Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Σάββατο 30 Ιουλίου 2011
Αναλυτικά και αποκαλυπτικά στοιχεία για το μεγάλο θέμα των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα παρέθεσαν, λίγες ημέρες πριν στη Βουλή,ο Μανώλης Γλέζος και ο Στέφανος Ληναίος, πρόεδρος και υπεύθυνος αντίστοιχα της γραμματείας του Εθνικού Συμβουλίου διεκδίκησης των οφειλών αυτών.
Κατέθεσαν στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής και ιδιαίτερα ο Μ. Γλέζος αναφέρθηκε διεξοδικά στις οφειλές. Οπως είπε, το πρώτο κεφάλαιο αφορά τις οφειλές προς το Ελληνικό Δημόσιο.
Πρόκειται για τους αρχαιολογικούς θησαυρούς, τις επανορθώσεις για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, ύψους 7,1 δισ. δολαρίων, και το αναγκαστικό δάνειο ύψους 3,5 δισ. δολαρίων, αγοραστικής αξίας 1,938 και για τα δύο ποσά.
Ο Μ. Γλέζος αναφέρθηκε και στην καταστροφή της οικονομίας της χώρας η οποία επήλθε: 1) Με την αρπαγή του 51% των μετοχών των ΔΕΚΟ και όλων των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων 2) Με τη διατροφή των στρατευμάτων κατοχής, σύνολο 670.000 στρατός, η οποία ανήλθε σε 8 δισ. δρχ. το μήνα, 3) Με το πλαστό χαρτονόμισμα Reichs Kredit Kassenschine είχαμε άμεση λεηλασία επιχειρηματιών. Εγινε εξαγορά του με 530.894 χρυσές λίρες Αγγλίας, τον Αύγουστο του 1941 4) Με τη ληστεία νομισμάτων 5) Με το αναγκαστικό δάνειο με ρηματική διακοίνωση στις 23.3.1942 που επιβλήθηκε στην Ελλάδα και είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942. Υπόλοιπο 3,5 δισ. δολ. αγοραστικής αξίας του 1938 6) Με τις δημεύσεις. Το 10% της αγροτικής παραγωγής, επιτάξεις σε σχολεία, νοσοκομεία, ξενοδοχεία, οικήματα. Με τις κατασχέσεις σε μέσα συγκοινωνίας και μεταφοράς 7) Με τις αμέτρητες αρπαγές και ληστείες οικιών, καταστημάτων σε όλη τη χώρα.
Οπως επισήμανε ο κ. Γλέζος, με πρόχειρους υπολογισμούς των οικονομολόγων μελών του Εθνικού Συμβουλίου, το σύνολο των γερμανικών οφειλών προς το Δημόσιο ανέρχεται περίπου σε 1,2 τρισ. ευρώ.
Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά τα θύματα. Εχουν καταγραφεί 89 αναγνωρισμένα ολοκαυτώματα.
Ο Στ. Ληναίος παρέδωσε όλο το υλικό στα μέλη της επιτροπής.
Σάββατο 30 Ιουλίου 2011
Τρίτη 26 Ιουλίου 2011
Ρωσογερμανικός ενεργειακός άξονας
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι και οι πληροφορίες από το ρεπορτάζ του «Π» επιβεβαιώθηκαν μέχρι κεραίας.
Θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι ακόμη και οι άνθρωποι που μας επιβεβαίωναν τις εκτιμήσεις για τις εξελίξεις γύρω από τις συμμαχίες σχετικά με τη μελλοντική «πολιορκία» του ελληνικού ενεργειακού τομέα δεν περίμεναν πως τα πράγματα θα «τρέξουν» τόσο γρήγορα. Ίσως επειδή θεωρούσαν πως οι διαπραγματεύσεις για τις συμμαχίες μπορούσαν να περιμένουν έως τις επίσημες ανακοινώσεις για τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα…
Την προηγούμενη Πέμπτη, λοιπόν, ακριβώς την ημέρα που αποκαλύπταμε την επαφή του ρωσικού κολοσσού Gazprom με τον πανίσχυρο γερμανικό όμιλο RWE, οι δύο ενεργειακοί «παίκτες» με κοινή τους ανακοίνωση έκαναν γνωστή την υπογραφή «Μνημονίου Στρατηγικής Συνεργασίας», διευκρινίζοντας πως πρόκειται για τη συνένωση δυνάμεων στον τομέα της παραγωγής ενέργειας στην Ευρώπη.
Με άλλα λόγια, δεν πρόκειται απλώς για αγοραπωλησίες μερικών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων αερίου, που κάνουν έτσι κι αλλιώς εδώ και αρκετές δεκαετίες… Αλλά η ρωσογερμανική συνεργασία αποκτά πλέον άλλη διάσταση, καθώς επεκτείνεται στην παραγωγή.
Η ανακοίνωση των δύο ομίλων δίνει και το πρώτο στίγμα των περιοχών, όπου εστιάζεται το ενδιαφέρον τους: RWE και Gazprom σχεδιάζουν να δημιουργήσουν κοινοπραξία, στην οποία θα μεταβιβάσουν τις «υπάρχουσες ή νέες μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού από αέριο ή άνθρακα στη Γερμανία, τη Βρετανία και στις χώρες της Μπενελούξ (Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο)», αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Το μνημόνιο
Μάλιστα, ο «τσάρος» του ρωσικού αερίου, ο Αλεξέι Μίλερ, στη δήλωσή του διευκρινίζει πως «η βιομηχανία ηλεκτρικής ενέργειας αποτελεί μία από τις προτεραιότητες της Gazprom στην Ευρώπη». Ο ομόλογός του της RWE Γιούνκερ Γκρόσμαν είναι ακόμη πιο αποκαλυπτικός: Το μνημόνιο συνεργασίας των δύο ομίλων «μπορεί να εξασφαλίσει πιθανές συνεργασίες σε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρισμού τροφοδοτούμενα από άνθρακα και αέριο εντός και εκτός της Γερμανίας και συνεπώς να οδηγήσει σε αμοιβαίες ευκαιρίες κοινής ανάπτυξης».
Αυτήν την περίοδο τέτοιου είδους εργοστάσια εκτός Γερμανίας πωλούνται κυρίως στην Ελλάδα, έλεγαν με νόημα στο «Π» παράγοντες της εγχώριας ενεργειακής αγοράς, παραδεχόμενοι πως οι πληροφορίες μας της προηγούμενης εβδομάδας ήταν κάτι παραπάνω από έγκυρες: ήταν κυρίως απόλυτα διασταυρωμένες και είδαν το φως της δημοσιότητας ακριβώς στην ώρα τους.
Όπως αναφέραμε και την προηγούμενη εβδομάδα, οι Γερμανοί μπορεί να «έσπασαν τα μούτρα τους» κατά την προηγούμενη προσπάθειά τους να αποκτήσουν πρόσβαση στην ελληνική αγορά, αλλά ποτέ δεν παραιτήθηκαν από το σχέδιό τους.
Το ίδιο ισχύει και για τους Ρώσους, οι οποίοι έχουν τραυματικές εμπειρίες από την προσπάθειά τους να συνεργαστούν με το ελληνικό Δημόσιο. Ωστόσο, ποτέ δεν ξέχασαν τα όσα τους έχουν υποσχεθεί οι Έλληνες (ανταποδοτικά έργα, αναθέσεις κ.λπ.), τα οποία εξακολουθούν να διεκδικούν. Κι εφόσον καταλαβαίνουν πως δεν μπορούν από μόνοι τους να «ανοίξουν πόρτες», αποφάσισαν να συμμαχήσουν με ένα από τα φαβορί για το… πρωτάθλημα ενεργειακών εξαγορών στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Μάχες...
Βέβαια, η ρωσογερμανική συμμαχία δεν θα κάνει περίπατο στη μελλοντική διαδικασία αποκρατικοποιήσεων. Ένας από τους ισχυρότερους αντιπάλους της προέρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και τα μηνύματα που έρχονται είναι ιδιαίτερα σαφή ως προς την επιδίωξη των Αμερικανών να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο των εγχώριων ενεργειακών επιχειρήσεων.
Το επιβεβαίωσαν άλλωστε και όσοι συνόδευαν τη Χίλαρι Κλίντον, το επιβεβαιώνουν κι όσοι γνωρίζουν τους συσχετισμούς σε πολιτικό και κυρίως σε κυβερνητικό επίπεδο, αλλά κυρίως στους κύκλους εκείνους που κινούν τα νήματα στο παρασκήνιο για τις αποφάσεις που παίρνονται στη χώρα μας. Στέλεχος με μεγάλη εμπειρία σε υψηλόβαθμες θέσεις στον εγχώριο ενεργειακό τομέα σε συνομιλία μας την Κυριακή, επισήμανε πως όλοι οι συνομιλητές της Χίλαρι (με εξαίρεση τον Βαγγέλη Βενιζέλο) ήταν απόφοιτοι αμερικανικών πανεπιστημίων. Ακόμη και όσοι κυκλοφορούσαν στους διαδρόμους των ελληνοαμερικανικών συναντήσεων το διήμερο της επίσκεψης ήταν - οι περισσότεροι - σπουδαγμένοι και μεγαλωμένοι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται και η ουσία του «πολέμου» που έρχεται για τον έλεγχο του ελληνικού ενεργειακού συστήματος. Η ίδια η αγορά της χώρας μας είναι πολύ μικρή σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές αγορές. Ωστόσο δίνει τη δυνατότητα διασυνδέσεων ή ακόμη και επέκτασης σε άλλες γειτονικές αγορές. Πολύ περισσότερο, δίνει τη μοναδική ευκαιρία σε όποιον ελέγχει τις ελληνικές επιχειρήσεις να αποκτήσει πρόσβαση σε χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.
Πρόκειται δηλαδή για τεράστιες ευκαιρίες, που ένας μάνατζερ ή ένας ιδιοκτήτης πολυεθνικής δεν αφήνει να χαθούν… Το ερώτημα είναι τι θα κάνουν οι Έλληνες επιχειρηματίες, που έχουν ζωτικά συμφέροντα στις ενεργειακές αγορές της ευρύτερης περιοχής, αλλά και στη χώρα μας.
Τα φαβορί
Το πρώτο που μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι οι συμμαχίες με τους ισχυρούς και τα φαβορί. Κάποιοι άλλοι, όπως ο Λάτσης, εμφανίζονται να έχουν μία υπεροπτική στάση, πιστεύοντας πως θα βγουν νικητές από τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, καθώς έχουν τοποθετήσει σε θέσεις - κλειδιά δικούς τους ανθρώπους…
Ξεχνούν, ωστόσο, ότι στην περίπτωση της Ελλάδας τον πρώτο λόγο έχουν οι επικυρίαρχοι, δηλαδή όσοι μας έχουν κατακτήσει οικονομικά. Κι αυτοί θα μοιράσουν τα ξεσκισμένα ρούχα της πάμπτωχης Ελλάδας.
Και κάτι ακόμη: κανείς Έλληνας ή ξένος παράγοντας δεν μας εξήγησε με πειστικά επιχειρήματα το γιατί η Ελλάδα θα πρέπει να ξεπουλήσει όσο-όσο την τελευταία πολύτιμη περιουσία της, σε οποιονδήποτε Γερμανό της RWE, παραδίνοντας και την τελευταία δυνατότητα εθνικής στρατηγικής για την έξοδο από την κρίση…
Όλοι φανταζόμαστε, λοιπόν, πώς θα μας συμπεριφερθούν οι ξένοι αγοραστές μας. Πολύ περισσότερο στον κρισιμότερο τομέα της οικονομίας, στην ενέργεια.
Γιατί να νοιαστούν εάν ένα σπιτικό ανέργου στο Πέραμα ή ένα δυαράκι νέου ζευγαριού στη Δραπετσώνα δεν έχει ρεύμα; Εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να κάνουν ό,τι έκαναν τόσα χρόνια: να αγοράσουν υπεραξίες σε πολύ χαμηλές τιμές και να μεταφέρουν τα κέρδη τους εκεί που θα αποδώσουν περισσότερο.
Και η καταστραμμένη Ελλάδα δεν θα προσφέρει στο μέλλον τέτοιες ευκαιρίες!
Το Ποντικι 27.7.11
Σάββατο 23 Ιουλίου 2011
Ζητούν για υποθήκευση: Παρθενώνα, Αίγινα, Ύδρα και Σπέτσες!
Απίστευτο κι όμως αληθινό: Οι Φινλανδοί ζήτησαν τον Παρθενώνα!
http://www.antinews.gr/2011/07/22/114088/
Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera,
( Crac pilotato per salvare Atene «È il nuovo piano Marshall»
Tassi più bassi e scadenze lunghe per il debito. Le banche in campo Il boom dei listini Volano le Borse: Milano fa un balzo del 3,76%. Scendono gli spread sotto i 250 punti base La Grecia dia in garanzia i beni dello Stato, come l' Acropoli di Atene, i musei o il PartenoneJyrki Katainen, primo ministro finlandese ....http://archiviostorico.corriere.it/2011/luglio/22/Crac_pilotato_per_salvare_Atene_co_8_110722014.shtml)
επικαλείται διπλωματικές πηγές και κοινοτικούς αξιωματούχους, οι Φινλανδοί που φημίζονται για τις ικανότητές τους ως βοσκοί ταράνδων και έζησαν επί 45 χρόνια υπό σοβιετική επικυριαρχία δίνοντας μάλιστα και τον διεθνή "φιλανδοποίηση" ζήτησαν την υποθήκευση του Παρθενώνα και τριών ελληνικών νησιών, ως εγγύηση για τη συμμετοχή τους στο νέο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα, έναντι μόλις 300 εκατ. ευρώ.
Τα τρία ελληνικά νησιά λέγεται ότι ήταν η Αύγινα, η Ύδρα και οι Σπέτσες! Επίλέχθηκαν μάλιστα νησιά που δεν βρίσκονται κοντά στα σύνορα με την Τουρκία για να μην εγερθούν αντιρρήσεις ασφάλειας έναντι της Τουρκίας
«Ως απαραίτητη συνθήκη για τη χορήγηση του νέου δανείου, η Φινλανδία κατά τη διάρκεια των πυρετωδών διαπραγματεύσεων στη Σύνοδο Κορυφής, ζήτησε ως εγγύηση δημόσια αγαθά όπως μερικά ελληνικά νησιά και την Ακρόπολη και μερικά ελληνικά νησιά» γράφει η Ιταλική εφημερίδα.
Μάλιστα οι Φινλανδοί «κοστολόγησαν» τον Παρθενώνα στα 300 εκατομμύρια ευρώ, ενώ άγνωστη είναι η κοστολόγηση που έκαναν στα νησιά!
Στο τέλος του άρθρου, η Corriere della Sera θέτει και ένα ρητορικό ερώτημα: «Άραγε θα άφηναν τον Παρθενώνα στο σημείο και θα τον νοικιάζανε ή θα τον έπαιρναν μαζί τους στο Ελσίνκι»;
Κατά την εφημερίδα το αίτημα τέθηκε σε μία στιγμή που η διαπραγμάτευση πήγαινε να κλείσει...
Εδώ που τα λέμε κανείς δεν ξέρει τα ανταλλάγματα για το νέο δάνειο...
http://www.antinews.gr/2011/07/22/114088/
Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera,
( Crac pilotato per salvare Atene «È il nuovo piano Marshall»
Tassi più bassi e scadenze lunghe per il debito. Le banche in campo Il boom dei listini Volano le Borse: Milano fa un balzo del 3,76%. Scendono gli spread sotto i 250 punti base La Grecia dia in garanzia i beni dello Stato, come l' Acropoli di Atene, i musei o il PartenoneJyrki Katainen, primo ministro finlandese ....http://archiviostorico.corriere.it/2011/luglio/22/Crac_pilotato_per_salvare_Atene_co_8_110722014.shtml)
επικαλείται διπλωματικές πηγές και κοινοτικούς αξιωματούχους, οι Φινλανδοί που φημίζονται για τις ικανότητές τους ως βοσκοί ταράνδων και έζησαν επί 45 χρόνια υπό σοβιετική επικυριαρχία δίνοντας μάλιστα και τον διεθνή "φιλανδοποίηση" ζήτησαν την υποθήκευση του Παρθενώνα και τριών ελληνικών νησιών, ως εγγύηση για τη συμμετοχή τους στο νέο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα, έναντι μόλις 300 εκατ. ευρώ.
Τα τρία ελληνικά νησιά λέγεται ότι ήταν η Αύγινα, η Ύδρα και οι Σπέτσες! Επίλέχθηκαν μάλιστα νησιά που δεν βρίσκονται κοντά στα σύνορα με την Τουρκία για να μην εγερθούν αντιρρήσεις ασφάλειας έναντι της Τουρκίας
«Ως απαραίτητη συνθήκη για τη χορήγηση του νέου δανείου, η Φινλανδία κατά τη διάρκεια των πυρετωδών διαπραγματεύσεων στη Σύνοδο Κορυφής, ζήτησε ως εγγύηση δημόσια αγαθά όπως μερικά ελληνικά νησιά και την Ακρόπολη και μερικά ελληνικά νησιά» γράφει η Ιταλική εφημερίδα.
Μάλιστα οι Φινλανδοί «κοστολόγησαν» τον Παρθενώνα στα 300 εκατομμύρια ευρώ, ενώ άγνωστη είναι η κοστολόγηση που έκαναν στα νησιά!
Στο τέλος του άρθρου, η Corriere della Sera θέτει και ένα ρητορικό ερώτημα: «Άραγε θα άφηναν τον Παρθενώνα στο σημείο και θα τον νοικιάζανε ή θα τον έπαιρναν μαζί τους στο Ελσίνκι»;
Κατά την εφημερίδα το αίτημα τέθηκε σε μία στιγμή που η διαπραγμάτευση πήγαινε να κλείσει...
Εδώ που τα λέμε κανείς δεν ξέρει τα ανταλλάγματα για το νέο δάνειο...
Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011
Η φιμωμένη είδηση του μήνα, που δεν προβλήθηκε από την ελληνική τηλεόραση!!!
21 Ιουνίου 2011
Η δικαστής Γρεβενών κα Μαρία Μαργαρίτη, εκδιώχθηκε κακήν κακώς από το δικαστικό σώμα, όταν έβγαλε στην φόρα παρτίδα κονδυλίων που προορίζονταν ως οικονομική ενίσχυση σε σεισμοπαθείς, τα οποία κατασπαράχθηκαν από κρατικούς και παρακρατικούς φορείς.
Παράλληλα, ξεμπρόστιασε ολόκληρο το δικαστικό σώμα, αποκαλύπτοντας τον ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ. Εκατοντάδες ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά (και πολλές φορές έναντι αμοιβής που απολαμβάνουν δικαστικοί και άλλοι μεσάζοντες) σε μυστικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο εντός των δικαστηρίων!
Η κα Μαρία Μαργαρίτη, προέβη σε απεργία πείνας έξω από το Μέγαρο Μαξίμου, ζητώντας την πλήρη αποκατάστασή της και την ανάδειξη των παραπάνω θεμάτων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο θέμα μέχρι αυτή την στιγμή ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΜΕΣΟ, παρά μόνο από το BBC, ενώ στο YouTube η μαζική διανομή του βίντεο δεν επιτρέπεται (αναγράφεται η ένδειξη ‘Embedding disabled by request’).
Δυστυχώς η τηλεόραση μόνο ρόλο υπνωτισμού παρέχει στην κοινωνία μας. Το μόνο που δείχνουν και το μόνο που μαθαίνουμε είναι το DVD του Μάκη και ποιος θα γίνει παπάς στη θέση του παπά.
Αν μπορούμε να αντιδράσουμε κάπως με τα εφόδια που διαθέτουμε, είναι να ενημερώσουμε όσους περισσότερους μπορούμε μέσω του Internet. Τέτοια mail πρέπει να γίνονται forward.
Παρακαλώ στείλτε το σε όσους μπορείτε. Αυτή η είδηση ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΑΦΤΕΙ επειδή το θέλουν τα συμφέροντα τους.
Κοσμάς Ν. Ζαχαράτος
δικαστής Γρεβενών
Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011
Πιο ακριβός από τον Ομπάμα ο διευθυντής του «Ελ. Βενιζέλος»
Ελευθεροτυπία 21.7.11
Την ώρα που νοικιάζονται εργαζόμενοι με ενιαία αμοιβή 625 ευρώ το μήνα, ο διευθυντής του αεροδρομίου της Αθήνας, βασικός μέτοχος του οποίου είναι το ελληνικό Δημόσιο, ανανεώνει τη σύμβασή του με ετήσιες αποδοχές 650.000 ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», στη σημερινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών θα συζητηθεί -εκτός ημερήσιας διάταξης- η επέκταση της σύμβασης εργασίας του γενικού διευθυντή του «Ελευθέριος Βενιζέλος», Γιάννη Παράσχη, για πέντε χρόνια με απολαβές 650.000 ευρώ το χρόνο. Ως μέτρο σύγκρισης ας σημειωθεί ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα λαμβάνει ετήσια αποζημίωση 400.000 δολαρίων συν 50.000 δολάρια έξοδα κίνησης. Το ποσό αυτό ισούται με 320.000 ευρώ...
Η σύμβαση του κ. Παράσχη (είναι ταυτόχρονα και μέλος του Δ.Σ. του ΔΟΛ και μέλος της τριμελούς Επιτροπής Ελέγχου) θα έληγε σε εννέα μήνες. Ο διευθυντής του αεροδρομίου αναζητήθηκε, αλλά μέχρι αργά το βράδυ δεν είχε επικοινωνήσει με την «Ε».
Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ) είναι ιδιωτική εταιρεία, στην οποία το ελληνικό Δημόσιο συμμετέχει με 55%, η Hochtief AirPort GmbH διαθέτει το 26,667%, η Hochtief AirPort Capital GmbH το 13,333% και το υπόλοιπο ανήκει σε ιδιώτες επενδυτές.
Είναι απορίας άξιον πώς η γερμανική εταιρεία, την ώρα που επιθυμεί να πουλήσει τη συμμετοχή της στον ΔΑΑ, προωθεί μια τέτοια πρόταση. Το εννιαμελές Δ.Σ. του ΔΑΑ, στο οποίο προεδρεύει ο καθηγητής Ευστράτιος Παπαδημητρίου, είναι προφανώς ενήμερο για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, στο οποίο περιλαμβάνεται ο αερολιμένας. Η πώληση ποσοστού του Δημοσίου έχει ήδη αποφασιστεί, όπως και η επέκταση της σύμβασης διαχείρισης για τα επόμενα 20 χρόνια, είτε με τους Γερμανούς είτε με όποιον τους διαδεχτεί. Μάλιστα το Δημόσιο έχει προσλάβει ως χρηματοοικονομικούς συμβούλους την ΒΝΡ Paribas και την Εθνική Τράπεζα.
Το 2010 ο ΔΑΑ παρουσίασε πτώση της επιβατικής κίνησης κατά 5%, ενώ ο κύκλος εργασιών διαμορφώθηκε στα 356,5 εκατομμύρια ευρώ έναντι 457,4 το 2009. Τα καθαρά κέρδη διαμορφώθηκαν στα 96,55 εκατομμύρια έναντι 181,7 το προηγούμενο έτος. Τα δε χρηματικά διαθέσιμα ανήλθαν σε 220 εκατομμύρια, που είναι τοποθετημένα στο σύνολό τους σε προθεσμιακές καταθέσεις.
Την ώρα που νοικιάζονται εργαζόμενοι με ενιαία αμοιβή 625 ευρώ το μήνα, ο διευθυντής του αεροδρομίου της Αθήνας, βασικός μέτοχος του οποίου είναι το ελληνικό Δημόσιο, ανανεώνει τη σύμβασή του με ετήσιες αποδοχές 650.000 ευρώ.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Ε», στη σημερινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών θα συζητηθεί -εκτός ημερήσιας διάταξης- η επέκταση της σύμβασης εργασίας του γενικού διευθυντή του «Ελευθέριος Βενιζέλος», Γιάννη Παράσχη, για πέντε χρόνια με απολαβές 650.000 ευρώ το χρόνο. Ως μέτρο σύγκρισης ας σημειωθεί ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα λαμβάνει ετήσια αποζημίωση 400.000 δολαρίων συν 50.000 δολάρια έξοδα κίνησης. Το ποσό αυτό ισούται με 320.000 ευρώ...
Η σύμβαση του κ. Παράσχη (είναι ταυτόχρονα και μέλος του Δ.Σ. του ΔΟΛ και μέλος της τριμελούς Επιτροπής Ελέγχου) θα έληγε σε εννέα μήνες. Ο διευθυντής του αεροδρομίου αναζητήθηκε, αλλά μέχρι αργά το βράδυ δεν είχε επικοινωνήσει με την «Ε».
Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ) είναι ιδιωτική εταιρεία, στην οποία το ελληνικό Δημόσιο συμμετέχει με 55%, η Hochtief AirPort GmbH διαθέτει το 26,667%, η Hochtief AirPort Capital GmbH το 13,333% και το υπόλοιπο ανήκει σε ιδιώτες επενδυτές.
Είναι απορίας άξιον πώς η γερμανική εταιρεία, την ώρα που επιθυμεί να πουλήσει τη συμμετοχή της στον ΔΑΑ, προωθεί μια τέτοια πρόταση. Το εννιαμελές Δ.Σ. του ΔΑΑ, στο οποίο προεδρεύει ο καθηγητής Ευστράτιος Παπαδημητρίου, είναι προφανώς ενήμερο για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, στο οποίο περιλαμβάνεται ο αερολιμένας. Η πώληση ποσοστού του Δημοσίου έχει ήδη αποφασιστεί, όπως και η επέκταση της σύμβασης διαχείρισης για τα επόμενα 20 χρόνια, είτε με τους Γερμανούς είτε με όποιον τους διαδεχτεί. Μάλιστα το Δημόσιο έχει προσλάβει ως χρηματοοικονομικούς συμβούλους την ΒΝΡ Paribas και την Εθνική Τράπεζα.
Το 2010 ο ΔΑΑ παρουσίασε πτώση της επιβατικής κίνησης κατά 5%, ενώ ο κύκλος εργασιών διαμορφώθηκε στα 356,5 εκατομμύρια ευρώ έναντι 457,4 το 2009. Τα καθαρά κέρδη διαμορφώθηκαν στα 96,55 εκατομμύρια έναντι 181,7 το προηγούμενο έτος. Τα δε χρηματικά διαθέσιμα ανήλθαν σε 220 εκατομμύρια, που είναι τοποθετημένα στο σύνολό τους σε προθεσμιακές καταθέσεις.
Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011
Στην Φυλακή οι υπέυθυνοι της κρἰσεως στην Ισλανδία
Σιωπή πληροφόρησης από την Ισλανδία. Γιατί;
Αν κάποιος πιστεύει οτι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πεί πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:
Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.
Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.
Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;
Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;
Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:
2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.
2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.
Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ.Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.
2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.
Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει οτι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.
Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.
H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.
Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.
Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.
Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.
Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ? Φυσικά ΟΧΙ!
Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο.
Αν κάποιος πιστεύει οτι δεν υπάρχει λογοκρισία σήμερα, ας μου πεί πώς, ενώ έγινε γνωστό τι συνέβη στην Αίγυπτο, δεν γράφτηκε ποτέ τι συμβαίνει στην Ισλανδία:
Στην Ισλανδία ο λαός κατάφερε να παραιτηθεί η κυβέρνηση, εθνικοποίησε τις μεγαλύτερες τράπεζες, αποφάσισε να μην πληρώσει το χρέος που είχαν δημιουργήσει αυτές στην Μ. Βρετανία και την Ολλανδία λόγω της κακής οικονομικής πολιτικής τους και κατέληξε να δημιουργήσει ένα λαϊκό σώμα για την αναδιαμόρφωση του συντάγματος.
Και όλο αυτό με ειρηνικές διαδικασίες. Μια πραγματική επανάσταση κόντρα στην εξουσία που μας οδήγησε στην παρούσα κρίση.
Εδώ, γιατί δεν μπορέσαμε να μάθουμε τίποτα γι' αυτά τα γεγονότα εδώ και δύο χρόνια;
Τι θα γινόταν αν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες έπαιρναν παράδειγμα;
Αυτή είναι εν συντομία η ιστορία:
2008. Εθνικοποιείται η κύρια τράπεζα της χώρας. Καταρρέει το νόμισμα, σταματάει τη λειτουργία του το χρηματιστήριο. Η χώρα είναι σε πτώχευση.
2009. Οι διαμαρτυρίες του κόσμου μπρος στην Βουλή καταφέρνουν και κηρύσσονται πρόωρες εκλογές και προκαλούν την παραίτηση του πρωθυπουργού και όλης της κυβέρνησης. Συνεχίζει η άθλια κατάσταση της οικονομίας της χώρας.
Μέσω ενός νόμου προτείνεται να πληρωθεί το χρέος στην Μ.Βρετανία και την Ολλανδία, με την πληρωμή 3.500 εκ. ευρώ, που θα πληρώσουν όλες οι ισλανδικές οικογένειες μηνιαία για 15 χρόνια με 5,5% επιτόκιο.
2010. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους και ζητάει δημοψήφισμα για το νόμο.
Τον Γενάρη του 2010 ο πρόεδρος αρνείται να θέσει τον νόμο σε ισχύ και ανακοινώνει οτι θα υπάρξει αίτημα για λαϊκή ετυμηγορία.
Τον Μάρτιο γίνεται το δημοψήφισμα και σαρώνει το ΟΧΙ στην πληρωμή με 93% των ψήφων.
H κυβέρνηση αρχίζει δικαστική έρευνα για ευθύνες για την κρίση. Αρχίζουν οι συλλήψεις τραπεζιτών και υψηλόβαθμων στελεχών. Η Interpol εκδίδει διαταγή και όλοι οι εμπλεκόμενοι τραπεζίτες εγκαταλείπουν την χώρα.
Στο πλαίσιο της κρίσης, εκλέγεται ένα σώμα από πολίτες για να συγγράψει το νέο Σύνταγμα. Εκλέγονται 25 πολίτες, χωρίς πολιτική εξάρτηση, από τους 522 που παρουσιάστηκαν ως υποψήφιοι. Η προϋπόθεση υποψηφιότητας ήταν να είναι ενήλικοι και να έχουν προταθεί από 30 άτομα.
Το σώμα αρχίζει την εργασία του τον Φεβρουάριο του 2011 και θα παρουσιάσει μια carta magna λαμβάνοντας υπ' όψιν τις ομόφωνες συστάσεις διαφορετικών συνελεύσεων που θα πραγματοποιούνται σε όλη τη χώρα.
Θα πρέπει να επικυρωθεί από την υπάρχουσα βουλή και από την επόμενη αναθεωρητική που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
Αυτή είναι η σύντομη ιστορία της Ισλανδικής επανάστασης: Παραίτηση ολόκληρης της κυβέρνησης, εθνικοποίηση της τράπεζας, δημοψήφισμα για τις κρίσιμες οικονομικές αποφάσεις, φυλάκιση των υπεύθυνων της κρίσης και ξαναγράψιμο του συντάγματος από τους πολίτες.
Μίλησαν για όλ' αυτά τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ? Φυσικά ΟΧΙ!
Ο ισλανδικός λαός έδωσε ένα μάθημα δημοκρατίας σ' όλον τον κόσμο.
Σάββατο 16 Ιουλίου 2011
Μια Κυρία Μέντιουμ....
Κυριακή Μεσημερι βρισκομαι σε περιοχή των Αθηνων με κατευθυνση τον Πειραια.
Με σταματαει μια πολύ ευσωμη κυρια, μπαινει στο ταξι και μου λέει τον προορισμό της. Ολως περιεργως δεν είχα διαθεση για κουβέντα, γιατι πεινουσα πολύ..
Ακουω ξαφνικά να λεει:
-Εσενα κατι κακό σε περιμένει!
την κοιτάω από τον καθρέφτη, να δω μήπως μιλάει στο κινητο της, δεν μιλούσε όμως..
-Σε μένα το είπατε; ρωτησα
-Ναι, σε σενα.
-Α, μαλιστα και τι κακο με περιμένει; μάλλον αφορά η εμένα ή τα παιδιά μου; Αν ειναι για μένα δεν πειράζει αν είναι όμς για τα παιδιά μου θα ήθελα να το γνωρίζω.
-Περίμενε μισό λεπτό να σου πω
-Περιμένω
Σε λίγο μου ειπε με πολλή σοβαρότητα:
-Πρέπει να έχεις 3 παιδιά, να προσέξεις γιατί στο τρίτο σου κάτι θα συμβεί
-Είστε μέντιουμ, τη ρωτησα;
-Ναι, και από τις καλές μάλιστα, όχι από αυτές που κοροϊδεύουν.
-Α ωραία! τι μπορούμε να κάνουμε; μπορείτε να με βοηθήσετε;
-Και βέβαια μπορώ! απάντησε με αυτοπεποίθηση
-Και πόσα χρήματα θα χρειαστούν; στο περίπου για να δω αν έχω..
-Δεν πειράζει και αν δεν έχεις
-Δηλαδή θα μου κάνετε τζάμπα τη δουλειά;
-Όχι τσάμπα. αλλα θα κάνουμ ενα μικρό δάνειο αν δεν έχετε..
-Και για τι ποσό μιλάμε;
-Γύρω στα 1000 ευρω..
(εδώ ήθελα να την αρχίσω στα χαστούκια)
Ομως συνέχισα το δουλεμα..γιατι δεν έχω ουτε παιδιά ουτε σύζηγο..
-Ε.. συμβαίνει και κατι άλλο..
-Πες μου και γω θα βοηθήσω..
-Ο άντρας μου γυρνάει συνέχεια με άλλες... Μπορούμε να τον μαζέψουμε;
-Α! αυτό ειναι πανεύκολο! ειδικότητα μου
-Αχ κυρια μου! ο Θεός σας έστειλε στο δρομο μου!
Χαρά η κυρια! έτριβε τα χερια της που βρηκς αλλο ένα θυμα..
-το ταξί είναι δικόσας; με ρώτησε..
-Βέβαια δικό μου είναι, από ακίνητη περιουσια έχω αρκετή, ρευστό όμως δεν έχω.. της απάντησα.
-Μη σας νοιάζει... Ελάτε εσείς.. να σας λύσω τα προβλήματα σας.. και την αμοιβή θα την βρούμε..
Η κυρια μύρισε λαγό.. Φθάσαμε στον προορισμό της, μου έδωσε την κάρτα της, και κατέβηκε χωρις να με πληρώσει..
-Συγγνώμη.. Δεν με πληρώσατε...
-Α, ναι απαντα εκπληκτη δήθεν!
Μάλλον περίμενε πως θα την πηγαινα τσάμπα, επειδή μου είπε όλα αυτά..
Αφου με πλήρωσε της ειπα..
-Πάρτε την καρτα σας, δεν μου χρειάζεται!
Με κοιταξε με γουρλωμένα μάτια.
-Πέσατε έξω κυρια μου, ουτε παιδιά εχω ούτε άντρα, ούτε περιουσία..!
έγινε κόκκινη σαν παντζάρι...
Χαιρετε, κυρια μου.. της λεω ειρωνικά και φευγω...
(>>> http://www.facebook.com/profile.php?id=100001372556372 )
Με σταματαει μια πολύ ευσωμη κυρια, μπαινει στο ταξι και μου λέει τον προορισμό της. Ολως περιεργως δεν είχα διαθεση για κουβέντα, γιατι πεινουσα πολύ..
Ακουω ξαφνικά να λεει:
-Εσενα κατι κακό σε περιμένει!
την κοιτάω από τον καθρέφτη, να δω μήπως μιλάει στο κινητο της, δεν μιλούσε όμως..
-Σε μένα το είπατε; ρωτησα
-Ναι, σε σενα.
-Α, μαλιστα και τι κακο με περιμένει; μάλλον αφορά η εμένα ή τα παιδιά μου; Αν ειναι για μένα δεν πειράζει αν είναι όμς για τα παιδιά μου θα ήθελα να το γνωρίζω.
-Περίμενε μισό λεπτό να σου πω
-Περιμένω
Σε λίγο μου ειπε με πολλή σοβαρότητα:
-Πρέπει να έχεις 3 παιδιά, να προσέξεις γιατί στο τρίτο σου κάτι θα συμβεί
-Είστε μέντιουμ, τη ρωτησα;
-Ναι, και από τις καλές μάλιστα, όχι από αυτές που κοροϊδεύουν.
-Α ωραία! τι μπορούμε να κάνουμε; μπορείτε να με βοηθήσετε;
-Και βέβαια μπορώ! απάντησε με αυτοπεποίθηση
-Και πόσα χρήματα θα χρειαστούν; στο περίπου για να δω αν έχω..
-Δεν πειράζει και αν δεν έχεις
-Δηλαδή θα μου κάνετε τζάμπα τη δουλειά;
-Όχι τσάμπα. αλλα θα κάνουμ ενα μικρό δάνειο αν δεν έχετε..
-Και για τι ποσό μιλάμε;
-Γύρω στα 1000 ευρω..
(εδώ ήθελα να την αρχίσω στα χαστούκια)
Ομως συνέχισα το δουλεμα..γιατι δεν έχω ουτε παιδιά ουτε σύζηγο..
-Ε.. συμβαίνει και κατι άλλο..
-Πες μου και γω θα βοηθήσω..
-Ο άντρας μου γυρνάει συνέχεια με άλλες... Μπορούμε να τον μαζέψουμε;
-Α! αυτό ειναι πανεύκολο! ειδικότητα μου
-Αχ κυρια μου! ο Θεός σας έστειλε στο δρομο μου!
Χαρά η κυρια! έτριβε τα χερια της που βρηκς αλλο ένα θυμα..
-το ταξί είναι δικόσας; με ρώτησε..
-Βέβαια δικό μου είναι, από ακίνητη περιουσια έχω αρκετή, ρευστό όμως δεν έχω.. της απάντησα.
-Μη σας νοιάζει... Ελάτε εσείς.. να σας λύσω τα προβλήματα σας.. και την αμοιβή θα την βρούμε..
Η κυρια μύρισε λαγό.. Φθάσαμε στον προορισμό της, μου έδωσε την κάρτα της, και κατέβηκε χωρις να με πληρώσει..
-Συγγνώμη.. Δεν με πληρώσατε...
-Α, ναι απαντα εκπληκτη δήθεν!
Μάλλον περίμενε πως θα την πηγαινα τσάμπα, επειδή μου είπε όλα αυτά..
Αφου με πλήρωσε της ειπα..
-Πάρτε την καρτα σας, δεν μου χρειάζεται!
Με κοιταξε με γουρλωμένα μάτια.
-Πέσατε έξω κυρια μου, ουτε παιδιά εχω ούτε άντρα, ούτε περιουσία..!
έγινε κόκκινη σαν παντζάρι...
Χαιρετε, κυρια μου.. της λεω ειρωνικά και φευγω...
(>>> http://www.facebook.com/profile.php?id=100001372556372 )
Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011
Μόσχα: "Δίναμε 25 δισ ευρώ και ο Γιώργος μιλούσε για οικολογία"!
Eπικίνδυνη τροπή για τα ελληνικά συμφέροντα αρχίζει και λαμβάνει η κρίση που υπάρχει στις ελληνορωσικές σχέσεις. Η ακύρωση της επίσκεψης του ΥΠΕΞ Σταύρου Λαμπρινίδη στην Μόσχα με αίτημα της ρωσικής πλευράς λόγω "μη ύπαρξης αντικειμένου στις ελληνορωσικές σχέσεις" (!) είναι απίστευτη. Θύμισε την αντίστοιχη ακύρωση της επίσκεψη Γκρομίκο, του τότε ΥΠΕΞ της ΕΣΣΔ, πριν τις εκλογές του 1989 στην Αθήνα, όταν η τότε κυβέρνηση Α.Παπανδρέου, έπνεε τα λοίσθια.
Αλλά υπήρξε και δεύτερο κτύπημα από την Μόσχα: Σε συνέντευξή του ο Ιβάν Σαββίδης, βουλευτής της Κρατικής Δούμας και πρόεδρος της Ομοσπονδίας της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας στην «Ελευθεροτυπία» είναι πραγματικός "καταπέλτης". Μιλάει για "χαμηλότοκο δάνειο 25 δισ. ευρώ που θα προσέφερε στον Γ.Παπανδρέου ο Β.Πούτιν, για να γλυτώσι η χώρα από το Μνημόνιο (να σημειώσουμε ότι ο Γ.Παπανδρέου στην σύκσεψη των πολιτικών αρχηγών είχε αρνηθεί ότι ο οποιοσδήποτε του είχε προτείνει οικονομική βοήθεια και για τον λόγο αυτό "Αναγκάστηκε να υπογράψει το Μνημόνιο"), αλλά αντί να τεθεί τέτοιο ζήτημα, ο Γ.Παπανδρέου του μιλούσε για ... οικολογία!
Στην συνέντευξή του ο ελληνικής καταγωγής Ρώσος βουλευτής, πειργράφει με λεπτομέρειες το φιάσκο της επίσκεψης Παπανδρέου στην Μόσχα τουν Φεβρουάριο του 2010, όταν ο Β.Πούτιν περίμενε με το πακέτο των δισεκατομμυρίων ευρώ τον Γ.Παπανδρέου και εισέπραξε μια ... εκκωφαντική αδιαφορία, αφού ο Έλληνας πρωθυπουργός για το μόνο που του μιλούσε, κατά βάση ήταν ... οικολογικά θέματα!
Σύμφωνα με τον Ιβάν Σαββίδη η Ρωσία ήταν έτοιμη από τις αρχές του 2010 κιόλας να παράσχει δάνειο με ευνοϊκούς όρους στην Ελλάδα, πλην όμως υπήρχε ο «αστάθμητος» παράγοντας Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος φρόντισε να «βραχυκυκλώσει» όλες τις διαδικασίες που μπορεί να οδηγούσαν στη λήψη του δανείου, στις δύσκολες εκείνες ώρες, που η Ελλάδα χρειαζόταν επειγόντως ρευστότητα.
«Ήρθε ο Παπανδρέου στη Ρωσία πέρυσι τον Φεβρουάριο, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε. Ο ηγέτης της Ρωσίας ήταν έτοιμος να δώσει 25 δισ. ευρώ, δεν έχω λόγο να μην το πω δημοσίως, γιατί έχω ο ίδιος γνώση του ζητήματος. Και ήταν μάλιστα έτοιμος να τα δώσει ως πρώτη δόση βοήθειας στην Ελλάδα, όμως, δυστυχώς... Ήταν δάνειο με χαμηλό επιτόκιο, οι λεπτομέρειες δεν έχουν πια σημασία, αφού προφανώς οι Αμερικανοί, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. είπαν όχι. Τότε γιατί ήρθε στη Μόσχα ο Παπανδρέου; Για να δει ο ελληνικός λαός ότι συναντιέται με τον Πούτιν;», δήλωσε ο Ιβάν Σαββίδης.
Έτσι τις δραματικές εκείνες ώρες όπου δηλώσεις περί «Τιτανικού» είχαν φροντίσει να τινάξουν στον αέρα την πιστοληπτική εγκυρότητα της Ελλάδας, και ο πρωθυπουργός της Ρωσίας ήταν έτοιμος να ακούσει τον Έλληνα ομόλογό του ο τελευταίος προτίμησε, σύμφωνα με τον Ι. Σαββίδη να του μιλήσει για τις οικολογικές του ανησυχίες!
«Δεν είναι μυστικό ότι εγώ κανόνισα την κατ' ιδίαν συνάντηση, ζητήθηκε η βοήθειά μου από την ελληνική πλευρά. Το πρωί συναντήθηκα με τον Παπανδρέου στην Κρατική Δούμα, μείναμε οι δυο μας με τον μεταφραστή και του είπα ότι δεν χρειάζεται να προβληματίζεται για τίποτε, ότι ο Πούτιν έχει καλή και θετική διάθεση, γι' αυτό και θα προτείνει να μείνουν μόνοι τους κι εφόσον δώσει κι αυτός τη συγκατάθεσή του, μπορεί να του θέσει οποιοδήποτε ζήτημα θεωρεί χρήσιμο. Ηταν έτοιμος να ακούσει τα πάντα» υποστήριξε ο κ. Σαββίδης, υπογραμμίζοντας ότι η συνομιλία κράτησε τελικά μόλις 20 λεπτά και λίγο αργότερα ενημερώθηκε από το Κρεμλίνο «ότι κατά τη διάρκειά της ο Παπανδρέου ουσιαστικά δεν έκανε απολύτως καμία ερώτηση, ούτε έθεσε θέμα ανάπτυξης οικονομικών ή στρατηγικών σχέσεων, αλλά μιλούσε για τα ... οικολογικά προβλήματα της Ελλάδας»!
Σύμφωνα με τον ηγέτη των ομογενών της Ρωσίας, ο Β. Πούτιν είχε νωρίτερα σε ένδειξη καλής θέλησης ορίσει ως υπεύθυνο για την υλοποίηση των διμερών συμφωνιών τον Ιγκορ Σέτσιν, «έναν από τους ισχυρότερους αντιπροέδρους της ρωσικής κυβέρνησης, ο οποίος επιβλέπει ολόκληρο το ενεργειακό σύμπλεγμα και τη βαριά βιομηχανία μηχανοκατασκευών».
Αυτό σήμαινε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για άμεση συμφωνία και επιτάχυνση των διαδικασιών, όμως η Ελλάδα δεν έδειξε καμία διάθεση και «το ίδιο βράδυ πήγα στο προεδρικό ξενοδοχείο "Πρέζιντεντ" όπου έμενε ο Παπανδρέου, και τον ρώτησα: Πείτε μου σας παρακαλώ, γιατί ήρθατε και γιατί χρειαζόταν η κατ' ιδίαν συνάντηση, γιατί μου ζητήσατε βοήθεια, για να με δυσφημήσετε;».
Κατά τις εκτιμήσεις του ομογενή πολιτικού, «η αντίδραση που ακολούθησε είναι πλέον προς την αντίθετη κατεύθυνση» και έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η πρόσφατη αναβολή της προγραμματισμένης για τις 5 Ιουλίου επίσκεψης Λαμπρινίδη στη Μόσχα, έπειτα από ρωσική πρωτοβουλία και με διατύπωση πρωτοφανών αιχμών για έλλειψη περιεχομένου στις διμερείς επαφές.
Σύμφωνα με τον Ι. Σαββίδη, το Κρεμλίνο ζήτησε να εξηγηθεί στον πρωθυπουργό ότι θα μπορούσε να ζητήσει οποιαδήποτε διευκόλυνση ήθελε, έστω και τηλεφωνικά, από τον Β. Πούτιν, γι' αυτό και αργότερα προτάθηκε να χορηγηθεί δάνειο, «που θα πληρωθεί εν μέρει με κρατικές δεσμεύσεις και εν μέρει με αγροτικά προϊόντα», έτσι ώστε να υλοποιηθεί το συμβόλαιο αγοράς τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού από τη Ρωσία, όμως και η πρόταση αυτή απορρίφθηκε".
Πρόκειται για την διακρατική συμφωνία προμήθειας των BMP-3HEL. Βέβαια το παράδοξο θα ήταν να την προχωρήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Εδώ αρνήθηκε να συζητήσει για χαμηλότοκο δάνειο 25 δισ. ευρώ θα συζητούσε να δώσει 1,2 δισ. ευρώ, έστω και αν υπήρχε κρατική δέσμευση;
Οι ελληνικές επιλογές οδηγούν, κατά τον Ι. Σαββίδη, στη σταδιακή μεγιστοποίηση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, καθώς «στο φόντο μιας Ελλάδας που αδυνατίζει και όλο και περισσότερο αποστρέφει το πρόσωπό της από τη Ρωσία, όλο και ενεργότερα η τουρκική οικονομία συνεταιρίζεται με τη ρωσική και η Τουρκία ισχυροποιείται», εξέλιξη, που «θα είναι το χειρότερο έγκλημα για πολλές χιλιετίες. Και τότε δεν θα μπορούμε πλέον τίποτε να διορθώσουμε».
defencenet.gr 14-07-2011
Αλλά υπήρξε και δεύτερο κτύπημα από την Μόσχα: Σε συνέντευξή του ο Ιβάν Σαββίδης, βουλευτής της Κρατικής Δούμας και πρόεδρος της Ομοσπονδίας της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας στην «Ελευθεροτυπία» είναι πραγματικός "καταπέλτης". Μιλάει για "χαμηλότοκο δάνειο 25 δισ. ευρώ που θα προσέφερε στον Γ.Παπανδρέου ο Β.Πούτιν, για να γλυτώσι η χώρα από το Μνημόνιο (να σημειώσουμε ότι ο Γ.Παπανδρέου στην σύκσεψη των πολιτικών αρχηγών είχε αρνηθεί ότι ο οποιοσδήποτε του είχε προτείνει οικονομική βοήθεια και για τον λόγο αυτό "Αναγκάστηκε να υπογράψει το Μνημόνιο"), αλλά αντί να τεθεί τέτοιο ζήτημα, ο Γ.Παπανδρέου του μιλούσε για ... οικολογία!
Στην συνέντευξή του ο ελληνικής καταγωγής Ρώσος βουλευτής, πειργράφει με λεπτομέρειες το φιάσκο της επίσκεψης Παπανδρέου στην Μόσχα τουν Φεβρουάριο του 2010, όταν ο Β.Πούτιν περίμενε με το πακέτο των δισεκατομμυρίων ευρώ τον Γ.Παπανδρέου και εισέπραξε μια ... εκκωφαντική αδιαφορία, αφού ο Έλληνας πρωθυπουργός για το μόνο που του μιλούσε, κατά βάση ήταν ... οικολογικά θέματα!
Σύμφωνα με τον Ιβάν Σαββίδη η Ρωσία ήταν έτοιμη από τις αρχές του 2010 κιόλας να παράσχει δάνειο με ευνοϊκούς όρους στην Ελλάδα, πλην όμως υπήρχε ο «αστάθμητος» παράγοντας Γιώργος Παπανδρέου ο οποίος φρόντισε να «βραχυκυκλώσει» όλες τις διαδικασίες που μπορεί να οδηγούσαν στη λήψη του δανείου, στις δύσκολες εκείνες ώρες, που η Ελλάδα χρειαζόταν επειγόντως ρευστότητα.
«Ήρθε ο Παπανδρέου στη Ρωσία πέρυσι τον Φεβρουάριο, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε. Ο ηγέτης της Ρωσίας ήταν έτοιμος να δώσει 25 δισ. ευρώ, δεν έχω λόγο να μην το πω δημοσίως, γιατί έχω ο ίδιος γνώση του ζητήματος. Και ήταν μάλιστα έτοιμος να τα δώσει ως πρώτη δόση βοήθειας στην Ελλάδα, όμως, δυστυχώς... Ήταν δάνειο με χαμηλό επιτόκιο, οι λεπτομέρειες δεν έχουν πια σημασία, αφού προφανώς οι Αμερικανοί, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. είπαν όχι. Τότε γιατί ήρθε στη Μόσχα ο Παπανδρέου; Για να δει ο ελληνικός λαός ότι συναντιέται με τον Πούτιν;», δήλωσε ο Ιβάν Σαββίδης.
Έτσι τις δραματικές εκείνες ώρες όπου δηλώσεις περί «Τιτανικού» είχαν φροντίσει να τινάξουν στον αέρα την πιστοληπτική εγκυρότητα της Ελλάδας, και ο πρωθυπουργός της Ρωσίας ήταν έτοιμος να ακούσει τον Έλληνα ομόλογό του ο τελευταίος προτίμησε, σύμφωνα με τον Ι. Σαββίδη να του μιλήσει για τις οικολογικές του ανησυχίες!
«Δεν είναι μυστικό ότι εγώ κανόνισα την κατ' ιδίαν συνάντηση, ζητήθηκε η βοήθειά μου από την ελληνική πλευρά. Το πρωί συναντήθηκα με τον Παπανδρέου στην Κρατική Δούμα, μείναμε οι δυο μας με τον μεταφραστή και του είπα ότι δεν χρειάζεται να προβληματίζεται για τίποτε, ότι ο Πούτιν έχει καλή και θετική διάθεση, γι' αυτό και θα προτείνει να μείνουν μόνοι τους κι εφόσον δώσει κι αυτός τη συγκατάθεσή του, μπορεί να του θέσει οποιοδήποτε ζήτημα θεωρεί χρήσιμο. Ηταν έτοιμος να ακούσει τα πάντα» υποστήριξε ο κ. Σαββίδης, υπογραμμίζοντας ότι η συνομιλία κράτησε τελικά μόλις 20 λεπτά και λίγο αργότερα ενημερώθηκε από το Κρεμλίνο «ότι κατά τη διάρκειά της ο Παπανδρέου ουσιαστικά δεν έκανε απολύτως καμία ερώτηση, ούτε έθεσε θέμα ανάπτυξης οικονομικών ή στρατηγικών σχέσεων, αλλά μιλούσε για τα ... οικολογικά προβλήματα της Ελλάδας»!
Σύμφωνα με τον ηγέτη των ομογενών της Ρωσίας, ο Β. Πούτιν είχε νωρίτερα σε ένδειξη καλής θέλησης ορίσει ως υπεύθυνο για την υλοποίηση των διμερών συμφωνιών τον Ιγκορ Σέτσιν, «έναν από τους ισχυρότερους αντιπροέδρους της ρωσικής κυβέρνησης, ο οποίος επιβλέπει ολόκληρο το ενεργειακό σύμπλεγμα και τη βαριά βιομηχανία μηχανοκατασκευών».
Αυτό σήμαινε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για άμεση συμφωνία και επιτάχυνση των διαδικασιών, όμως η Ελλάδα δεν έδειξε καμία διάθεση και «το ίδιο βράδυ πήγα στο προεδρικό ξενοδοχείο "Πρέζιντεντ" όπου έμενε ο Παπανδρέου, και τον ρώτησα: Πείτε μου σας παρακαλώ, γιατί ήρθατε και γιατί χρειαζόταν η κατ' ιδίαν συνάντηση, γιατί μου ζητήσατε βοήθεια, για να με δυσφημήσετε;».
Κατά τις εκτιμήσεις του ομογενή πολιτικού, «η αντίδραση που ακολούθησε είναι πλέον προς την αντίθετη κατεύθυνση» και έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η πρόσφατη αναβολή της προγραμματισμένης για τις 5 Ιουλίου επίσκεψης Λαμπρινίδη στη Μόσχα, έπειτα από ρωσική πρωτοβουλία και με διατύπωση πρωτοφανών αιχμών για έλλειψη περιεχομένου στις διμερείς επαφές.
Σύμφωνα με τον Ι. Σαββίδη, το Κρεμλίνο ζήτησε να εξηγηθεί στον πρωθυπουργό ότι θα μπορούσε να ζητήσει οποιαδήποτε διευκόλυνση ήθελε, έστω και τηλεφωνικά, από τον Β. Πούτιν, γι' αυτό και αργότερα προτάθηκε να χορηγηθεί δάνειο, «που θα πληρωθεί εν μέρει με κρατικές δεσμεύσεις και εν μέρει με αγροτικά προϊόντα», έτσι ώστε να υλοποιηθεί το συμβόλαιο αγοράς τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού από τη Ρωσία, όμως και η πρόταση αυτή απορρίφθηκε".
Πρόκειται για την διακρατική συμφωνία προμήθειας των BMP-3HEL. Βέβαια το παράδοξο θα ήταν να την προχωρήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Εδώ αρνήθηκε να συζητήσει για χαμηλότοκο δάνειο 25 δισ. ευρώ θα συζητούσε να δώσει 1,2 δισ. ευρώ, έστω και αν υπήρχε κρατική δέσμευση;
Οι ελληνικές επιλογές οδηγούν, κατά τον Ι. Σαββίδη, στη σταδιακή μεγιστοποίηση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, καθώς «στο φόντο μιας Ελλάδας που αδυνατίζει και όλο και περισσότερο αποστρέφει το πρόσωπό της από τη Ρωσία, όλο και ενεργότερα η τουρκική οικονομία συνεταιρίζεται με τη ρωσική και η Τουρκία ισχυροποιείται», εξέλιξη, που «θα είναι το χειρότερο έγκλημα για πολλές χιλιετίες. Και τότε δεν θα μπορούμε πλέον τίποτε να διορθώσουμε».
defencenet.gr 14-07-2011
Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011
Η Ελλάδα μετρά τις απώλειες ενός νέου Παγκοσμίου πολέμου
Απώλειες «πολέμου»
Γίνεται πλέον σαφές ότι η ελληνική κρίση χρέους – παρά τις δεδομένες και μεγάλες αμαρτίες και παθογένειες του ελληνικού οικονομικού/πολιτικού συστήματος- αποτελεί ένα μικρό μόνο τμήμα του τεράστιου (παγκόσμιου) προβλήματος και ίσως το αδιέξοδο του συστήματος, που τρώει πια τις σάρκες του.
Ένα από τα χαρακτηριστικά του διεθνούς οικονομικού συστήματος τα τελευταία χρόνια είναι η ραγδαία συγκέντρωση/επέκταση κεφαλαίων προς δανεισμό. Κάπως έτσι στην Ελλάδα (και παντού στον κόσμο) «και προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερο κέρδος σε αυτό το δανειακό κεφάλαιο μεθοδεύτηκε ολόκληρη η οικονομία να βυθιστεί στο χρέος.
Νοικοκυριά, επιχειρήσεις, κράτη. Πρόσφατα υπολογίστηκε ότι τα διαθέσιμα δανείσιμα κεφάλαια σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν αισίως φτάσει στο 1 τετράκις εκατομμύρια δολάρια, δηλαδή στα 1000 τρισεκατομμύρια δολάρια, όταν το παγκόσμιο ΑΕΠ κινείται γύρω στα 60 τρις δολ.!».
Κάποιοι άλλοι αριθμοί περιγράφουν ακόμα καλύτερα την κατάσταση των ανθρώπων παντού στον κόσμο:
«Σύμφωνα, λοιπόν, με τελευταία μελέτη του ινστιτούτου του ΟΗΕ που ερευνά την ανισοδιανομή του πλούτου των νοικοκυριών παγκόσμια, προκύπτει ότι στο 2% του πληθυσμού αντιστοιχεί το 50% του συνολικού ιδιωτικού πλούτου παγκόσμια, ενώ στο 10% αντιστοιχεί το 85% του πλούτου. Στο φτωχότερο 50% των νοικοκυριών αντιστοιχεί μόλις το 1% του παγκόσμιου πλούτου».
Απ’όλα αυτά, το συμπέρασμα που συνάγεται είναι απλό: το διεθνές οικονομικό σύστημα συγκλονίζεται από μια ασύλληπτα σκληρή μάχη μεταξύ συμφερόντων. Το δυστύχημα για την Ελλάδα είναι ότι εξαιτίας της πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης Παπανδρέου, προσφέρθηκε για το πεδίο των πρώτων αψιμαχιών αυτής της πολεμικής οικονομικής σύγκρουσης.
Τώρα που ο πόλεμος γενικεύεται, η χώρα είναι ήδη κατεστραμμένη. Με την οικονομία σε ύφεση, με την ανεργία στα ύψη, με αμοιβές που συμπιέζονται ολοένα και περισσότερο, με τη δημόσια περιουσία στο σφυρί, η χώρα μετρά τις απώλειες από έναν πόλεμο που έχασε πριν καν ξεκινήσει…
Ποντίκι 14.7.11
Γίνεται πλέον σαφές ότι η ελληνική κρίση χρέους – παρά τις δεδομένες και μεγάλες αμαρτίες και παθογένειες του ελληνικού οικονομικού/πολιτικού συστήματος- αποτελεί ένα μικρό μόνο τμήμα του τεράστιου (παγκόσμιου) προβλήματος και ίσως το αδιέξοδο του συστήματος, που τρώει πια τις σάρκες του.
Ένα από τα χαρακτηριστικά του διεθνούς οικονομικού συστήματος τα τελευταία χρόνια είναι η ραγδαία συγκέντρωση/επέκταση κεφαλαίων προς δανεισμό. Κάπως έτσι στην Ελλάδα (και παντού στον κόσμο) «και προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερο κέρδος σε αυτό το δανειακό κεφάλαιο μεθοδεύτηκε ολόκληρη η οικονομία να βυθιστεί στο χρέος.
Νοικοκυριά, επιχειρήσεις, κράτη. Πρόσφατα υπολογίστηκε ότι τα διαθέσιμα δανείσιμα κεφάλαια σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν αισίως φτάσει στο 1 τετράκις εκατομμύρια δολάρια, δηλαδή στα 1000 τρισεκατομμύρια δολάρια, όταν το παγκόσμιο ΑΕΠ κινείται γύρω στα 60 τρις δολ.!».
Κάποιοι άλλοι αριθμοί περιγράφουν ακόμα καλύτερα την κατάσταση των ανθρώπων παντού στον κόσμο:
«Σύμφωνα, λοιπόν, με τελευταία μελέτη του ινστιτούτου του ΟΗΕ που ερευνά την ανισοδιανομή του πλούτου των νοικοκυριών παγκόσμια, προκύπτει ότι στο 2% του πληθυσμού αντιστοιχεί το 50% του συνολικού ιδιωτικού πλούτου παγκόσμια, ενώ στο 10% αντιστοιχεί το 85% του πλούτου. Στο φτωχότερο 50% των νοικοκυριών αντιστοιχεί μόλις το 1% του παγκόσμιου πλούτου».
Απ’όλα αυτά, το συμπέρασμα που συνάγεται είναι απλό: το διεθνές οικονομικό σύστημα συγκλονίζεται από μια ασύλληπτα σκληρή μάχη μεταξύ συμφερόντων. Το δυστύχημα για την Ελλάδα είναι ότι εξαιτίας της πολιτικής επιλογής της κυβέρνησης Παπανδρέου, προσφέρθηκε για το πεδίο των πρώτων αψιμαχιών αυτής της πολεμικής οικονομικής σύγκρουσης.
Τώρα που ο πόλεμος γενικεύεται, η χώρα είναι ήδη κατεστραμμένη. Με την οικονομία σε ύφεση, με την ανεργία στα ύψη, με αμοιβές που συμπιέζονται ολοένα και περισσότερο, με τη δημόσια περιουσία στο σφυρί, η χώρα μετρά τις απώλειες από έναν πόλεμο που έχασε πριν καν ξεκινήσει…
Ποντίκι 14.7.11
Κυριακή 3 Ιουλίου 2011
Ζ.Κ.Γιουνκέρ: "Οι Έλληνες έχασαν την κυριαρχία τους, πλέον"!
www.defencenet.gr 03-07-2011
Στην κυνική δήλωση ότι "Η Ελλάδα παρέδωσε στους πιστωτές της την εθνική της κυριαρχία, με την υιοθέτηση των επώδυνων μεταρρυθμιστικών μέτρων του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Προγράμματος", προέβη ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλόντ Γιούνκερ σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό Focus!
Μετά το 1944 ένας ξένος δηλώνει ευθέως ότι η Ελλάδα έχει τεθεί υπό κατοχικό καθεστώς, με την διαφορά ότι αυτή την φορά όχι απλώς παραδοθήκαμε, αλλά εμείς ανοίξαμε τις πύλες για να διαβούν τα ξένα "στρατεύματα" της τρόϊκας, οι εκπρόσωποι των τοκογλύφων που έδεσαν χειρόπόδαρα την Ελλάδα. Ο Ζ.Κ.Γιούνκερ δηλώνει στο περιοδικό ότι: “Η εθνική κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό με την αποδοχή της κοινοτικής βοήθειας και ξένοι τεχνικοί θα αναλάβουν την υλοποίηση των ελληνικών δεσμεύσεων που ελήφθησαν με το Μεσοπρόθεσμο”.
Ποιες είναι αύτές οι δεσμεύσεις δεν αναφέρει και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο γιατί φαίνεται ότι υπάρχουν κι άλλες δεσμεύσεις πέρα από τις γνωστές.
Σε ανάλογη κατεύθυνση κινούνται και οι σημερινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος επισημαίνει ότι μετά και την απόφαση του Eurogroup για άμεση εκταμίευση της πέμπτης δόσης του υφιστάμενου δανείου, η Ελλάδα πρέπει να κινηθεί προς την «χωρίς καθυστέρηση» εκτέλεση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, καθώς και στην «αποφασιστική» εφαρμογή των μέτρων που περιλαμβάνει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Μάλιστα ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση στην οποία ξεκαθαρίζει πως «οι ιδιωτικοποιήσεις πρέπει να ξεκινήσουν χωρίς καθυστέρηση».
Μέσα στον Ιούλιο έρχεται η πρώτη ομάδα ξένων "τεχνικών" οι οποίοι θα πλαισιώσουν την "επιτροπή αποκρατικοποιήσεων". Θα επιχειρήσουν να αρπάξουν μέχρι τον Σεπτέμβριο ότι μπορέσουν από δημόσιες εταιρείες: ΟΠΑΠ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ΕΥΔΑΠ κλπ. Αν δεν έχουν καταφέρει 100% τους στόχους τους, θα αρχίσει ο εκβιασμός για την 6η δόση.
Βέβαια τίποτα απ'όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνει χωρίς αντιδράσεις, οπότε θα δούμε νε εκτυλίσσεται η πιο σφοδρή σύγκρουση μεταξύ των συνδικάτων που ελέγχονται από το ΠΑΣΟΚ και στην κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Κράμερ εναντίον Κράμερ...
Βουλευτής ΠΑΣΟΚ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ «Με έπεισε για το όχι στο μεσοπρόθεσμο η κόρη μου»
(Ελευθεροτυπία Κυριακή 3.7.11)
Ενα μήνυμα από την κόρη του, που έλαβε μισή ώρα πριν από την έναρξη της ψηφοφορίας και του ζητούσε να μην απογοητεύσει τους νέους, ήταν αυτό που έπαιξε τον καταλυτικό ρόλο για να πάρει την απόφαση που στην ουσία είχε λάβει από καιρό.
Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής εξηγεί σήμερα στην «Κ.Ε.» γιατί δεν πείσθηκε ότι το μεσοπρόθεσμο θα σώσει τη χώρα.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ψηφίσετε «όχι» στο μεσοπρόθεσμο;
Πρώτον, δεν πίστεψα στον εκβιασμό που επιβάλλουν τα πολιτικά επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, δεύτερον, δεν πιστεύω ότι αυτό το πρόγραμμα μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε ένα ξέφωτο απαλλαγής της από τη σημερινή κρίση.
Ποια συγκεκριμένα μέτρα ήταν αυτά με τα οποία κυρίως διαφωνούσατε;
Σε περίοδο ύφεσης δεν μπορείς να επιβάλεις σε μια χώρα την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της. Δεν μπορείς να απαιτείς συλλήβδην αποκρατικοποιήσεις, ακόμα και σε στρατηγικής σημασίας δημόσια αγαθά. Δεν μπορείς να επιβάλλεις άδικους φόρους όταν αποδεικνύεις την ανικανότητα ή την έλλειψη βούλησης να συγκρουστείς με τη φοροδιαφυγή και να κατανέμεις δικαιότερα τα βάρη της κρίσης. Δεν μπορείς με νόμο να απαλλάσσεις από ποινικές ευθύνες αυτούς που θα αναλάβουν να πουλήσουν για ένα «κομμάτι ψωμί» τη δημόσια περιουσία.
Ποια ήταν η πορεία των εσωτερικών σας συγκρούσεων μέχρι το όχι;
Είχα πλήρη επίγνωση των συνεπειών της διαγραφής μου από μια παράταξη με την οποία συνδέεται η οικογένειά μου και εγώ, εδώ και ογδόντα περίπου χρόνια, από την εποχή του Ελ. Βενιζέλου. Μέσα μου τέθηκε ένα αδήριτο ερώτημα: Εάν ψηφίσουμε και προχωρήσουμε στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με συνοπτικές διαδικασίες, μπορεί κανείς να με διαβεβαιώσει ότι θα αποτραπεί το μοιραίο μετέπειτα; Και εάν τελικώς έρθει αυτό το μοιραίο το οποίο έχουμε δαιμονοποιήσει μήπως θα ήταν καλύτερα να μας βρει έχοντας στα χέρια μας τη δημόσια περιουσία; Τις προηγούμενες ημέρες έχοντας έρθει σε επικοινωνία με πολλούς ανθρώπους και δεδομένου ότι η κυβέρνηση δεν συμφωνούσε σε κόκκινες γραμμές, είχα αποφασίσει ότι αυτό που πρέπει να πράξω είναι ό,τι μου επέβαλλαν οι γνώσεις και η συνείδησή μου.
Τι έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να πάρετε αυτή την απόφαση;
Συνηθίζω να συζητώ με τα παιδιά μου, την Κατερίνα και τον Λευτέρη, 22 και 20 ετών αντίστοιχα. Συζήτησα και το βράδυ της παραμονής της ψηφοφορίας. Μου είπαν ότι δεν πρέπει να ψηφίσεις κάτω από έναν αποικιοκρατικό εκβιασμό. Δεν πρέπει να ψηφίσεις ένα πρόγραμμα που δεν το πιστεύει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Δεν μας ενδιαφέρει η κοινοβουλευτική σου ιδιότητα, ακόμα και εάν σε διαγράψουν. Μας νοιάζει πρωτίστως να είσαι ψηλά στη δική μας συνείδηση. Αλλωστε εκτός από παιδιά σου είμαστε και συνειδητοί ψηφοφόροι σου». Την επόμενη ημέρα, ημέρα της ψηφοφορίας, οι ώρες κυλούσαν αργά σε ένα περιβάλλον αφόρητης έντασης τόσο εσωτερικής όσο και εξωτερικής. Η απόφασή μου παρέμενε σταθερή και η ομιλία μου είχε αυτό το περιεχόμενο. Κλείνοντας την ομιλία μου, μου ήρθε αστραπιαία στη μνήμη ο στίχος του Βαλαωρίτη «Πάρε ένα σβόλο, Μήτρο, και διώξε εκείνα τα σκυλιά που μου χαλούν το φύτρο». Το αποκορύφωμα συναισθηματικής αλλά και πολιτικής φόρτισης ήρθε στη 1.30 μ.μ., όπου ο συνεργάτης μου με φώναξε να μου πει για ένα μήνυμα που ήρθε στο κινητό. Το μήνυμα έλεγε: «Θέλω να κάνεις αυτό που ορίζει η ψυχή σου, η συνείδησή σου και η καρδιά σου. Θα είμαι πάντα κοντά σου, γιατί μας έμαθες να αγαπούμε την κοινωνία. Εκείνο που δεν θέλω είναι να διαψεύσεις τους νέους ανθρώπους που εκτιμούν τη μέχρι τώρα στάση σου. Μια ψηφοφόρος σου». Ηταν ένα μήνυμα που εστάλη από ένα κορίτσι 22 ετών που έφευγε σε ένα εκπαιδευτικό ταξίδι. Ο νέος αυτός άνθρωπος ήταν η κόρη μου.
Ενα μήνυμα από την κόρη του, που έλαβε μισή ώρα πριν από την έναρξη της ψηφοφορίας και του ζητούσε να μην απογοητεύσει τους νέους, ήταν αυτό που έπαιξε τον καταλυτικό ρόλο για να πάρει την απόφαση που στην ουσία είχε λάβει από καιρό.
Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής εξηγεί σήμερα στην «Κ.Ε.» γιατί δεν πείσθηκε ότι το μεσοπρόθεσμο θα σώσει τη χώρα.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ψηφίσετε «όχι» στο μεσοπρόθεσμο;
Πρώτον, δεν πίστεψα στον εκβιασμό που επιβάλλουν τα πολιτικά επιτελεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, δεύτερον, δεν πιστεύω ότι αυτό το πρόγραμμα μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα σε ένα ξέφωτο απαλλαγής της από τη σημερινή κρίση.
Ποια συγκεκριμένα μέτρα ήταν αυτά με τα οποία κυρίως διαφωνούσατε;
Σε περίοδο ύφεσης δεν μπορείς να επιβάλεις σε μια χώρα την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της. Δεν μπορείς να απαιτείς συλλήβδην αποκρατικοποιήσεις, ακόμα και σε στρατηγικής σημασίας δημόσια αγαθά. Δεν μπορείς να επιβάλλεις άδικους φόρους όταν αποδεικνύεις την ανικανότητα ή την έλλειψη βούλησης να συγκρουστείς με τη φοροδιαφυγή και να κατανέμεις δικαιότερα τα βάρη της κρίσης. Δεν μπορείς με νόμο να απαλλάσσεις από ποινικές ευθύνες αυτούς που θα αναλάβουν να πουλήσουν για ένα «κομμάτι ψωμί» τη δημόσια περιουσία.
Ποια ήταν η πορεία των εσωτερικών σας συγκρούσεων μέχρι το όχι;
Είχα πλήρη επίγνωση των συνεπειών της διαγραφής μου από μια παράταξη με την οποία συνδέεται η οικογένειά μου και εγώ, εδώ και ογδόντα περίπου χρόνια, από την εποχή του Ελ. Βενιζέλου. Μέσα μου τέθηκε ένα αδήριτο ερώτημα: Εάν ψηφίσουμε και προχωρήσουμε στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με συνοπτικές διαδικασίες, μπορεί κανείς να με διαβεβαιώσει ότι θα αποτραπεί το μοιραίο μετέπειτα; Και εάν τελικώς έρθει αυτό το μοιραίο το οποίο έχουμε δαιμονοποιήσει μήπως θα ήταν καλύτερα να μας βρει έχοντας στα χέρια μας τη δημόσια περιουσία; Τις προηγούμενες ημέρες έχοντας έρθει σε επικοινωνία με πολλούς ανθρώπους και δεδομένου ότι η κυβέρνηση δεν συμφωνούσε σε κόκκινες γραμμές, είχα αποφασίσει ότι αυτό που πρέπει να πράξω είναι ό,τι μου επέβαλλαν οι γνώσεις και η συνείδησή μου.
Τι έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να πάρετε αυτή την απόφαση;
Συνηθίζω να συζητώ με τα παιδιά μου, την Κατερίνα και τον Λευτέρη, 22 και 20 ετών αντίστοιχα. Συζήτησα και το βράδυ της παραμονής της ψηφοφορίας. Μου είπαν ότι δεν πρέπει να ψηφίσεις κάτω από έναν αποικιοκρατικό εκβιασμό. Δεν πρέπει να ψηφίσεις ένα πρόγραμμα που δεν το πιστεύει η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Δεν μας ενδιαφέρει η κοινοβουλευτική σου ιδιότητα, ακόμα και εάν σε διαγράψουν. Μας νοιάζει πρωτίστως να είσαι ψηλά στη δική μας συνείδηση. Αλλωστε εκτός από παιδιά σου είμαστε και συνειδητοί ψηφοφόροι σου». Την επόμενη ημέρα, ημέρα της ψηφοφορίας, οι ώρες κυλούσαν αργά σε ένα περιβάλλον αφόρητης έντασης τόσο εσωτερικής όσο και εξωτερικής. Η απόφασή μου παρέμενε σταθερή και η ομιλία μου είχε αυτό το περιεχόμενο. Κλείνοντας την ομιλία μου, μου ήρθε αστραπιαία στη μνήμη ο στίχος του Βαλαωρίτη «Πάρε ένα σβόλο, Μήτρο, και διώξε εκείνα τα σκυλιά που μου χαλούν το φύτρο». Το αποκορύφωμα συναισθηματικής αλλά και πολιτικής φόρτισης ήρθε στη 1.30 μ.μ., όπου ο συνεργάτης μου με φώναξε να μου πει για ένα μήνυμα που ήρθε στο κινητό. Το μήνυμα έλεγε: «Θέλω να κάνεις αυτό που ορίζει η ψυχή σου, η συνείδησή σου και η καρδιά σου. Θα είμαι πάντα κοντά σου, γιατί μας έμαθες να αγαπούμε την κοινωνία. Εκείνο που δεν θέλω είναι να διαψεύσεις τους νέους ανθρώπους που εκτιμούν τη μέχρι τώρα στάση σου. Μια ψηφοφόρος σου». Ηταν ένα μήνυμα που εστάλη από ένα κορίτσι 22 ετών που έφευγε σε ένα εκπαιδευτικό ταξίδι. Ο νέος αυτός άνθρωπος ήταν η κόρη μου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)