Μία υπηρεσιακή κυβέρνηση θεσμοθετεί αυτές τις μέρες την υποχρεωτική κάρτα-ταυτότητα του πολίτη! Οι βαθύτεροι σκοποί τους περιγράφονται από τον Γέροντα Παΐσιο το 1996! (http://www.minocp.gov.gr/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=4277&Itemid=548&lang=)
Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι από το βιβλίο του αγιορείτη ιερομόναχου Χριστοδούλου Αγγελόγλου«Σκεύος εκλογής» σελ. 421, που κυκλοφόρησε το 1996 και αναφέρεται στον Γέροντα Παΐσιο.
Διαβάζοντας σήμερα τα κείμενα, νομίζουμε κανείς ότι έχουμε εφημερίδα του 2011.
Κι όμως τα όσα ακολουθούν γράφτηκαν το 1996!
«Επέβαλαν (και θα επιβάλλουν) στη χώρα μας ένα πολύ μεγάλο εξωτερικό δημόσιο χρέος,τόσο μεγάλο που....
, όχι μόνον να μη μπορούμε να το ξεχρεώσουμε, αλλά ούτε τους τόκους αυτού του δανείου να μην προλαβαίνουμε· με αυτό καταφέρνουν με εύλογη δικαιολογία να επιβάλλουν στο λαό ένα οικονομικό πρόγραμμα εξόντωσης, έως εσχάτων. Θα επιβάλλουν συνεχώς νέα οικονομικά μέτρα, δυσβάστακτα, φόρους ασήκωτους και πάρα πολλά άλλα μέτρα, έτσι ώστε να κάνουν το λαό να αγανακτήσει. Και τι θα πετύχουν με αυτό; Ακούστε· Ο λαός καταπιεζόμενος από τα δυσβάστακτα οικονομικά μέτρα θα ζητάει κάποια στιγμή να ξανασάνει, αλλά αυτή τη στιγμή δεν πρόκειται να του τη χαρίσουν ποτέ, παρά μόνον έως ότου σκύψει το κεφάλι του εντελώς στο έδαφος, δηλώνοντας τέλεια υποταγή στο καινούργιο τους σύστημα. Θα λένε: Έχετε δίκιο που διαμαρτύρεσθε, όμως έχετε μεγάλο εξωτερικό χρέος και αυτοί που έχουν πολλά λεφτά φοροδιαφεύγουν· για να μη σας επιβάλλουμε άδικα μεγάλους φόρους κτλ. πρέπει να αποδεχθείτε το τέλειο σύστημα ηλεκτρονικού οικονομικού ελέγχου. Έτσι ώστε να βλέπουμε ποιοί είναι οι νομοταγείς πολίτες και ποιοί οι φοροφυγάδες. Ταυτόχρονα θα παρέχουν μέσω του ηλεκτρονικού οικονομικού συστήματος πολλές διευκολύνσεις.
Αδελφοί, μας εξαπατούν με τερατώδη ψέμματα. Δεν πρόκειται με όσα αυστηρά οικονομικά μέτρα κι αν λάβουν να ξεχρεώσουμε το χρέος μας αυτό. Γιατί δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς τους η ύπαρξη μιας εύρωστης οικονομικά Ελλάδας. Τι κάνουν λοιπόν; Ενώ βρισκόμαστε σε οικονομικό χάος και δεν μπορούμε ούτε τους τρέχοντας τόκους του χρέους να πληρώσουμε, δημιουργούν τεχνητές κρίσεις με τις γειτονικές μας χώρες έτσι ώστε, φοβούμενοι από τις απειλές τους να ξοδεύουμε τρισεκατομμύρια δραχμές για την αγορά πολεμικών αεροπλάνων, πλοίων κτλ. Ακούμε συνεχώς για θερμά επεισόδια, αμφισβητούνται τα σύνορά μας, τα νησιά μας..... Με όλα αυτά μας αποπροσανατολίζουν για να μπορέσουν με πολύ εύσχημο τρόπο και χωρίς να γίνουν αντιληπτοί να μπουν στο σπίτι μας..... Να γνωρίζετε ότι θα ασκήσουν πιέσεις με πολλούς τρόπους, ιδιαίτερα στους πολιτικούς μας άρχοντες..... Εμείς όμως ας μη βλέπουμε τους δικούς μας πολιτικούς, αλλά αυτούς που τους τα επιβάλλουν από το παρασκήνιο με τη βία, ύπουλα και εξαπατώντας τους».
Στη σελίδα 417 του αυτού βιβλίου διαβάζουμε: «...... Η μέθοδος που χρησιμοποιούν περιλαμβάνει την υπονόμευση του οικονομικού συστήματος κάθε χώρας, την οικονομική καταπίεση και εξαθλίωση των πολιτών και τη φαινομενική ανάγκη της υποταγής στο παγκόσμιο ηλεκτρονικό οικονομικό σύστημα, σαν μόνου ικανού να δώσει λύση στα προβλήματα αυτά· με το σύστημα αυτό εκτός από τον οικονομικό έλεγχο καταργείται το απόρρητο και η προσωπική ελευθερία, αφού είναι δυνατόν να έχει πρόσβαση η Παγκόσμια Τράπεζα Πληροφοριών στις Βρυξέλλες στον ηλεκτρονικό φάκελλο οποιουδήποτε πολίτη και όπως γράφει ο Γέροντας Παΐσιος «κι ενώ τα σημεία φαίνονται ξεκάθαρα το θηρίο στις Βρυξέλλες με το 666, έχει σχεδόν ρουφήξει όλα τα κράτη στο κομπιούτερ». Πρέπει να κατανοήσουμε το ποιός είναι ο απώτερος στόχος του οποίου την επίτευξη διαδοχικά (λόγω φόβου αντιδράσεων)μεθοδεύουν οι επίδοξοι κυβερνήτες της οικουμένης και ο διάδοχός τους Αντίχριστος· αυτός «και λόγους προς τον Ύψιστον λαλήσει και τους αγίους Υψίστου παλαιώσει και υπονοήσει του αλλοιώσαι καιρούς και νόμον».
.....
"Θα περάσουμε μια μπόρα. Αυτοί που θα περάσουν την μπόρα θα δούνε και τις καλύτερες μέρες. Ας ευχηθούμε όμως να μη συμβούν στις μέρες τις δικές μας γιατί εμείς πολλά περάσαμε (ο κόσμος επέμενε να μάθει τι είδους μπόρα είναι αυτή). Παλαιότερα ο κόσμος πίστευε κι αν άκουγε κάτι το δεχόταν και συνετιζόταν. Τώρα τι να σας πω. Εσείς ξέρω ότι πιστεύετε κι αν σας πω θα στενοχωρεθείτε. Εξ' άλλου αφού πιστεύετε αγωνίζεσθε και δεν έχετε ανάγκη. Αν πάλι το πω σε ανθρώπους που δεν πιστεύουν θα το ρίξουν έξω.
Αλλά σας λέω ό,τι και να δείτε να μην απελπίζεσθε.
Θα δείτε να εφαρμόζονται διατάξεις αλλά μην απελπίζεσθε μετά θα αποσύρονται. Άλλες πάλι δεν θα προλάβουν να βγουν.
Το έθνος θα μεγαλώσει. Η Τουρκία θα καταστραφεί. Η θρησκεία τους είναι όλη μια αμαρτία. Την Ελλάδα θέλουν να την εξαφανίσουν. Οι "φίλοι" της θέλουν να την τσαλακώσουν.
(Στην ερώτηση αν οι άνθρωποι θα χαθούν απαντάει) :
Για εμάς τους Χριστιανούς δεν υπάρχει θάνατος. Το κλειδί της αιωνιότητας βρίσκεται κάτω από την πόρτα του τάφου μας.
Τότε όλοι οι άνθρωποι θα πιστεύσουν. Αλλά τότε δεν θα έχουν μισθό."
από τον George Tsimas, Κυριακή, 2 Οκτώβριος 2011 στις 8:46 μ.μ.
1. Είμαστε μια χώρα που ελέγχει μια χερσαία και θαλάσσια έκταση όση είναι η Γερμανία και η Αυστρία μαζί (450.000 τετρ. χιλιόμετρα), αφού εκτεινόμαστε από την Αδριατική ως τις ακτές του Λιβάνου (περιλαμβανομένης της Κύπρου μας) και από το τριεθνές στον Έβρο ως ανοιχτά της Λιβύης. Θέλεις ΔΥO ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο για να πας από το πιο δυτικό (Κέρκυρα) στο πιο ανατολικό άκρο του Ελλαδικού χώρου (Λάρνακα).
Σαν να πετάς δηλαδή από τις Βρυξέλλες προς τη Μασσαλία.
2. Στον κόσμο ζουν συνολικά 17.000.000 Ελλαδίτες, Κύπριοι, Βορειοηπειρώτες, Κωνσταντινουπολίτες, Ίμβριοι, Τενέδιοι κλπ.
3. Είμαστε 2οι στον κόσμο σε καταθέσεις στην Ελβετία.
4. Δεχόμαστε 16.000.000 τουρίστες τον χρόνο και διαθέτουμε μια σημαντική τουριστική βιομηχανία.
5. Έχουμε τρία πολύ μεγάλα ναυπηγεία που κατασκευάζουν κάθε είδος πλοίου .
6. Έχουμε βιομηχανίες αμαξωμάτων που κατασκευάζουν βαρέα φορτηγά, λεωφορεία, τρόλεϊ, βαγόνια τραίνων, επικαθήμενα, μπετονιέρες, βυτία κλπ.
7. Διαθέτουμε 2.400 υπερδεξαμενόπλοια και μεγάλα φορτηγά πλοία είμαστε έτσι 1οι στον κόσμο στην εμπορική ναυτιλία, ενώ άλλα 1.500 τεράστια τάνκερ και φορτηγά έχουν οι Κύπριοι πλοιοκτήτες -5οι στον κόσμο.
8. Είμαστε 2οι παγκοσμίως στο πρόβειο γάλα, 3οι στις ελιές, 3οι παγκοσμίως στον κρόκο, στα ακτινίδια, στα ροδάκινα.
9. Είμαστε 1οι στον κόσμο σε νικέλιο, 1οι σε λευκόλιθο, 1οι στον κόσμο σε υδρομαγνησίτη, 1οι στον κόσμο σε περλίτη, (1.600.000 τόννοι), 2οι παγκοσμίως σε μπετονίτη (1.500.000 τόννοι), 1οι στην ΕΕ σε βωξίτη (2.174.000 τόννοι), 1οι και σε χρωμίτη, 1οι και σε ψευδάργυρο, 1οι και σε αλουμίνα.
10. Έχουμε την 2η καλύτερη Πολεμική Αεροπορία στο ΝΑΤΟ (μετά τις ΗΠΑ, ενώ οι Τούρκοι είναι προτελευταίοι), ενώ έχουμε και το 2ο καλύτερο Πολεμικό Ναυτικό στο ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να είναι ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ!
11. Έχουμε νοτίως της Κρήτης 175 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο, το 3ο μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως. Εντωμεταξύ ο χρυσός που υπάρχει στην Θράκη μας αξίζει 38 δις ευρώ. Έχουμε εκεί, στην Μακεδονία και την Θράκη , τα 3 μεγαλύτερα κοιτάσματα χρυσού της Ευρώπης. Η αξία του πετρελαίου και του αερίου μας είναι - κρατηθείτε - 10.000.000.000.000 (10 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΆΡΙΑ !) όπως αναφέρει το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ, το ΥΣΓΣ.
Αυτή τη χώρα πάνε να ξεπουλήσουν για 340 δις;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Τι κοινό έχουν M1A1, FREMM, BMP-3, ΑΗ-64Α κλπ.; Τους γερμανοτσολιάδες!
(Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 19.10.11)
Τι κοινό έχουν τρία μεταξύ τους άσχετα προγράμματα του Στρατού και του Ναυτικού, του ΤΟΜΑ, της νέας φρεγάτας, του άρματος μάχης M1A1 Abrams, την αναβάθμισης των AH-64A Apache, της νέας τορπίλης για τα Type 214 και της οικονομικής εξαθλίωσης της χώρας; Μόνο ένα: Την Γερμανία και τις γερμανικές εταιρείες όπλων που έχουν διαβρώσει και διαφθείρει το σύστημα και ευθύνονται για σκάνδαλα δισεκατομμυρίων ευρώ επί ελληνικού εδάφους. Και με το χρήμα που έχουν συγκεντρώσει εξακολουθούν και διαφθείρουν δημοσιογράφους, πολιτικούς κλπ.
Kαι να σαμποτάρουν την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας. Έχει δημιουργηθεί ένα λόμπι που πολεμά ότι δεν είναι γερμανικό, ακόμα και αν είναι … δωρεάν! Είναι εκπληκτικό, αλλά ποτέ δεν θα περίμενε κάποιος ότι τα αμερικανικά M1A1 Abrams θα προσφέρονταν δωρεάν στη χώρα από τις ΗΠΑ (είδαμε τα οικονομικά στοιχεία του πόσο κοστίζουν ακριβώς τα ίδια άρματα σε άλλες χώρες) και θα τα απέρριπτε κάποιος Μόσιαλος που ανάθεμα και αν ξέρει από μπαίνει το βλήμα στο πυροβόλο του άρματος.
Πίσω από την πολεμική εναντίον του («είναι … βαρύ» (!), «έχει μεγάλη κατανάλωση», «κινείται μόνο με κηροζίνη» και άλλα γραφικά που γράφονται από άσχετους ελαφρά τη καρδία), βρίσκεται η ίδια ακριβώς γερμανική εταιρεία και οι ίδιοι πληρωμένοι κονδυλοφόροι που πολέμησαν το ρωσικό BMP-HEL.
Αποτέλεσμα: Καθυστερούν (απλώς καθυστερούν) εκμεταλλευόμενοι το χάος και τους «ναιναίκους» πολιτικούς που οσονούπω μας τελειώνουν, τόσο τον εξοπλισμό του Στρατού με σύγχρονα ΤΟΜΑ, όσο και την αντικατάσταση των αρχαίων Μ48 με τα Μ1Α1 Abrams. Η ίδια γερμανική εταιρεία, το ίδιο λόμπι φραγκοφονιάδων «δημοσιογράφων» αδυνατίζουν την άμυνα της χώρας και ανοίγουν κερκόπορτες...
Ακόμα και την αναβάθμιση των AH-64A Apache, η ίδια ομάδα των γερμανοτσολιάδων προσπαθεί να την μπλοκάρει.
Η περίπτωση των FREMM είναι διαφορετική. Εδώ έχουμε τους υπευθύνους μιας γερμανικής εταιρείας που έπρεπε να σαπίζουν πίσω από τα κάγκελα κάποιας ελληνικής φυλακής, της ThyssenKrupp, να έχουν το θράσος να σαμποτάρουν το πρόγραμμα των φρεγατών! Αδίκως, βέβαια, αλλά προσπαθούν βάζοντας την Μέρκελ να στέλνει επιστολές και ζητώντας την ακύρωση του προγράμματος.
Ποντάροντας στο ότι η Ελλάδα θα μεταβληθεί σε γερμανική αποικία και ο κάθε "Δήμος Σταρένιος", θα μπορεί να καρφώνει τους πατριώτες και να κερδίζει λίγα κιλά "λάδι"! Είναι μακριά νυχτωμένοι...
Βέβαια όλα τα προαναφερθέντα προγράμματα θα προχωρήσουν γιατί απλώς δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, όμως στη νέα Ελλάδα που θα γεννηθεί μέσα από τις ωδίνες του σήμερα, θα πρέπει ο κάθε γερμανοτσολιάς να βρει την τύχη που του αξίζει…
Μυρμήγκια σε ρόλο... τραπεζίτη!
Είναι δυνατόν ένα μυρμήγκι να υποδείξει τη δανειοληπτική ικανότητα των υποψήφιων δανειστών στους τραπεζίτες; Ναι, είναι, μας διαβεβαιώνουν έλληνες ερευνητές που, με βάση τη συμπεριφορά και τις στρατηγικές των μυρμηγκιών, ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο χρήσιμο στις τράπεζες!
«Είναι ή δεν είναι αξιόπιστος ο υποψήφιος πελάτης μου;». Αυτό είναι το βασικό ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν καθημερινά οι τράπεζες όταν εμείς τους ζητούμε να μας δανείσουν χρήματα. Και όταν πρόκειται για άτομα, ίσως η απάντηση να είναι σχετικά εύκολη. Οταν όμως πρόκειται για επιχειρήσεις και τα ποσά που ζητούνται είναι τεράστια, τα πράγματα δυσκολεύουν. Ετσι οι τράπεζες αξιοποιούν μια σειρά από στοιχεία, από δείκτες όπως ονομάζονται, που τους επιτρέπουν να αξιολογήσουν τον υποψήφιο πελάτη τους και να εκτιμήσουν το μέγεθος του ρίσκου που παίρνουν δανείζοντάς του χρήματα. Προφανώς, όσο περισσότερους δείκτες διαθέτει μια τράπεζα για έναν πελάτη της τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχει να εκτιμήσει σωστά το μέγεθος του εν λόγω ρίσκου. Ωστόσο η συγκέντρωση των στοιχείων των δεικτών δεν είναι απλή υπόθεση. Τι θα μπορούσε λοιπόν να κάνει μια τράπεζα; «Να προστρέξει στη σοφία των μυρμηγκιών», θα ήταν μια απάντηση. Των μυρμηγκιών; Αυτό έκαναν ερευνητές του Τμήματος Μηχανικών Παραγωγής και Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης, και τα αποτελέσματα υπήρξαν λαμπρά.
Η ελληνική μελέτη
Ο καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης κ. Κωνσταντίνος Ζοπουνίδης σε συνεργασία με τον κ. Γιάννη Μαρινάκη, λέκτορα στο Εργαστήριο Συστημάτων Υποστήριξης Αποφάσεων, και την ερευνήτρια στο Εργαστήριο Ελέγχου Βιομηχανικών Συστημάτων κυρία Μαγδαληνή Μαρινάκη, αξιοποίησε όντως τη σοφία των μυρμηγκιών προς όφελος του τραπεζικού συστήματος. Τι ξέρει άραγε ένα μυρμήγκι που μπορεί να είναι χρήσιμο σε έναν τραπεζίτη; Ενα μυρμήγκι μπορεί να μην ξέρει τίποτε, όλα τα μυρμήγκια όμως μαζί ξέρουν πώς να παίρνουν αποφάσεις. Ειδικότερα, διαθέτουν ένα σύστημα που πληροφορεί την αποικία για την ακριβή θέση όπου υπάρχει άφθονη τροφή.
Το σύστημα βασίζεται στην ύπαρξη φερομονών, ουσιών οι οποίες εκκρίνονται από τα μυρμήγκια και γίνονται αντιληπτές μόνο από αυτά. Οι φερομόνες εκκρίνονται από τους κυνηγούς τροφής την ώρα που βρίσκονται καθ΄ οδόν. Ετσι μαρκάρεται το μονοπάτι προς την τροφή. Η ποσότητα της φερομόνης στο κάθε μονοπάτι εξαρτάται από την απόσταση, την ποιότητα και την ποσότητα της τροφής που βρέθηκε. Το επόμενο μυρμήγκι που θα φύγει από τη φωλιά του είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει τη φερομόνη που θα υπάρχει σε κάποιο μονοπάτι, αφήνοντας μια ποσότητα φερομόνης στο ίδιο μονοπάτι. Καθώς η ποσότητα φερομόνης στο συγκεκριμένο μονοπάτι όλο και αυξάνεται, όλο και περισσότερα μυρμήγκια ακολουθούν αυτό το μονοπάτι. Καθώς όμως η ώρα περνάει, η φερομόνη, ιδιαίτερα από τα μονοπάτια που δεν πηγαίνουν πολλά μυρμήγκια, ελαττώνεται. Τελικά από όλα τα υπόλοιπα μονοπάτια η φερομόνη εξαφανίζεται και όλα τα μυρμήγκια ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι, που είναι και η βέλτιστη ή η σχεδόν βέλτιστη λύση.
Το μονοπάτι του ελάχιστου κόστους
Πάνω σε αυτή τη συμπεριφορά των μυρμηγκιών βασίστηκαν οι έλληνες ερευνητές για να δημιουργήσουν έναν αλγόριθμο που ονομάζεται Βελτιστοποίηση Αποικίας Μυρμηγκιών. Οπως εξήγησε μιλώντας στο «ΒΗΜΑScience» ο κ. Ζοπουνίδης, «η κύρια ιδέα της Βελτιστοποίησης Αποικίας Μυρμηγκιών είναι να μοντελοποιηθεί το πρόβλημα ως πρόβλημα εύρεσης μονοπατιού ελαχίστου κόστους σε ένα γράφημα. Κάθε μυρμήγκι αποτελεί μια λύση για το πρόβλημα.Ο αλγόριθμος αποτελείται από έναν αριθμό από επαναλήψεις,όπου σε κάθε επανάληψη κάθε μυρμήγκι ξεκινάει να κατασκευάσει μια λύση με βάση την εμπειρία που έχει αποκτηθεί από τις λύσεις που δημιούργησαν τα προηγούμενα μυρμήγκια. Στο τέλος των επαναλήψεων όλα ή σχεδόν όλα τα μυρμήγκια ακολουθούν την ίδια διαδρομή,η οποία κρατείται ως βέλτιστη λύση».
Τι κοινό όμως μπορεί να έχει το πρόβλημα των μυρμηγκιών που είναι η αναζήτηση της συντομότερης διαδρομής προς μια πλούσια τροφική πηγή με την προσπάθεια εκτίμησης του κινδύνου από έναν τραπεζίτη; Το κοινό έγκειται στην αναζήτηση από μέρους των τραπεζιτών των κατάλληλων χρηματοοικονομικών δεικτών που πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε κάθε περίπτωση. Με άλλα λόγια, από όλους τους πιθανούς δείκτες οι τραπεζίτες αναζητούν αυτούς που θα τους υποδείξουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την αξιοπιστία του υποψήφιου πελάτη τους.
Προκειμένου να δοκιμάσουν αν ο αλγόριθμος που προέκυψε από τη μοντελοποίηση της συμπεριφοράς των μυρμηγκιών θα μπορούσε να αποβεί χρήσιμος για τους τραπεζίτες, οι έλληνες ερευνητές συνεργάστηκαν με την Εμπορική Τράπεζα. Οπως εξηγεί ο κ. Ζοπουνίδης, «ο αλγόριθμος Βελτιστοποίησης Αποικίας Μυρμηγκιών έχει χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση του πιστωτικού κινδύνου σε δεδομένα που προέρχονται από το χαρτοφυλάκιο δανεισμού της Εμπορικής Τράπεζας της Ελλάδας για συνολικά 1.411
εταιρείες από διαφορετικούς επιχειρηματικούς τομείς.Αυτές οι εταιρείες είχαν ταξινομηθεί από τους υπαλλήλους της τράπεζας που ασχολούνται με τα δάνεια σε δύο κλάσεις: αυτές που αθετούν τις υποχρεώσεις τους και αυτές που δεν τις αθετούν. Η κλάση με τις εταιρείες που αθετούν τις υποχρεώσεις τους περιλαμβάνει 218 εταιρείες (κλάση 2), ενώ η κλάση με τις εταιρείες που δεν αθετούν τις υποχρεώσεις τους περιλαμβάνει 1.193 εταιρείες (κλάση 1). Ετσιτο πρόβλημα ταξινόμησης για τον καθορισμό του πιστωτικού κινδύνου θα είναι ο διαχωρισμός μεταξύ δύο συνόλων εταιρειών».
Καλύτερος ο αλγόριθμος του μυρμηγκιού
Οι υπάλληλοι της τράπεζας είχαν χρησιμοποιήσει 16 δείκτες (π.χ., τα κέρδη προ τόκων και φόρων/ σύνολο ενεργητικού, καθαρά κέρδη/ ίδια κεφάλαια, πωλήσεις/ σύνολο ενεργητικού, μεικτά κέρδη/ σύνολο ενεργητικού κτλ.) προκειμένου να προβλέψουν το μέγεθος του ρίσκου που έπαιρνε η τράπεζα δανείζοντας σε καθεμία από τις 1.411 επιχειρήσεις. Οι ερευνητές του Πολυτεχνείου Κρήτης επανέλαβαν τη διαδικασία αξιολόγησης χρησιμοποιώντας τον δικό τους αλγόριθμο. Διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να προβλέψουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το ρίσκο που έπαιρνε η τράπεζα, και μάλιστα ότι για να το επιτύχουν αυτό δεν χρειαζόταν παρά να προστρέξουν στους μισούς δείκτες. Ειδικότερα, για το σύνολο των εταιρειών η προβλεπτική αξία της μεθόδου των ελλήνων ερευνητών ήταν της τάξεως του 97,52%, έναντι 92,27% που είχε επιτευχθεί με τον αρχικό αλγόριθμο, και τα αποτελέσματα ήταν αντίστοιχα και για επί μέρους υποσύνολα (κλάση 1 και κλάση 2) των εταιρειών.
Σύμφωνα με τον κ. Ζοπουνίδη, «η επίλυση του προβλήματος αξιολόγησης πιστωτικού κινδύνου για τα συγκεκριμένα δεδομένα και με τον αλγόριθμο Βελτιστοποίησης Αποικίας Μυρμηγκιών οδήγησε σε αποτελέσματα που δείχνουν την υψηλή απόδοση της μεθόδου στην αναζήτηση ενός μειωμένου συνόλου χαρακτηριστικών, καθώς χρησιμοποιείται περίπου 50% όλων των χαρακτηριστικών (7,9 είναι ο μέσος αριθμός χαρακτηριστικών που επιλέγονται) με υψηλή ακρίβεια. Συγκρινόμενα με τα αποτελέσματα της διακριτικής ανάλυσης που είχε χρησιμοποιηθεί από την τράπεζα, τα αποτελέσματα που δίνει ο αλγόριθμος Βελτιστοποίησης Αποικίας Μυρμηγκιών ήταν σαφώς καλύτερα».
soufleri@tovima.gr
ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΓΙΑ ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ
Ο αλγόριθμος για το πρόβλημα αξιολόγησης του πιστωτικού κινδύνου λειτουργεί ως ακολούθως:
Αρχικά υπολογίζεται ένας αρχικός πληθυσμός λύσεων για να μπορέσουν τα πρώτα μυρμήγκια να κινηθούν με μεγαλύτερη ευκολία στον χώρο των λύσεων.Κάθε μυρμήγκι στον πληθυσμό αντιπροσωπεύει μια υποψήφια λύση για το πρόβλημα επιλογής υποσυνόλου χαρακτηριστικών (των πιο σημαντικών χρηματοοικονομικών δεικτών).Κάθε λύση αναπαρίσταται από ένα δυαδικό διάνυσμα διάστασηςm, όπουmείναι ο συνολικός αριθμός των χαρακτηριστικών.Αν ένα ψηφίο είναι ίσο με 1, σημαίνει ότι το αντίστοιχο χαρακτηριστικό έχει επιλεγεί (ενεργοποιηθεί),αλλιώς το χαρακτηριστικό δεν έχει επιλεγεί.Οταν επιλεγούν οι αρχικές λύσεις,κάθε μυρμήγκι τοποθετείται σε διαφορετική θέση μέσα στον χώρο λύσεων.Η ποιότητα μετρείται με το μέσο τετραγωνικό σφάλμα (Root Μean Squared Εrror- RΜSΕ) ή με την ολική ακρίβεια ταξινόμησης (Οverall Classification Αccuracy - ΟCΑ).Ετσι,για κάθε μυρμήγκι καλούνται οι ταξινομητές,και το παραγόμενο μέσο τετραγωνικό σφάλμα και η ολική ακρίβεια ταξινόμησης δίνουν τη συνάρτηση καταλληλότητας.Οταν όλα τα μυρμήγκια έχουν κατασκευάσει τις αρχικές τους λύσεις,οι παράμετροι του αλγορίθμου προσαρμόζονται βάσει της συνάρτησης καταλληλότητας του καλύτερου μυρμηγκιού (καλύτερη λύση) και στη συνέχεια η διαδικασία ξεκινάει από την αρχή για έναν συγκεκριμένο αριθμό επαναλήψεων.O αλγόριθμος σταματάει όταν όλα τα μυρμήγκια βρίσκουν την ίδια λύση.
tovima.gr
"από εμαιλ"
Λίγη άγνωστη Ιστορία!
Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα...
απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα.
Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από την ελιά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρίζουν στο ακραίο σημείο τού βράχου τής Ακρόπολης πού δεσπόζει τής πόλης, την γαλανόλευκη σημαία
πού θ' αντικατασταθεί από τον αγκυλωτό σταυρό.
Η εθνική Σημαία με το μεγάλο σταυρό στην μέση λάμπει και τα χρώματά της τονίζουν και τονίζονται από τον Παρθενώνα που στέκει αγέρωχος και όμορφος όπως πάντα.
Εκεί στην θέση Καλλιθέα, στο ανατολικό σημείο του Ιερού Βράχου ο επικεφαλής του αποσπάσματος ζήτησε από τον εύζωνο που φρουρούσε τη σημαία μας να την κατεβάσει και να την παραδώσει.
Ο απλός αυτός φαντάρος, όταν στις 8:45 το πρωί έφθασαν μπροστά του οι κατακτητές της χώρας μας
και με το δάκτυλο στην σκανδάλη των πολυβόλων
τους, τον διέταξαν να κατεβάσει το Εθνικό μας σύμβολο, δεν έδειξε κανένα συναίσθημα. Δεν πρόδωσε την τρικυμία της ψυχής του. Ψυχρός, άτεγκτος και αποφασισμένος.. απλά αρνήθηκε! Οι ώρες της περισυλλογής, που μόνος του είχε περάσει δίπλα στην σημαία, τον είχαν οδηγήσει στη μεγάλη απόφαση.
"ΟΧΙ"!
Αυτό μονάχα πρόφερε και τίποτε άλλο. Μια απλή λέξη, με πόση όμως τεράστια σημασία και αξία. Η Ελληνική μεγαλοσύνη σε όλη την απλή μεγαλοπρέπειά της κλεισμένη μέσα σε δύο συλλαβές! Ξέρουν απ' αυτά οι Έλληνες..
Ο λοχαγός Γιάκομπι διέταξε έναν Γερμανό στρατιώτη να το πράξει. Ο στρατιώτης την κατέβασε κι αφού με τη βοήθεια ενός συναδέλφου του την δίπλωσε πολύ προσεκτικά, την παρέδωσε στα χέρια του Έλληνα φρουρού. Ο εύζωνας κοίταξε για λίγα δευτερόλεπτα με κατεβασμένο κεφάλι το διπλωμένο γαλανόλευκο πανί πάνω στα χέρια του. Κι ύστερα τυλίχτηκε με τη σημαία, έτρεξε ως την άκρη του Ιερού Βράχου και μπρος στα μάτια των
εμβρόντητων Γερμανών ρίχτηκε μ' ένα σάλτο στον
γκρεμό, βάφοντας το εθνικό μας σύμβολο με το τίμιο αίμα του.
Οι Γερμανοί σκύβουν πάνω από το κενό: 60 μέτρα πιο κάτω, κείτεται ο Εύζωνας, νεκρός πάνω στον βράχο, σκεπασμένος με το σάβανο πού διάλεξε.
Οι δύο Γερμανοί αξιωματικοί, πού είναι επί κεφαλής των εμπροσθοφυλακών, ο αρχηγός ιππικού Γιάκομπι και ο λοχαγός Έλσνιτς τής 6ης ορεινής μεραρχίας, χρησιμοποιούν
τον ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών για να στείλουν μήνυμα στον Χίτλερ:
«Μάϊν Φύρερ, στις 27 Απριλίου, στις 8 και 10, εισήλθαμε εις τας Αθήνας, επί κεφαλής των πρώτων γερμανικών τμημάτων στρατού, και στις 8 και 45, υψώσαμε την σημαία τού Ράϊχ πάνω στην Ακρόπολη και στο Δημαρχείο. Χάϊλ, μάϊν Φύρερ».
Η γερμανική στρατιωτική διοίκηση Αθηνών υποχρέωσε την προδοτική κυβέρνηση Τσολάκογλου να δημοσιεύσει στον Τύπο ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο φρουρός της σημαίας μας, υπέστη έμφραγμα από την συγκίνηση όταν του ζητήθηκε να την παραδώσει. Όμως οι στρατιώτες κι οι επικεφαλής του γερμανικού αποσπάσματος είχαν συγκλονιστεί
απ' αυτό που είδαν και δεν κράτησαν το στόμα τους κλειστό. Στις 9 Ιουνίου η είδηση δημοσιεύθηκε στην DAILY MAIL με τίτλο: "A Greek carries his flag to the death" (Ένας Έλληνας φέρει την σημαία του έως τον θάνατο).
Η θυσία του Έλληνα στρατιώτη έγινε αιτία να εκδοθεί
διαταγή από τον Γερμανό φρούραρχο να υψώνεται και η ελληνική σημαία δίπλα στη γερμανική.
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, εκεί στα Αναφιώτικα κάτω από τον Ιερό Βράχο, ζούσαν ακόμα αυτόπτες μάρτυρες, που είδαν το παλικάρι να γκρεμοτσακίζεται μπροστά στα μάτια τους τυλιγμένο με την Γαλανόλευκη. Και κάθε χρόνο, στο μνημόσυνό του στις 27 Απριλίου, άφηναν τα δάκρυά τους να κυλήσουν στη μνήμη του. Ουδείς ενδιαφέρθηκε ποτέ να καταγράψει την μαρτυρία τους.
Κωνσταντίνος Κουκίδης
είναι τ' όνομα του ευζώνου (κατά μια άλλη άποψη ήταν 17χρονος νέος της Εθνικής Οργανώσεως Νέων αλλά τι σημασία έχει;).
Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι τ' όνομα αυτού του ΕΛΛΗΝΑ και στολή του η Σημαία μας.
Μας τον έχουν κρύψει, μας τον έχουν κλέψει. Κλείστε κι αυτόν τον εθνομάρτυρα στην ψυχή σας κοντά στους άλλους. Απαιτείστε να γραφτεί τ' όνομά του στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας. Ψιθυρίστε το, έστω και βουβά, μέσα σας,
κάθε φορά που αντικρίζετε τη σημαία μας.
Πείτε στα παιδιά σας ότι αυτή η σημαία, έχει βυζάξει
ποταμούς ελληνικού αίματος, για να μπορεί αγέρωχη να κυματίζει την τιμή και την αξιοπρέπειά μας.
Ο κυκλος του 99
Πηγή: Χόρχε Μπουκάι Να σου πω μια Ιστορία
Ζούσε κάποτε, πριν πολλά χρόνια, ένας βασιλιάς πολύ θλιμμένος που είχε
έναν υπηρέτη χαρούμενο και αισιόδοξο.
Κάθε πρωί ξυπνούσε τον βασιλιά πηγαίνοντας του το πρόγευμα,
τραγουδούσε χαρούμενα στιχάκια, του έκανε αστείους μορφασμούς. Στο
κεφάτο πρόσωπό του υπήρχε πάντα ένα μεγάλο φωτεινό χαμόγελο, αλλά και
όλη του η ζωή ήταν ήρεμη και ευτυχισμένη.
Κάποια μέρα ο βασιλιάς δεν άντεξε και τον ρώτησε:
-Ποιό είναι το μυστικό σου;
-Ποιό μυστικό Μεγαλειότατε;
-Μην κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Ποιό είναι το μυστικό της χαράς
σου. Λέγε γρήγορα.
-Μα...δεν υπάρχει μυστικό Μεγαλειότατε.
-Πως τολμάς να λες ψέμματα σ΄εμένα. Έχω κόψει κεφάλια για πολύ
μικρότερες προσβολές, από ένα ψέμα.
-Πιστέψτε με Μεγαλειότατε, σας παρακαλώ, δεν σας κρύβω τίποτα. Δεν
υπάρχει κανένα μυστικό.
-Και πως τα καταφέρνεις βρε ανόητε και είσαι όλη την μέρα τόσο
κεφάτος; Σε έχω παρακολουθήσει, σε βλέπω. Ολο χαχαχού και αστεία
είσαι.
-Μα Μεγαλειότατε, η ζωή ήταν τόσο γενναιόδωρη μαζί μου. Η Λαμπροσύνη
σας με τιμά και με έχει στην υπηρεσία της. Με την γυναίκα μου και τα
παιδιά μου μένουμε σ΄ένα ωραίο σπίτι που μας παραχώρησε το παλάτι. Μας
προσφέρετε ρούχα και τροφή για όλους μας, δωρεάν εκπαίδευση στα παιδιά
μου, επί πλέον δε, η Μεγαλειότητα σας μου πληρώνει και ένα μικρό
μηνιαίο επίδομα, που ικανοποιεί τις μικροεπιθυμίες μας. Πως να μην
είμαι ευτυχισμένος;
-Άκου, ηλίθιες δικαιολογίες εχω χορτάσει από τους συμβούλους μου. Αν
δεν μου πεις το μυστικό της χαράς σου, η υπομονή μου θα εξαντληθεί και
μαζί της και το κεφάλι στους ώμους σου. Είναι αδύνατον να είναι
κάποιος ευτυχισμένος με αυτά που μου παρέθεσες.
-Μα Βασιλιά μου σας παρακαλώ πιστέψτε με. Δεν σας κρύβω κάτι. Πως θα
μπορούσα άλλωστε. Δεν υπάρχει μυστικό.
-Χάσου απο μπροστά μου ηλίθιε, πριν φωνάξω το δήμιο. Γελοίε. Καραγκιόζη.
Ο υπηρέτης χαμογέλασε, έκανε μια βαθειά υπόκλιση, και βγήκε από το
δωμάτιο. Τον βασιλιά όμως, δεν τον χωρούσε ο τόπος. Του φαινόταν τόσο
παράλογο ο βαλές του να είναι τόσο ευτυχισμένος, ζώντας σε δανεικό
σπίτι, τρώγοντας από τα περισσεύματα των αυλικών, φορώντας ρούχα από
δεύτερο χέρι. Αφού κατάφερε κάπως να ηρεμήσει, φώναξε τον πιο σοφό
σύμβουλό του και του διηγήθηκε την συζήτηση και την απορία του.
-Πες μου γέροντα, γιατί ο άνθρωπος αυτός είναι ευτυχισμένος;
-Α, Μεγαλειότατε, επειδή προφανώς βρίσκεται έξω από τον κύκλο.
-Έξω από που;
-Μα από τον κύκλο.
-Γι αυτό είναι ευτυχισμένος;
-Όχι μεγαλειότατε, γι αυτό δεν είναι δυστυχισμένος.
-Δεν καταλαβαίνω γέροντα. Δηλαδή όποιος είναι στον κύκλο είναι
δυστυχής; Εγώ είμαι δυστυχής διότι είμαι μέσα στον κύκλο;
-Ακριβώς βασιλιά μου.
-Και πως βγήκε;
-Δεν μπήκε ποτέ.
-Βάλθηκες να με τρελλάνεις κι εσύ γέροντα. Τι στην οργή κύκλος είναι
αυτός και γιατί μας προκαλεί θλίψη;
-Είναι ο κύκλος του ενενήντα εννέα.
-Και πως λειτουργεί αυτός ο διαολόκυκλος;
-Μεγαλειότατε είναι δύσκολο να σας τον εξηγήσω με λόγια, μπορώ όμως να
σας τον δείξω στην πράξη.
-Δηλαδή τι θα κάνεις;
-Αν μου επιτρέψεται θα βάλω τον υπηρέτη σας στον κύκλο.
-Πως δηλαδή, θα τον σπρώξεις; είπε ο βασιλιάς κοροιδευτικά.
-Δεν θα χρειαστεί βασιλιά μου. Αν βρει την ευκαιρία θα μπει μόνος του.
-Και καλά, όταν μπεί δεν θα δει ότι αυτό τον έκανε δυστυχισμένο, ώστε
να βγεί κατ΄ευθείαν;
-Θα το αντιληφθεί, αλλά δεν θα θέλει να φύγει.
-Δηλαδή μου λες ότι θα καταλάβει πως αν μπει στον κύκλο θα δυστυχήσει,
αλλά παρ΄όλα αυτά θα μπεί οικιοθελώς και δεν πρόκειται να ξαναβγεί;
-Ακριβώς Μεγαλειότατε. Κανένας δεν θέλει να βγεί από τον κύκλο του
ενενήντα εννέα. Οσο και αν τον κάνει δυστυχισμένο. Θα μάθεις λοιπόν
πως λειτουργεί ο κύκλος, αλλά εσύ θα χάσεις έναν εξαίρετο υπηρέτη και
το παλάτι έναν χαρούμενο άνθρωπο.
-Δεν με νοιάζει. Τι πρέπει να κάνουμε; Πότε ξεκινάμε;
-Σήμερα το βράδυ βασιλιά μου. Θα περάσω να σε πάρω . Θα έχεις
ετοιμάσει ένα σακί με ενενήνταεννέα φλουριά. Ούτε ένα περισσότερο,
ούτε ένα λιγότερο.
Πράγματι, την νύχτα ο σοφός πέρασε να πάρει τον βασιλιά. Πήγαν μαζί
στο σπιτάκι του υπηρέτη, στην άκρη της αυλής του παλατιού, κρύφτηκαν
και περίμεναν να ξημερώσει. Μόλις αχνοφέγγισε και άναψε στο δωμάτιο
ένα κερί, ο σοφός έβαλε στο σακούλι ένα μύνημα που έλεγε:
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ
ΑΝΘΡΩΠΟΣ. ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΟΝ. ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΩΣ ΤΟΝ ΒΡΗΚΕΣ.
Έδεσε το σακί στην πόρτα του υπηρέτη, χτύπησε δυό φορές και έτρεξε να
ξανακρυφτεί. Οταν υπηρέτης βγήκε ξαφνιασμένος, ο βασιλιάς
παρακολουθούσε πίσω από έναν θάμνο. Τον είδε να διαβάζει το μύνημα και
να ανοίγει το πουγγί. Είδε την έκπληξη στο πρόσωπό του, το αρχικό
φόβο, την καχύποπτη, ερευνητική ματιά μήπως ήταν κανένας τριγύρω. Τον
είδε να σφίγγει το πουγκί στην αγκαλιά του, να ανοίγει το πουκάμισο
και να το βάζει στο στήθος του, να χώνεται γρήγορα σπίτι του. Μόλις
άκουσαν την κλειδαριά να διπλοαμπαρώνει, ο βασιλιάς με τον σοφό
πλησίασαν στο παράθυρο για να κατακοπεύσουν.
Ο υπηρέτης είχε ρίξει στο πάτωμα τα πιατικά που ήσαν στο τραπέζι,
αφήνοντας μόνο το κερί. Καθισμένος σε μια καρέκλα άδειαζε το
περιεχόμενο.Τα μάτια ήταν γουρλωμένα, κόντευαν να βγουν έξω από τις
κόγχες. Ηταν φανερό δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε. Ενα
βουνό από χρυσά φλουριά. Ενας θησαυρός. Ολος δικός του. Αυτός που δεν
είχε ποτέ ως τώρα στην ζωή ακουμπήσει έστω ένα χρυσό φλουρί, τώρα είχε
ένα μικρό βουνό από αυτά. Δικά του.Αρχισε να τα χαζεύει και να τα
κάνει στίβες. Τα κοίταζε πως άστραφταν στο φως του κεριού και
χαζογελούσε. Τα συγκέντρωνε, τα σκόρπιζε για να ακούει το κουδούνισμά
τους. Και όλο χαμογελούσε.
Παίζοντας άρχισε να τοποθετεί σε στίβες των δέκα. Μια δεκάδα, δύο
δεκάδες, τρείς, τέσσερις, πεντε, έξι...Ταυτόχρονα έκανε και το άθροισμα.
Πενήντα, εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα, ενενήντα, εκατ...που είναι το
τελευταίο? Ξαναμετρά μία μία τις στίβες να βρεί το λάθος, τίποτα. Τα
στήνει σε κολώνες, την μία δίπλα στην άλλη, μήπως κάποια
προεξέχει...Τίποτα. Η τελευταία κολώνα ελλειματική. Μόνο εννέα φλουριά.
Κοιτάζει ερευνητικά το τραπέζι, σηκώνει το κερί, γυρίζει το μέσα έξω
στο σακκούλι...Τίποτα. Γονατίζει και αρχίζει να ψάχνει στο πάτωμα. Δεν
μπορεί τα φλουριά ΕΠΡΕΠΕ να είναι εκατό.
-Δεν είναι δυνατόν, μονολογούσε όσο έψαχνε. Κάπου πρέπει να μου
έπεσε...κάπου πρέπει να είναι. Με λήστεψαν! Αλήτες! Κερατάδες! Με
κλέψανε!
Γονατισμένος κοιτούσε πάνω στο τραπέζι, έβλεπε τις κολώνες με τα
φλουριά και αισθανόταν πως κάτι του είχε διαφύγει. Δεν μπορεί, κάπου
έκανε λάθος. Αδύνατον η μία κολώνα να είναι κουτσή. Αλλά το φλουρί που
έλειπε, πουθενά.
Τελικά σαν να το πήρε απόφαση. Ενενηντα εννέα φλουριά, είναι πολλά
λεφτά...συλλογίστηκε. Μπορώ να ζήσω την υπόλοιπη ζωή σαν
άρχοντας...συνέχισε. Αλλά δεν είναι στρογγυλός αριθμός, ρε γαμώτο. Το
εκατό, μάλιστα, είναι στρογγυλός αριθμός. Τώρα μου λείπει ένα.
Ο βασιλιάς και ο σοφός σύμβουλος κοιτούσαν από το παράθυρο. Το πρόσωπο
του υπηρέτη δεν ήταν το ίδιο. Ηταν σκεπτικός, σκυθρωπός με χείλη
στενά, τραβηγμένα. Με μάτια μισόκλειστα έξυνε το κεφάλι του.Κάτι
σκεπτόταν. Μάζεψε τα φλουριά στο σακκούλι και κοιτάζοντας καχύποπτα
ολόγυρα, το έκρυψε προσεκτικά, όσο πιο αθόρυβα μπορούσε πίσω από ένα
σωρό καυσόξυλα. Υστερα πήρε χαρτί και μολύβι και κάθισε να κάνει
λογαριασμούς.
Πόσο καιρό πρέπει να κάνω οικονομίες, ώστε να αποκτήσω και το εκατοστό
φλουρί; Ο υπηρέτης μιλούσε μόνος, παραμιλούσε ασυναίσθητα. Θα βρώ και
δεύτερη δουλειά, θα δουλέψω σκληρά για ένα διάστημα, μέχρι να το
κερδίσω. Μετά όμως μεγάλε...άραγμα. Ναι, με εκατό φλουριά, μπορεί ένας
άνθρωπος να μην δουλεύει. Μπορεί να ζει δίχως σκοτούρες. Είσαι
πλούσιος! Είσαι άρχοντας! Δεν υπάρχει λόγος να δουλεύεις. αγόρι μου!
Τελείωσε τους υπολογισμούς του. Αν δούλευε σκληρά κι έβαζε στην άκρη
όλο το μηνιάτικο του και ότι έξτρα χρήματα έπαιρνε, σε πέντε το πολύ
έξι χρόνια θα μπορούσε να αγοράσει ένα χρυσό φλουρί.
-Έξι χρόνια είναι πάρα πολλά, μονολόγησε. Θα μπορούσα όμως να βάλω και
την γυναίκα μου να δουλέψει. Κάποια δουλειά θα βρεί να κάνει στην
πολιτεία. Θα μπορούσε να καθαρίζει σπίτια. Αλλά κι εγώ, πέντε η ώρα
τελειώνω από το παλάτι. Μπορώ να κάνω το βοηθό σε κανένα μάστορα, δυό
τρεις ώρες μέχρι να νυχτώσει.
Ξαναπιάνει το μολύβι και αρχίζει πάλι τους υπολογισμούς. Με την έξτρα
δουλειά τη δική του και την συνεισφορά της γυναίκας του θα μάζευε τα
χρήματα για το φλουρί σε τρία χρόνια. Εξακολουθούσε να είναι πολύς,
πολύς καιρός.
Ισως θα μπορούσαμε να κάνουμε και κάποιες οικονομίες. Να πουλήσουμε ας
πούμε λίγο από το φαγητό. Ετσι κι αλλιώς το πολύ φαί, κακό κάνει. Ασε
που μια και είναι τζάμπα, τό΄χουμε παρακάνει. Και τα χειμωνιάτικα
παπούτσια. Τι χρειάζονται; Μπαίνει η Ανοιξη. Ερχονται ζέστες. Και τα
επανωφόρια μπορώ να το πουλήσω. Να πουλήσω...Να πουλήσω...Πρέπει να γίνουν
θυσίες. Αλλωστε θα πιάσουν τόπο. Σε δυό χρονάκια το πολύ θα αγοράσουμε
το φλουρί που μας λείπει και μετά...ποιός μας πιάνει μετά. Θα είμαστε
πλούσιοι. Οτι μας γιαλίζει θα το αγοράζουμε. Αυτό είναι. Δύο χρόνια
στο τούνελ και μετά...
Ο βασιλιάς και ο σύμβουλος γύρισαν στο παλάτι. Ο υπηρέτης είχε μπεί
στον κύκλο του ενενηντα εννέα.
Τους μήνες που ακολούθησαν, ο υπηρέτης έβαλε σε εφαρμογή τα σχέδια που
είχε αποφασίσει εκείνο το πρωινό. Δούλευε πολύ, κουραζόταν,
κακοκοιμόταν, αλλά επέμενε στην απόφασή του. Ενα πρωινό, μπήκε με το
πρωινό στο δωμάτιο του βασιλιά, αργός, κακόκεφος, αμίλητος, όπως
συνήθιζε τελευταία.
-Μα καλά, τί έπαθες εσύ, ρωτά τάχα ανήξερος ο βασιλιάς.
-Μια χαρά είμαι Μεγαλειότατε. Θέλετε τίποτε άλλο;
-Μέρες έχω να σ΄ακούσω να τραγουδάς. Σου συμβαίνει κάτι;
-Αν δεν κάνω λάθος, η δουλειά μου είναι σας σερβίρω και να σας βοηθώ
να ντυθείτε. Δεν κάνω τη δουλειά μου? Την κάνω και μάλιστα άψογα,
συνέχισε. Δεν με προσλάβατε για γελωτοποιό ούτε για τραγουδιστή.
Μετά από μερικούς μήνες, ο βασιλιάς έδιωξε τον υπηρέτη από το παλάτι.
Δεν είναι ευχάριστο να περιβάλλεσαι από κακόκεφους, μουρτζούφληδες
υπαλλήλους.
Ο ασπρομάλλης ψυχαναλυτής έκανε μια παύση και κοίταξε προσεκτικά τον
ασθενή του. Προσπάθησε να διαβάσει τα συναισθήματα από την ιστορία στο
πρόσωπό του. Ανακάθησε στην πολυθρόνα του, πήρε το ποτήρι δίπλα του
και ρούφηξε μια μεγάλη γουλιά σακέ. Καθάρισε την φωνή του και
συνέχισε:
Βλέπεις Ντεμιάν, εσύ, εγώ και όλοι μας έχουμε εκπαιδευθεί σ΄αυτήν την
ηλίθια ιδεολογία. Πάντοτε κάτι μας λείπει για να νιώσουμε
ικανοποιημένοι, και δυστυχώς μόνο αν είσαι ικανοποιημένος μπορείς να
απολαύσεις όσα έχεις. Γι αυτό, μάθαμε πως τάχα η ευτυχία θα έλθει όταν
ολοκληρώσουμε αυτό που μας λείπει...Και επειδή πάντα κάτι λείπει,
ξαναγυρίζουμε στην αρχή και δεν απολαμβάνουμε ποτέ την ζωή...
Τι θα συνέβαινε όμως, αν η φώτιση ερχόταν στις ζωές μας και
αντιλαμβανόμαστε, έτσι ξαφνικά, ότι τα ενενηντα εννιά φλουριά μας
είναι το 100% του θησαυρού;
Οτι δεν μας λείπει τίποτα, κανένας δεν μας έκλεψε τίποτα, το εκατό δεν
είναι καθόλου πιο στρογγυλός αριθμός από το ενενηντα εννιά;
Οτι αυτό, είναι μόνο μια παγίδα, ένα καρότο που έβαλαν μπροστά μας,
για να είμαστε βλάκες, για να σέρνουμε το κάρο,κουρασμένοι, κακόκεφοι,
δυστυχείς και συμβιβασμένοι;
Μια παγίδα για να μην σταματήσουμε ποτέ να σπρώχνουμε και να μείνουν
όλα όπως έχουν. Αιωνίως τα ίδια. Πόσα θα άλλαζαν αν μπορούσαμε να
απολαύσουμε τους θησαυρούς μας, έτσι ακριβώς όπως είναι. Ετσι ακριβώς
όπως τους κατέχουμε.
Προσοχή όμως Ντεμιάν. Το να παραδεχτείς ότι το ενενηνταεννιά είναι ο
θησαυρός, δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψεις τους στόχους σου.
Δεν σημαίνει άραγμα, συμβιβασμός με οτιδήποτε. Γιατί άλλο το να
παραδέχεσαι, κι άλλο το να συμβιβάζεσαι. Αυτό όμως, είναι σε άλλο
παραμύθι.
