Προσοχή ! Κατι μαγειρεύεται στην Θράκη. Φόβοι του Μητροπ. Άνθιμου

Kάναν τη Θράκη Κόσοβο;                           (πηγη: topontiki.gr)

Γράφαμε, βλέπετε, τότε ότι… ο «mister Mνημόνια», εγκαταλείποντας το υπουργείο Οικονομικών και πη­γαίνοντας στο ΥΠΕΚΑ, είχε πάρει μα­ζί του τους φακέλους, που δεν ήταν τίποτε άλλο από «τους ευσεβείς πό­θους των Γερμανών για την εγκαθί­δρυση στην ελληνική επικράτειαγερ­μανικών «κρατιδίων».Όταν για πρώτη φορά στο «Π» γράφαμε την 1η Σε­πτεμβρίου 2011 για «Το γερμανικό κρατίδιο Ήλι­ος» που ετοίμαζε ο… αλήστου μνή­μης υπουργόςΠαπακωνσταντίνου, πολλοί ήταν εκείνοι που μας είπαν ή μας διαμήνυσαν ότι πέφτουμε στην παγίδα τηςσυνωμοσιολογίας και της υπερβολής.

Και επισημαίναμε ακόμη ότι «οι απαιτήσεις των Γερμανών δεν είναι απλές, αφού ζητούν την παραχώρη­ση δημοσίων εκτάσεων για τη λει­τουργία ενός κλειστού κλαμπ επιχει­ρηματιών, οι οποίοι θα πληρώνουν λιγότερους φόρους και λιγότερους δασμούς, ενώ θα έχουν και προνομιούχες ελαστικές ρυθμίσεις όσον αφο­ρά τα μισθολογικά ζητήματα και γενι­κότερα τις εργασιακές σχέσεις»…

Ο «αθόρυβος» Φούχτελ

Ακολούθησαν δηλώσεις Γερμανών αξιωματούχων από τον σκληρό κύριο Σόιμπλε που μας έλεγε ότι «η χώρα έχει να πουλήσει ήλιο» και λίγο αρ­γότερα είχαμε και ένα ακόμη ασυνή­θιστο γεγονός, όχι μόνο στα ελληνικά πράγματα, αλλά και στη διεθνή σκηνή, που πέρασε στα ψιλά με τη φολκλορι­κή διάσταση της προσωπικότητας ενός μέλους της γερμανικής κυβέρνησης.

Η Γερμανίδα Καγκελάριος, η φράου Μέρκελ, αποστέλλει στην Ελλά­δα έναν εντεταλμένο και εν ενερ­γεία υφυπουργό, τον περίφημο κύριο Φούχτελ, για να ασχοληθεί με τα θέ­ματα ανάπτυξης, τις γερμανικές επεν­δύσεις στην Ελλάδα, αφήνοντας ταυ­τόχρονα να διαρρεύσει ότι η ενασχόλησή του θα ήταν η δημιουργία των ΕΟΖ στην Ελλάδα..

Εκείνο που ήταν ακόμη πιο ασυνή­θιστο, είναι το γεγονός ότι ο εν λόγω κύριος Φούχτελ όχι μόνο ήλθε, αλλά εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη (κανένας δεν μας εξήγησε τους λό­γους), όπου και πλέον έχει αρχίσει αθόρυβα να δρα ανεξέλεγκτα,κάνο­ντας περίεργες επαφές αλλά και πα­ρεμβαίνοντας στα ελληνικά πράγμα­τα, χωρίς κανένας απολύτως αρμόδι­ος οικονομικός ή κυβερνητικός παρά­γοντας να αντιδρά!!!

Στόχος του Γερμανού υφυπουργού φαίνεται ότι είναι στην κυριολεξία η Θράκη και η δημιουργία εκεί Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ), συνεργα­ζόμενος με περίεργους κύκλους και περίεργα οικονομικά fora, προφανώς για να δημιουργηθεί σε πρώτη φάση ευνοϊκό κλίμα για την απαραίτητη δη­μιουργία της Ειδικής Οικονομικής Ζώ­νης, πάντα «για το καλό της σωτηρίας της περιοχής.

Και δεν έφτανε μόνο αυτό, ο Γερ­μανός υφυπουργός «ξεσπάθωσε», πήρε θάρρος και άρχισε να αλωνίζει την Ελλάδα συμπεριφερόμενος ως κατακτητής (άραγε έχει την έγκριση του αρμόδιου υπουργείου), να πηγαί­νει στην Κέρκυρα ή στην Κρήτη και να προγραμματίζει συναντήσεις με τους αρμόδιους φορείς κάθε περιο­χής, περιφερειακά συμβούλια κ.λπ., για να ενημερωθεί για την οικονομι­κή κατάσταση των περιφερειών, να προτείνει αναπτυξιακά προγράμματα και να ξεκινήσει παρεμβάσεις.

Του τα έψαλαν

Συναντήσεις στις οποίες «γιουχαρίστηκε» αρκούντως από διαδηλωτές που στην κυριολεξία τον κυνήγησαν και στα δύο νησιά, στις έδρες των περιφερειών, όπου τ’ άκουσε από ορισμένους εκλεγμένους περιφερει­ακούς άρχοντες. Δυστυχώς όμως, όπως διαπιστώσαμε για μια ακόμη φορά, υπάρχουν και μηχανισμοί τοπικών κέντρων υποτέλειας που επιθυμούν να διευκολύνουν τους «επενδυτές», έτοι­μοι να συνεργαστούν μαζί τους, προκειμέ­νου να κατασπαράξουν τους πλουτοπαρα­γωγικούς πόρους των περιφερειών αυτών και να στείλουν τους εργαζομένους στα σύγχρονα Νταχάου των Ειδικών Οικονομι­κών Ζωνών.

Ανησυχία για τη Θράκη

Όμως εκεί που τα πράγματα αρχίζουν να παίρνουν ανησυχητικές διαστάσεις εί­ναι στη Θράκη, όπου φαίνεται ότι έχουν αρχίσει να πυκνώνουν τα σύννεφα που δημιουργούν οι παρεμβάσεις όχι μόνο του Φούχτελ και των γερμανικών συμφερό­ντων, αλλά και των εξ Ανατολών γειτόνων μας, όπου με πρόσχημα την Ειδική Οικο­νομική Ζώνη που προσεκτικά προετοιμά­ζεται να δημιουργηθεί, παίζονται «μυστή­ρια παιχνίδια».

Στις 22.6.2012 γράφαμε ότι η Θράκη, τα τελευταία χρόνια «έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι – εξαιτίας όχι μόνο της επίσημης τουρκικής πολιτικής, αλλά και της συνή­θους δράσης των Τούρκων επίσημων και ανεπίσημων πρακτόρων που αλωνίζουν από τη μια άκρη στην άλλη, δημιουργώντας “κλίμα” αναβρασμού στο εσωτερικό της μειονότητας» και επιδιώκοντας την «κοσοβοποίηση» της περιοχής. Στο πιο ανησυχητικό από ταπαιχνίδια αυτά, το «Π» έχει αναφερθεί εδώ και καιρό.

«Πρόκειται» γράφαμε «για τη βούληση ξένων επιχειρηματικών και πολιτικών κύ­κλων να δημιουργήσουν ακριβώς εκεί την πρώτη Ειδική Οικονομική Ζώνη, στο πλαί­σιο του περίφημου “αναπτυξιακού σχεδί­ου”».

Μάλιστα η δημιουργός αυτού του forum, σε τοπική εφημερίδα της Αλεξανδρούπο­λης σημείωνε πως, για να υλοποιηθεί το σχέδιο αυτό, χρειάζεται πλέον... μόνο η πολιτική βούληση, δηλώνοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι έχει ολοκληρωθεί η προ­ετοιμασία για τη δημιουργία της ΕΟΖ, με τα σχέδια αυτά να μένουν απόρρητα στα συρτάρια, προφανώς για να μη μάθουν οι εργαζόμενοι πως οργανώνεται η δουλοπα­ροικία.

Γράφαμε μάλιστα: «Το θέμα έχει δύο όψεις. Την ορατή, όπως καταγράφηκε πρόσφατα στο Χρηματοοικονομικό Φό­ρουμ Θράκης, αλλά και την αθέατη, όπως μεθοδικά προωθείται σε αγαστή συνεργα­σία μεταξύ των Βρυξελλών και της ελληνι­κής πλευράς με την κλασική γερμανική... συνδρομή».

Σε μια στιγμή λοιπόν που η συνεχώς αυ­ξανόμενη φτώχεια αγγίζει σχεδόν εξίσου τους χριστιανούς και τους μουσουλμάνους της Θράκης, δηλητηριάζεται όλο και πε­ρισσότερο η ατμόσφαιρα, όση ψυχραιμία και λογική κι αν επιδεικνύουν, ευτυχώς, πολλοί.

Ούτε βέβαια είναι τυχαίο το γεγονός ότι την ίδια στιγμή διευκολύνεται ιδιαίτε­ρα η συνεχής ενίσχυση της τουρκικής πα­ρέμβασης στην οικονομία της Θράκης, με δούρειο ίππο τη ραγδαία ανάπτυξη της τουρκικής τράπεζας και τη σταδιακή γιγάντωσή της.

Η γεωγραφική κρισιμότητα της συγκε­κριμένης περιοχής και ζώνης είναι η αθέ­ατη πλευρά του θέματος. Πριν από αρκε­τούς μήνες η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέ­ου είχε διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην... αξιοποίηση της Θράκης και είχε θέσει κα­τά προτεραιότητα την προώθηση για υλοποίηση αυτών των ιδεών και σχεδιασμών. Δεν ήταν τυχαίο άλλωστε ότι ένα από τα ρεπορτάζ εκείνης της εποχής έγραφε: «Ελλάδα, η πρώτη γερμανική αποικία στη Δυτική Ευρώπη», ούτε και ότι κάποιοι «φι­λέλληνες» επιχειρηματίες ανέλαβαν να σώσουν τη Θράκη.

Άνθιμος: Δεν θα δεχτούμε τρίτους ως επικυρίαρχους

Δυστυχώς στη Θράκη σήμερα τα πράγματα έχουν αρχίσει να γίνονται επικίνδυνα και ανεξέλεγκτα, με την ελληνική κυβέρνηση να είναι απούσα και εκεί να αλωνίζουν και να προετοι­μάζονται κάποιοι φίλοι του Φούχτελ σε συνερ­γασία με Γερμανούς και ντόπιους επιχειρημα­τίες να αναλάβουν δράση, αδιαφορώντας για τις σοβαρές επιπτώσεις που μπορεί να υπάρ­ξουν για την εθνική ασφάλεια της χώρας και ιδιαίτερα αυτής της ευαίσθητης περιοχής

Μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό προπαγάν­δας για την αναγκαιότητα της δημιουργίαςειδικής ζώνης δουλοπαροικίας, έχει ξεσπα­θώσει εκφράζοντας τις σοβαρές επιφυλάξεις του για τα περίεργα αυτά σχέδια ο μητροπο­λίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, που βλέ­πει και άλλου είδους κινήσεις να αναπτύσσο­νται… καιπροειδοποιεί την ελληνική πολιτεία, η οποία μέχρι σήμερα «κωφεύει και αδιαφο­ρεί», να δράσει και να σχεδιάσει μια εθνική αναπτυξιακή πολιτική στη Θράκη.

Συμβαίνουν «σημεία και τέρατα», ειδικά σε ό,τι αφορά τη δημιουργία και την αναγκαι­ότητα της ΕΟΖ και όσα ακούστηκαν κατά τη διάρκεια του Χρηματοοικονομικού Φόρουμ Θράκης στο οποίο, όπως καταγγέλλει και ο μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, μίλησαν πολλοί «φιλέλληνες», κυρίως επιχειρηματίες και τοπικοί επαγγελματίες που με πάθος «σπρώχνουν» τα πράγματα προς τη «σωτήρια» αυτή λύση.

Ο μητροπολίτης αμφισβητεί και ανησυχεί μάλιστα για όλα αυτά που γίνονται εν κρυπτώ στα παρασκήνια και γι’ αυτό εξαπολύει τους κεραυνούς του ζητώντας περισσότερη διαφά­νεια για τη δράση αυτού του Χρηματοοικονο­μικού Φόρουμ…

«Για να πέσουν τα προσωπεία» είπε «θα ήταν ιδιαίτερα επωφελές να δημοσιοποιηθούν οι βασικές παράμετροι του Forum. Πόσα και ποια είναι τα μέλη του; Ποιες δράσεις, ποια έργα, ποιες πρωτοβουλίες του Forum συνοδεύουν την προώθηση της ΕΟΖ; Ο λαός μας οφείλει να τα πληροφορηθεί, προκειμένου να αξιολογή­σει τη συνολική πρόταση στην περιοχή».

«Επιμένω» επισημαίνει με ένταση ο ιεράρ­χης του Έβρου «και θα συνεχίσω εντονότερα να επιμένω ότι το προβατόσχημο “Economic Forum of Thrace” και η προώθηση των απόψε­ών του θα είναι η καταστροφή της ιδιοπροσωπίας και της εδαφικής ανεξαρτησίας της Θρά­κης».

Ποιοι κρύβονται

Ακολουθεί μια επιγραμματική αναφορά των ζητημάτων που προκαλούν την ιδιαίτερη ανησυχία του μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλε­ως και όλων όσοι εξακολουθούν να μην... κοι­μούνται ήσυχοι από τη φιλελληνική και φιλάνθρωπη δράση του Φούχτελ και των... φίλων του. Έτσι, λοιπόν, ο μητροπολίτης:

Επισημαίνει: Η εμμονή στην ιδεοληψία θε­σμοθέτησης ΕΟΖ στη Θράκη είναι άκρως επι­κίνδυνη και διόλου αθώα. Η διαφοροποίηση του γεωγραφικού μας διαμερίσματος από την υπόλοιπη πατρίδα μας θα είναι απαρχή εδα­φικής ανεξαρτητοποιήσεως.

Θυμίζει: Υπήρξαν ευεργετικοί Αναπτυξι­ακοί Νόμοι για την περιοχή, αλλά δυστυχώς σκυλεύτηκαν. Υπάρχουν ακόμα τρόποι για τη διακοπή της οικονομικής αιμορραγίας της Βορείου Ελλάδος προς τις πέριξ βαλκανικές χώρες.

Τονίζει: Η ελληνική Θράκη έχει ιδιαιτερό­τητες και ιδιοπροσωπία, γνωστά σε όλους, φί­λους και εχθρούς, που δεν επιτρέπουν την οι­κονομική διαφοροποίησή της από τον εθνικό κορμό. Υπάρχουν νόμοι, μέτρα, σχεδιασμοί και «εργαλεία» για την αναπτυξιακή στρατη­γική της ευρύτερης περιφέρειας

Εξομολογείται: Όσοι ζουν στη Θράκη αγωνιούντες και αγωνιζόμενοι για το μέλλον της, τρομάζουν όταν βιώνουν ξαφνικά την εισβο­λή διαφόρων «σωτήρων» της οι οποίοι δεν έχουν διαχρονική και σταθερή παρουσία στον τόπο μας, ούτε προτείνουν διάφανους στό­χους, αλλά αντιθέτως με βάση πρόσφατα δημοσιεύματα καθίστανται αμφιλεγόμενες μέχρι και ύποπτες οι εν λόγω «σωτήριες» δι­ασυνδέσεις.

Προειδοποιεί: Να μην ανοίξει στη Θράκη η πόρτα σε κατεστρωμένα «σχέδια επί χάρτου» που η επίκαιρη οικονομική δυσπραγία «βο­λεύει» την ύποπτη εφαρμογή τους. Δεν είναι καιρός για απομονωτισμούς. Το σοβαρό πρό­βλημα της Θράκης είναι άλλης μορφής και όχι μόνο οικονομικό… Η θεσμοθέτηση ΕΟΖ στην περιοχή μας θα είναι μία ομολογία ότι χάνου­με τη μάχη και παραδινόμαστε ως κοινωνία σε τρίτους επικυρίαρχους.

Κάνει έκκληση: Να σταματήσει ο κλεφτο­πόλεμος που διεξάγεται «εν κρυπτώ και παραβύστω» από μία κυρία, πίσω από την πλάτη μας, κάτω από τα πόδια μας, χωρίς να αρθρώ­νεται επίσημα και υπεύθυνα ολοκληρωμένη πρόταση.

Τέλος, τονίζει ότι στη Θράκη υπάρχουν και λειτουργούν θεσμοί, φορείς, οργανισμοί, υπάρχουν και οι πολίτες της που σηκώνουν το βάρος της προοπτικής και του μέλλοντός της. Και τονίζει με νόημα ότι ο δικός μας φόβος δεν είναι ανυπόστατος ούτε φανταστικός...

---

υ

Υπάρχουν ουρακοτάγκοι στα αεροδρόμια της Ευρώπης? !!!

Ονομάζομαι Κίμων-Γεώργιος Μαδεμλής και είμαι 26 ετών, απόφοιτος του Οικονομικού Τμήματος του Εθνι­κού και Καποδιστριακού Πανεπιστημί­ου Αθηνών. Σήμερα είμαι μεταπτυχια­κός σπουδαστής του Πανεπιστημίου Bradford της Αγγλίας. Την Πέμπτη, 21.6.2012, ταξίδευα με τον συνάδελφό μου, Θεοδωρόπουλο Δημήτρη, στο Bradford Αγγλίας από Αθήνα προς Μάντσεστερ, μέσω Φρα­γκφούρτης, με την πτήση LH 1285 της Lufthansa. Στη Φραγκφούρτη φτάσα­με στις 08.20 (ώρα Γερμανίας), για να φύγουμε κατόπιν, στις 10.40, με την πτήση LH 942 της Lufthansa, προς Μά­ντσεστερ. Είκοσι πέντε λεπτά περίπου πριν από την πτήση προς Μάντσεστερ, πήγαμε στην πύλη (νομίζω ήταν η Β32) προκειμένου να επιβιβαστούμε. Εκεί υπήρχε ένα γραφείο με τρεις υπαλ­λήλους (και οι τρεις γυναίκες) και ένα stand στη μέση με δύο άντρες υπαλ­λήλους, οι οποίοι τσέκαραν τα εισι­τήρια. Ο συνάδελφός μου πήγε στον ένα υπάλληλο, που καθόταν αριστερά, και εγώ σε αυτόν που καθόταν δεξιά. Ο δεύτερος είχε ύψος περίπου 1,85, μαύρα μαλλιά κοντά και ένα σκουλαρί­κι στο αυτί. Ο εν λόγω υπάλληλος μου ζήτησε εισιτήριο και διαβατήριο, και, ενώ τα έδωσα και τα δύο αμέσως, άρ­χισε να μου κάνει ερωτήσεις με ανεπί­τρεπτο ύφος. Σημειωτέον ότι γνώριζαν ποιοι είμαστε, διότι είχαν τον κατάλο­γο επιβατών και γνώριζαν ποιοι είχαν ήδη περάσει τον έλεγχο. Η πρώτη ερώτηση που μου απηύ­θυνε αφορούσε τον τόπο προέλευ­σης και του απάντησα ότι έρχομαι από Αθήνα. Στη συνέχεια με ερώτησε πού πηγαίνω και του απάντησα ότι πηγαί­νω στο Μάντσεστερ. Στην ερώτησή του «Τι πας να κάνεις εκεί;» του απά­ντησα ότι εκεί σπουδάζω. Με ρώτησε «Σπουδάζεις στο Μάντσεστερ;» και του απάντησα ότι δεν σπουδάζω στο Μάντσεστερ, αλλά στο Bradford. Με ερώτησε ξανά τι σπουδάζω εκεί και του απάντησα ότι φοιτώ στο School of Management. Η επόμενη ερώτησή του ήταν: «Σε ρώτησα τι σπουδάζεις;». Του απάντησα «Business». Τότε μου ζήτη­σε να του δείξω τη φοιτητική μου ταυ­τότητα για να εξακριβώσει αν του λέω την αλήθεια. Του απάντησα ότι την εί­χα στις αποσκευές μου, γιατί δεν μου χρειαζόταν σε τίποτα για την πτήση μου, και, συμπληρώνοντας, τον ρώτη­σα αν μπορούσα να προχωρήσω για να επιβιβαστώ. Μου απάντησε ότι όχι, δεν μπορούσα, διότι «δεν συνεργάζε­σαι με την ασφάλεια» («you are notcooperating with the security»). Του απάντησα ευγενικά, λέγοντας ότι οτι­δήποτε είχε σχέση με την πτήση μου (διαβατήριο, εισιτήριο) του το είχα ήδη δείξει. Τότε, εκείνος, απευθυνόμενος σε εμένα, με απαράδεκτο, προσβλη­τικό και προκλητικό ύφος, το οποίο διατηρούσε χωρίς κανέναν προφανή λόγο καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτη­σης, μου απάντησε «Εγώ αποφασίζω τι χρειάζεται» και αμέσως μου ζήτησε να του δείξω τις τραπεζικές μου κάρ­τες από την Αγγλία. Στην ερώτησή μου «Γιατί;» μου απάντησε: «Εδώ δεν είσαι για να ρωτάς, εγώ ρωτάω και συ απα­ντάς». Τότε του λέω: «Συγγνώμη, αλλά ό,τι έχει να κάνει με την πτήση σας το έδειξα, οι τραπεζικές κάρτες αφορούν σε προσωπικά δεδομένα και δεν είμαι υποχρεωμένος να τις δείξω». Αμέσως αυτός έξαλλος μου απάντησε: «Τελεί­ωσε, δεν πετάς». Θέλω να τονίσω ότι ο συνάδελφός μου που είχε κάνει τσεκάρισμα στον άλλο υπάλληλο δεν είχε κανένα πρό­βλημα και όταν το ανέφερε στον δικό μου, αυτός απάντησε: «Εδώ εγώ απο­φασίζω πώς θα γίνει η διαδικασία και αν το θέλω θα συνεργαστείτε». Απευ­θυνόμενος κατόπιν σε εμένα μου εί­πε: «Σου δίνω μια τελευταία ευκαι­ρία, δείξε μου εκτυπωμένο το χαρτί της κράτησης». Του απάντησα ότι δεν το έχω, διότι δεν χρειάζεται, και τότε μου λέει: «Σου έδωσα μια τελευταία ευκαιρία, τώρα δεν πετάς». Τη στιγμή εκείνη θυμήθηκα ότι την κράτηση την είχα στο mail στο κινητό μου και θέλη­σα να του το δείξω, αλλά μου απάντη­σε: «Δεν με απασχολεί, τώρα είναι πο­λύ αργά». Του απάντησα ότι ακόμη δεν έχει φύγει το αεροπλάνο, αλλά αυτός, απευθυνόμενος ειρωνικά προς εμάς, τον συνάδελφό μου και εμένα, είπε να μη διαμαρτυρόμαστε διότι «εδώ είναι αεροδρόμιο» και απευθυνόμενος προς εμένα μου είπε: «Δεν ξέρω από πού έρχεσαι, αλλά εδώ δεν είναι ζωο­λογικός κήπος» («here is not a zoo»). Ο συνάδελφος και συγκάτοικός μου, λόγω της κρισιμότητας της κατάστα­σης, δεν προχώρησε για να επιβιβα­στεί και όταν τον ρώτησαν γιατί μένει, τους απάντησε ότι είμαστε μαζί και τό­τε αυτοί του είπαν: «Καλύτερα, μένεις και εσύ εδώ». Εζήτησα τότε να έρθει η αστυνομία και μου απάντησαν ότι «έρ­χεται ήδη για να σας μαζέψουν! Και μην διαμαρτυρόσαστε άλλο, γιατί θα καλέσουμε το immigration office στην Αγγλία για να μη σας δεχτούν». Εν τω μεταξύ ήρθε η αστυνομία, τρία ή τέσ­σερα άτομα, αν θυμάμαι καλά, οι οποί­οι μιλούσαν μόνο γερμανικά. Παρόλο που τους ρώτησα αν μιλάνε αγγλικά, μόνο ένας από αυτούς μου απάντησε «ναι», ενώ ταυτόχρονα με τεντωμέ­νο το δάχτυλο προς το πρόσωπό μου μού είπε να μην ξαναμιλήσω. Όταν τελείωσαν τη μεταξύ τους συζήτηση μας είπαν: «Τώρα σας επιτρέπουμε να φύγετε!». Όταν ρώτησα «τώρα πού να πάμε, αφού χάσαμε την πτήση», απά­ντησαν: «Να συνεργαζόσαστε για να πετούσατε, τώρα να βγάλετε άλλα ει­σιτήρια!». Πηγαίνοντας στα εκδοτήρια για να βγάλουμε αναγκαστικά νέα ει­σιτήρια, μας σταματούν, όλοι αυτοί, σε έναν σχετικά απομονωμένο χώρο, και μας λένε γελώντας: «Να ξέρετε ότι αν δεν είσαστε ευγενικοί δεν θα πά­τε πουθενά, θα σας κρατήσουμε εδώ. Να προσέχετε!». Έτσι αναγκαστήκα­με να φύγουμε με την επόμενη πτήση LH 946 της Lufthansa, στις 16.15, με περίπου 5ώρες δηλαδή καθυστέρη­ση και με οικονομική επιβάρυνση του νέου εισιτηρίου, από 255,92 ευρώ για τον καθένα μας. Κατόπιν των όσων ανέφερα, θεωρώ απαράδεκτη, προσβλητική και άκρως μειωτική τη συμπεριφορά των συγκε­κριμένων αρχών του αεροδρομίου της Φραγκφούρτης και ζητώ την οικονομι­κή και ηθική μας δικαίωση, καθώς και την παραδειγματική τιμωρία των συ­γκεκριμένων υπαλλήλων. Αναμένοντας την αντιμετώπιση της διαμαρτυρίας-καταγγελίας μου από την Υπηρεσία σας, δεδομένου ότι το εξαιρετικά δυσάρεστο συμβάν το οποίο σας περιέγραψα συνέβη σε γερ­μανικό έδαφος, επιφυλάσσομαι για τη διεκδίκηση κάθε νομίμου δικαιώμα­τός μου στις αρμόδιες υπηρεσίες της Ελλάδας, της Γερμανίας και της Ευρω­παϊκής Ένωσης. Με τιμή Κίμων-Γεώργιος Μαδεμλής

Ο ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανισμών (ΜΚΟ)

Ο θολός ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανισμών σε Ρωσία και Ελλάδα Οι Μη Κυβερνητικοί Οργανισμοί της Ρωσίας που χρηματοδοτούνται από ξένους οργανισμούς ή "ανεξάρτητους" πολίτες θα χαρακτηρίζονται πλέον ως «ξένοι πράκτορες», σύμφωνα με τροπολογία που κατέθεσε προχθές στη Δούμα το κυβερνών κόμμα του Βλαντίμιρ Πούτιν, «Ενωμένη Ρωσία» σε μία προσπάθεια να μπει φραγή στην ανεξέλεγκτη δράση τους που είναι σαφές ότι εργάζονται για δυτικά συμφέροντα. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην Ελλάδα, μόνο που ο ρόλος των ΜΚΟ εδώ είναι διαφορετικός... Πλέον οι περίπου 230.000 ΜΚΟ (!) που λειτουργούν στη Ρωσία θα πρέπει να δημοσιεύουν τους οικονομικούς τους ισολογισμούς και διετείς αναφορές πάνω στις δραστηριότητές τους, ώστε να εξακριβωθεί κατά πόσο αυτές κινούνται ή όχι εναντίον των Ρωσικών συμφερόντων. Αν κάποια απ' αυτές διαπιστωθεί πως παραβαίνει τους κείμενους νόμους, τότε ο ιδρυτής ή επικεφαλής τους κινδυνεύει με ποινή φυλάκισης έως τρία χρόνια και χρηματικό πρόστιμο μέχρι 7.200 ευρώ. «Έχετε το δικαίωμα να γνωρίζετε ποιος είναι αυτός που προσπαθεί να επηρεάσει τη γνώμη σας. Η χώρα μας πρέπει να έχει μια αντιπολίτευση, αλλά αν αυτή προστατεύει κάποια ξένα συμφέροντα, κάθε πολίτης πρέπει να είναι ενήμερος επ' αυτού», αναφέρει χαρακτηριστικά ένα βίντεο που αναρτήθηκε στο Youtube για λογαριασμό της Ρωσικής κυβέρνησης. Η τροπολογία, που τέθηκε υπόψη της Δούμας την Παρασκευή, έρχεται λίγους μήνες αφότου ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Ριάμπκοφ, τόνισε ότι η οικονομική υποστήριξη των ΗΠΑ προς ρωσικές ΜΚΟ αποτελούν «ένα αγκάθι στις σχέσεις μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον». «Οι δραστηριότητες αυτές πήραν μια τέτοια έκταση που καθίστανται πρόβλημα για τις σχέσεις μας. Ανησυχούμε πραγματικά για το γεγονός ότι από την πλευρά της Ουάσινγκτον χρηματοδοτούνται ορισμένες οργανώσεις και κινήματα στη Ρωσία».. Το θέμα των ΜΚΟ είναι "πονεμένη" ιστορία καθότι τα πλοκάμια τους έχουν εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον πλανήτη και δρουν ως ανεξέλεγκτες φανερές υπηρεσίες, συνήθως με παγκοσμιοποιητικό περιεχόμενο και ατζέντα. Στην Ελλάδα είναι γνωστά τα σκάνδαλα με τις ΜΚΟ και τα απίστευτα κονδύλια που πιστώθηκαν χωρίς τον παραμικρό έλεγχο από το υπουργείο Εξωτερικών ιδιαίτερα επί υπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου,Δημήτριου Δρούτσα, και Λαμπρινίδη, άτομα που όλως τυχαίως ανήκανε στην αμερικανική επιρροή. Για του λόγου το αληθές υπάρχει η έκθεση σοκ, του περασμένου Φεβρουαρίου, του Σώματος Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης, η οποία αποκαλύπτει ότι στο Υπουργείο Εξωτερικών δεν υπήρχε καν μητρώο για τα χρήματα που δίνονταν στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.   Σύμφωνα με την έκθεση...   1.Υπάρχει παντελής απουσία κωδικών του μητρώου των ΜΚΟ. 2.Δεν υπάρχει μητρώο προγραμμάτων που υλοποιούν οι ΜΚΟ. 3.Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν αναγράφεται η χώρα στην οποία αφορά το πρόγραμμα που θα χρηματοδοτείτο. 4.Δεν υπήρχε σύστημα αντιπαραβολής και ελέγχου στοιχείων. 5.Καταχωρήθηκαν εσφαλμένα χρηματοδοτικά στοιχεία. 6.Δεν υπάρχει σύστημα καταχώρησης στοιχείων. 7.Δεν υπάρχει τρόπος καταγραφής παλαιότερων ονομάτων ΜΚΟ. 8.Έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού. Έτσι χρηματοδοτούνται μόνο οι πράκτορες τυχαίο; Δεν νομίζουμε. Αυτό, βέναια δεν σημαίνει ότι όλες οι ΜΚΟ είναι υπηρέτες ξένων συμφερόντων, αλλά έχει αποδειχθεί ότι στην καλύτερη περίπτωση απλά οι ιδρυτές τους έχουν βρει έναν έξυπνο τρόπο να εισπράττουν χωρίς ... αποδείξεις. Να θυμίσουμε και τον αλήστου μνήμης Άλεξ Ρόντο. Αυτή την απόθανη φυσιογνωμία που όπου πήγαινε μετά από λίγο ξεκινούσαν ταραχές και "πορτοκαλί" επαναστάσεις. Μάλλον συμπτωματικό ήταν... Η υποστήριξη αν όχι χρησιμοποίηση των ΜΚΟ στον πλανήτη από την οικογένεια Rockfeller είναι γνωστή. Για όσους δεν γνωρίζουν η οικογένεια αυτή μαζί με την φατρία των Rothchild είναι ότι ισχυρότερο στον πλανήτη. Ο David Rockfeller όπως και ο πατέρας και ο αδελφός του Nelson,θεωρούσε και θεωρεί το έθνος-κράτος ένα θεσμό που πεθαίνει. Για τις ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις)ο David βλέπει ένα κρίσιμο ρόλο στα παγκόσμια προβλήματα. Όπως έχουν παρατηρήσει ορισμένοι αναλυτές, οι ΜΚΟ είναι η εμπροσθοφυλακή «μίας νέας διπλωματίας που απαξιώνει την εθνική κυριαρχία για χάρη των πολυμερών συμφωνιών», στις οποίες οι ομάδες συμφερόντων «αναζητούν να επιτύχουν σε διεθνές επίπεδο ότι δεν μπορούν να επιτύχουν σε εθνικό» (David Davenport, “The New Diplomacy”, Policy Review, Dec 2002). Ένα από τα πλέον διαβόητα επιτεύγματα του David στην υπηρεσία της ΝΠΤ (Νέας Παγκόσμιας Τάξης) είναι η Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission) ναι η γνωστή Τριμερής Επιτροπή με τον πρώην Πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο να αποτελεί εξαίσιο στέλεχος. Επίσης με τα πιστεύω των ΜΚΟ άρα και του David Rocfeller ταιριάζουν σε προκλητικό βαθμό απόψεις αριστερών (ως αγιάτρευτοι διεθνιστές) και αναρχικών ομάδων (για πολλούς ο αναρχικός χώρος είναι άλλος ένας βραχίονας της ΝΤΠ, καθότι έχουν κοινούς αντικειμενικούς σκοπούς περί κατάργησης των εθνών), όπως και οικολογικών οργανώσεων, καθότι και η Οικολογία επιδιώκει την κατάργηση των συνόρων, με ταυτόχρονη ίδρυση ενός Παγκόσμιου Θεσμού που θα εισπράττει παγκόσμιους "πράσινους" φόρους, και θα επιβάλλει την κατα αυτούς οικολογική συνείδηση. Να θυμίσουμε ότι στο έργο Μπουργκας - Αλεξανδρούπολη αντιτάχθηκαν λυσσαλέα μη κερδοσκοπικές οικολογικές οργανώσεις. Συνεπώς με βάση την προέλευση της χρηματοδότησης των ΜΚΟ (εκ πλευράς ΗΠΑ), την μόνιμη αντιπαράθεση με ρωσικές και κινεζικές επιδιώξεις (Οι ΜΚΟ έχουν παίξει ρόλο στις εξεγέρσεις των Ουιγούρων Τούρκων στην Κίνα και στην "διεκδικηση" των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όντας αδύνατο σημείο του Κινεζικού κράτους), και την καθόλου αντίσταση στους σκοπούς του "βαθέως" αμερικανικού κράτους, προκύπτει η αίσθηση ότι οι ΜΚΟ είναι το "μακρύ" χέρι της CIA στον πλανήτη χωρίς να υπάρχει ανάγκη να εκτίθεται άμεσα η Υπηρεσία.  Πηγη defencenet.gr

Πάρτε μια γεύση από τα σχολικά βιβλία….

Θα θέλαμε σαν γονείς παιδιών του δημοτικού να εκφράσουμε την αγωνία μας για την συστηματική προπαγάνδα ανθελληνισμού, αφελληνισμού και άκρατου αντιχριστιανικού πνεύματος, που γίνεται με σκοπό το βιασμό του νου των παιδιών μας και τη μετατροπή τους σε νέους γενίτσαρους. Σας δίνουμε παρακάτω μια εικόνα μικρού μόνο τμή­ματος της κατάστασης που επικρατεί.

Αρχίζοντας με τη Γλώσσα της Ε’ τάξης (σελ. 23) βλέπουμε τον άγιο Ιωσήφ χωρίς φωτοστέφανο να αγκα­λιάζει την Παναγία, χωρίς φωτοστέ­φανο και αυτή. Επίσης βλέπουμε τον Χριστό σαν ένα απλό μωρό χωρίς φωτοστέφανο. Όλο το βιβλίο έχει δυο φωτογραφίες για τα Χριστούγεννα. Συ­νεχίζοντας βλέπουμε ότι όλο το κεφά­λαιο για τα Χριστούγεννα αναφέρεται στη μάγισσα Φρικαντέλα (σελ. 26). Βά­ζουν ένα παιδί μετανάστη (σελ. 24) να θέτει σε αμφιβολία για το αν υπάρχουν άγγελοι, και αυτοί μόνο για τους χορτάτους. Ακόμη (σελ. 29) βλέπουμε τα Θε­οφάνεια να είναι ένας απλός αγώνας κολύμβησης. Βάζουν τα παιδιά να φαντάζονται ότι είναι δέντρα (σελ. 31) όχι πάντως νοήμονα όντα. Πλήση εγκε­φάλου επίσης γίνεται (σελ. 11 καί 12) ειδικά για τούς εξωγήινους. 

Στο Ανθολόγιο της Γλώσσας Ε’ (σελ. 154) ο Τα Κι Κο ο Κινέζος αναρωτιέται: « .. Τα μάτια του γιατρού ήταν γλυκά και τάα μάτια του Χρίστου ήταν γλυκά». Τι ωραία βλασφημία! Παρουσιάζουν επίσης το βάψιμο των αυγών σαν παλιό ειδωλολατρικό έθιμο που πήραμε και ότι ό Χριστός απλώς σήκωσε την πλάκα και βγήκε (σελ. 174, 175, 177).

Ο ’Άι-Βασίλης κάνει μπουγάδα με τα σώβρακά του (Δ’ τάξη Γλώσσα σελ. 52). Τα παιδιά μαθαίνουν να γράφουν Χαίκου (Γ’ τάξη, Γλώσσα σελ. 68) που είναι επηρεασμένα από το Βουδισμό Ζεν, αλλά όχι Όμηρο κ.τλ. Ελληνικά.

Διαβάζουμε (Γλώσσα, Β’ δημοτικού σελ. 79) για το ημερολόγιο της Εβραιοπούλας Ροζίνας, για το 1940 αλλά όχι κάποιου Έλληνα ήρωα π.χ. Κώστα Περρίκου.

Από τη Γλώσσα Α’ Δημοτικου μαθαί­νουν τα παιδιά: πως να μπαίνουν σε ξένα σπίτια νά κρυφακούν, να κρυφοκοιτάζουν τη νύκτα (σελ. 32, 34, 36, 38) όλα εικονογραφημένα.

Στη Μελέτη Περιβάλλοντος Δ’ τάξης (σελ. 17,18) νιώθουμε περήφανοι που μιλάμε τά Τουρκικά. Το Τουρκάκι Εκρέμ δοξάζει τον Αλλάχ με ανύπαρκτο Χριστό.

Στα Μαθηματικά Γ’ τάξης (σελ. 85) υπάρχουν μάγισσες, σεΐχιδες καίι γενικά όλα τα ξενόγλωσσα ονόματα και κυρίως αγοριών.

Κάνουν συνεχώς διαφήμιση (Μαθηματικά Γ‘ Δημοτικού σελ. 102)  στό Ταγκράμ, άλλά όχι στό αρχαιότερο Γεωμετρικό παιχνίδι τό ”Λούκουλος” του Αρχιμήδη.

Στά Θρησκευτικά Δ’ Δημοτικού (σελ. 98, μας κάνουν πλύση εγκεφάλου με τους μετανάστες, παρουσιάζοντας τους Έλληνες σαν ρατσιστές.

Στά Θρησκευτικά Ε’ Δημοτικού (σελ. 92) αναφέρουν σαν αιρετικό τον Ρωμανό το Μελωδό, ότι αντλούσε τα θέματά του από τα απόκρυφα Ευαγγέλια.

Πηγαίνοντας στην Ιστορία (Δ’ τάξη σελ. 79) αφαιρούν τις αποικίες της αρχαίας Ελλάδας από όλο το μεσογειακό χώρο και την δείχνουν σαν ψείρα.

Καλλιεργούν αισθήματα ήττοπάθειας των Ελλήνων (Ε’ τάξη σελ. 11) ειδικά απέναντι στούς Ρωμαίους, χωρίς να μας πουν ότι πολυπληθέστεροι Ρωμαίοι μαζί με Έλληνες προδότες πολέμησαν εναντίον λίγων Ελλήνων.

Το διάταγμα της ανεξιθρησκείας του Μ. Κωνσταντίνου το δουλεύουν όπως θέλουν σαν τάχα να μην ισχύει στην Ελλάδα (στ. Ε’ σελ. 22). Ρωτούν πονηρά τα παιδιά να αναρωτηθούν γιατί ο Μ. Κωνσταντίνος άφησε τους παλαι­ούς ναούς δίπλα στίς Χριστιανικές Εκκλησίες (σελ. 27, Ίστορ. Ε’). Γιατί άραγε;

Στην άλωση της Κωνσταντινούπο­λης Βιβλίο Εργασιών Ιστορίας Ε’ Δημοτικού (σελ. 46), ρωτούν και ζητούν τα παιδιά να γράψουν τι τα εντυπωσίασε στον Μωάμεθ τόν Πορθητή. (Βάζοντας δεύτερο στη λίστα τον Κωνσταντίνο τον Παλαιολόγο).

Δίνουν ψευδή στοιχεία με μικρό Τουρκικό στρατό στην άλωση,Ιστορία Ε’ Δημοτικού (σελ. 107) (αλλού γράφουν πάνω από 60.000, αλλού 100.000). Ιστορικά εμείς ξέρουμε ότι το νούμερο ήταν πολύ μεγαλύτερο.

Γράφουν (Ιστορία Ε’ Δημοτικού σελ. 106) ότι την άμυνα τξς Κωνσταντινούπολης την ανέθεσε ο Πα­λαιολόγος στον Ιουστινιάνη λες και αυτός ήταν απλός παρατηρητής, τονίζοντας το με­γαλείο του Ιουστινιάνη και του Μωάμεθ.

Αυτά τα βιβλία είναι όλα σαβούρες. Σε τι vα πρωτοαναφερθεί κανείς; Και αυτά είναι μόνο λίγα.

Μέ σεβασμό Κουσίδου Πελαγία, Δράκα
Η Δράση, Ιούνιος – Ιούλιος 2012

πηγή ΑΚΤΙΝΕΣ
Ποσειδώνας

ΣΧΟΛΙΟ   ΘΑΝΟΣ  

Στην χώρα μας έχουμε δει και ζήσει πολλές προδοσίες….

Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι αυτή που γίνεται στην παιδεία των ελληνόπουλων είναι η μεγαλύτερη και η σοβαρότερη.

Υπονομεύουν το μέλλον της πατρίδας μας προσπαθώντας να φτιάξουν μια νέα γενιά γενιτσάρων (με πλύση εγκεφάλου) που αργότερα θα αναλάβει την εξουσία και δεν θα διστάσει να συγκρουσθεί με την μειοψηφία των ελληνόπουλων που τα μεγαλώνουμε με ιδανικά εθνικά και χριστιανικά.

Οταν θέλεις να ξεριζώσεις από την ψυχή του Ελληνα την εθνική του και θρησκευτική του συνείδηση ώστε να τον κάνεις ένα αλλοτριωμένο παγκοσμιοποιημένο ον ξεκινάς από το σχολείο….

Σχεδόν όλοι οι προηγούμενοι Υπουργοί Παιδείας ήταν τα χειρότερα προδοτικά νεοταξίτικα αποβράσματα του πολιτικού χώρου. Επιλεγμένοι με μέγιστη προσοχή….

Στην λίστα θα βρείτε Μασώνους, Λέσχη Μπίλντεμπεργκ κλπ….

Θα σας θυμίσω ονόματα:

Γεώργιος Ράλλης (1976-1977) Αυτός που όταν έγινε αργότερα πρωθυπουργός κατάργησε δια νόμου τους τόνους τα πνεύματα το απαρέμφατο κλπ…. Δηλαδή κατάργησε με νόμο γραμματικά στοιχεία (!!!) που θέσπισαν αιώνες ελληνικής παιδείας… (Τότε άρχισε η συστηματική προσπάθεια αποξένωσης των ελληνόπουλων με την αρχαία ελληνική γλώσσα).

Απόστολος Κακλαμάνης (1982-1986)

Αντώνης Τρίτσης (1986-1988) ο πολέμιος της Εκκλησίας…..

Γιώργος Παπανδρέου (1988-1989, 1994-1996) Με σύμβουλο σε θέματα παιδείας τον ομοφυλόφιλο Βαλλιανάτο….. Μητρική γλώσσα τα αγγλικά. (Από μασωνική (αποδεδειγμένα) και αιρετική οικογένεια…. μιλούν ακόμα και για σχέση με τους Ιεχωβάδες).

Κώστας Σημίτης (1989-1990) Οταν έγινε πρωθυπουργός η προδοσία σε όλους τους τομείς γιγαντώθηκε…. Ιμια, Οτσαλάν, Ευρώ, Θρήσκευμα στις Ταυτότητες κ.α

Να τονίσουμε ότι ο Σημίτης είχε εισηγηθεί την κατάργηση του ω και των η, υ… (να χρησιμοποιούνται μόνο το ο και το ι)….

Γεράσιμος Αρσένης (1996-2000) Καρφώθηκε όταν με υπογραφή του κυκλοφόρησε το γνωστό μας πράσινο πεντακοσάρικο όπου εικονίζονται μερικά ΜΗ ΕΛΛΗΝΙΚΑ σύμβολα όπως το φίδι που τρώει την ουρά του, τα αντεστραμμένα αστέρια, η πεντάτευχος, η μασωνική χειραψία και το κτίριο της Μεγάλης Μασωνικής Στοάς των Αθηνών!!!!!!!

Είναι από τους εμπνευστές της αλλαγής του γνωστού μας εκκλησιαστικού ύμνου του Αγιασμού του “Σώσον Κύριε τον λαόν σου….”

Μάλιστα είμαι αυτόπτης μάρτυρας ενός περιστατικού που θα μου μείνει αξέχαστο….

Ο Αρσένης έχει πάει να παρευρεθεί σε κάποιο σχολείο για την έναρξη των μαθημάτων ως Υπουργός Παιδείας…

Ο ιερέας έχει έρθει στο προαύλιο και τελεί τον Αγιασμό για τα παιδιά….

Φτάνει η ώρα του Υμνου. Ο Ιερέας λέει “Σώσον Κύριε τον Λαόν Σου και Ευλόγησον την κληρονομία Σου, νίκας τοις Βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος….”  Ο Αρσένης τον κοιτάει θυμωμένος και τον σταματάει!!!!! “Τον λες λάθος να τον ξαναπείς” του λέει μπροστά στα εμβρόντητα παιδιά, τους γονείς και τους δασκάλους….
Ο κληρικός έντρομος λέει: Σώσον Κύριε τον Λαόν Σου και Ευλόγησον την κληρονομία Σου, νίκας τοις ευσεβέσι κατ’ εναντίων δωρούμενος….”
Φυσικά για όσους αναρωτιούνται ο Αρσένης έγινε Υπουργός Παιδείας από τον Σημίτη….. 

Πέτρος Ευθυμίου (2000-2004)

Μαριέττα Γιαννάκου (2004-2007) Πήρε το μέρος της Ρεπούση που είχε γράψει στο σχολικό βιβλίο της Ε Δημοτικού για τον γνωστό “συνωστισμό” των Ελλήνων στην προκυμαία της Σμύρνης όταν σφάζονταν από τους Τούρκους….. 

Αννα Διαμαντοπούλου (2010-2012) Κατάργησε το “Εθνικής” από το όνομα του Υπουργείου και επιχείρησε με τον Καλλικράτη στα σχολεία να διαλύσει τα πάντα στην παιδεία. Είχε συμβούλους την Δραγώνα και την Φραγκουδάκη. Κυνήγησε την ηρωϊδα δασκάλα Χαρά Νικοπούλου. Οι μαθητές έβγαλαν μια ολόκληρη χρονιά ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ χωρίς βιβλία!!! Κατάργησε με πρόσχημα την οικονομική κρίση, μετά από δεκάδες χρόνια τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιλίων με τα βιβλία του οποίου μεγάλωσαν γενιές Ελλήνων. Ηταν ομολογουμένως η πιο αποτυχημένη με διαφορά υπουργός παιδείας των τελευταίων 40 ετών…. Ομως παρέμεινε με “μαγικό” τρόπο στην ηγεσία του υπουργείου για 2 χρόνια!!!! Αγαπημένη της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ….

Κύριε Αρβανιτόπουλε ελπίζουμε να ξαναγυρίσετε την παιδεία των παιδιών μας εκεί που ορίζει το Ελληνικό Σύνταγμα. (αν και οι προγραμματικές σας δηλώσεις δεν μας χαροποίησαν ιδιαίτερα δείτε ΕΔΩ)

Να σας θυμίσω τι λέει μήπως και το έχετε ξεχάσει.

Αρθρο 16 παρ. 2.

Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.

Το Ελληνικό κράτος και οι Ροτσιλντ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΡΟΤΣΙΛΝΤ Πώς πίνουν το αίµα της Ελλάδας...

Ήταν από τους πρώτους δανειστές της Ελλάδας. Οι δηµιουργοί του σύγχρονου τραπεζικού και νοµισµατικού συστήµατος της χώρας, συνιδρυτές και βασικοί µέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας για δεκαετίες, µεγαλοµέτοχοι της Τράπεζας της Ελλάδας, µέχρι πρόσφατα σύµβουλοι του Ελληνικού Κράτους για ιδιωτικοποιήσεις. Αν νοµίζετε πως δεν έχουν συµµετοχή σε όσα συµβαίνουν στην εποχή µας στην Ελλάδα, πλανάστε… Αδυτό τους είναι οι κρύπτες του χρυσού και των νοµισµάτων, αλλά κανείς δεν θα τους συναντήσει δίπλα του παρόλο που συχνά θα αισθανθεί να παγώνει η ζωή του από τις αποφάσεις που αυτοί παίρνουν, ερήµην όλων µας! Πολλοί τους θεωρούν κάτι σαν… χρηµατοπιστωτικά βαµπίρ, πλάσµατα απροσπέλαστα από τους «κοινούς θνητούς», ίσως διαφορετικά σε όλα από εµάς, µεταλλαγµένα από τη δύναµη που τους δίνει ένας απίστευτος πλούτος: είναι οι Ρότσιλντ, ίσως οι µόνοι αληθινοί βασιλιάδες σε αυτόν τον πλανήτη! Εκείνο που οι Έλληνες δεν έχουν προσέξει είναι ότι στην Πανεπιστηµίου υπάρχει όντως ένα δηµιουργηµένο από εκείνους άδυτο και κανείς δεν ξέρει όσους έχουν δικαιώµατα αποφάσεων σε αυτό. Η πρόσβαση είναι σχεδόν απαγορευµένη, ενώ µέσα σε αυτή τη στηµένη στην άσφαλτο καθεδρική του θεού του πλούτου κρύβονται όσα όλοι εµείς αποκαλούµε χρήµα, οφειλές, πιστώσεις, υλικές αξίες, χρεόγραφα ή ακόµη και χρυσάφι –κανείς δεν ξέρει πόσο κάθε φορά και πότε όλα αυτά µεγαλώνουν ή χάνουν µέρος της αξίας τους. Πρόκειται για το µυστικό των µυστικών του κόσµου του χρήµατος και µύστες τους είναι άνθρωποι σαν και εµάς, που όµως η ιδιότητα «εκπρόσωποι συµφερόντων Ρότσιλντ» που επιµελώς κρύβουν, τους καθιστά αυτοµάτως µέλη ενός ιερατείου για το οποίο κανείς δεν ξέρει µέχρι πού φθάνει η αλήθεια για αυτούς και πού αρχίζει το ψέµα ή ο µύθος, που και αυτός έχει… αντίκρισµα αφού εξυπηρετεί την ανάγκη της επιβολής του δέους «άµα τη εµφανίσει» κάποιας υπογραφής ή «εντολής» των Ρότσιλντ! Οι αµύητοι ας µην εισέλθουν… Ένα ποσοστό πτώσης της τάξης του 50%, περίπου, του Γενικού Δείκτη του Χρηµατιστηρίου στους τελευταίους µήνες, όσο και, κυρίως, η τεράστια αρνητική απόκλισή του από τις διεθνείς αγορές µετοχών, που έχει φτάσει να παρουσιάζει τη µεγαλύτερη αρνητική συσχέτιση µε βασικούς δείκτες όπως ο S&P 500, από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 οφείλεται σε έναν «άγνωστο πόλεµο»! Η Neuberger Berman είναι µια από τις εταιρείες που έπαιξαν το ρόλο εµπροσθοφυλακής στη χρηµατιστηριακή επίθεση εναντίον του ΧΑ και καταλυτικό ρόλο στην πτώση του ελληνικού χρηµατιστηρίου, πουλώντας 1,7 εκατοµµύρια µετοχές της Εθνικής Τράπεζας –τη µετοχή µε τη µεγαλύτερη βαρύτητα στο ΓΔ– στο τελευταίο τρίµηνο του έτους. Ο νυν πρόεδρός της ήταν κατά δαιµονική σύµπτωση πρώην πρόεδρος του επενδυτικού τµήµατος της Lehman Brothers, πρώην συνεταίρος και πρόεδρος του επενδυτικού τµήµατος της Goldman Sachs και στενό συγγενικό πρόσωπο του τέως προέδρου των ΗΠΑ George Bush. Εκείνο που ενοποιεί όλα αυτά, όµως, είναι πως η συγκεκριµένη εταιρεία έχει ιδρυθεί από ένα µέλος της οικογένειας Rothschild, της µεγαλύτερης δυναστείας του χρήµατος στον κόσµο. Ένας κάποιος µυστήριος και µυστηριακός στην έκφραση των σκέψεών του τύπος, ο Nathaniel Rothschild, τον Φεβρουάριο του 2010 υποστήριξε µε δηλώσεις του στη «Les Echos» πως η ελληνική και η ευρωπαϊκή κρίση δηµιουργούν «πολλή φασαρία για το τίποτα» και ότι στην πραγµατικότητα τον καταλυτικό ρόλο στη δηµιουργία της έπαιξαν οι κερδοσκόποι και όχι τα πραγµατικά οικονοµικά προβλήµατα. Κάτι θα ήξερε. Όπως εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραµµές µπορεί να είστε µηχανικός, οικονοµολόγος, γιατρός, υπάλληλος ή έµπορος, και εγώ που τις γράφω δηµοσιογράφος, έτσι αυτός που δήλωσε όλα αυτά µπορεί να τα στηρίζει όχι σε καµία απόδειξη αλλά µόνο και µόνο στην αναγγελία του ονόµατός του: δεν χρειάζεται σαν όλους εµάς κάποια ιδιότητα, αρκεί που είναι ένας… Ρότσιλντ! -- «Ο ρόλος των κερδοσκόπων στην ελληνική κρίση ήταν πολύ πολύ µεγάλος», είπε στη συνέχεια, προσθέτοντας ότι «όλα έγιναν πολύ εύκολα για τους κερδοσκόπους αν αναλογιστούµε ότι το πρωτογενές έλλειµµα της Ευρώπης δεν είναι άσχηµο συγκρινόµενο µε αυτό των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και άλλων κρατών». Ο Nathaniel Rothschild ξέρει τι λέει για τα οικονοµικά προβλήµατα της Ευρώπης, των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας και της Ελλάδας, αλλά και για το ρόλο των κερδοσκόπων στη δηµιουργία της τεχνητής ελληνικής και στη συνέχεια ευρωπαϊκής κρίσης. Είναι ένας Ρότσιλντ, άλλωστε… Ο Οίκος, αυτό που εµείς λέµε οικογένεια, έχει τη µεγαλύτερη παράδοση στον κόσµο στο εµπόριο χρέους, έχοντας χρηµατοδοτήσει δεκάδες κράτη για περισσότερα από 200 χρόνια, ενώ αποτελεί τη µεγαλύτερη τραπεζική δυναστεία διεθνώς µε ανυπολόγιστη περιουσία και αµέτρητες «εµπλοκές» σε χρηµατιστηριακές και χρηµατοπιστωτικές κρίσεις. Πολύ αποκαλυπτικά, η «Chicago Evening American» στις 3 Δεκεµβρίου 1923 είχε γράψει σχετικά: «Οι Rothschilds µπορούν να ξεκινήσουν ή να εµποδίσουν πολέµους. Ο λόγος τους µπορεί να δηµιουργήσει ή να διαλύσει αυτοκρατορίες.» Η New York Evening Post στις 22 Ιουλίου 1924 είχε επίσης γράψει: «Ο Κάιζερ έπρεπε να συµβουλευτεί έναν Rothschild προκειµένου να µάθει αν µπορεί να κάνει πόλεµο ή όχι. Ένας άλλος Rothschild σήκωσε όλο το βάρος της διαµάχης που οδήγησε στην κατάρρευση του Ναπολέοντα». Η οικογένεια Rothschild είναι στο τιµόνι του µεγαλύτερου διεθνούς δικτύου εξόρυξης και εµπορίας χρυσού, διαµαντιών, πολύτιµων λίθων και µετάλλων, µέσα από εταιρείες όπως η Barick Gold, η Gold Fields, η De Beers, η Rio Tinto κ.λπ., ενώ είναι από τις ισχυρότερες οικογένειες της βιοµηχανίας πετρελαίου. Οι Rothschilds εισήγαγαν τον υπολογισµό της spot τιµής του χρυσού στο χρηµατιστήριο του Λονδίνου και ήταν υπεύθυνοι για τη συγκεκριµένη διαδικασία καθηµερινά από το 1919 µέχρι το 2004, όταν τοποθέτησαν ως αντικαταστάτη τους την Barclays, εταιρεία µε την οποία έχουν ισχυρούς δεσµούς. Σύµφωνα µε υπολογισµούς αναλυτών για τα έσοδα της δυναστείας Rothschild το 2001, δηλαδή τον τζίρο τους από τόκους δανείων (έτσι αnποδίδονται µε τραπεζικούς όρους τα όνειρα πολιτών και κρατών) που είχαν πουλήσει, το ποσό ξεπερνούσε τα 5 δισ. δολάρια ηµερησίως. Τότε το παγκόσµιο κρατικό χρέος υπολογίζονταν κοντά στα 10 τρισ. δολάρια ενώ σήµερα αγγίζει τα 40 τρισ. Τα δάνεια Rothschild ήταν από τα πρώτα και µεγαλύτερα που έλαβε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος µετά το 1821, ενώ οι Rothschild είναι οι δηµιουργοί του σύγχρονου τραπεζικού και νοµισµατικού συστήµατος της Ελλάδας, καθώς υπήρξαν βασικοί χρηµατοδότες, συνιδρυτές και µεγαλοµέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, µέσα από την οποία εισήγαγαν το κλασµατικό αποθεµατικό / κεντρικό τραπεζικό σύστηµα στη χώρα, παρέχοντας στην ΕΤΕ την άδεια να τυπώνει χρήµα χωρίς αντίκρισµα, ένα ποσοστό του οποίου ανήκε στους ίδιους. Ο ρόλος των Rothschild στην Ελλάδα υπήρξε από τότε και είναι ακόµη εξαιρετικά σηµαντικός, και αυτό κάνει τις συµπτώσεις ακόµη πιο ενδιαφέρουσες. Έχοντας τον νοµισµατικό έλεγχο και τον έλεγχο της παραγωγής χρήµατος στην Ελλάδα στα χέρια τους, µπόρεσαν να παίξουν κύριο ρόλο, σε βάθος χρόνου, στην έκδοση δανείων για τη δηµιουργία έργων υποδοµής, ενώ δανειοδότησαν εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις και δεκάδες βιοµηχανίες. Μέχρι του σηµείου όπου τα στοιχεία γίνονται ασαφή, παρέµεναν βασικοί µέτοχοι της ΕΤΕ µέσω πολλών εταιρειών (µια εκ των οποίων είναι η περιβόητη Neuberger Berman), αλλά και οι πιθανότεροι µεγαλοµέτοχοι της ιδρυθείσας στην πορεία Τράπεζας της Ελλάδας, η οποία πήρε το ρόλο της Κεντρικής Τράπεζας από την ΕΤΕ. Το γεγονός πως η Neuberger Berman πρωταγωνίστησε στην πτώση της ΕΤΕ στο κρίσιµο τελευταίο τρίµηνο του 2009 και φυσικά είναι συµφερόντων Rothschild, αποτελεί µια πολύ ενδιαφέρουσα, αξιοπερίεργη αλλά και παράδοξη, στατιστικά, σύµπτωση. Δεν είναι, όµως, η µοναδική. Η N.M. Rothschild & Sons υπήρξε σύµβουλος του ελληνικού κράτους για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και της Δηµόσιας Επιχείρησης Αερίου, σύµβουλος της Cosmote, των ΕΛΠΕ, της Τράπεζας Εγνατία, της Γενικής Τράπεζας, της Μυτιληναίος, της Eurobank και δεκάδων άλλων τραπεζών και εταιρειών στην Ελλάδα. ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ, Οι Ρότσιλντ... • Ήταν από τους πρώτους δανειστές της Ελλάδας. Τα δάνεια από τους Ρότσιλντ ήταν τα πρώτα και από τα µεγαλύτερα που έλαβε η Ελλάδα µετά το 1821. • Ήταν οι δηµιουργοί του σύγχρονου τραπεζικού και νοµισµατικού συστήµατος της Ελλάδας. • Ήταν βασικοί χρηµατοδότες, συνιδρυτές και µεγαλοµέτοχοι της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας (ΕΤΕ). • Εξέδιδαν δάνεια για τη δηµιουργία έργων υποδοµής και δανειοδότησαν εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις και βιοµηχανίες. Έχοντας τον νοµισµατικό έλεγχο και τον έλεγχο της παραγωγής χρήµατος στην Ελλάδα, έπαιξαν σε βάθος χρόνου και στα δύο επίπεδα. • Παρέµειναν βασικοί µέτοχοι της ΕΤΕ µέσω πολλών εταιρειών (όπως της Neuberger Berman). • Είναι µεγαλοµέτοχοι της Τράπεζας της Ελλάδας (η οποία πήρε τον ρόλο της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας από την Εθνική Τράπεζα). • Η N. M. Rothschild & Sons ήταν µέχρι πρόσφατα σύµβουλος του Ελληνικού Κράτους για ιδιωτικοποιήσεις (της ΔΕΗ και της Δηµόσιας Επιχείρησης Αερίου), και σύµβουλος δεκάδων τραπεζών και εταιρειών στην Ελλάδα (Cosmote, ΕΛΠΕ, Τράπεζα Εγνατία, Γενική Τράπεζα, Μυτιληναίος, Eurobank κ.ά.) ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ Μια µικρή εβραϊκή κοινότητα, αποτελούµενη από έναν περιορισµένο αριθµό εβραϊκών οικογενειών από τη Γερµανία, ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα µετά την ανακήρυξή της ως πρωτεύουσα της ανεξάρτητης Ελλάδας το 1834. Ανάµεσά τους και ο χρηµατιστής Μαξ ντε Ρότσιλντ, ο οποίος συµµετείχε στην ακολουθία του βασιλιά Όθωνα. Μέσω της Δούκισσας της Πλακεντίας αποκτήθηκε µια µεγάλη έκταση για την ανέγερση της Συναγωγής (1843). Η Δούκισσα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1831 και ανέπτυξε µέσω της µελέτης της Βίβλου µια βαθιά συµπάθεια για τον Ιουδαϊσµό. Το 1847 οι ελληνικές Αρχές απαγόρευσαν τη δηµόσια περιφορά του οµοιώµατος του Ιούδα του Ισκαριώτη για να µην προσβληθεί ο βαρόνος ντε Ρότσιλντ, ο οποίος βρισκόταν τότε στην Αθήνα. Σε αντίποινα, ένα µέρος του πλήθους έκαψε την κατοικία του Ισραηλίτη Δαυίδ Πατσίφικο, Βρετανού υπηκόου και επίτιµου προξένου της Πορτογαλίας. Η βρετανική κυβέρνηση απαίτησε την καταβολή αποζηµίωσης και, τελικά, ο υπουργός Εξωτερικών λόρδος Πάλµερστον απέκλεισε το 1850 µε αγγλικά πλοία το λιµάνι του Πειραιά. Το 1852 η Δηµοτική Αρχή αποποιήθηκε τη δωρεά της Δούκισσας της Πλακεντίας για ανέγερση Συναγωγής. Αργότερα, τον Ιανουάριο του 1897, ο Φερδινάνδος Ρότσιλντ πηγαίνοντας στη Θεσσαλονίκη µε το σκάφος του, σταµάτησε στη Χαλκίδα και συνάντησε εκπροσώπους της Εβραϊκής Κοινότητας, οι οποίοι του έθεσαν τα οικονοµικά κυρίως προβλήµατα που αντιµετώπιζε η Κοινότητα. Ο βαρόνος ανταποκρίθηκε άµεσα στην έκκληση της Κοινότητας προσφέροντας οικονοµική ενίσχυση στις πολυµελείς οικογένειες που είχαν µείνει άστεγες λόγω του καταστροφικού σεισµού που είχε χτυπήσει την πόλη πριν από δυόµισι χρόνια. Επίσης, συνέβαλε οικονοµικά στην κατασκευή ενός τοίχου περιµετρικά στο εβραϊκό νεκροταφείο της Χαλκίδας. Ο βαρόνος Φερδινάνδος Ρότσιλντ, µεταξύ άλλων επαφών που είχε, συνάντησε και τον υπουργό Ι. Κωλέττη για θέµατα που αφορούσαν στην Εβραϊκή Κοινότητα. Στη συνέχεια ο βαρόνος επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη, όπου ασχολήθηκε µε επιχειρηµατικές δραστηριότητες, καλλιεργώντας παράλληλα στενούς δεσµούς µε τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης. Για τη σηµαντική προσφορά της οικογένειας Ρότσιλντ στην εβραϊκή ζωή της Ελλάδας, οι Κοινότητες της Αθήνας και της Χαλκίδας, στις αναµνηστικές µαρµάρινες πλάκες όπου αναγράφονται τα ονόµατα των µεγάλων ευεργετών, αναφέρουν και το όνοµα της οικογένειας Ρότσιλντ. Ωστόσο, δεν πρέπει να παραγνωριστεί ότι οι δεσµοί µελών της οικογένειας Ρότσιλντ µε τους Εβραίους της Ελλάδας υπάρχουν από τα πρώτα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Σε όλη την Ευρώπη µέλη της οικογένειας υποστήριζαν των αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία, τόσο οικονοµικά όσο και ηθικά, χρησιµοποιώντας την πολιτική καθώς και την κοινωνική τους επιρροή στους διπλωµατικούς κύκλους της Ευρώπης. Ωστόσο αξίζει να υπενθυµίσουµε ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (και καθόλου τυχαία όχι… Ελληνική Εθνική Τράπεζα), ιδρύθηκε το 1841 και ήταν εξαρχής ιδιωτική τράπεζα, η οποία είχε το προνόµιο της έκδοσης του χρήµατος στην Ελλάδα µέχρι το 1928, όταν µια άλλη ιδιωτική Τράπεζα, η «Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδος», πήρε τα προνόµια . Και πάλι, όχι τυχαία… Για όσους δεν κατάλαβαν ακόµη, ισχύει το «Δώσε µου τον έλεγχο των χρηµάτων ενός έθνους και δεν µε νοιάζει ποιος φτιάχνει τους νόµους», όπως έλεγε τον 18ο αιώνα ο Μάγιερ Άµσκελ Ροτσιλντ, µέλος της γνωστής οικογένειας βεβαίως βεβαίως, η οποία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στη γέννηση του παγκόσµιου χρηµατοπιστωτικού συστήµατος. ΟΙ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ Οι Ρότσιλντ στήριξαν µε την παρουσία και τη δραστηριοποίησή τους την ίδρυση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήµατος και των οικονοµικών οίκων. Το όνοµά τους στα γερµανικά σηµαίνει «κόκκινη ασπίδα» και οι ιστορικοί εικάζουν ότι µπορεί να προέρχεται από µια κόκκινη ασπίδα που ανακρεµόταν στην πύλη του σπιτιού τους, στη Φρανκφούρτη. Όπως αναφέρει ακόµη και ο γνωστός για τις αναζητήσεις του σχετικά µε «απαγορευµένα» θέµατα Δρ Κλεάνθης Γρίβας, οι Ρότσιλντ απέκτησαν εξουσία όταν οι µοναρχικές κυβερνήσεις της εποχής άρχισαν να ενσωµατώνουν ανεξάρτητους τραπεζίτες για να καλύψουν υπέρογκες ανάγκες, που είτε αφορούσαν διοικητική µέριµνα, είτε σπατάλες που οφείλονταν σε δαπανηρούς πολέµους. Η πρώτη αξιοσηµείωτη αναφορά του ονόµατος Ρότσιλντ, που στο µέλλον θα αποτελούσε βασικό κύτταρο του παγκόσµιου χρηµατοπιστωτικού συστήµατος, ήταν αυτή του Μάγιερ Άµσκελ, που γεννήθηκε το 1743. Ήταν ένας έµπορος σπάνιων µετάλλων, κερµάτων, αντικών και άλλων αξιοπερίεργων αντικειµένων. Σύντοµα, ο Μάγιερ Άµσκελ ανέπτυξε κατά πολύ τις επιχειρηµατικές του δραστηριότητες. Είχε άλλωστε 10 παιδιά να θρέψει! Ξεκίνησε την επέκταση της πίστωσης στους πελάτες του και στη συνέχεια ανακατεύτηκε µε το ξένο συνάλλαγµα και τα κυβερνητικά δάνεια. Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα ήταν βαθύπλουτος. Δεν ήταν όµως πια ένας άνθρωπος που εµπορευόταν αντίκες. Ήτανο τραπεζίτης, ο οποίος µάλιστα παρείχε τις υπηρεσίες του ακόµα και στον Γουλιέλµο ΙΧ, πρίγκιπα της γερµανικής αυτοκρατορίας. Εδραίωσε τη θέση του στο διεθνές χρηµατοοικονοµικό σύστηµα και άρχισε να εκδίδει δικά του διεθνή δάνεια. Ακόµα και όταν ο Ναπολέων έπληξε την κυριαρχία της Γερµανίας, ο Ρότσιλντ µπόρεσε να συνεχίσει τις τραπεζικές του δραστηριότητες επενδύοντας κεφάλαια στο Λονδίνο. Ταυτόχρονα, στέλνοντας έναν από τους γιους του στην Αγγλία για την προώθηση των συµφερόντων της οικογένειας, µε κεφάλαιο £20.000 δηµιούργησε το πρώτο υποκατάστηµα της τράπεζάς του στο εξωτερικό. Φυσικά αποκόµισε κέρδη και από την εισαγωγή προϊόντων σπάζοντας την εντολή περί του ηπειρωτικού αποκλεισµού του Ναπολέοντα. Το 1811 έστειλε άλλον έναν γιο του στο Παρίσι, ενισχύοντας την ικανότητα της οικογένειας να δραστηριοποιείται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό τους επέτρεψε να χρηµατοδοτήσουν το στρατό του Ουέλινγκτον στην Πορτογαλία, που απαιτούσε την προµήθεια µεγάλων ποσοτήτων χρυσού εν ονόµατι της βρετανικής κυβέρνησης. Ο Μάγιερ Άµσκελ Ρότσιλντ πέθανε τον Σεπτέµβριο του 1812 στη Φρανκφούρτη και θάφτηκε στο παλιό εβραϊκό νεκροταφείο, αφήνοντας τους απογόνους του να ενισχύσουν την οικογενειακή περιουσία στην Ευρώπη. Η οικογένεια επέκτεινε κι άλλο τις οικονοµικές δραστηριότητές της, αποκτώντας και άλλα παρακλάδια σε Αυστρία και Ελβετία. Έγιναν µέλη ακόµα και σε διάφορες βασιλικές αυλές, µε τρανταχτή περίπτωση αυτή του Σερ Άντονι Ρότσιλντ που πήρε τίτλο ευγενείας στην Αγγλία. Οι Ρότσιλντ, όµως, παρέµεναν πάντοτε πάνω απ’ όλα επιχειρηµατίες και δεν τους πήρε καιρό να εξαπλώσουν τις επιχειρήσεις τους στη Ροδεσία και από εκεί να πάρουν τα ηνία της εταιρείας εξόρυξης Rio Tinto, ενώ κατά τη διάρκεια του ρωσοϊαπωνικού πολέµου, µέσω των γνωριµιών τους στο αγγλικό Σίτι, δάνεισαν υπέρογκα ποσά στην ιαπωνική κυβέρνηση. Η οικογένεια επεκτάθηκε και στην Ελλάδα. Οι Ρότσιλντ συµµετείχαν στο κονσόρτσιουµ που χορήγησε τα δύο δάνεια στην επαναστατηµένη Ελλάδα το 1824, ενώ ήταν και από τους ιδρυτικούς µετόχους της Εθνικής Τράπεζας το 1841. Ο χρηµατιστής Μαξ ντε Ρότσιλντ ήταν µεταξύ των Εβραίων που εγκαταστάθηκαν από τη Γερµανία στην Ελλάδα µετά το 1834 και την ανακήρυξη της Αθήνας ως πρωτεύουσας του ανεξάρτητου κράτους, συµµετείχε µάλιστα στην ακολουθία του βασιλιά Όθωνα, ενώ το 1890 ένας ακόµη Ρότσιλντ, ο Κάρολος, διετέλεσε πρόεδρος της Εβραϊκής Κοινότητας εδώ. Όταν ελλείψει αρσενικού διαδόχου το σπίτι της Φρανκφούρτης έκλεισε τις πόρτες του, τίποτε δεν τελείωσε. Το 1989 επέστρεψε ξανά, χάρη στον βρετανικό επενδυτικό βραχίονα και τα ελβετικά της υποκαταστήµατα. Από τα τέλη του 19ου αιώνα, η οικογένεια διατηρεί ένα χαµηλό δηµόσιο προφίλ. Αναφέρεται συχνά ότι η «οικογένεια εξαιτίας της δύναµης που απέκτησε αποτέλεσε πολλές φορές θέµα έρευνας και σχολιασµού, ενώ το όνοµα “Ρότσιλντ” πρωταγωνιστεί και σε πολλές συνωµοσιολογικές αναφορές». Για τον γράφοντα αυτά δεν ισχύουν. Είναι κάτι πολύ πιο... δύσκολο να εξηγηθεί ή να περιγραφεί µε όρους της δικής µας καθηµερινότητας. Κάτι πιο φοβερό από όσα κατανοούµε µε τις προσλαµβάνουσες και τις εµπειρίες µας. Είναι απλώς Ρότσιλντ! πηγη http://pressing.gr

Το Θαυμα!

Κύριε φωτισόν μου το Σκότος (αγ. Γρηγόριος Παλαμάς)

Από email...

Σ’ ἕνα ἄρθρο ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ» (1-11-1956), τὸ ὁποῖο εἶχε φυλάξει στὸ ἀρχεῖο του ὁ ἀείμνηστος Γέροντας, πατὴρ Ἀρσένιος Κομπούγιας, τοῦ ἡσυχαστηρίου «Παναγία ἡ Γοργοεπήκοος» στὴ Ναύπακτο, γράφει τὸ ἑξῆς σημαντικὸ γεγονός:

Ἕνας ἱερεὺς ζηλωτὴς, μὲ πλούσια δράση, εἶδε κάποτε ἕνα ὄνειρο. Ὁ ἴδιος μᾶς τὸ ἔχει περιγράψει ὡς ἑξῆς:

«Καθόμουνα στὴν πολυθρόνα μου, κουρασμένος κι ἐξαντλημένος ἀπὸ τὴν ἐργασία. Τὸ σῶμα μου πονοῦσε ἀπ’ τὴ μεγάλη κόπωση.

Πολλοὶ στὴν ἐνορία μου ζητοῦσαν τὸν πολύτιμο «Μαργαρίτη». Καὶ πολλοὶ τὸν εἶχαν βρεῖ. Ἡ ἐνορία μου προόδευε ἀπὸ κάθε ἄποψη. Ἡ ψυχὴ μου πλημμύριζε ἀπὸ χαρά, ἐλπίδα καὶ θάρρος. Τὰ κηρύγματά μου ἔκαναν μεγάλη ἐντύπωση. Πολλοὶ προσήρχοντο στὴν Ἐξομολόγηση. Ἡ ἐκκλησία μου ἦταν πάντοτε ἀσφυκτικὰ γεμάτη. Εἶχα κατορθώσει νὰ κινητοποιήσω ὁλόκληρη τὴν ἐνορία.

Ἱκανοποιημένος ἀπ’ ὅλα, ἐργαζόμουνα κάθε μέρα μέχρις ἐξαντλήσεως. Ἐνῷ σκεπτόμουνα ὅλα αὐτὰ, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω, μὲ πῆρε ὁ ὕπνος. Τότε συνέβη τὸ ἑξῆς, ποὺ θὰ σᾶς περιγράψω:

Ἕνας ξένος μπῆκε στὸ δωμάτιο χωρὶς νὰ χτυπήσει τὴν πόρτα. Τὸ πρόσωπό του ἦταν γλυκὸ κι εἶχε μεγάλη πνευματικότητα. Ἦταν καλὰ ντυμένος καὶ κρατοῦσε στὸ χέρι του μερικὰ ὄργανα χημικοῦ ἐργαστηρίου. Ἡ ὅλη του ἐμφάνιση προκαλοῦσε παράξενη ἐντύπωση. Ὁ ξένος μὲ πλησίασε. Κι ἐνῷ μοῦ ἅπλωνε τὸ χέρι του γιὰ νὰ μὲ χαιρετήσει, μὲ ρώτησε:

-Πῶς πάει ὁ ζῆλος σου;

Ἡ ἐρώτηση αὐτὴ μοῦ προξένησε μεγάλη χαρά. Γιατὶ ἤμουν πολὺ ἱκανοποιημένος μὲ τὸ ζήλο μου. Καὶ δὲν εἶχα καμία ἀμφιβολία, πὼς κι αὐτὸς ὁ ξένος θὰ ἦταν πολὺ χαρούμενος, ἄν τὸν γνώριζε.

Τότε, ὅπως θυμᾶμαι ἀπ’ τὸ ὄνειρό μου, γιὰ νὰ τοῦ δείξω πόση ἀξία ἔχει ὁ ζῆλος μου, σὰν νὰ ἔβγαλα ἀπ’ τὸ στῆθος μου μιὰ συμπαγῆ μᾶζα, ποὺ ἀκτινοβολοῦσε σὰν χρυσάφι. Τοῦ τὴν ἔβαλα στὸ χέρι καὶ τοῦ λέω:

-Αὐτὸς εἶναι ὁ ζῆλος μου.

Ἐκεῖνος τὴν πῆρε καὶ τὴ ζύγισε προσεκτικὰ πάνω στὴ ζυγαριὰ του:

-Ζυγίζει πενῆντα κιλά, μοῦ λέει σοβαρά.

Ἐγὼ μόλις ποὺ μποροῦσα νὰ συγκρατήσω τὴ χαρὰ μου γιὰ τὸ βάρος αὐτό. Ἐκεῖνος ὅμως μὲ σοβαρότητα, σημείωσε τὸ βάρος σ’ ἕνα χαρτὶ καὶ συνέχισε τὴν ἐξέτασή του.

Ἔσπασε τὴ μᾶζα ἐκείνη σὲ κομμάτια καὶ τὴν ἔβαλε μέσα σ’ ἕνα χημικὸ τηγάνι πάνω στὴ φωτιά. Ὅταν ἡ μᾶζα ἔλειωσε καὶ καθαρίστηκε, τὴν ἔβγαλε ἀπ’ τὴ φωτιά. Ξεχώρισε τὰ διάφορα στοιχεῖα. Ὅταν αὐτὰ κρύωσαν, σχηματίσθηκαν διάφορα κομμάτια. Τὰ ἄγγιζε μ’ ἕνα σφυράκι καὶ ζύγιζε τὸ βάρος κάθε κομματιοῦ πάνω στὸ χαρτί.

Ὅταν τελείωσε, μοῦ ἔριξε μιὰ ματιὰ γεμάτη ἀπὸ συμπόνια καὶ μοῦ λέει:

-Εὔχομαι νὰ σὲ λυπηθεῖ ὁ Θεὸς καὶ νὰ σωθεῖς.

Κι ἀμέσως, ἐγκατέλειψε τὸ δωμάτιο.

Στὸ χαρτὶ ποὺ μοῦ ἄφησε στὸ τραπέζι, ἦταν γραμμένα τὰ ἑξῆς:

Ἀνάλυσις τοῦ ζήλου τοῦ ἱερέως Χ.

Συνολικὸν βάρος: 50 κιλὰ

Ἡ προσεκτικὴ ἀνάλυσις παρουσιάζει τὰ ἑξῆς στοιχεῖα:
• Φανατισμός: 5 κιλά.
• Προσωπικὴ φιλοδοξία: 15 κιλά.
• Φιλοχρηματία: 12 κιλά.
• Τάση πρὸς ἐπιβολὴ καὶ κυριαρχία πάνω στὶς ψυχές: 8 κιλά.
• Ἐπίδειξις: 10 κιλὰ παρὰ 20 γραμμάρια.
• Ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό: 10 γραμμάρια.
• Ἀγάπη πρὸς τοὺς ἀνθρώπους: 10 γραμμάρια.

Σύνολον: 50 κιλά.

Ἡ παράξενη συμπεριφορὰ τοῦ ξένου καὶ ἡ ματιὰ μὲ τὴν ὁποία μὲ ἀποχαιρέτησε, μοῦ μετέδωσαν κάποια ἀνησυχία. Μὰ ὅταν εἶδα τὸ ἀποτέλεσμα τῆς ἐξετάσεώς του, ἔνοιωσα τὰ γόνατά μου νὰ λυγίζουν.

Θέλησα στὴν ἀρχὴ ν’ ἀμφισβητήσω τὴν ὀρθότητα τῶν ἀριθμῶν. Μὰ ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἄκουσα ἕναν ἀναστεναγμὸ τοῦ ξένου, ποὺ εἶχε φθάσει στὴν ἐξώπορτα. Ἠρέμησα κι ἄρχισα νὰ σκέπτομαι πιὸ ψύχραιμα. Μὰ καθὼς σκεπτόμουν, σκοτείνιασε μπροστὰ μου. Δὲν μποροῦσα νὰ διαβάσω τὸ χαρτί, ποὺ κρατοῦσα στὰ χέρια μου. Ἀγωνία καὶ φόβος μὲ κατέλαβαν. Στὰ χείλη μου ἦλθε ἡ κραυγή:

-Κύριε, σῶσον με…

Ἔριξα πάλι μιὰ ματιὰ στὸ χαρτί. Ξαφνικά, μεταμορφώθηκε αὐτὸ σ’ ἕναν ὁλοκάθαρο καθρέπτη, ποὺ καθρέπτιζε τὴν καρδιὰ μου. Ἔνοιωσα καὶ ἀνεγνώρισα τὴν κατάστασή μου. Μὲ δάκρυα στὰ μάτια παρακαλοῦσα τὸν Κύριο νὰ μ’ ἐλευθερώσει ἀπ’ τὸ ΕΓΩ μου. Τέλος, ξύπνησα μὲ μιὰ κραυγὴ ἀγωνίας.

Στὰ περασμένα χρόνια, παρακαλοῦσα τὸν Θεὸ νὰ μὲ σώσει ἀπὸ διαφόρους κινδύνους. Μὰ ἀπὸ τὴν ἡμέρα ἐκείνη, ἄρχισα νὰ παρακαλῶ τὸν Θεὸ νὰ μ’ ἐλευθερώσει ἀπὸ τὸ δικὸ μου ΕΓΩ.

Γιὰ πολὺ καιρὸ ἔνοιωθα ταραγμένος. Τέλος, ὕστερα ἀπὸ ἐπίμονες προσευχές, ἔνοιωσα τὸ φῶς τοῦ Κυρίου νὰ πλημμυρίζει τὴν καρδιὰ μου καὶ νὰ καίει τ’ ἀγκάθια τοῦ ἐγωκεντρισμοῦ μου. Ὅταν ὁ Κύριος μὲ καλέσει κοντὰ Του, θὰ Τὸν εὐχαριστήσω ὁλόθερμα γιὰ τὴν ἀποκάλυψη ἐκείνης τῆς ἡμέρας, γιατὶ μοῦ φανέρωσε τότε τὸν ἀληθινὸ ἑαυτὸ μου καὶ ὁδήγησε τὰ πόδια μου στὸν πιὸ στενό, ἀλλὰ καὶ πιὸ ὄμορφο δρόμο. Ἀπὸ τότε κάθε μέρα ἀνανέωνα τὶς ἀποφάσεις μου.

Ἐκείνη ἡ ἐπίσκεψη ποὺ μοῦ ἔκανε Ἐκεῖνος ποὺ «ἐτάζει καρδίας καὶ νεφρούς» (πρβλ. Ψαλμ. 7:10), μὲ ἔκανε ἄλλον ἄνθρωπο καὶ ὠφέλησε πολὺ τὴν ἐργασία μου».

Τα δάνεια.

"Τιμωρία" στην Ελλάδα αν μπει σε φάση ανάπτυξης;

Θα πρέπει κάποτε να μας εξηγήσουν ειλικρινώς τι σόι Μνημόνιο είναι αυτό που υπέγραψαν. Αν κάποιος αδαής μπορέσει να το σκεφτεί με λίγο ανοιχτό μυαλό το πρώτο που θα καταλάβει είναι ότι σκοπός δεν είναι να ξεπληρώσουμε τα χρέη μας αλλά να μην τα ξεπληρώσουμε, γιατί προφανώς τα "χρυσαφικά μας" και τα "ασημικά" μας είναι σημαντικότερα από τα "φανταστικα", δημιουργημένα σε υπολογιστή από αέρα "κοπανιστό" λεφτά που μας δανείζουν. Δεν τους νοιάζουν τα λεφτά, γιατί τα έχουν τα λεφτά, άλλα τους ενδιαφέρουν.Ο χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής Πάνος Παναγιώτου αναφέρει σε άρθρο του: "Η Ελλάδα έχει δανειστεί με όρους που σημαίνουν ότι αν αρχίσει η χώρα μας να αναπτύσσεται θα πρέπει να "τιμωρηθεί" με αύξηση του επιτοκίου δανεισμού" Διαβάστε αναλυτικά τι γράφει: Από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η πιθανότητα προσφυγής της Ελλάδας στο ΔΝΤ, η ελληνική πολιτική ηγεσία φρόντισε να περάσει το μήνυμα πως το επιτόκιο των δανείων θα ανερχόταν κοντά στο 3% και ίσως και χαμηλότερα απ' αυτό. Στην πορεία η κοινή εντύπωση που σχηματίστηκε και ισχύει μέχρι και σήμερα είναι πως το επιτόκιο διαμορφώνεται στο 3,15%. Η πραγματικότητα, όμως, μάλλον είναι αρκετά διαφορετική. Η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε, αρχικά, δάνειο ύψους 30 δις ευρώ υπογράφοντας μία “Συμφωνία Διακανονισμού” (Stand – By Agreement) με το ΔΝΤ. Η συγκεκριμένη μορφή συμφωνίας έχει μία δεδομένη φόρμα καθορισμού του επιτοκίου που χρεώνεται ο δανειολήπτης η οποία και συνδέει τη διάρκεια και το μέγεθος του δανείου με το ύψος του επιτοκίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέχει το ίδιο το ΔΝΤ, το πρώτο βήμα για τον υπολογισμό του επιτοκίου μεγάλων δανείων, όπως του ελληνικού, είναι η προσαύξηση του βασικού επιτοκίου του ΔΝΤ κατά 200 μονάδες βάσης. Το βασικό, αυτό, επιτόκιο είναι κυμαινόμενο και σήμερα διαμορφώνεται στο 1,16%. Η προσαύξηση του κατά 200 μονάδες βάσης φέρνει το επιτόκιο του ελληνικού δανείου, σε πρώτο στάδιο, στο 3,16%. Στο δεύτερο στάδιο, το ΔΝΤ χρεώνει 'τέλος δέσμευσης' στα δάνεια που αναμένεται να αντλήσει η χώρα μέσα στο επόμενο 12άμηνο και το οποίο στην περίπτωση της Ελλάδας ανέρχεται στο 0,60%. Στο τρίτο στάδιο, το ΔΝΤ επιβάλλει 'χρέωση υπηρεσιών', η οποία σε μεγάλα δάνεια, όπως το ελληνικό, ανέρχεται στο 0,5% κάθε δόσης που καταβάλλεται. Στο τέταρτο στάδιο, αν η αποπληρωμή του δανείου ξεπεράσει τα τρία έτη, όπως θα συμβεί στην περίπτωση της Ελλάδας από τα μέσα του 2013, το ΔΝΤ προσθέτει επιπλέον 100 μονάδες βάσης στο συνολικό επιτόκιο που χρεώνει, ώστε να 'αποθαρρύνει την μακροπρόθεσμη και παρατεταμένη χρήση των πόρων του'. Έτσι, το επιτόκιο που τελικά καταβάλλει η Ελλάδα για τα δάνεια της απ' το ΔΝΤ ήταν απ' την πρώτη στιγμή πιο κοντά στο 4% παρά στο 3% ενώ από το Μάιο του 2013 και μετά θα αυξηθεί κοντά στο 5%. Το βασικό επιτόκιο του ΔΝΤ – πάνω στο οποίο γίνονται όλες οι προσαυξήσεις που είδαμε - είναι κυμαινόμενο και σύμφωνα με στοιχεία από το ΔΝΤ ανερχόταν στο 3,73% τον Ιανουάριο του 2009, μόλις ενάμιση χρόνο πριν την προσφυγή της Ελλάδας. Αν η χώρα είχε ζητήσει δάνειο τότε, το επιτόκιο θα διαμορφωνόταν, μαζί με τις χρεώσεις, πάνω από το 6%. Το Σεπτέμβριο του 2007 το βασικό επιτόκιο του ΔΝΤ είχε αναρριχηθεί στο 5,55% ενώ σε άλλες χρονικές περιόδους είχε βρεθεί ακόμη υψηλότερα. Αν σκαρφαλώσει σε αντίστοιχα με του 2007 επίπεδα κάποια στιγμή στα επόμενα χρόνια, τότε το επιτόκιο των ελληνικών δανείων θα αυξηθεί στο 9,50%. Παρόμοιες καταστάσεις με μεγάλες αυξήσεις επιτοκίων έχουν προκαλέσει την πτώχευση κρατών στο πρόσφατο παρελθόν. Όταν η Ελλάδα προσέφυγε στο ΔΝΤ, το Μάιο του 2010, τα επιτόκια του αμερικανικού δολαρίου και του ευρώ βρίσκονταν σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα τιμών. Αυτό συνεπάγεται πως μια πιθανή εξέλιξη στα επόμενα χρόνια είναι τα επιτόκια αυτά να αυξηθούν. Στην περίπτωση της Ελλάδας το επιτόκιο θα ήταν κάπως μικρότερο αν τα ελληνικά δάνεια δεν ήταν τόσο μεγάλα αλλά όπως περήφανα δήλωσε και ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας “το δάνειο απ' το ΔΝΤ είναι το μεγαλύτερο που έχει δοθεί ποτέ.” Επιτόκια και Ανάπτυξη Δεδομένου ότι η ελληνική οικονομία επηρεάζεται σε σημαντικό βαθμό από την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια (όπως υποστηρίζεται σε πληθώρα εκθέσεων του ΔΝΤ, της Τράπεζας της Ελλάδας και της ΕΕ), οι πιθανότητες η χώρα να μπει σε αναπτυξιακή τροχιά θα αυξηθούν όταν το διεθνές οικονομικό κλίμα θα αρχίσει να βελτιώνεται. Καθώς, όμως, το διεθνές οικονομικό κλίμα θα βελτιώνεται τα επιτόκια του δολαρίου και του ευρώ θα πάρουν την ανιούσα επηρεάζοντας αυξητικά και το βασικό επιτόκιο του ΔΝΤ και έτσι το τελικό επιτόκιο που το τελευταίο χρεώνει στα κράτη. Αν και εφόσον, λοιπόν, κάποια στιγμή στα επόμενα χρόνια η Ελλάδα καταφέρει να βγει απ' την ύφεση και να μπει σε φάση ανάπτυξης, επηρεαζόμενη θετικά και από μία βελτίωση της διεθνούς οικονομίας, θα έχει ως τροχοπέδη το αυξανόμενο επιτόκιο των δανείων της προς το ΔΝΤ. Όσο περισσότερο θα βελτιώνεται η διεθνής οικονομία αυξάνοντας τις πιθανότητες ανάπτυξης και στην Ελλάδα, τόσο θα αυξάνεται το επιτόκιο των δανείων της χώρας εμποδίζοντας τις προοπτικές ανάπτυξης. Συνδεδεμένο με αρνητικό τρόπο με την ανάπτυξη, όμως, είναι και το επιτόκιο των νέων δανείων της Ελλάδας απ' την Ευρωπαϊκή Ένωση έτσι ώστε και σε αυτήν την περίπτωση η ανάπτυξη να τιμωρείται με πρόστιμο. Ο συνδυασμός των παραπάνω δημιουργεί ένα διπλό φρένο στην οποιαδήποτε προσπάθεια ανάπτυξης της Ελλάδας εξαιτίας των ίδιων ακριβώς των επιτοκίων των δανείων που υποτίθεται πως δίνονται ώστε να τη βοηθήσουν να ξεπεράσει την κρίση και την ύφεση που την ταλανίζει . Επιπλέον, ιδιαίτερα τα δάνεια του ΔΝΤ απειλούν με πτώχευση τη χώρα στην περίπτωση που αναφέραμε παραπάνω. Συμπερασματικά, αν το πρώτο δάνειο απ' την Ευρωπαϊκή Ένωση είχε συνοδευτεί με πολύ μεγάλο επιτόκιο εξαιτίας της επιμονής της Γερμανίας και της παθητικής αποδοχής της ελληνικής κυβέρνησης προκαλώντας δριμεία βλάβη στην Ελλάδα βαθαίνοντας και παρατείνοντας την κρίση (διεθνείς εκθέσεις τραπεζών όπως της JP Morgan επέμεναν απ' την αρχή πως τα επιτόκια ήταν υπερβολικά μεγάλα και θα προκαλούσαν τελικά βλάβη στη χώρα, όπως και έγινε), τα δάνεια του ΔΝΤ και του δεύτερου 'πακέτου στήριξης' απ' την ΕΕ συνοδεύονται από επιτόκια που θα λειτουργούν ως φρένο στην οποιαδήποτε απόπειρα της Ελλάδας να βγει απ' την ύφεση και να περάσει στην ανάπτυξη ενώ κάτω από συγκεκριμένες, πιθανές, προϋποθέσεις θα μπορούν να οδηγήσουν τη χώρα σε πτώχευση. Αν, λοιπόν, ξένοι και Έλληνες πολιτικοί ηγέτες ενδιαφέρονται, πράγματι, για την ανάπτυξη της Ελλάδας, όπως διατείνονται, τότε θα πρέπει να φροντίσουν να την απαλλάξουν από τα πρόστιμα ανάπτυξης τα οποία της έχουν επιβάλλει. Αν ενδιαφέρονται η Ελλάδα να αποφύγει την πτώχευση τότε θα πρέπει να ακυρώσουν τα κυμαινόμενα και άκρως επικίνδυνα επιτόκια των δανείων της και να της παράσχουν δάνεια μεγάλης διάρκειας με πολύ χαμηλά και οπωσδήποτε σταθερά επιτόκια, ώστε η χώρα να έχει το χρόνο αλλά και τη σταθερότητα και την οικονομική ασφάλεια που χρειάζεται για να μπορέσει να αναδιαρθρώσει την οικονομία της. * Ο Πάνος Παναγιώτου είναι Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr