα τύχη, προορισμό, εξύψωση, υπεροχή. Και αυτό γιατί στο κεφάλι δεσπόζει ο Κριός, η έξαρση του Ήλιου». 2

Στο χώρο της θεοσοφίας πίστευαν στη μαγική δύναμη των λέξεων και των γραμμάτων. Η Μπλαβάτσκυ λέει ότι υπάρχουν λέξεις, «που έχουν μια καταστροφική ιδιότητα στις συλλαβές τους, σαν αντικειμενικά πράγματα, διότι κάθε ήχος εγείρει έναν αντίστοιχο ήχο στον αόρατο κόσμο του πνεύματος και ο αντίκτυπος παράγει ένα καλό ή ένα κακό αποτέλεσμα».3

Το ίδιο ισχύει και τη μαγεία όπου η χρήση ειδικών λέξεων (ξόρκια) επιφέρει το ανάλογο αποτέλεσμα. «Ο Φιλόστρατος αναφέρει ότι την εποχή του οι Βραχμάνοι μπορούσαν να κάνουν τις πιο εκπληκτικές θεραπείες με την απλή χρήση ορισμένων μαγικών λέξεων. Αναφέρονται επίσης αρχαίοι Πέρσες ιερείς που μπορούσαν να θεραπεύσουν στη στιγμή ένα θανατηφόρο δάγκωμα φιδιού με τη βοήθεια ενός κατάλληλου λεκτικού τύπου. Υπάρχουν λέξεις που μπορούν να βασκάνουν, να αρρωστήσουν ή να γητεύσουν και άλλες που μπορούν να «λύσουν τα μάγια» και να θεραπεύσουν. Υπάρχουν ειδικές λέξεις δύναμης στις οποίες υπακούουν ακόμα και τα στοιχεία της φύσης: λέξεις που μπορούν να ξεσηκώσουν μια θύελλα ή καταιγίδα και λέξεις που μπορούν να τα καταγαληνεύσουν. Υπάρχουν ακόμα λέξεις που καλούν τα αόρατα πνεύματα σε εκδήλωση και λέξεις που τα δεσμεύουν και τα ωθούν σε συγκεκριμένες αντικειμενικές πράξεις προς όφελος του επικλητή τους, ή λέξεις που τα εξορκίζουν και τα εκβάλλουν από τους δαιμονισμένους».4

Στο βιβλίο «Η ΔΟΝΗΤΙΚΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ» (Εκδόσεις: ΔΙΟΝ) διαβάζουμε: «Άγνωστα καββαλιστικά κείμενα που διδάσκουν την τεχνική της εκφώνησης των διαφόρων γραμμάτων και λέξεων, που με την ηχητική τους χρησιμεύουν στην επίτευξη της θεραπευτικής της έκστασης και του διαλογισμού. Η μαγεία του Λόγου γίνεται μέσα από τον ήχο που βρίσκεται στον κραδασμό που παράγεται από την προφερόμενη λέξη. Η προφερόμενη λέξη γεννιέται από τη πνοή της ζωής ή την εισπνοή και γίνεται σάρκα με τον ήχο. Κάθε δόνηση είναι ήχος ακόμη κι αν δεν γίνεται αντιληπτό από το αυτί σου. Υπάρχουν ήχοι εσωτερικοί και εξωτερικοί. Η εσωτερική φωνή είναι η φωνή της σιγής. Αυτή ακούγεται κάθε στιγμή στο άτομο που εισπνέει, εκπνέει και σκέφτεται. Είναι η φωνή που σε οδηγεί σε κάθε λεπτό της ζωής σου».


Εδώ βλέπουμε να συσχετίζονται τα γράμματα με τους κραδασμούς και κάποια θεραπευτική ως μεθοδολογία. Σύμφωνα με τη διδασκαλία  του χώρου : «η ασθένεια είναι, η εκπομπή χαμηλού τύπου κραδασμικών συχνοτήτων, αρνητικής ενέργειας, όπου από τη φύση της ωθεί στην από σύνθεση, στο ελάχιστο, στην διάλυση των φυσικών δομών που απαρτίζουν το φυσικό σώμα μας!».5 Κάποια, λοιπόν, γράμματα προκαλούν ήχο ο οποίος «συντονίζει» το σώμα μας σε ανώτερες συχνότητες με αποτέλεσμα την αυτοΐαση και την ψυχοσωματική ευεξία.

Παρακάτω το κείμενο αναφέρεται σε γράμματα που επιδρούν στον …εγκέφαλο: «Το γράμμα <<Ν>> διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά και ενεργοποιεί τον άνθρωπο να σκέφτεται σωστά. Το τελικό Σίγμα ηρεμεί τον άνθρωπο. Αυτό το δέχεται και η σύγχρονη Ψυχιατρική», και σε φόρουμ οπαδών της Καμπάλα τα εξής αποκαλυπτικά: «Υπάρχουν στην Καβάλλα 72 Ιερά ονόματα που είναι θεραπευτικά μάντραμ. Οι Μωαμεθανοί θεραπευτές, συνηθίζουν να τα μεταχειρίζονται. Οι Καβαλιστές βεβαιώνουν ότι κάθε γράμμα έχει μια δύναμη απεριόριστη. Καθένα από αυτά τα φωνήεντα ερεθίζει ορισμένα νευρικά κέντρα του ανθρώπινου οργανισμού!

Στην συνέχεια θα ακολουθήσει η πρακτική εφαρμογή

ΑΣΚΗΣΗ

1. Αναπνεύστε βαθειά, προφέροντας το ΙΙΙΙΙΙ. Με την εκφώνηση αυτή το αίμα κυλά προς το κεφάλι μεταφέροντας στη συνέχεια δονήσεις σ΄ ολόκληρο το σώμα.

2. Με την εκφώνηση ΕΕΕΕΕ το αίμα κυλά προς το τράχηλο, το λαιμό και το λάρυγγα.

3. Με την εκφώνηση του Ο το αίμα κυλά προς την καρδιά.

4. Με την εκφώνηση ΟΥ (U) το αίμα ρέει προς την κοιλιά.

5. Με την εκφώνηση του Α το αίμα κυλά προς τους πνεύμονες.

Όποιος κάνει μεθοδικά αυτές τις  αναπνευστικές ασκήσεις και προφέρει τα φωνήεντα μπορεί να θεραπεύσει όλες τις ασθένειες των παραπάνω σημείων του σώματος του».6

Από την μαγεία της Καμπάλα λοιπόν ξεκινάει αυτή η θεωρία; Ίσως όχι.

«Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:
1. ομιλών
2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)
-Το πρώτο είναι η ομιλία
-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω
-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς - Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)
Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι)».7

   Είναι ξεκάθαρος ο αποκρυφιστικός προσδιορισμός του θέματος που εξετάζουμε. «… Προσπαθήσαμε να διώξουμε τη σκόνη που τόσο επίμονη σκέπαζε της άρρητες λέξεις…Να οι χαμένες νότες να ακουστή η ουράνια μελωδία, να ακουστη ο χαμένος Λόγος απ’ το ρεφρέν της ανθρώπινης αρμονίας. Δεν θέλουμε τέλεια όργανα. Μας φτάνει η καρδιά και μ΄αυτή την καρδιά θα μπορέσουμε να θεραπεύσουμε τα πάντα. ΘΑ ΕΚΦΩΝΟΎΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΓΊΝΕΤΑΙ-ΘΑ ΣΚΕΦΤΌΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΕΊΤΕ-ΘΑ ΟΝΕΙΡΕΎΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΛΆΘΕΤΑΙ...».8

   Και ακολουθούν οι εξής «Χρήσιμοι Κανόνες»:

1.     Η μαγεία του Λόγου γίνεται μέσα από τον ήχο που βρίσκεται στο κραδασμό που παράγεται από τη προφερόμενη λέξη.
2.     Η προφερόμενη λέξη γεννιέται από τη πνοή της ζωής ή την εισπνοή και γίνεται με σάρκα με τον ήχο.
3.     Ο ήχος δεν μπορεί να εκδηλωθεί παρά μόνο μέσα από την εισπνοή και την εκπνοή που κάνει να δονούνται οι φωνητικές χορδές.
4.     Η είσοδος και η έξοδος της πνοής προκαλεί τον ήχο. Ότι αναπνέει δονείτε κι ότι δονείτε παράγει ήχο.
5.     Κάθε δόνηση είναι ήχος ακόμη κι αν δεν γίνεται αντιληπτό από το αυτί σου.
6.     Όσο βαθύτερα αναπνέουμε, τόσο ισχυρότερα εκδηλώνεται ο ήχος.
7.     Υπάρχουν ήχοι εσωτερικοί και εξωτερικοί. Η εσωτερική φωνή είναι η φωνή της σιγής. Αυτή ακούγεται κάθε στιγμή στο άτομο που εισπνέει, εκπνέει και σκέφτεται. Είναι η φωνή που σε οδηγεί σε κάθε λεπτό της ζωής σου.
8.     Οι εξωτερικοί ήχοι έχουν σαν σκοπό να μας φέρουν στον εξωτερικό κόσμο, εξελίσσοντας τη συγκέντρωση μας και μας παρέχουν τη πραγματική μύηση και αμέσως εκδηλώνονται στον εξωτερικό κόσμο. Η μύηση πετυχαίνεται με υψηλή έφεση, με βαθειά αναπνοή και με τέλεια άρθρωση.
9.     Το Εγώ χειρίζεται τη γλώσσα της σιωπής… Μιλάει στη  συνείδηση με το δικό του τόνο. Η συνείδηση είναι η γέφυρα που ενώνει το σκεπτόμενο άτομο με το αντικείμενο της σκέψεις. Είναι το σώμα της σκέψεις. Η λέξη είναι η γέφυρα που ενώνει το σκεπτόμενο άτομο με το αντικείμενο της σκέψης. Είναι το σώμα της σκέψης.
10. Η λέξη αποτελείτε από γράμματα. Τα γράμματα της αλφαβήτου όλων των διαλέκτων είναι σύμβολα μιας γλώσσας μυστικής και εξυψωμένης ακόμα και οι αριθμοί.
11. Μέσα από την εισπνοή, της κρατημένης αναπνοής και της συγκέντρωσης μπορεί να διαβαστεί και να γίνει αντιληπτή η δράση της στο συμπαθητικό σύστημα.
12.Σπάνιοι ήταν και είναι μέχρι σήμερα αυτοί που κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν και να καταλάβουν το συμβολισμό των γραμμάτων…»9

Η μαγεία λοιπόν των γραμμάτων για όσους κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν το συμβολισμό τους, θα επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα: «ΘΑ ΕΚΦΩΝΟΎΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΓΊΝΕΤΑΙ-ΘΑ ΣΚΕΦΤΌΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΥΛΟΠΟΙΕΊΤΕ-ΘΑ ΟΝΕΙΡΕΎΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΛΆΘΕΤΑΙ». [η ορθογραφία είναι του συντάκτη]10. Η πίστη στη «θετική σκέψη» και στην άποψη ότι μυούμαστε στην αυτογνωσία μέσω τεχνικών αναπνοής και ορθής απαγγελίας γραμμάτων και ήχων είναι καθαρά αποκρυφιστική.

Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η φιλοσοφία του «μάντρα»: «Μάντρα είναι η δημιουργική προβολή του νου μέσα από τον Ήχο. Η επιστήμη των μάντρα στηρίζεται στη γνώση ότι ο ήχος είναι μια μορφή ενέργειας η οποία έχει δομή, δύναμη και μια συγκεκριμένη προβλεπόμενη επίδραση στα τσάκρας και στην ανθρώπινη ψυχή. Τα μάντρας είναι φόρμουλες που αλλάζουν τα πρότυπα του νου και τη χημεία του εγκέφαλου σύμφωνα με φυσικούς και μεταφυσικούς νόμους. Οι δονήσεις του ήχου επηρεάζουν το σώμα το νου και το πνεύμα μέσα από τη κίνηση της γλώσσας, του στόματος και την αλλαγή της χημείας του εγκεφάλου…. Ένα άτομο μπορεί να επεκτείνει τη συνείδησή του, στην επίγνωση της ολότητας των δονήσεων που είναι το θεμέλιο όλης της δημιουργίας εάν δονείται, σε ρυθμό με την αναπνοή, σε ένα συγκεκριμένο ήχο που είναι ανάλογος με τον ήχο της δημιουργίας. Η επιστήμη της πραγματικότητας είναι να βρεις τον ήχο και να αντηχείς σε αυτό τον ήχο. Τότε η ψυχή θα αριστεύσει και ο θεός θα κατοικεί μέσα σου».11

Ο χριστιανός δεν βασίζει την ψυχοσωματική του υγεία σε τεχνικές αναπνοής, εκφορές γραμμάτων της αλφαβήτου και μαγικές δονήσεις αλλά στην κάθαρσή του από τα πάθη. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος γράφει: «Για την θεραπεία του ανθρώπου, κατά την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας και την όλη θεραπευτική πράξη της Εκκλησίας, απαιτείται συνδυασμός μεταξύ μυστηρίων και ασκήσεως. Η άσκηση ως εφαρμογή των εντολών του Χριστού προηγείται των μυστηρίων και ακολουθεί τα μυστήρια […] Η εν Χριστώ άσκηση, συνίσταται στην διέλευση του ανθρώπου από τους βαθμούς της πνευματικής ζωής, που είναι η κάθαρση, ο φωτισμός και η θέωση. Κάθαρση, κατά τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, είναι η υπέρβαση της ηδονής και της οδύνης, φωτισμός είναι η υπέρβαση της λήθης και της άγνοιας και θέωση είναι η απαλλαγή και από την φαντασία. Τον συντονισμό μεταξύ μυστηρίων και ασκήσεως τον κάνει ο θεούμενος Πνευματικός Πατέρας […] Απ’ όλα τα κείμενα της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας φαίνεται καθαρά ότι η θεραπεία του ανθρώπου επιτυγχάνεται στην Εκκλησία, η οποία είναι μία ιδιαίτερη εκκλησιαστική κοινότητα – οικογένεια. Δεν πρόκειται για έναν ιδεολογοποιημένο χώρο, αλλά μία πνευματική οικογένεια, στην οποία υπάρχουν πατέρες, αδελφοί, κοινωνία αγγέλων και ανθρώπων, επικρατεί κοινοτική ζωή με τα μυστήρια και την κοινή λατρεία. Η προσωπική ζωή συνδέεται με την κοινοτική ζωή, όποτε δεν μπορούν να καλλιεργηθούν ατομοκεντρικές απόψεις θεραπείας και σωτηρίας».12


Το «Ν» και το «Σ» αλλά και τεχνικές ή μαγικές εκφορές γραμμάτων ή μάντρας δεν μπορούν να «ηρεμίσουν» την ψυχή μας, ούτε να μας οδηγήσουν σε φιλοσοφική μακαριότητα. Σκοπός του ανθρώπου είναι η αγιότητα και ο Παράδεισος Του Χριστού. Πολύ σοφά γράφει ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος:

«Γι’ αυτό μακάριος είναι εκείνος, που ταπεινωμένος και συντριμμένος, πενθεί και κλαίει νύχτα και μέρα μπροστά στον Θεό. Αυτός θα καθήσει ολόλαμπρος στα δεξιά Του. Καλότυχος είναι εκείνος, που ακούει τα λόγια του Κυρίου και δεν περνάει ανώφελα τη ζωή του, αλλά βρίσκεται συνεχώς σε κατάσταση μετανοίας. Αυτός θα ελεηθεί και θα απολαύσει στη μέλλουσα ζωή τα ανεκλάλητα αγαθά της Ουράνιας Βασιλείας. Αυτός θα γίνει άγιος!». 13


Επιμέλεια κειμένου Κ.Ν


 Εμείς το είδαμε στην ΣΥΝ-ΟΔΟΙΠΟΡΙΑ

    Επιστημονική αναίρεση του άρθρου υπάρχει στο ιστολόγιο του κ.Σαραντάκου
    http://www.astro.gr/arxaia-sofia/kradasmoi.htm
    http://dikaiopolis.pblogs.gr/2008/10/358448.html
    http://dikaiopolis.pblogs.gr/2008/10/358448.html
    http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/2012/07/h-i-healing.html
    http://kykeon.ning.com/group/seirios/forum/topics/e-dhuname-toy-apolesthhentos#ixzz2F6PZEth7
    http://ofis780.blogspot.gr/2012/05/blog-post.html
    (E.O.A.M. ΔΟΝΗΤΙΚΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ/η δύναμη του απολεσθέντος λόγου/ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1988) Αποσπάσματα) [σ.σ: κρατήσαμε την ορθογραφία του συντάκτη]
    Όπ.παρ.
    http://kykeon.ning.com/group/seirios/forum/topics/e-dhuname-toy-apolesthhentos
    http://innercircle.freeforums.org/topic-t67.html
    Σεβ. Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου Ιεροθέου, Η Ορθόδοξη νηπτική θεολογία της Εκκλησίας ως μέθοδος θεραπείας, http://www.parembasis.gr/2004/04_04_12.htm
  

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον  

www.egolpion.com

Έλεγχος του Νου (παράδειγμα: Τουρκικά σήριαλ)


Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ

Μην το διαβάσετε απλώς. Μελετήστε το και κατανοήστε το. Έτσι θα κατανοείτε καλύτερα αυτά που γίνονται. Γνωρίζοντας τα " πως" θα καταλαβαίνετε τα "γιατί".
10 ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ
του Νόαμ Τσόμσκι
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.
 Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής. «Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία.
Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί - πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα- αντίδραση - λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί.
Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας.
Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.
5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος. Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ

Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα, αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης. Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ' ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

---------------------------


ΣΙΩΠΗΛΑ ΟΠΛΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΘΟΡΥΒΟ ΠΟΛΕΜΟ

 (Αποκάλυψη ενός μυστικού στρατιωτικού εγγράφου της λέσχης Μπίλντερμπεργκ που εκθέτει την πολιτική της)

Το έγγραφο αυτό περιγράφει ξεκάθαρα την δογματική και κυριαρχική νοοτροπία της ελίτ της Παγκόσμιας Κυβέρνησης. Βρέθηκε τυχαία το 1986, ονομάστηκε «Σιωπηλά όπλα για έναν αθόρυβο πόλεμο», και αποτελεί μια θαυμαστή εξήγηση της τεχνικής της μαζικής πλύσης εγκεφάλου. Αυτό το εκτενές και λεπτομερές έγγραφο που χρονολογείται από το 1979 περιγράφει μία πολιτική που επιβλήθηκε από το 1950. Το έγγραφο λέει πως: «ο αθόρυβος πόλεμος …κηρύχθηκε από την Διεθνή Ελίτ σε μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα 1954». Το 1954 όμως είναι το έτος που για πρώτη φορά συναντήθηκε η λέσχη Μπίλντερμπεργκ.
Εδώ υπάρχει μια περίληψη του περιεχομένου του:
«Η εμπειρία έχει αποδείξει πως η πιο απλή μέθοδος για την εξασφάλιση ενός σιωπηλού όπλου και η απόκτηση ελέγχου του κοινού, είναι να τους διατηρούμε ανεκπαίδευτους και αδαείς όσον αφορά τις αρχές των βασικών συστημάτων αφ’ ενός, ενώ αφ' ετέρου να τους κρατούμε σε σύγχυση, να τους έχουμε αποδιοργανωμένους και αποσπασμένους σε θέματα που δεν έχουν καμία πραγματική σημασία.
Αυτό επιτυγχάνεται με:
1. Τον χωρισμό των εγκεφάλων τους• την υπονόμευση των πνευματικών τους δραστηριοτήτων την παροχή ενός προγράμματος χαμηλής ποιότητας στην δημόσια εκπαίδευση, τα μαθηματικά, τον σχεδιασμό συστημάτων και τα οικονομικά αλλά και την αποθάρρυνση τους στον τομέα της τεχνικής δημιουργικότητας. 
2. Την εξάρτηση των αισθημάτων τους και την αύξηση της αυτοϊκανοποίησής τους αλλά και της ικανοποίησης τους σε συναισθηματικές και σωματικές δραστηριότητες με:
α) Άσχετες συναισθηματικές προσβολές και επιθέσεις (πνευματικός και συναισθηματικός βιασμός) μέσω μιας μόνιμης επίθεσης σεξ, βίας και πολέμων στα μέσα ενημέρωσης -κυρίως την τηλεόραση και τις εφημερίδες.
β) Την ικανοποίηση κάθε επιθυμίας τους -σε υπερβολή- «σκουπιδοτροφές για τη σκέψη» και με την αποστέρηση όλων αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη.
γ) Την επανεγγραφή της ιστορίας και του νόμου και την υποταγή του κοινού σε μία παρεκκλίνουσα δημιουργία, έτσι ώστε να μπορεί να ανορθώνει τη σκέψη του από τις προσωπικές ανάγκες σε ιδιαίτερα κατασκευασμένες εξωτερικές προτεραιότητες.
Τα σιωπηλά όπλα της τεχνολογίας κοινωνικού αυτοματισμού θα παρεμποδίζουν τα ενδιαφέροντα του και τις ανακαλύψεις του.
Όσο περισσότερη σύγχυση, τόσο περισσότερο όφελος. Άρα η καλύτερη προσέγγιση είναι να δημιουργούμε προβλήματα και μετά να προτείνουμε λύσεις.»
Περιληπτικά:
✓Στα μέσα διατηρήστε την προσοχή του ενήλικου κοινού μακριά από τα πραγματικά κοινωνικά θέματα και αιχμαλωτίστε το με θέματα που δεν έχουν καμιά πραγματική αξία.
✓ Στα σχολεία κρατήστε το νεαρό κοινό σε άγνοια όσον αφορά τα πραγματικά μαθηματικά, τα πραγματικά οικονομικά θέματα, τον πραγματικό νόμο και την πραγματική ιστορία.
✓Στη διασκέδαση διατηρήστε την διασκέδαση του κοινού κάτω από το πνευματικό επίπεδο της Στ' δημοτικού.
✓Στην εργασία διατηρήστε το κοινό απασχολημένο ... απασχολημένο ... απασχολημένο ... για να μην έχει χρόνο να σκεφτεί φέρτε το πίσω στο αγρόκτημα με τα άλλα ζώα.
ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΙΩΠΗΛΑ ΟΠΛΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ.
Γράφει για τον αθόρυβο πόλεμο:
«Πυροβολεί καταστάσεις αντί για σφαίρες. Προωθείται με επεξεργασία δεδομένων αντί με την πυρίτιδα με έναν υπολογιστή αντί για ένα όπλο- την χειρίζεται ένας προγραμματιστής υπολογιστών αντί ένας σκοπευτής- ενεργεί κάτω από τις διαταγές ενός τραπεζικού μεγιστάνα αντί ενός στρατηγού του στρατού.
Δεν δημιουργεί προφανείς θορύβους, δεν προκαλεί προφανείς σωματικές βλάβες και δεν αναμιγνύεται φανερά στην καθημερινή κοινωνική ζωή κανενός.
Προκαλεί όμως αλάνθαστους «θορύβους», προκαλεί αλάνθαστες σωματικές και πνευματικές βλάβες και εμπλέκεται με αλάνθαστο τρόπο στην καθημερινή κοινωνική ζωή, δηλαδή αλάνθαστα στον εκπαιδευμένο παρατηρητή, αυτόν που γνωρίζει που να κοιτάζει. Το κοινό δεν μπορεί να κατανοήσει το όπλο κι έτσι δεν μπορεί να πιστέψει πως δέχεται την επίθεση και υποτάσσεται από ένα όπλο.
Το κοινό μπορεί ενστικτωδώς να αισθανθεί πως κάτι πάει στραβά, εξ' αιτίας όμως της τεχνολογικής φύσης του σιωπηλού όπλου, δεν μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα του με λογικό τρόπο, ή να χειριστεί το πρόβλημα με έξυπνο τρόπο. Έτσι δεν γνωρίζει πως να ζητήσει βοήθεια και δεν ξέρει πως να συνεργαστεί με άλλους για να αμυνθούν εναντίον του.
Όταν ένα σιωπηλό όπλο εφαρμόζεται σταδιακά, τότε το κοινό προσαρμόζεται στην παρουσία του και μαθαίνει να ανέχεται την επέμβαση του στη ζωή του, μέχρι που η πίεση (ψυχολογική ή οικονομική) να γίνει πάρα πολύ μεγάλη και να καταρρεύσει. Άρα το σιωπηλό όπλο είναι ένας τύπος βιολογικού πολέμου. Επιτίθεται στη ζωτικότητα, την κινητικότητα και τις επιλογές των ατόμων μιας κοινωνίας, γνωρίζοντας, κατανοώντας, χειριζόμενο και επιτιθέμενο στις πηγές φυσικής και κοινωνικής ενέργειας και στις σωματικές, πνευματικές και συναισθηματικές δυνάμεις και αδυναμίες».
Με άλλα λόγια διαίρει και βασίλευε. Όταν κάποιοι εισαγάγουν την παγκόσμια δικτατορία τους με σταδιακή προσέγγιση τότε πολλοί λίγοι θα συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά γίνεται μέχρι να είναι πολύ αργά. Στην πραγματικότητα οι πολλοί θα καταδικάσουν και θα γελάσουν αυτούς που θα προσπαθήσουν να τους καταδείξουν τι ακριβώς συμβαίνει. Κλείνοντας το θα αναφέρω τρία μόνον αποσπάσματα από κάποιες εκατοντάδες αναφορές που κατά καιρούς έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά για την σύνδεση του ανθρώπινου εγκεφάλου με κρατικούς υπολογιστές μέσω ραδιοεπικοινωνιών:
«Είναι μέσα στην εξουσία μας να παρατηρούμε τι βλέπει, τι αισθάνεται και τι σκέπτεται ένα άτομο, να εξετάζουμε εξονυχιστικά τη συμπεριφορά και να ανιχνεύουμε ακόμη την περίπτωση του τυχαίου στις συνειδητές του αποφάσεις, αλλά και στην ψυχολογική και ασυνείδητη κατάσταση του».(Telemetry is coming of age)
«Μπορούμε να επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε την αυξανόμενη γνώση μας για να σκλαβώσουμε τους ανθρώπους με τρόπους που δεν φανταστήκαμε ποτέ, αφαιρώντας τους την προσωπικότητα και ελέγχοντας τους με μέσα τόσο προσεκτικά επιλεγμένα που δεν θα γνωρίσουν ίσως ποτέ την απώλεια της προσωπικότητας τους» (Καθηγητής Καρλ Ρότζερς - Science).
«Έχουν αναπτυχθεί τεχνικές για την έρευνα και τον χειρισμό του ανθρώπου. Οι διπλής ροής επικοινωνίες με τα βάθη του εγκεφάλου κάνουν δυνατή την αποστολή και την λήψη πληροφο¬ριών από και προς τον εγκέφαλο ... Μπορούμε να ξεκινήσουμε, να σταματήσουμε ή να τροποποιήσουμε μία ποικιλία αυτόνομων σωματικών συμπεριφορών και πνευματικών εκφράσεων. Μπορούμε να πειραματιστούμε με τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι για τον καθορισμό και την διατήρηση .... συγκεκριμένων συμπεριφορών και πνευματικών λειτουργιών ... Καθώς δεν χρησιμοποιούνται μπαταρίες, η ζωή του μεταδότη είναι απεριόριστη. Ενέργεια και πληροφορίες παρέχονται από ραδιοφωνικές συχνότητες» (Αναφορά ψυχιατρικών ερευνών: «Η επέμβαση του Ανθρώπου στις διεγκεφαλικές Λειτουργίες» από το Ψυχιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Γέηλ των ΗΠΑ).
Ολόκληρο το εγγραφο εδω:
http://www.lawfulpath.com/ref/sw4qw/index.shtml


http://greeksurnames.blogspot.gr

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Ο Πόρνος μοναχός (του Ιωάννη Αντ. Παναγιωτόπουλου Λέκτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών)


Ένα σκάνδαλο, πολλές αμαρτίες και ένας Άγιος

Μια από τις ωραιότερες ιστορίες του Λαυσαϊκού περιγράφει το βίο ενός μοναχού, που αφού εγκατέλειψε το μοναστήρι, δούλευε σαν φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Και όπως από κάθε λιμάνι, ούτε απ' αυτό έλειπαν οι πόρνες. Ο «μοναχός» δούλευε όλη την ημέρα, και το βράδυ ξόδευε όλα όσα κέρδιζε, «αγοράζοντας» την συντροφιά μιας πόρνης για όλη τη νύχτα.
Ήταν η ντροπή των χριστιανών της πόλης, ήταν το σκάνδαλο της Εκκλησίας. Τα χρόνια πέρναγαν και παρά τις εκκλήσεις και τις συστάσεις, αυτός συνέχιζε την αμαρτωλή του ζωή. Κάποτε, όπως σε όλους μας, ο θάνατος ήρθε σαν λύτρωση, σαν φάρμακο που θα τον έσωζε από τις αμαρτίες που δεν σταμάτησε να κάνει ακόμη και λίγο πριν πεθάνει. Και πώς να τον αφήσουν χωρίς ταφή για χριστιανό; Οι παπάδες της πόλης τον πήραν να τον κηδέψουν και μαζί του να θάψουν το σκάνδαλο. Το νέο μαθεύτηκε: Ο «γεροπόρνος» μοναχός πέθανε. Ποιος άραγε θα πήγαινε στην εκκλησία να τον αποχαιρετήσει;
Η εκκλησία στην κηδεία του γέμισε από γυναίκες της Αλεξάνδρειας, τίμιες γυναίκες, χριστιανές, που ήρθαν να τον αποχαιρετήσουν, μα όχι σαν έναν οποιοδήποτε νεκρό, σαν άγιο! Κάποιος γνώρισε σε κάποια από αυτές το πρόσωπο μιας πόρνης, που είχε καιρό να δει στο λιμάνι. δεν ήταν όμως, όπως την θυμόταν. Κάποιες άλλες, απλά τους θυμίζαν κάτι απόμακρο.
Τότε η πόλη έμαθε πως ο «γεροπόρνος» μοναχός ήταν ένας άγιος, που με τα λεφτά που κέρδιζε, εξαγόραζε μια νύχτα χωρίς αμαρτία, αγόραζε το «δικαίωμα» στο σώμα τους για να κερδίσει την ψυχή τους. Τότε η πόλη έμαθε, ότι αυτός που νομίζαν ότι είναι το «σκάνδαλο» ήταν η αγνότητα, η άδολη αγάπη, η αυταπάρνηση, ο άνθρωπος, ο λόγος του Θεού, η προσευχή και η θέωση. Γιατί ο άνθρωπος του Χριστού δεν κρίνεται στη διάρκεια της ζωής του, αλλά στο τέλος της. Γιατί ακόμη κι όταν ο ίδιος ζει «καθώς πρέπει», πρέπει να μαρτυρήσει, πρέπει να ζήσει την μαρτυρία και το μαρτύριο. Τελικά ποιος είναι το σκάνδαλο, ο άλλος ή εμείς; Μήπως εγώ είμαι αυτός που θέτω στον άλλο το προσωπείο που μου ταιριάζει να τον βλέπω; Μήπως γιατί φοβάμαι μην αποκαλυφθεί το δικό μου προσωπείο;
Και τελικά τι κάνουμε με το σκάνδαλο, ποιος το κουβαλά, ποιος θα «σώσει» το σκάνδαλο; Το ερώτημα είναι ουσιαστικό, γιατί το σκάνδαλο του άλλου έχει μια θεμελιακή λειτουργία: Γεμίζει τα δικά μας κενά, τα κενά του εγωισμού μας. Είναι εύκολο να κατηγορήσουμε, είναι εύκολο να γκρεμίσουμε, αλλά είναι δύσκολο να πούμε τον καλό λόγο, να δουλέψουμε για το κοινό καλό! Υιοθετούμε επιλογές απάνθρωπες καταρχήν για τον εαυτό μας, που οδηγούν στην κάθε μορφής κρίση, η οποία δεν είναι υπόθεση ιδεολογίας, θεωρίας ή δομών, είναι πρωτίστως το αποτέλεσμα της λειτουργίας χωρίς πραγματικό σκοπό, η είσοδος σε έναν μηχανισμό κατάρρευσης και φθοράς. Σήμερα ζούμε με μοναδική ένταση την ποιοτική απώλεια των εσωτερικών κριτήριων μιας κοινωνίας που δεν «κοινωνεί», αλλά μόνο «επικοινωνεί» τα αδιάλειπτα κενά της. Η «πραγματική ζωή» δεν είναι η δική μας, αλλά του αλλού. Εντούτοις οφείλουμε να αναζητήσουμε την δική μας ζωή, γιατί στην τελική Κρίση το δικό μας βιβλίο, της ζωής μας, θα είναι αδειανό.
του Ιωάννη Αντ. Παναγιωτόπουλου
Λέκτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΔΙΑΚΟΥ



(του Ευθύμιου Χριστόπουλου, εκπ/κού-δημοσιογράφου)
Το καλοκαίρι του 1947 ως μαθητής της Β' τάξης της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας, δέχτηκα την παρακίνηση του αείμνηστου Διευθυντού της Δημητρίου Κρικέλα να συγκεντρώσω πληροφορίες από γέρους Λαμιώτες που τις είχαν από τους πατεράδες τους, για ποιο ήταν το πραγματικό τέλος του Αθανασίου Διάκου. Ταξι­νομώντας αυτές που συγκέντρωσα, είδα ότι τέσσερες ήταν ακριβώς ίδιες, αν και προέρχονταν από γερόντια που ζού­σαν σε διαφορετικά σημεία της Λαμίας ο καθένας και μά­λιστα ένας παππούς ήταν απ' τη Ροδίτσα. Διασταυρώνοντας τες αργότερα, με όσα διάβαζα άλλα, καταλάβαινα ότι αυ­τές που είχα ήταν ασφαλώς οι σωστές. 

Το κύριο σημείο τους και κοινό, ήταν ότι τρεις Έλληνες,όταν έπιασαν το Διάκο και τον
έφεραν στη Λαμία, τον έκλεισαν σ' ένα πα­λιό κι εγκαταλειμμένο χάνι, εκεί που σήμερα έχει οικοδο­μηθεί το Λαογραφικό Μουσείο Λαμίας στην οδό Καλύβα - Μπακογιάννη. Αυτοί οι τρεις είχαν περάσει πίσω - δυ­τικά - στο χάνι και από δύο μισοχαλασμένα. παραθυράκια είχαν παρακολουθήσει όλη τη νύχτα όλα όσα έγιναν μέσα στο χάνι, τα οποία και αναφέρω στη συνέχεια.:

Μετά τη σύλληψη του Διάκου στα ποριά Δαμάστας, τον έφεραν με συνοδεία ποινών και τραυματισμένο στη Λαμία, οδηγώντας από τη νότια της είσοδο που περνούσε δίπλα από το Γολγοθά (όπως έλεγαν το ξε­κομμένο Λόφο όπου σήμερα είναι το κτίριο του Ορφα­νοτροφείου Αρρένων) και από την οδό Σατωβριάνδου (σήμερα) και συνέχεια τον έφτασαν και τον έκλεισαν μέσα στο παλιό χάνι, όπου σήμερα - πάλι καλά! - έχει ανεγερθεί το Λαογραφικό Μουσείο.

Τον έβαλαν μέσα και τον έδεσαν με σκοινιά σ' ένα παχνί, το οποίο ήταν και ο πρώτος τόπος του μαρτυρί­ου του.
Εκτός από δύο - τρεις Τούρκους που έμειναν μέσα να τον επιτηρούν, οι άλλοι - όχι όλοι - έμειναν απ' έξω, ανατολικά σε κάτι δέντρα που ήταν εκεί, περιμένοντας από περιέργεια, ίσως, να ιδούν τι θα γινόταν. Όταν τον έδεσαν κι έφυγαν, ο Διάκος άρχισε να πο­νάει από τα τραύματα που είχε, καταπονημένος κι από την ταλαιπωρία.
Είχε περάσει αρκετή ώρα, όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκαν μέσα δύο άντρες, που από τις φορεσιές τους έδειχναν ότι ήταν μπέηδες. Τον έναν, τον ήξερε από πριν. Ήταν ο Ομέρ Βρυώνης. Τον άλλον όχι. Απ' ότι όμως εί­χαν ακούσει, υπολόγισαν ότι ήταν ο σκληρός Χαλήλ Μπέης. Αυτός μόνος προχώρησε κι άρχισε να κάνει έλεγ­χο αν είχαν δέσει καλά το Διάκο. Τόσο πολύ φάνηκε ότι, κι ακόμα δεμένον, τον φοβόταν.
Είχε νυχτώσει πια και οι τρεις που είχαν φτάσει εκεί κρυφά άρχισαν καθαρά να βλέπουν τι γίνεται.
Όταν ο Χαλήλ Μπέης σιγουρεύτηκε - το είδαν κα­θαρά αυτό - ότι δεν υπήρχε φόβος διαφυγής, άρχισε να φωνάζει και να απειλεί. Σε μια στιγμή τον είδαν να χτυπάει στο πρόσωπο το Διάκο.
Τον διακόπτει όμως ο άλλος, ο Βρυώνης, που πλησιάζει το Διάκο και τον βλέπουν κάτι να του λέει. Δεν ακούνε όμως. Απ' ότι βλέπουν όμως, καταλαβαίνουν ότι κάτι τον ρωτάει, γιατί βλέπουν το Διάκο να κουνάει αρ­νητικά το κεφάλι του.
Και ενώ τον βλέπουν να συνεχίζει ήρεμα, σε μια στιγ­μή εξαγριώνεται, φωνάζει και χειρονομεί. Ατάραχος ο Διάκος τον αντιμετωπίζει και κάτι που του λέει, βλέπουν το Βρυώνη οργισμένο να αποχωρεί, αφήνοντας πια το θύμα στο δήμιό του.
Απ' τις αναλαμπές των δαυλών, ξεχωρίζουν την αγριότητα του Χαλήλ. Τον βλέπουν να τραβάει πιο πέρα τον επικεφαλής της Φρουράς - έτσι τουλάχιστον δεί­χνει - και με νευρικές και απειλητικές κινήσεις, κάτι του λέει, κι εκείνον να υποκλίνεται κουνώντας το κεφάλι του. Και με μια τελευταία περιφρονητική ματιά που ρίχνει στο Διάκο, τον βλέπουν να φεύγει, δείχνοντας ικανοποι­ημένος.
Ο Διάκος - και οι άλλοι τρεις απ' έξω - μέσα στο μι­σοσκόταδο βλέπουν δύο Τούρκους να ανάβουν φωτιά σε μιαν άκρη. Πάνω της φέρνουν και βάζουν μια σιδηροστιά κι ένα μεγάλο χάλκινο κακάβι. Βλέπει μετά να ρίχνουν μέσα λάδι που είχαν σ' ένα γκιούμι.
Στη συνέχεια, μαζί με τον επικεφαλής, πλησιάζουν το Διάκο. Τον ανασηκώνουν, δεμένο καθώς είναι, τον βάζουν να καθίσει πάνω σ' ένα παλιό ξύλινο σκαμνί που βρέθηκε εκεί, του σηκώνουν τα πόδια, δεμένα καθώς είναι, και του τα δένουν έτσι που να κρέμονται.
Τι θέλουν να κάνουν αναλογίζονται με περιέργεια και αγωνία, οι τρεις που παρακολουθούν, χωρίς να τολ­μήσουν και να ρωτήσουν. Βλέπουν όμως τους άλλους να περιπαίζουν το Διά­κο. Φαίνεται κάτι να λένε και ο Διάκος να κουνάει επί­μονα κι αρνητικά το κεφάλι του. Τι του λένε όμως δεν καταλαβαίνουν. Οπότε, κάθε φορά που ρωτάνε και αρνείται τους βλέπουν να κρατάνε στα χέρια τους μυτε­ρά καρφιά και να τα μπήγουν σιγά πρώτα, πιο δυνατά στη συνέχεια στις πατούσες των ποδιών του Διάκου, ο οποίος κάθε φορά αναταράζεται από τον πόνο.
Η μυρωδιά του Λαδιού που καίγεται μέσα στο κακάβι, φτάνει έντονα στη μύτη και των τριών απ' έξω και υποπτεύονται τα χειρότερα.

Οι βασανιστές του, όπως έχουν γυμνώσει τα πόδια του, παίρνουν απ' το κακάβι καυτό λάδι και αρχίζουν σιγά και βασανιστικά να το ρίχνουν στα πόδια του!. Τι­νάζεται κάθε φορά ο Διάκος, τόσο δυνατά λες και θα κό­ψει τις τριχιές όταν το λάδι πέφτει πάνω στα πόδια του.
Αφού είδαν να μην αντιδρά έντονα, αφήνουν τα πό­δια και παίρνουν και του σκίζουν το γιλέκο και την που­καμίσα που φοράει, απογυμνώνοντας το πάνω μέρος του σώματος του με τα χέρια. Κι αρχίζουν τότε να του ρίχνουν καυτό Λάδι με αργές κινήσεις, στα χέρια, στο στήθος και στην πλάτη του. Βουβά οδύρεται ο Διάκος, χωρίς να βγάλει μιλιά από το στόμα του. Κι όσο δεν μι­λάει, τόσο αγριεύουν περισσότερο οι βασανιστές του. Και δείχνουν τόσο οργισμένοι, που αν ήταν τρόπος να τον θανατώσουν. Φαίνεται όμως πως έχουν εντολή μόνο να τον βασανίσουν χωρίς και να πεθάνει. Γι' αυτό συ­νεχίζουν!.

Το σώμα του Διάκου αρχίζει φαίνεται να νεκρώνε­ται. Όμως το πνεύμα όπως δείχνει, μένει καθάριο, ανέγγιχτο, σταθερό, συνεχίζοντος τις αρνήσεις και εξοργί­ζοντας περισσότερο τους Βασανιστές του.
Αλλά αυτή η κατάσταση τους κάνει να βρίσκουν νέ­ους τρόπους βασανισμών. Οι κινήσεις που κάνουν, δεί­χνοντας διάφορα σημεία του σώματος του, κάνουν τους τρεις που παρακολουθούν να ανατριχιάζουν. Και βλέ­πουν τους βασανιστές να παίρνουν στα χέρια τους τα καρφιά που είχαν και έσπαζαν τις φούσκες που δημι­ουργούνταν στο δέρμα απ' το καυτό λάδι, να αρχίζουν να κάνουν το ίδιο και στο σώμα και στα χέρια από ψηλά.

Αποκαμωμένοι όμως και οι ίδιοι οι Βασανιστές, που δεν άλλαξαν βάρδια όλη τη νύχτα, βλέπουν ότι δεν πε­τυχαίνουν τίποτα. Και μιας και το λάδι τελείωσε, μιας και έφτασε πια και το ξημέρωμα, σταματούν.
Το Διάκο τον κρατάνε πια όρθιο οι τριχιές που τον έχουν δεμένο.
Τότε και οι τρεις παρατηρητές, απ' έξω, για να μη γί­νουν αντιληπτοί, έφυγαν με προφυλάξεις, κατευθυνό­μενοι προς το βορεινό μέρος του ρέματος, όπου είχαν αρχίσει να έρχονται δειλά και οι πρώτοι περίεργοι.
Κι όταν πια ο ήλιος έχει ανέβη ψηλά, λύνουν το Διά­κο και σέρνοντας τον τον βγάζουν έξω, χωρίς όμως να δείχνει ότι καταλαβαίνει.

Όσοι είχαν την ευκαιρία να τον δουν το απόγευμα που τον είχαν φέρει, τώρα βλέποντας τον, δεν τον ανα­γνωρίζουν, χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς είχε συμβεί. Το μόνο που βλέπουν είναι το κακοποιημένα ρούχα του.
Σέρνοντας τον προς τα βόρεια, τον περνάνε πέρα από το ρέμα που έκοβε την πλατεία Λαού στα δυο καταμεσίς και τραβώντας ανατολικότερα έφτανε στη Δημοτι­κή Αγορά, από εκεί στο κατάστημα Πολιτικού και μετά κατεβαίνοντας προς τα νότια, απλωνόταν κατά μήκος της οδού Θερμοπυλών.

Όταν τον πέρασαν στο ρέμα, στάθηκαν περίπου ανα­τολικά της σημερινής διπλής βρύσης, γιατί ανατολικό­τερα ετοίμαζαν το στήσιμο της. ψησταριάς!
Κόσμος πολύς είχε συγκεντρωθεί γύρω εκεί με την άδεια του Χαλήλ Μπέη βέβαια, γιατί άφησε τον κόσμο να δει τι θα έκαναν στο Διάκο, ώστε να φοβηθεί και να μην επιχειρήσει κανένας άλλος να πράξει το ίδιο, πράγμα που πέτυχε. Κανένας Λαμιώτης δεν φάνηκε να συμμετείχε στην επανάσταση!

Μέσα στο πλήθος που παρακολουθεί με αγωνία, ξε­χωρίζει μια κάπως ηλικιωμένη γυναίκα. Είναι η δόλια μόνα του Διάκου, που είχε μάθει τη σύλληψη του γιου της και ολονυχτίς πεζοπορώντας είχε φτάσει στη Λαμία, όπου δεν περίμενε να δει το σπλάγχνο της έτσι!
Για μια στιγμή βουβαίνονται όλοι. Βλέπουν να φτάνει εκεί ο δήμιος, ονόματι Αλεξίου, κρατώντας ένα σουβλί. Και αμέσως καταλαβαίνουν τι πρόκειται να γί­νει!
Αυτός, τρέμει από το φόβο του, γιατί έχει αυστηρή εντολή να μην του πεθάνει ο Διάκος όταν θα τον σου­βλίζει.

Και αρχίζει το τελευταίο πια μαρτύριο.
Δένοντας το Διάκο ανάσκελα σε ένα σαμάρι, με τα πόδια του ανοιχτά, αρχίζει προσεκτικά ο δήμιος να χώ­νει την πολύ καλό λεπτισμένη άκρη του σουβλιού, ξε­κινώντας απ' τη βουβωνική χώρα και προχωρώντας προς τα επάνω, περνώντας το σουβλί κάτω οπό το δέρ­μα, μέχρι που το έβγαλε πάνω στην πλάτη του, λίγο κάτω απ' το δεξιό του το αυτί.
Από κάποιες μικροκινήσεις που κάνει ο Διάκος κάθε φορά που σπρώχνει το σουβλί προς τα επάνω ο δήμιος, δείχνει ότι ακόμα είναι ζωντανός.
Μόλις τελειώνει ο γύφτος, ορμούν Τούρκοι και με σκοινιά δένουν το σώμα γύρω στο σουβλί για να μη σπάσει το δέρμα και ακουμπάνε όρθιο σχεδόν το σουβλί με το Διάκο σ' ένα δέντρο.

Στη συνέχεια, σπεύδουν να συγυρίσουν τη φωτιά που έχουν ανάψει. Και τότε γίνεται κάτι που ξαφνιάζει τους πάντες.
Ένας Τούρκος καβάλα στο ψαρί του άλογο στέκε­ται μπροστά στο σουβλισμένο, βγάζει τη διμούτσουνη όρθια κουμπούρα του και τη στρέφει στο Διάκο. Δύο κουμπουριές ακούγονται που βρίσκουν κατάστηθα το Διάκο. Κι ο Τούρκος κεντρίζοντας το άλογο του, χάνε­ται στην ανηφόρα μέσα στα στενάκια που περιβάλλουν τα χαμηλά σπιτάκια.

Ο Χαλήλ Μπέης, βλέπει συτό και αφρίζει απ' το θυμό του. Και δίνει εντολή, να βάλουν το Διάκο έτσι, πάνω στη φωτιά, και να τον γυρίσουν λίγο!
Ο κόσμος που παρακολουθεί αυτή την κτηνωδία μέ­νει άφωνος. Στη συνέχεια ο Χαλήλ οργισμένος και ανικανοποί­ητος, δίνει εντολή να πάρουν έτσι με το σουβλί το νε­κρό το Διάκο και πάνε να τον πετάξουν στην άκρη του ρέματος, ανατολικά από το χάνι που τον είχαν, εκεί όπου πέταγαν τις κοπριές των αλόγων που είχαν στους στά­βλους, τους οποίους διατηρούσαν από τη βόρεια πλευρά της Νομαρχίας μέχρι το πέτρινο γυμνάσιο. Τη διαβεβαίωση αυτή είχα απ' όλα σχεδόν τα γερόντια που ρώτησα το 1947, τότε που φαίνονταν ακόμα οι κρίκοι στο βόρειο τοίχο της θερινής «ΤΙΤΑΝΙΑΣ».

Εκεί λοιπόν, βορειοανατολικά της σκάλας που κα­τεβαίνει σήμερα από την οδό Λυκούργου στην πρώην ψαραγορά, άφησαν το νεκρό ξεσκέπαστο, άταφο, σχε­δόν τρείς ημέρες φρουρούμενο. Οι φρουροί αποχώ­ρησαν την τρίτη ημέρα αφού άρχισε να μυρίζει, οπότε βρήκαν ευκαιρία κάποιοι χριστιανοί οι οποίοι περίμεναν και είχαν προετοιμάσει έναν λάκκο εκεί ακριβώς που σή­μερα είναι ο τάφος του, πήγαν, του έβγαλαν το σουβλί, τον καθάρισαν λίγο και πήγαν και τον έθαψαν, χωρίς να βάλουν πάνω του ούτε έναν σταυρό από φόβο.
Αργότερα, περί το 1860, ο συνταγματάρχης Ρούβαλης που είχε έρθει από την Καλαμάτα με μετάθεση στη Λαμία και είχε πληροφορηθεί πού περίπου είχαν θά­ψει το Διάκο έκανε έρευνες να τον βρει.

Ο παππούς μου που είχε στήσει την παράγκα - πρώ­το μαγαζί του πριν λίγο καιρό, απέναντι δυτικά, όπου μετά χτίστηκε η αποθήκη των αδελφών Κονταξή, είδε στρατιώτες να ανοίγουν μικρούς λάκκους ανατολικά του, ψάχνοντας. Όταν ρώτησε τι ζητάνε, του είπαν ότι ψά­χνουν τον τάφο του Διάκου. Την πληροφορία αυτή είχα από τον πατέρα μου, όπως την είχε ακούσει από τον παπ­πού μου. Σε ένα σημείο, βρήκαν ένα σωρό - σκελετό ανθρώπινου σώματος και αφού δεν είχαν βρεθεί άλλα γύρω, κατέληξαν ότι ήταν του Διάκου. Το συγκέντρω­σαν, το καθάρισαν και τα έβαλαν σε ένα κουτί ξύλινο και τα έθαψαν πάλι στο ίδιο σημείο, τοποθετώντας πάνω μερικές πέτρες και έναν σταυρό με το όνομα του.
Τέλος, στις αρ
χές του 1900 η Λαμία τίμησε το Διά­κο όπως έπρεπε. Αφού ανακαίνισε τον πρόχειρο τάφο του στο σημείο που είναι ακόμα, έστησε τον υπέρλαμπρο ανδριάντα του στην πλατεία Διάκου, με αποκαλυ­πτήρια επίσημα, παρουσία και του Βασιλέως Γεωργίου Α' και της βασιλικής οικογένειας, υπουργών, στρα­τιωτικών και άλλων επισήμων, στις 23 Απριλίου 1903.


«Λαμιακή Φωνή»

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Νεα τάξη πραγμάτων "Ατζέντα 21"... απαγόρευση οικιακής παραγωγής


ΤΙΜΩΡΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΠΡΟΣΤΙΜΟ 500 ΔΟΛΑΡΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΝ ΛΑΧΑΝΟΚΗΠΟ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥΣ
http://www.youtube.com/watch?v=cdnf8j8NZ9E



Επιμέλεια άρθρου Vagedim/Αθέατη γνώση: Ενα ζευγάρι απο το Κόλετζ Παρκ διαμαρτύρεται ότι ο λαχανόκηπος στην αυλή τους βρίσκεται στην "πυρά"  Η έναρξη διαμαρτυρίας για το νόμο απο το ζεύγος Helvenstons στο Ορλάντο, θα αντιμετωπίσει πρόστιμα
Ο λαχανόκηπος στο ζευγάρι του Κόλετζ Παρκ βρίσκεται υπο την απειλή κοπής και με πρόστιμο σε περίπτωση που δεν τα ξεριζώσουν μέχρι την Πέμπτη.
Ο Jason και η Jennifer Helvenston προωθούν το «Φυτέψτε ένα Σπόρο, Αλλάξτε το νόμο," μια διαμαρτυρία ενάντια στο νόμο του Ορλάντο, που λέει ότι παραβιάζει το συνταγματικό τους δικαίωμα να χρησιμοποιούν ειρηνικά την περιουσία τους για να καλλιεργούν τα δικά τους τρόφιμά.
Τον Νοέμβριο, ξεκίνησε η ιστορία σχετικά με τον αμφιλεγόμενο κήπο αφού η πολιτεία ανακοίνωσε στους Helvenstons ότι ο λαχανόκηπος στην αυλή τους δεν ήταν σε συμμόρφωση με τον κώδικα της πόλης.
Μετά από εκατοντάδες ηλεκτρονικά μηνύματα που υποστηρίζουν το ζευγάρι επιτρέποντας αρχικά στους Helvenstons να κρατήσουν τον κήπο τους, η πολιτεία από τότε έχει ζητήσει από το ζεύγος να ξεριζώσουν τον κήπο τους και να τον αντικαταστήσουν με γκαζόν διαφορετικά θα αντιμετωπίσουν πρόστιμο.
"Η μεγαλύτερη ελευθερία που μπορεί να δώσεις σε κάποιον είναι η ελευθερία να ξέρει ότι δεν θα πεινάσει", δήλωσε ο Jason Helvenston. Ο κήπος μας πληρώνει για το σύνολο των εξόδων της υγιεινής διατροφής και του τρόπου ζωής, έχοντας το χαμηλότερο πιθανό ίχνος άνθρακα. Παρέχει πολύτιμη τροφή ενώ είναι ελκυστικός. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει ακόμα συζήτηση.
Οι άνθρωποι βρίσκονται σε πλήρη λήθαργο, και αν τους χαλάσεις την ησυχία τους, η τους πείς κάτι το οποίο δεν το έχει πλασάρει κάποια «εγκριτη»πηγή όπως, τηλεοπτικό κανάλι η δημοσιογράφος, θα σε περάσουν για τρελό - η στην καλύτερη των περιπτώσεων συνομωσιολόγο. Μόνο που στην περίπτωση της Ατζέντα 21, (και έχουμε αναφερθεί πολλές φορές σε αυτό το μπλόγκ), τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεν υφίστανται συνομωσίες. Τα τσιράκια της Νέας τάξης πραγμάτων καθώς προσπαθούν να εφαρμόσουν τους στόχους τους, σχεδόν ποτέ δεν χρησιμοποιούν τον όρο "Ατζέντα 21". Αντ 'αυτού, χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο αβλαβείς ταμπέλες που ηχούν όπως "έξυπνη ανάπτυξη", "ολοκληρωμένο χωροταξικό σχεδιασμό" "πράσινη ανάπτυξη" και ιδιαίτερα, "βιώσιμη ανάπτυξη".
Έτσι, μόνο και μόνο επειδή κάτι δεν φέρει την υπογραφή Ατζέντα 21 δεν σημαίνει ότι δεν είναι η προώθηση των στόχων της Ατζέντα 21.
Οι στόχοι της Ατζέντα 21 δεν εφαρμόζονται μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά επίσης σε όλα τα κράτη, και βεβαία στην Ελλάδα. Απλά όπως ανέφερα προηγουμένως με διαφορετική ταμπέλα. Αυτό είναι μια τεράστια παγκόσμια προσπάθεια που συντονίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη.
Η «Ατζέντα 21 του ΟΗΕ, αποτελεί το σχέδιο δράσης για την απογραφή και τον έλεγχο σε οτιδήποτε στη γη, το νερό, όλα τα μέταλλα, όλα τα φυτά, όλα τα ζώα, όλες τις κατασκευές, όλα τα μέσα παραγωγής, όλες οι πληροφορίες, όλη η ενέργεια, καθώς και όλα τα ανθρώπινα όντα στον κόσμο.
Κάθε φυτό, λέει ο «Επίσημος κώδικας ότι είναι κι ένα « επιβλαβές ζιζάνιο »- φυλάκιση η ακόμα και καθημερινά πρόστιμα, μπορούν να σας κλέψουν τη γη.
Μπορούν να σας πάρουν από το σπίτι σας, μέχρι και να σας φυλακίσουν. Οι δικαστικές διαδικασίες όπως καταλαβαίνεται είναι βιτρίνα, καθώς δεν υπάρχει απαλλαγή που να συνδέεται με αυτό τον «κώδικα».

http://atheatignosi.blogspot.gr/2013/01/21-500.html

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

Το μνημόνιο μπηκε επειδή έληγε μετα απο 70 χρόνια, δλδ το 2010, η Συμβαση Cooper. Ετσι πουλιέται η Πατρίδα μας.


Το μυστικό των Ελληνικών σπάνιων Γαιών...Και η «Σύμβαση Cooper»

Προορίζουν την Ελλάδα για... «ευρωπαϊκή Κίνα»; 
της Στελίνας Μαργαριτίδου
Στις 2 Mαρτίου του 2011, στo ατσάλινο κτίριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, στο δείπνο εργασίας που παρέθετε ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, καθηγητής Ιωάννης Τσουκαλάς, ο Επίτροπος Ενέργειας κ. Έτινγκερ συζητούσε ένα από τα σοβαρότερα θέματα που απασχολούν την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ: Δύο χρόνια πριν, το 2009, την ώρα που η Κίνα κατάφερνε να πετύχει μια πρωτοφανή ανάπτυξη στον χώρο των πράσινων τεχνολογιών και της βιομηχανίας, το τετραετές ευρω­παϊκό πρόγραμμα Promine «Πρωτοβουλίες για τις πρώτες ύλες» δημιουργούσε μια βάση δεδομένων GIS (geographic information systems), που περιέχει όλα τα γνωστά και τα προβλεπόμενα κοιτάσματα μεταλλικών και μη-μεταλλικών ορυκτών πόρων. Υπολογίστηκαν, ακόμη, οι ποσότητες των πιθανά εκμεταλλεύσιμων στρατηγικών μετάλλων (π.χ. γάλλιο, γερμάνιο, ίνδιο, λίθιο, τιτάνιο, ταντάλιο, κοβάλτιο, νιόβιο, βανάδιο, αντιμόνιο, στοιχεία της ομάδας της πλατίνας και σπάνιες γαίες) και ορυκτών που δεν εξορύσσονται σήμερα στην Ευρώπη.



Στόχος του ευρωπαϊκού αυτού προγράμματος είναι η εξασφάλιση απρόσκοπτης πρόσβασης της εξορυκτικής βιομηχανίας στους ορυκτούς πόρους ακόμη και μέσα σε δάση, πε­ριοχές natura 2000, εθνικούς δρυμούς και ακτές. Στο πρόγραμμα, που ολοκληρώνεται σε μερικούς μήνες και το κόστος του έχει προϋπολογιστεί στα 17,3 εκατ. ευρώ, συμμετέχουν 27 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 2011, μετά από πρόταση του Ευρωβουλευτή της ΝΔ, καθηγητή Ι.Α. Τσουκαλά, για τη δημιουργία «Ευρωπαϊκού Χάρτη Πορείας για τις πρώτες ύλες μέχρι το 2050», υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μια έκθεση «σχετικά με μια αποτελεσματική στρα­τηγική στον τομέα των πρώτων υλών για την Ευρώπη». Στις αρχές Ιουλίου του 2012, ο Γενικός Διευθυντής του ΙΓΜΕ, Κ. Παπαβασιλείου, ανακοίνωνε σε συνέντευξή του πως «υπάρχουν οι πρώτες ενδείξεις για την ύπαρξη σπάνιων γαιών στη Βό­ρεια Ελλάδα. Η έρευνα ξεκινά άμεσα».

Σπάνιες Γαίες: Η μαύρη πλευρά της Πράσινης Τεχνολογίας
Τι συμβαίνει, τελικά, με τα εν λόγω υλικά και γιατί υπάρχει τέτοια κινητικότητα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο; Ένας προσεκτικός αναγνώστης θα καταλάβει αμέσως ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερα σοβαρή υπόθεση, πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ και δολαρίων, στην οποία στηρίζεται η βαριά βιομηχανία της Ευρώπης και της Αμερικής. Μια άκρη του νήματος αυτής της υπόθεσης, που αφορά στην Οικονομία του Δυτικού κόσμου, φθάνει και στην Ελλάδα. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, να συνδέεται με αποφάσεις και πολυεπίπεδες γεωστρατηγικές κινήσεις, βάσει ενός καλοστημένου σχεδιασμού, ο οποίος προέκυψε δεκαετίες πριν.
Οι σπάνιες γαίες αποτελούν μια ομάδα δεκαεπτά μετάλλων με μοναδικές ιδιότητες, τα οποία χρησιμοποιούνται με ολοένα μαζικότερο τρόπο στην καινοτόμο βιομηχανία της υψηλής τεχνολογίας. Τα λέιζερ, τα κινητά τηλέφωνα και οι οθόνες υγρών κρυστάλλων περιέχουν σπάνιες γαίες, ενώ οι νέες επιδόσεις των τελευταίων γενεών τερματικών «μαζικής σύνδεσης», από το iPhone έως τα ηλεκτρονικά βιβλία, οφείλονται εν μέρει στις ιδιότητες αυτών των στοιχείων. Ωστόσο, από τα στοιχεία αυτά εξαρτώνται και οι νέες «πράσινες» βιομηχανίες: οι μπαταρίες των υβριδικών αυτοκινήτων, τα φωτοβολταϊκά, οι λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης ή οι τουρμπίνες των ανεμογεννητριών στηρίζονται στα «πράσινα μέταλλα» – το νεοδύμιο, το λουτέσιο, το δυσπρόσιο, το ευρώπιο και το τέρβιο. Επιπλέον, οι σπάνιες γαίες αποτελούν πολλά υποσχόμενους καταλύτες για τη διύλιση του πετρελαίου, ενώ η αμυντική βιομηχανία τις χρησιμοποιεί σε κρίσιμα οπλικά συστήματα, όπως πύραυλους τύπου «Κρουζ», τηλεκατευθυνόμενα πυρομαχικά, ραντάρ και υψηλής τεχνολογίας θωρακίσεις.
Η παγκόσμια ζήτηση σπάνιων γαιών αυξάνεται κάθε χρόνο με ρυθμό που ξεπερνάει το 10%. Μέσα σε μια δεκαετία μόνο, πέρασε από τους 40.000 τόνους στους 120.000 ετησίως. Όπως εκτιμούν οικονομικοί αναλυτές, «η αμερικανική, η ιαπωνική και η ευρωπαϊκή βιομηχανία δεν μπορούν να συνεχίζουν να υπάρχουν χωρίς αυτές». Το 2010, το 97% των 125.000 τόνων των σπάνιων γαιών που εξορύσσονταν στον πλανήτη προέρχονταν από την Κίνα. Αυτό εξηγεί το γιατί η Κίνα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημά της έναντι των ανταγωνιστών της, αλλά και γιατί οι ανταγωνιστές της έχουν επανειλημμένα απειλήσει με αντίποινα, αν συνεχιστεί η περικοπή των κινεζικών γαιών και, όπως μάλιστα έχει ήδη εξαγελθεί, οι εξαγωγές σπάνιων γαιών μειωθούν μέχρι και 70%.
Στο μεταξύ, οι ειδικοί εκτιμούν ότι το 2014 θα υπάρχει έλλειμμα 40.000 τόνων σπάνιων γαιών παγκοσμίως. Κι αυτό διότι θα παράγονται 160.000 τόνοι, παρόλο που η παγκόσμια ζήτηση θα έχει ξεπεράσει τους 200.000 τόνους. Στο κλίμα αυτό, πολλές εταιρείες υψηλής τεχνολογίας ήδη δηλώνουν ότι θα μεταφέρουν τις δραστηριότητές τους στην Κίνα, αφού σε διαφορετική περίπτωση θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα λειτουργίας.
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, κάποιοι αναρωτιούνται μήπως η Ελλάδα, όντως δεμένη χειροπόδαρα τόσο με τα Μνημόνια Ι και ΙΙ όσο και με παλιότερες συμφωνίες λόγω του πλούτου που διαθέτει στο υπέδαφός της, προορίζεται να γίνει η «νέα ευρωπαϊκή Κίνα»...

Τι λένε οι επίσημες εκθέσεις
Η Ελλάδα είναι μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Και η παραπάνω διαπίστωση δεν προκύπτει από συνωμοσιολογικές διαθέσεις και «θολές» πληροφορίες, αλλά από την επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ), κα­θώς και μια επίσημη έκθεση ειδικών του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), η οποία αναφέρει σχετικά:
«Οι εξειδικευμένες χρήσεις των ορυκτών που διαθέτει η Ελλάδα, σε σχέση με άλλες χώρες, ελκύουν το ενδιαφέρον της διεθνούς αγοράς γενικά, και ειδικά της αγοράς των χωρών της ΕΕ. Η ιδιαιτερότητα αυτή της Ελλάδας προσφέρει σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα στην οικονομία της χώρας. Μπορεί στη χώρα μας να μην παράγονται, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, μέταλλα υψηλής τεχνολογίας όπως το τιτάνιο, ο λευκόχρυσος, το λίθιο, το ρήνιο, το ταντάλιο και σπάνιες γαίες (νεοδύμιο, δυσπρόσιο κ.λπ.), εντούτοις υπάρχει επάρκεια σε αδρανή δομικά υλικά και, παράλληλα, η χώρα είναι σημαντική παραγωγός βασικών μετάλλων αλλά και βιομηχανικών ορυκτών, ορισμένων με περγαμηνές σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ο εξορυκτικός κλάδος είναι ισχυρά εξωστρεφής, αφού οι εξαγωγές πρωτογενών και ε­πεξεργασμένων υλικών αντιπροσωπεύουν πά­νω από το 65% των πωλήσεών του, ενώ παράλ­ληλα εταιρείες του κλάδου κατέχουν ηγετικές θέσεις στην ευρωπαϊκή, αλλά και στη διεθνή αγορά σε προϊόντα όπως βωξίτης, αλουμίνα, αλουμίνιο, νικέλιο, λευκόλιθος, καυστική μαγνησία, μπεντονίτης, περλίτης, ελαφρόπετρα, αταπουλγίτης, χουντίτης και μάρμαρα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι η Ελλάδα, σε παγκόσμια κλίμακα, είναι η μοναδική χώρα παραγωγής χουντίτη, πρώτη χώ­ρα παραγωγής περλίτη, δεύτερη χώρα παραγωγής κίσσηρης (ελαφρόπετρας) και μπεντονίτη, καθώς και πρώτη στην εξαγωγή προϊόντων λευκόλιθου/μαγνησίτη στην ΕΕ».
Με βάση σχετική έκθεση που συντάχθηκε πρόσφατα στο πλαίσιο εφαρμογής και εξειδίκευσης της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας για τις Πρώτες Υλες, 14 από αυτές, δηλ. οι Sb (Αντιμόνιο), Be (Βηρύλλιο), Co (Κοβάλτιο), Ga (Γάλλιο), Ge (Γερμάνιο), In (Ίνδιο), Mg (Μαγνήσιο), Nb (Νιόβιο), PGE (Πλατινοειδή μέταλλα), REE (σπάνιες γαίες), Ta (Ταντάλιο), Sn (Κασσίτερος), φθορίτης και γραφίτης, θεωρούνται κρίσιμες και στρατηγικής σημασίας για την ευρωπαϊκή βιομηχανία.
Ορισμένες από αυτές απαντώνται σαφέστατα στην Ελλάδα και μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο κοιτασματολογικής έρευνας και οικονομικού ενδιαφέροντος, με δεδομένη την προστιθέμενη αναπτυξιακή τους αξία. Πρόκειται για το Αντιμόνιο (Sb), που εντοπίζεται σε περιοχές της Ροδόπης, της Θεσσαλονίκης και της Χίου, και για τα Πλατινοειδή Μέταλλα (PGE) που εντοπίζονται στα κοιτάσματα Σκουριών Φισώκας (Χαλκιδικής) και σε αυτά της Ποντοκερασιάς-Γερακαρού (Κιλκίς). Στο μετάλλευμα των Σκουριών έχουν εντοπιστεί, επίσης, οικονομικές συγκεντρώσεις Παλλαδίου (Pd) – 0,5 γρ./τόνο.
Σημαντικά αποθέματα σπάνιων γαιών (REE) έχουν εντοπιστεί σε αποθέσεις στο παράκτιο και υποθαλάσσιο περιβάλλον του Στρυμωνικού Κόλπου. Συγκεκριμένα, κοιταματολογικές έρευνες που πραγματοποίησε το ΙΓΜΕ υπολογίζουν αποθέματα 485 εκατ. τόνων, με μέση περιεκτικότητα σπάνιων γαιών 1,17%. Ενδιαφέρον για συστηματική κοιτασματολογική διερεύνηση παρουσιάζουν, επίσης, οι βωξίτες και οι βωξιτικοί λατερίτες στη Στερεά Ελλάδα, με αντιπροσωπευτικές περιεκτικότητες που κυμαίνονται συνολικά από 3275-6378 γρ./τόνο REE. Το διαφαινόμενο ερευνητικό ενδιαφέρον περιλαμβάνει ακόμη και την κόκκινη λάσπη από τη μεταλλουργία αλουμινίου.
Το Ga (Γάλλιο), το Ge (Γερμάνιο) και το In (Ίνδιο) αποτελούν μέταλλα που βρίσκονται στο επίκεντρο βιομηχανικών εφαρμογών κραμάτων υψηλής τεχνολογίας. Η ραγδαία βελτίωση των αναλυτικών μεθόδων δίνει πλέον τη δυνατότητα της ποιοτικής ανίχνευσης και του ποσοτικού προσδιορισμού τους σε επιλεγμένα αρχικά δείγματα από συγκεκριμένες μεταλλοφόρες περιοχές, όπως π.χ. το Πολύκαστρο (Κιλκίς), οι Μολάοι (Λακωνία), Ολυμπιάδα Χαλκιδική) και οι Θέρμες (Ξάνθη).

Η πολυσυζητημένη «Σύμβαση Cooper»
Υπάρχουν πολλές φωνές (από πολλούς μπορούν να θεωρηθούν και ακραίες) που επαναλαμβάνουν μια συγκεκριμένη άποψη: Ότι όλα αυτά είναι γνωστά δεκαετίες τώρα, αλλά λόγω παραχωρήσεων που έχουν γίνει εκ μέρους της ελληνικής πολιτείας, δεν μπορεί ούτε ένα κομμάτι του ελληνικού εδαφικού πλούτου να αξιοποιηθεί προς όφελος του δημόσιου συμφέροντος.
Το 1947, ο οικονομολόγος και δικηγόρος Δημήτρης Μπάτσης, συγγραφέας του γνωστού βιβλίου Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα (εκδ. «Τα Νέα Βιβλία», 1947), δημοσιεύει και αναλύει όλους τους μηχανισμούς παράνομου πλουτισμού που συνδέθηκαν με την παραλαβή, κατεργασία και διανομή των εφοδίων της UNRA. (United Nation Relief and Rehabilitation Administration - Διοίκησης Ανακούφισης και Αποκατάστασης του ΟΗΕ). Αρχικά, το κείμενο είχε δημοσιευθεί το 1946, με τα αρχικά Δ.Μ στο περιοδικό Ανταίος, το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Δ. Μπάτσης και το οποίο εκδόθηκε για να στηρίξει τη θέση της βιωσιμότητας και της αυθυπαρξίας της ελληνικής Οικονομίας (ανάλογες αιτιάσεις έχει επαναλάβει ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο προεκλογικά όσο και μετεκλογικά, αντιτιθέμενος στην εκποίηση της Δημόσιας Περιουσίας).
Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Δ. Μπάτση: Το 1923 τυπικά μεταβλήθηκε το καθεστώς αυτό σε ό,τι αφορά το δικαίωμα εκμετάλλευσης των ρεόντων υδάτων προς τον σκοπό παραγωγής ηλεκτρισμού. Αναγνωρίστηκε σαν “αυτοτελές εμπράγματον δικαίωμα” του Δημοσίου, που μπορεί με ειδικό νόμο να το παραχωρεί με σύμβαση σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις με ορισμένους όρους. Με βάση τους νόμους αυτούς, επικυρώθηκαν οι παλαιότερες παραχωρήσεις των υδραυλικών δυνάλων του Γλαύ­κου Πατρών και Χανίων Κρήτης στους αντίστοιχους Δήμους, και παραχωρήθηκε με σύμβαση του Δημοσίου και των αμερικανικών Οίκων Hugh Cooper & Co Inc Chemical Construction Corporation, που συγκρότησαν την αμερικανική εταιρεία “Ελληνική Υδροηλεκτρική και Μεταλλουρική εταιρία” (Hellenic Hydroelectric and Metallurgical Corporation), το αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλλευσης του Αχελώου και της λειτουργίας ηλεκτροχημικών και ηλεκτρομεταλλουρικών βιομηχανιών από την ενέργειά του. Η σύμβαση αυτή επικυρώθηκε από το γνωστό Α.Ν 2220/1940, επί δικτατορίας Μεταξά. Το Δημόσιο, σε συνέχεια, παραχώρησε με το Ν.Δ. 704 και το διάταγμα της 21.10.1941 την άδεια για εκπόνηση μελετών εκμετάλλευσης στη γερμανική εταιρεία Hanseleichtmetall για τα ποτάμια Αλιάκμονα, Βόδα, Αράπισσας, Τριπόταμου και τα νερά της λίμνης Οστόβου.
Η σύμβαση αυτή, που έγινε γνωστή με το όνομα Cooper, συνομολογήθηκε για διάρκεια 70 ετών έως το 2010 και δίνει στην παραπάνω αμερικανική εταιρεία αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλλευσης της δύναμης των νερών του ποταμού Αχελώου, στις θέσεις Κρεμαστά, Πρεβέντα, Κριεκούκι και των παραπόταμων Μεγδοβα, Αγραφιώτικου, Απροπόταμου, δικαίωμα ίδρυ­σης υδρο­ηλεκτρικών εγκαταστάσεων για παραγωγή ηλεκτρενέργειας και εγκαταστάσεων μεταφοράς ενέργειας στα κέντρα κατανάλωσης, δικαίωμα χρησιμοποίησης της ενέργειας στα κέντρα κατανάλωσης και δικαίωμα χρησιμοποίησης της ενέρχειας που θα παραχθεί για τις ηλεκτροχημικές και ηλεκτρομεταλλουργικές βιομηχανίες που θα ιδρύσει η ανάδοχος εταιρία. Επιπλέον, δίνει δικαίωμα μεταφοράς και χρησιμοποίησης της ηλεκτρενέργειας για φωτισμό και κίνηση σε άλλες περιοχές (άρθρο 1 της σύμβασης παραγρ 1 εδάφια α-ζ).
Σύμφωνα με την ίδια σύμβαση, προβλέπεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση των εδαφών που είναι απαραίτητα για την εκτέλεση της σύμβασης, η χρησιμοποίηση δωρεάν δημόσιων κτημάτων, η προμήθεια δωρεάν οικοδομικών υλικών και κοιτασμάτων από λατομεία κρατικά (άρθρο 4 σύμβασης), ατέλειες και αφορολόγητο για εισαγωγή των υλικών της, εκτός από εισαγωγικό δασμό όχι πάνω από το 2,5% της αξίας (άρθρο 50 παρ. 1 και 2), προστασία τιμών των προϊόντων της κ.ά.
Στο τέλος του 2010, κι ενώ η Ελλάδα σφιχταγγαλιάζονταν με το Μνημόνιο Ι, η Σύμβαση Cooper έληξε. Σύμφωνα με τα όσα έχουν γραφτεί, εάν δεν υπήρχε καταγγελία προς την εταιρεία, τότε αυτόματα η σύμβαση θα ανανεώνονταν για άλλα 25 χρόνια. Βέβαια, τώρα πια δεν χρειάζεται ούτε καν η ανανέωση της Σύμβασης Cooper για να εκμεταλλευτούν προς όφελός τους οι δανειστές μας τα κοιτάσματα της χώρας...
Ο Δημήτρης Μπάτσης εκτελέστηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 30ης Μαρτίου του 1952 μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη, τον Ηλία Αργυριάδη και τον Νίκο Καλούμενο. Το βιβλίο του Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα έπεσε, αρκετά χρόνια μετά, στα χέρια του καθηγητή του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνεί­ου, Σταύρου Κατράκη. Ο ίδιος έκανε μια εντυπωσιακή καταγραφή του ορυκτού πλούτου της χώρας, αλλά και των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, των πετρελαίων δηλαδή που διαθέτει άφθονα η χώρα. Λίγο αργότερα, στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος της ΧΡΩΠΕΙ ξεκίνησε μια πρωτόλεια γεώτρηση στην περιοχή Κεχρί της Ζακύνθου και καταδικάστηκε από τα ελληνικά δικαστήρια...
Ο συνεργάτης και διακεκριμένος καθηγητής στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΑΠΘ Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής, Β. Παπαγεωργίου, άρχισε να μιλάει για το πετρέλαιο, αλλά και τον ορυκτό πλούτο στην Ελλάδα, δίνοντας πολυάριθμες διαλέξεις. Στα χέρια του υπήρχαν πολλά στοιχεία που μαρτυρούσαν ότι ο υπόγειος πλούτος της χώρας είναι γνωστός εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο, με μια αιφνίδια αλλαγή του νόμου, επί εποχής Μαριέττας Γιαννάκου, έχασε τη δυνατότητα να γίνει Πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά την εξέλιξη αυτή, κάποιοι συνέδεσαν αυτή την... περίερ­γη ιστορία με το γεγονός ότι ο καθηγητής ήταν ιδιαίτερα «ενοχλητικός» για ορισμένους...

Μια ευάλωτη Θράκη, σε περίοδο κρίσης...
Εάν κοιτάξει κανείς τους χάρτες με τις πιθανές εναποθέσεις σπάνιων γαιών, τα σίγουρα αποθέματα υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και τον ορυκτό πλούτο (μεταξύ αυτών σίγουρα κοιτάσματα χρυσού), θα διαπιστώσει πως οι περισσότερες συγκεντρώσεις βρίσκονται στη Θράκη.
Σε μια χώρα γονατισμένη από καιρό, με συμβάσεις που παραχωρούν όλο τον Δημόσιο πλούτο, με αλυτρωτικές διεκδικήσεις από γείτονες με μεγάλη όρεξη, όλα μπορούν να συμβούν στην ελληνική επικράτεια – και ειδικά στην ευάλωτη Θράκη. Ένα πρόσφατο επεισόδιο καταγράφει μία ακόμη πτυχή μιας ρευστής καθημερινότητας σε μία χώρα υπό κατάρρευση. Σε καφετέρια στην Αρωγή του νομού Ροδόπης, μια παρέα μουσουλμάνων διασκέδαζαν πίνοντας μπύρες(!). Σε κάποια στιγμή, άρχισαν να φωνάζουν ότι «Η Θράκη είναι Τουρκία!», προκαλώντας τη διαμαρτυρία των υπόλοιπων πελατών. Τέλος στο επεισόδιο έβαλε η μόνη Αρχή που φαίνεται να αναγνώρισαν οι μεθυσμένοι μουσουλμάνοι: ένας βουλευτής μουσουλμάνος, ο οποίος ηρέμησε τους ομόθρησκούς του και ζήτησε να μην κληθεί η Αστυνομία.
Ως επεισόδιο, το περιστατικό αυτό δεν είναι σοβαρό. Καταγράφει, όμως. την ιδιαίτερη καθημερινότητα στη Θράκη. Τέτοια περιστατικά μαρτυρούν ότι η ηρεμία και η ασφάλεια κρέμονται από μια κλωστή και καταγράφονται καθημερινά και για δεκάδες άλλους διαφορετικούς λόγους στην Ελλάδα, που υποφέρει από φτώχεια, έλλειψη ασφάλειας, κρατικών δομών και μέριμνας, και λαθρομετανάστευση. Μια χώρα πλούσια, που γίνεται βορά στις ορέξεις των πλουσίων. Για άλλη μια φορά... ΗΝ
Πηγές
• http://www.oryktosploutos.net/2011/06/blog-post_02.html
• ΙΓΜΕ
• Επίσημη ιστοσελίδα του Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας καθηγητή Ιωάννη Τσουκαλά
• ΥΠΕΚΑ