Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011
Σαρκοζί: για Παπανδρέου "τρελός", "με κατάθλιψη" >>> Figaro.fr
Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) Ενημέρωση 09/11/2011 στις 07:39
Από Figaro.fr
Σύμφωνα με πληροφορίες από την Εφημερίδα "το Παρίσι", ο Νικολά Σαρκοζί χαρακτήρισε ως "τρελό" και "καταθλιπτικό" Τον Έλληνα Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας, προοριζόταν να είναι ιδιωτική, με τον Αμερικανό ομόλογό του, Μπαράκ Ομπάμα την Πέμπτη στους G -20 στις Κάννες.
Η συζήτηση μεταξύ των δύο αρχηγών κρατών μπορούσε να ακουστεί από πολλούς Γάλλους δημοσιογράφους, μέσα από τον μεταφραστικο μηχανισμό, κατά τη διάρκεια μιας διμερούς συνάντησης μεταξύ του Σαρκοζί και του Ομπάμα, η οποία πραγματοποιήθηκε λίγο πριν από μια συνέντευξη τύπου.
Σύμφωνα με την Εφημερίδα "το Παρίσι", διαπίστωσαν ότι Παπανδρέου είχε κάνει ένα τεράστιο τεράστιο λάθος, ανακοινώνοντας ένα δημοψήφισμα για το ευρωπαϊκό σχέδιο στήριξης....
(Selon les information du Parisien, Nicolas Sarkozy a qualifié de "fou" et " de dépressif" le Premier ministre grec Georges Papandréou au cours d'une conversation -censée être privée- avec son homologue américain Barack Obama, jeudi dernier lors du sommet du G-20 à Cannes.
La discussion entre les deux chefs d'État a pu être entendue par plusieurs journalistes français, via les boîtiers destinés à assurer la traduction, pendant un entretien bilatéral entre Sarkozy et Obama qui se déroulait juste avant une déclaration à la presse....)
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011
Αν ξέρετε κάποιον καλό χάκερ, ενημερώστε τον… ολοι βαράτε τους
«Claim your piece of Greece»…
Mετά τις επιθέσεις και τις αρνητικές αναφορές των επίσημων διεθνών ΜΜΕ για τη χώρα μας, ήρθε και ένα site, το οποίο προτρέπει όποιον θέλει να διεκδικήσει-κατοχυρώσει κομμάτι της Ελλάδας, διότι, όπως αναφέρει το www.claimgreece.com, οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι το έχουν ήδη πληρώσει και τους ανήκει…
«Ευρωπαίοι φορολογούμενοι το έχετε πληρώσει. Διεκδικήστε το πριν το κάνει κάποιος άλλος» αναφέρει το site (το οποίο παρεμπιπτόντως παρουσιάζει και τα Σκόπια ως «Μακεδονία»). Και η… συμμετοχή είναι μεγάλη… Πατώντας πάνω στα σημαιάκια βλέπετε ονόματα και σχόλια των… ενδιαφερομένων, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Ολλανδοί, χωρίς να λείπουν και οι Ιταλοί, οι Γερμανοί και οι Άγγλοι. Τραγική ειρωνία, στα Google ads του site, εμφανίζονται … διαφημίσεις τουριστικών πακέτων και εισιτηρίων για τη χώρα μας…
Αν ενδιαφέρεστε να… απαντήσετε πάντως, υπάρχει σχετικό Twitter box στην δεξιά πλευρά της ιστοσελίδας, με hashtag #claimgreece…
YΓ. Αν ξέρετε κάποιον καλό χάκερ, ενημερώστε τον…
http://topontiki.gr/
Mετά τις επιθέσεις και τις αρνητικές αναφορές των επίσημων διεθνών ΜΜΕ για τη χώρα μας, ήρθε και ένα site, το οποίο προτρέπει όποιον θέλει να διεκδικήσει-κατοχυρώσει κομμάτι της Ελλάδας, διότι, όπως αναφέρει το www.claimgreece.com, οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι το έχουν ήδη πληρώσει και τους ανήκει…
«Ευρωπαίοι φορολογούμενοι το έχετε πληρώσει. Διεκδικήστε το πριν το κάνει κάποιος άλλος» αναφέρει το site (το οποίο παρεμπιπτόντως παρουσιάζει και τα Σκόπια ως «Μακεδονία»). Και η… συμμετοχή είναι μεγάλη… Πατώντας πάνω στα σημαιάκια βλέπετε ονόματα και σχόλια των… ενδιαφερομένων, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι Ολλανδοί, χωρίς να λείπουν και οι Ιταλοί, οι Γερμανοί και οι Άγγλοι. Τραγική ειρωνία, στα Google ads του site, εμφανίζονται … διαφημίσεις τουριστικών πακέτων και εισιτηρίων για τη χώρα μας…
Αν ενδιαφέρεστε να… απαντήσετε πάντως, υπάρχει σχετικό Twitter box στην δεξιά πλευρά της ιστοσελίδας, με hashtag #claimgreece…
YΓ. Αν ξέρετε κάποιον καλό χάκερ, ενημερώστε τον…
http://topontiki.gr/
Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011
Ο Υπόκοσμος των πλουσίων. Πώς θα σωθεί αυτή η χώρα?
Η χαριστική βολή στον Γιώργο
Κοτζαμπάσηδες και νταβατζήδες «πυροβόλησαν» στο παρά πέντε της αποκάλυψης των τραπεζικών λογαριασμών τους στην Ελβετία.
Η ιστορία είναι διδακτική. Πριν από περίπου ένα μήνα, στο Βερολίνο, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών, γυρίζοντας το βλέμμα του προς τον αντίστοιχο πρόεδρο του ελληνικού ΣΕΒ, είπε αυτό που έχουν στο μυαλό τους οι περισσότεροι Έλληνες. Διερωτήθηκε για τον βαθμό πατριωτισμού των επιχειρηματιών στην Ελλάδα, όταν, αντί να επενδύουν στη χώρα τους και στη χειρότερη περίπτωση να διατηρούν τα χρήματά τους σε ελληνικές τράπεζες, αυτοί εξάγουν τα κεφάλαιά τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς του εξωτερικού. Οι παρόντες Έλληνες επιχειρηματίες έκαναν πως δεν άκουσαν.
Εδώ και περίπου δέκα ημέρες, έγινε γνωστό πως η Ελλάδα και η Ελβετία βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της διακρατικής συμφωνίας, η οποία προβλέπει την άρση του τραπεζικού απορρήτου, προκειμένου να φορολογηθούν τα κεφάλαια που έχουν κατατεθεί στις ελβετικές τράπεζες από Έλληνες ιδιώτες. Η Ελλάδα δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να μιμηθεί το παράδειγμα των Η.Π.Α. και της Γερμανίας. Με αυτόν τον τρόπο, οι κυβερνήσεις των δύο χωρών κατάφεραν να εντοπίσουν τους λογαριασμούς των πολιτών τους, ώστε και να φορολογηθούν αλλά και σε ένα μεγάλο ποσοστό να επαναπατριστούν.
Γιατί, όμως, τα λέμε όλα αυτά. Ένα παλιό αγωνιστικό τραγούδι αρχίζει με τον στίχο «Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά…». Πολλά χρόνια μετά, φαίνεται πως το τραγούδι αυτό είναι εξαιρετικά επίκαιρο.
Η zougla.gr είναι σε θέση να γνωρίζει πως το τελευταίο διάστημα, τις τελευταίες εβδομάδες για την ακρίβεια, πριν και μετά τη δημοσιοποίηση της επερχόμενης συμφωνίας Ελλάδος - Ελβετίας, πολλοί γνωστοί επιχειρηματίες, οι οποίοι δημόσια κραδαίνουν τη σπάθη του πατριωτισμού, ανέξοδα βέβαια, εξήγαγαν στο εξωτερικό τα χρήματά τους με ρυθμό 150 εκατ. ευρώ την εβδομάδα. Συγκεκριμένος επιχειρηματίας, πασίγνωστος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με πολυσχιδή επιχειρηματική δραστηριότητα, έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει και να διαμορφώνει καταστάσεις.
Πολύ πρόσφατα, δύο από αυτούς τους επιχειρηματίες, με δραστηριότητες από τα καράβια έως τις εκδόσεις και από τον τραπεζικό τομέα έως τη… διύλιση του καπιταλιστικού κώνωπα, συναντήθηκαν. Στο μενού συμπεριλαμβάνονταν η ανάλυση περί της πολιτικής συγκυρίας, ο εντοπισμός του «εχθρικού στόχου» και στη συνέχεια ο εκμηδενισμός του. Με λίγα λόγια ,οι δύο αυτοί επιχειρηματίες συναποφάσισαν τον πολιτικό θάνατο εκείνου ο οποίος τόλμησε να απειλήσει το απυρόβλητο των τραπεζικών καταθέσεών τους.
Οι δύο αυτοί επιχειρηματίες, όπως επισημάνθηκε, διαθέτουν τη δυνατότητα άσκησης επιρροής στην κοινή γνώμη και άρα στα πολιτικά υποσυστήματα. Μετά τη συνάντηση, δρομολογήθηκε η διαδικασία «αποκαθήλωσης».
Πριν από μία εβδομάδα, ακόμη και οι αναλυτές σε διατεταγμένη υπηρεσία αναγκάστηκαν να ομολογήσουν πώς άρχισε δειλά δειλά ο πόλεμος μεταξύ Πολιτικής και Τραπεζιτών. Δεν μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς, αφού στον πυρήνα των αποφάσεων της 26ης-27ης Οκτωβρίου εμπεριέχεται η κήρυξη αυτού του πολέμου. Με διακριτικότητα πάντα και με κομψή ορολογία, το Βερολίνο επί της ουσίας αποφάσισε να προχωρήσει στις πρώτες αψιμαχίες σε επίπεδο εμπροσθοφυλακής. Στην επόμενη φάση, η επίθεση θα αφορά στη φορολογία των χρηματιστηριακών συναλλαγών.
Ο πόλεμος αυτός στην Ελλάδα αναμένεται να διεξαχθεί σε ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες, αφού η αντιπαλότητα ενισχύεται και από το «κούρεμα» της αξίας των ελληνικών ομολόγων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Άλλωστε, οι Έλληνες τραπεζίτες κατ’ έθιμον κατάφερναν με μία ελάχιστη μετοχική συμμετοχή να απολαμβάνουν τους πλήρους ελέγχους των τραπεζικών ιδρυμάτων, ελέω διαπλοκής.
Οι δύο συνδαιτυμόνες έλαβαν τις αποφάσεις τους. Η κοινή γνώμη δεν εντόπισε αμέσως την αλλαγή. Το Μαξίμου, όμως, την αντελήφθη αμέσως. Οι καταγγελίες του πρωθυπουργού στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου ήταν αόριστες μεν, ακριβείς δε. Οι αναφορές σε «κανάλια που χρηματοδοτούνται από τράπεζες χωρίς να πληρούν τα κριτήρια» δεν ήταν απλώς προειδοποιητικές βολές. Οι δύο επιχειρηματίες εκ των πραγμάτων και εκ των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους αντιπροσωπεύουν όλη την γκάμα των συμφερόντων που θίγονται άμεσα από τη νέα πραγματικότητα σε περίοδο πολυεπίπεδης κρίσης.
Για του μυημένους, ωστόσο, η αλλαγή ήταν εντυπωσιακά ανιχνεύσιμη από τις πρώτες μάλιστα κουβέντες των εκπροσώπων των δύο επιχειρηματιών στον γυάλινο κόσμο του πολιτικού θεάματος. Άναρθρες πολεμικές κραυγές, γυάλινα βλέμματα, ιαχές και στο τέλος... κατάρες, με την ευχή να καταπέσει στο πυρ το εξώτερον ο εχθρός.
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, η κατάσταση εξελίχθηκε σε παραληρηματική, εν όψει της ψηφοφορίας για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης. Διαπιστώθηκε ταύτιση ακόμη και στους τίτλους των πρωτοσέλιδων. Στην πολιτική, κυρίως δε την πολιτική που ασκεί ο θεσμικός υπόκοσμος αυτής της χώρας, αυτή η ταύτιση αποκαλείται... συντονισμός ενεργειών.
Δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό το εάν ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών γνώριζε λεπτομέρειες από την εξυφαινόμενη ίντριγκα, όταν αναρωτιόταν για τον βαθμό πατριωτισμού της ελίτ των Ελλήνων επιχειρηματιών. Το μόνον σίγουρο είναι πως με τις τελευταίες εξελίξεις θα αναρωτιέται για το πώς κατάφεραν εν μία νυκτί δύο επιχειρηματίες με προφανή αντιπαλότητα να δρομολογήσουν μία τόσο περίπλοκη εκστρατεία, υψώνοντας μάλιστα μία αποτελεσματική… αντένα εκπομπής... μεγάλης εμβέλειας.
"http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=412860&cid=6"
Κοτζαμπάσηδες και νταβατζήδες «πυροβόλησαν» στο παρά πέντε της αποκάλυψης των τραπεζικών λογαριασμών τους στην Ελβετία.
Η ιστορία είναι διδακτική. Πριν από περίπου ένα μήνα, στο Βερολίνο, ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών, γυρίζοντας το βλέμμα του προς τον αντίστοιχο πρόεδρο του ελληνικού ΣΕΒ, είπε αυτό που έχουν στο μυαλό τους οι περισσότεροι Έλληνες. Διερωτήθηκε για τον βαθμό πατριωτισμού των επιχειρηματιών στην Ελλάδα, όταν, αντί να επενδύουν στη χώρα τους και στη χειρότερη περίπτωση να διατηρούν τα χρήματά τους σε ελληνικές τράπεζες, αυτοί εξάγουν τα κεφάλαιά τους σε τραπεζικούς λογαριασμούς του εξωτερικού. Οι παρόντες Έλληνες επιχειρηματίες έκαναν πως δεν άκουσαν.
Εδώ και περίπου δέκα ημέρες, έγινε γνωστό πως η Ελλάδα και η Ελβετία βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της διακρατικής συμφωνίας, η οποία προβλέπει την άρση του τραπεζικού απορρήτου, προκειμένου να φορολογηθούν τα κεφάλαια που έχουν κατατεθεί στις ελβετικές τράπεζες από Έλληνες ιδιώτες. Η Ελλάδα δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να μιμηθεί το παράδειγμα των Η.Π.Α. και της Γερμανίας. Με αυτόν τον τρόπο, οι κυβερνήσεις των δύο χωρών κατάφεραν να εντοπίσουν τους λογαριασμούς των πολιτών τους, ώστε και να φορολογηθούν αλλά και σε ένα μεγάλο ποσοστό να επαναπατριστούν.
Γιατί, όμως, τα λέμε όλα αυτά. Ένα παλιό αγωνιστικό τραγούδι αρχίζει με τον στίχο «Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά…». Πολλά χρόνια μετά, φαίνεται πως το τραγούδι αυτό είναι εξαιρετικά επίκαιρο.
Η zougla.gr είναι σε θέση να γνωρίζει πως το τελευταίο διάστημα, τις τελευταίες εβδομάδες για την ακρίβεια, πριν και μετά τη δημοσιοποίηση της επερχόμενης συμφωνίας Ελλάδος - Ελβετίας, πολλοί γνωστοί επιχειρηματίες, οι οποίοι δημόσια κραδαίνουν τη σπάθη του πατριωτισμού, ανέξοδα βέβαια, εξήγαγαν στο εξωτερικό τα χρήματά τους με ρυθμό 150 εκατ. ευρώ την εβδομάδα. Συγκεκριμένος επιχειρηματίας, πασίγνωστος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με πολυσχιδή επιχειρηματική δραστηριότητα, έχει τη δυνατότητα να επηρεάζει και να διαμορφώνει καταστάσεις.
Πολύ πρόσφατα, δύο από αυτούς τους επιχειρηματίες, με δραστηριότητες από τα καράβια έως τις εκδόσεις και από τον τραπεζικό τομέα έως τη… διύλιση του καπιταλιστικού κώνωπα, συναντήθηκαν. Στο μενού συμπεριλαμβάνονταν η ανάλυση περί της πολιτικής συγκυρίας, ο εντοπισμός του «εχθρικού στόχου» και στη συνέχεια ο εκμηδενισμός του. Με λίγα λόγια ,οι δύο αυτοί επιχειρηματίες συναποφάσισαν τον πολιτικό θάνατο εκείνου ο οποίος τόλμησε να απειλήσει το απυρόβλητο των τραπεζικών καταθέσεών τους.
Οι δύο αυτοί επιχειρηματίες, όπως επισημάνθηκε, διαθέτουν τη δυνατότητα άσκησης επιρροής στην κοινή γνώμη και άρα στα πολιτικά υποσυστήματα. Μετά τη συνάντηση, δρομολογήθηκε η διαδικασία «αποκαθήλωσης».
Πριν από μία εβδομάδα, ακόμη και οι αναλυτές σε διατεταγμένη υπηρεσία αναγκάστηκαν να ομολογήσουν πώς άρχισε δειλά δειλά ο πόλεμος μεταξύ Πολιτικής και Τραπεζιτών. Δεν μπορούσαν να κάνουν και αλλιώς, αφού στον πυρήνα των αποφάσεων της 26ης-27ης Οκτωβρίου εμπεριέχεται η κήρυξη αυτού του πολέμου. Με διακριτικότητα πάντα και με κομψή ορολογία, το Βερολίνο επί της ουσίας αποφάσισε να προχωρήσει στις πρώτες αψιμαχίες σε επίπεδο εμπροσθοφυλακής. Στην επόμενη φάση, η επίθεση θα αφορά στη φορολογία των χρηματιστηριακών συναλλαγών.
Ο πόλεμος αυτός στην Ελλάδα αναμένεται να διεξαχθεί σε ιδιαίτερα σκληρές συνθήκες, αφού η αντιπαλότητα ενισχύεται και από το «κούρεμα» της αξίας των ελληνικών ομολόγων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Άλλωστε, οι Έλληνες τραπεζίτες κατ’ έθιμον κατάφερναν με μία ελάχιστη μετοχική συμμετοχή να απολαμβάνουν τους πλήρους ελέγχους των τραπεζικών ιδρυμάτων, ελέω διαπλοκής.
Οι δύο συνδαιτυμόνες έλαβαν τις αποφάσεις τους. Η κοινή γνώμη δεν εντόπισε αμέσως την αλλαγή. Το Μαξίμου, όμως, την αντελήφθη αμέσως. Οι καταγγελίες του πρωθυπουργού στις συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου ήταν αόριστες μεν, ακριβείς δε. Οι αναφορές σε «κανάλια που χρηματοδοτούνται από τράπεζες χωρίς να πληρούν τα κριτήρια» δεν ήταν απλώς προειδοποιητικές βολές. Οι δύο επιχειρηματίες εκ των πραγμάτων και εκ των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους αντιπροσωπεύουν όλη την γκάμα των συμφερόντων που θίγονται άμεσα από τη νέα πραγματικότητα σε περίοδο πολυεπίπεδης κρίσης.
Για του μυημένους, ωστόσο, η αλλαγή ήταν εντυπωσιακά ανιχνεύσιμη από τις πρώτες μάλιστα κουβέντες των εκπροσώπων των δύο επιχειρηματιών στον γυάλινο κόσμο του πολιτικού θεάματος. Άναρθρες πολεμικές κραυγές, γυάλινα βλέμματα, ιαχές και στο τέλος... κατάρες, με την ευχή να καταπέσει στο πυρ το εξώτερον ο εχθρός.
Τα τελευταία εικοσιτετράωρα, η κατάσταση εξελίχθηκε σε παραληρηματική, εν όψει της ψηφοφορίας για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης. Διαπιστώθηκε ταύτιση ακόμη και στους τίτλους των πρωτοσέλιδων. Στην πολιτική, κυρίως δε την πολιτική που ασκεί ο θεσμικός υπόκοσμος αυτής της χώρας, αυτή η ταύτιση αποκαλείται... συντονισμός ενεργειών.
Δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό το εάν ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών γνώριζε λεπτομέρειες από την εξυφαινόμενη ίντριγκα, όταν αναρωτιόταν για τον βαθμό πατριωτισμού της ελίτ των Ελλήνων επιχειρηματιών. Το μόνον σίγουρο είναι πως με τις τελευταίες εξελίξεις θα αναρωτιέται για το πώς κατάφεραν εν μία νυκτί δύο επιχειρηματίες με προφανή αντιπαλότητα να δρομολογήσουν μία τόσο περίπλοκη εκστρατεία, υψώνοντας μάλιστα μία αποτελεσματική… αντένα εκπομπής... μεγάλης εμβέλειας.
"http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=412860&cid=6"
Τελευταίο λάφυρο του των τραπεζών, οι φόροι και οι συντάξεις
ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΑΦΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΑΧΑΛΙΝΩΤΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΑΚΡΑΙΕΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΕΣ, ΞΥΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΟΥ ΒΑΡΕΛΙΟΥ, ΕΤΟΙΜΟ ΝΑ ΞΕΨΥΧΗΣΕΙ, ΤΟΝΙΖΕΙ ΣΤΗΝ «Ε» Η ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ
«Τελευταίο οχυρό των τραπεζών, οι φόροι και οι συντάξεις»
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ (www.enet.gr 5.11.11)
Θεωρεί ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, που αυτή τη στιγμή βάζει χέρι στους φόρους των πολιτών και στις συνταξιοδοτικές τους αποταμιεύσεις, ξύνει τον πάτο του βαρελιού και ουσιαστικά ξεψυχά. Γιατί «πόσο ακόμη θα αντέξει η ακραία ανισότητα; Το πλουσιότερο 1% του κόσμου, που στην πραγματικότητα είναι το 0,5%, αυξάνει το εισόδημά του κατά 281% και αυτό το επίπεδο συγκέντρωσης πλούτου κανένα σύστημα δεν μπορεί να το συντηρήσει. Αυτό συμβαίνει τώρα και γι' αυτό ζούμε σε μια ενδιαφέρουσα εποχή γιατί δεν ξέρουμε τι θα ακολουθήσει». Συγκρίνει αυτό το σύστημα, «που έχει φτάσει πια να παράγει βαρβαρότητα εξωθώντας στην εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού», με τα στρατιωτικά καθεστώτα που κατέρρευσαν, όχι από κάποια «ανώτερη μεγάλη δύναμη», αλλά επειδή «εξαντλήθηκαν φτάνοντας στα όριά τους». Οσο για το κίνημα που αναπτύσσεται;
Πάνω από 45 εκατ. άνθρωποι στις ΗΠΑ κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι Πάνω από 45 εκατ. άνθρωποι στις ΗΠΑ κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι «Το κίνημα εμπεριέχει τη δυνατότητα να αναπτύξουμε διαφορετική σχέση με αυτό το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Εχει να κάνει με την κοινωνία και όχι με την κατάληψη της εξουσίας. Και ίσως είναι ένα πρώτο βήμα στις αλλαγές που πρόκειται να συμβούν στο μέλλον», λέει στην «Ε», συγκρίνοντάς το με το κίνημα των ανθρώπινων δικαιωμάτων στις ΗΠΑ, όπου αγώνες πολλών γενεών οδήγησαν στην κατοχύρωση θεσμικής ισότητας για τους μαύρους και όχι μόνο.
Τα παραπάνω λόγια δεν προέρχονται από οποιαδήποτε, αλλά από τη Σάσκια Σάσεν, καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και συνεπικεφαλής της Επιτροπής για την Παγκόσμια Σκέψη, η οποία μας μίλησε για:
* Την έκταση του προβλήματος στις ΗΠΑ, όπου το 2009 το ένα στα 45 νοικοκυριά, σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια οικογένειες, έχασαν το σπίτι τους, ενώ άμεσα απειλούνται με έξωση επιπλέον 10 εκατομμύρια νοικοκυριά: «Μιλάμε για περισσότερους από 45 εκατομμύρια ανθρώπους που κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι, τεράστια νούμερα που πίσω τους κρύβουν πραγματικές ανθρώπινες ζωές, ολόκληρες γειτονιές έρημες και πόλεις-φαντάσματα. Επιπλέον 50 εκατομμύρια φτωχών βασίζονται σε επισιτιστική βοήθεια για να τραφούν. Αυτό είναι ένα συστημικό πρόβλημα. Πόσο χειρότερο μπορεί να γίνει;».
* Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παραγωγής ανισότητας, που πριν από μερικά χρόνια έφτασε να κατέχει ως πλασματικό διαθέσιμο -επειδή δεν πρόκειται για πραγματικά χρήματα αλλά για την ιδέα της αξίας τους- 630 τρισ. δολάρια τη στιγμή που το παγκόσμιο ΑΕΠ, δηλαδή το εισόδημα όλων των χωρών του κόσμου, δεν ξεπερνούσε τα 54 τρισ. δολάρια.
Ακόμη και οι τραπεζίτες ξέρουν ότι αυτό το ποσό είναι ελαφρώς μεγάλο. Κι άρχισαν να ανησυχούν επειδή δεν έχει υλικό αντίκρισμα και έτσι ήθελαν να έχουν πραγματικά περιουσιακά στοιχεία και άρχισαν τις επενδύσεις σε ακίνητα και γη.
Με αποτέλεσμα το 2006, με τη μέθοδο των υποθηκών, έβαλαν στο χέρι τα σπίτια τού 30% των αμερικάνικων νοικοκυριών που δεν είχαν δικό τους σπίτι. Η κρίση είναι μια εσωτερική συνθήκη στο χρηματοοικονομικό σύστημα. Τώρα αρχίζουν να χρησιμοποιούν τα χρήματα των φορολογουμένων και αυτό είναι το τελευταίο που απέμεινε, είναι σαν να ξύνουν τον πάτο του βαρελιού. Για μένα και για σένα για τις χώρες μας αυτά είναι ο πλούτος του λαού. Και επιτέθηκαν και σε αυτόν».
**Τι θα ακολουθήσει;
**«Αυτό είναι το ερώτημα. Ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν. Γι' αυτό είναι μια ενδιαφέρουσα εποχή. Για την Ελλάδα, για παράδειγμα, συμφωνούν για μια έκπτωση 50% του χρέους, κάτι που δεν ήθελαν να κάνουν πριν από λίγους μήνες. Το ΔΝΤ δίνει χρήματα στην ελληνική κυβέρνηση και όχι στις τράπεζες. Τα ξένα κεφάλαια έρχονται και αγοράζουν ομόλογα, μέρος του ελληνικού χρέους από τις τράπεζες για να μπορούν να διαμαρτυρηθούν αργότερα ότι δεν συμφωνούν με τη συμφωνία έκπτωσης του χρέους.
Κάτι τέτοιο συνέβη στα τέλη του 1980 στη Λατινική Αμερική -Περού και Εκουαδόρ, για παράδειγμα- και αφού υφάρπαξαν και τους φόρους, οδήγησαν σε μεγάλη κρίση. Εδώ βρίσκονται και οι ευθύνες της κυβέρνησης γιατί αυτά τα χρήματα προορίζονταν για τον κόσμο και τα εξάντλησαν.
Εδώ είναι το έγκλημα. Τα δοκίμασαν όλα, περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις, στα σχολεία, στην ιατρική περίθαλψη. Οδήγησαν τον κόσμο σε μεγάλη φτώχεια. Και μετά τι; Αυτό είναι το σκοτεινό χρηματοπιστωτικό σύστημα, ένα άτυπο οικονομικό σύστημα που μόνο έτσι περιγράφεται ως η "άγρια δύση"».
**Πώς βλέπετε το ρόλο του κινήματος «Καταλάβατε τη Γουόλ Στριτ»;
**«Τόσα εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν χάσει τα σπίτια τους, ενώ άλλοι τόσοι είναι φτωχοί και πεινάνε. Και αυτοί οι άνθρωποι είναι αόρατοι, γιατί πρόκειται για μια αχανή χώρα. Αυτό που μέχρι στιγμής έχει καταφέρει το κίνημα είναι να ρίξει φως σε αυτήν την τραγική κατάσταση που βιώνει η μεσαία τάξη. Η συνεισφορά του είναι ότι καταδεικνύει πως κάτι πάει στραβά με το σύστημα.
Και όταν βλέπεις αυτό το φαινόμενο να πολλαπλασιάζεται και να γίνεται παντού, παίρνει τις διαστάσεις ενός παγκόσμιου διδάγματος. Ολα αυτά τα κινήματα δημιουργούν αφηγήσεις που αμφισβητούν τις κυρίαρχες παραδοχές για το άτρωτο σύστημα και τις επανακωδικοποιούν. Και αυτό δεν γίνεται από ακαδημαϊκούς ή ιδεολογικούς παράγοντες, όπως είναι "τα μεγάλα κεφάλια", δεν το κάνουν οι ειδήμονες αλλά οι απλοί άνθρωποι και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Αυτό που συνήθως συμβαίνει στις ΗΠΑ είναι ότι για λίγο καιρό το υποστηρίζουν και μετά δεν ξέρουν τι να κάνουν με αυτό. Σκέφτονται ότι πρέπει να τελειώνει, ότι ήταν αρκετό. Ωστόσο, αυτοί που συμμετέχουν ψάχνονται για το επόμενο βήμα. Είναι ενδιαφέρον. Πού θα οδηγήσει, δεν γνωρίζω. Το βλέπω σαν ένα πρώτο βήμα για κάτι άλλο, όπως όταν ξεκίνησε το κίνημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων πριν από πάρα πολλά χρόνια και χρειάστηκε μια προσπάθεια γενεών για να κατορθώσει κάτι».
«Τελευταίο οχυρό των τραπεζών, οι φόροι και οι συντάξεις»
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ (www.enet.gr 5.11.11)
Θεωρεί ότι το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, που αυτή τη στιγμή βάζει χέρι στους φόρους των πολιτών και στις συνταξιοδοτικές τους αποταμιεύσεις, ξύνει τον πάτο του βαρελιού και ουσιαστικά ξεψυχά. Γιατί «πόσο ακόμη θα αντέξει η ακραία ανισότητα; Το πλουσιότερο 1% του κόσμου, που στην πραγματικότητα είναι το 0,5%, αυξάνει το εισόδημά του κατά 281% και αυτό το επίπεδο συγκέντρωσης πλούτου κανένα σύστημα δεν μπορεί να το συντηρήσει. Αυτό συμβαίνει τώρα και γι' αυτό ζούμε σε μια ενδιαφέρουσα εποχή γιατί δεν ξέρουμε τι θα ακολουθήσει». Συγκρίνει αυτό το σύστημα, «που έχει φτάσει πια να παράγει βαρβαρότητα εξωθώντας στην εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού», με τα στρατιωτικά καθεστώτα που κατέρρευσαν, όχι από κάποια «ανώτερη μεγάλη δύναμη», αλλά επειδή «εξαντλήθηκαν φτάνοντας στα όριά τους». Οσο για το κίνημα που αναπτύσσεται;
Πάνω από 45 εκατ. άνθρωποι στις ΗΠΑ κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι Πάνω από 45 εκατ. άνθρωποι στις ΗΠΑ κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι «Το κίνημα εμπεριέχει τη δυνατότητα να αναπτύξουμε διαφορετική σχέση με αυτό το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Εχει να κάνει με την κοινωνία και όχι με την κατάληψη της εξουσίας. Και ίσως είναι ένα πρώτο βήμα στις αλλαγές που πρόκειται να συμβούν στο μέλλον», λέει στην «Ε», συγκρίνοντάς το με το κίνημα των ανθρώπινων δικαιωμάτων στις ΗΠΑ, όπου αγώνες πολλών γενεών οδήγησαν στην κατοχύρωση θεσμικής ισότητας για τους μαύρους και όχι μόνο.
Τα παραπάνω λόγια δεν προέρχονται από οποιαδήποτε, αλλά από τη Σάσκια Σάσεν, καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης και συνεπικεφαλής της Επιτροπής για την Παγκόσμια Σκέψη, η οποία μας μίλησε για:
* Την έκταση του προβλήματος στις ΗΠΑ, όπου το 2009 το ένα στα 45 νοικοκυριά, σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια οικογένειες, έχασαν το σπίτι τους, ενώ άμεσα απειλούνται με έξωση επιπλέον 10 εκατομμύρια νοικοκυριά: «Μιλάμε για περισσότερους από 45 εκατομμύρια ανθρώπους που κινδυνεύουν να μείνουν άστεγοι, τεράστια νούμερα που πίσω τους κρύβουν πραγματικές ανθρώπινες ζωές, ολόκληρες γειτονιές έρημες και πόλεις-φαντάσματα. Επιπλέον 50 εκατομμύρια φτωχών βασίζονται σε επισιτιστική βοήθεια για να τραφούν. Αυτό είναι ένα συστημικό πρόβλημα. Πόσο χειρότερο μπορεί να γίνει;».
* Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα παραγωγής ανισότητας, που πριν από μερικά χρόνια έφτασε να κατέχει ως πλασματικό διαθέσιμο -επειδή δεν πρόκειται για πραγματικά χρήματα αλλά για την ιδέα της αξίας τους- 630 τρισ. δολάρια τη στιγμή που το παγκόσμιο ΑΕΠ, δηλαδή το εισόδημα όλων των χωρών του κόσμου, δεν ξεπερνούσε τα 54 τρισ. δολάρια.
Ακόμη και οι τραπεζίτες ξέρουν ότι αυτό το ποσό είναι ελαφρώς μεγάλο. Κι άρχισαν να ανησυχούν επειδή δεν έχει υλικό αντίκρισμα και έτσι ήθελαν να έχουν πραγματικά περιουσιακά στοιχεία και άρχισαν τις επενδύσεις σε ακίνητα και γη.
Με αποτέλεσμα το 2006, με τη μέθοδο των υποθηκών, έβαλαν στο χέρι τα σπίτια τού 30% των αμερικάνικων νοικοκυριών που δεν είχαν δικό τους σπίτι. Η κρίση είναι μια εσωτερική συνθήκη στο χρηματοοικονομικό σύστημα. Τώρα αρχίζουν να χρησιμοποιούν τα χρήματα των φορολογουμένων και αυτό είναι το τελευταίο που απέμεινε, είναι σαν να ξύνουν τον πάτο του βαρελιού. Για μένα και για σένα για τις χώρες μας αυτά είναι ο πλούτος του λαού. Και επιτέθηκαν και σε αυτόν».
**Τι θα ακολουθήσει;
**«Αυτό είναι το ερώτημα. Ούτε οι ίδιοι γνωρίζουν. Γι' αυτό είναι μια ενδιαφέρουσα εποχή. Για την Ελλάδα, για παράδειγμα, συμφωνούν για μια έκπτωση 50% του χρέους, κάτι που δεν ήθελαν να κάνουν πριν από λίγους μήνες. Το ΔΝΤ δίνει χρήματα στην ελληνική κυβέρνηση και όχι στις τράπεζες. Τα ξένα κεφάλαια έρχονται και αγοράζουν ομόλογα, μέρος του ελληνικού χρέους από τις τράπεζες για να μπορούν να διαμαρτυρηθούν αργότερα ότι δεν συμφωνούν με τη συμφωνία έκπτωσης του χρέους.
Κάτι τέτοιο συνέβη στα τέλη του 1980 στη Λατινική Αμερική -Περού και Εκουαδόρ, για παράδειγμα- και αφού υφάρπαξαν και τους φόρους, οδήγησαν σε μεγάλη κρίση. Εδώ βρίσκονται και οι ευθύνες της κυβέρνησης γιατί αυτά τα χρήματα προορίζονταν για τον κόσμο και τα εξάντλησαν.
Εδώ είναι το έγκλημα. Τα δοκίμασαν όλα, περικοπές στους μισθούς, στις συντάξεις, στα σχολεία, στην ιατρική περίθαλψη. Οδήγησαν τον κόσμο σε μεγάλη φτώχεια. Και μετά τι; Αυτό είναι το σκοτεινό χρηματοπιστωτικό σύστημα, ένα άτυπο οικονομικό σύστημα που μόνο έτσι περιγράφεται ως η "άγρια δύση"».
**Πώς βλέπετε το ρόλο του κινήματος «Καταλάβατε τη Γουόλ Στριτ»;
**«Τόσα εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν χάσει τα σπίτια τους, ενώ άλλοι τόσοι είναι φτωχοί και πεινάνε. Και αυτοί οι άνθρωποι είναι αόρατοι, γιατί πρόκειται για μια αχανή χώρα. Αυτό που μέχρι στιγμής έχει καταφέρει το κίνημα είναι να ρίξει φως σε αυτήν την τραγική κατάσταση που βιώνει η μεσαία τάξη. Η συνεισφορά του είναι ότι καταδεικνύει πως κάτι πάει στραβά με το σύστημα.
Και όταν βλέπεις αυτό το φαινόμενο να πολλαπλασιάζεται και να γίνεται παντού, παίρνει τις διαστάσεις ενός παγκόσμιου διδάγματος. Ολα αυτά τα κινήματα δημιουργούν αφηγήσεις που αμφισβητούν τις κυρίαρχες παραδοχές για το άτρωτο σύστημα και τις επανακωδικοποιούν. Και αυτό δεν γίνεται από ακαδημαϊκούς ή ιδεολογικούς παράγοντες, όπως είναι "τα μεγάλα κεφάλια", δεν το κάνουν οι ειδήμονες αλλά οι απλοί άνθρωποι και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
Αυτό που συνήθως συμβαίνει στις ΗΠΑ είναι ότι για λίγο καιρό το υποστηρίζουν και μετά δεν ξέρουν τι να κάνουν με αυτό. Σκέφτονται ότι πρέπει να τελειώνει, ότι ήταν αρκετό. Ωστόσο, αυτοί που συμμετέχουν ψάχνονται για το επόμενο βήμα. Είναι ενδιαφέρον. Πού θα οδηγήσει, δεν γνωρίζω. Το βλέπω σαν ένα πρώτο βήμα για κάτι άλλο, όπως όταν ξεκίνησε το κίνημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων πριν από πάρα πολλά χρόνια και χρειάστηκε μια προσπάθεια γενεών για να κατορθώσει κάτι».
Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.
Εμείς την Παναγία την έχουμε Αρχιστράτηγο
Το Άγιον Όρος, την τύχη την αγαθή είχα να το πρωταντικρίσω εγώ πετώντας μ' ένα «Μιράζ 2000» πάνω απ' τον Άθω πέρυσι τέτοιες μέρες. Ήταν το δώρο των φρουρών του Αιγαίου, όπως έκτοτε αποκαλώ τους πιλότους της πολεμικής μας αεροπορίας, για τη γιορτή των αρχαγγέλων, τη δική τους, προς μία δημοσιογράφο που επιμένει να μετράει τις αναχαιτίσεις των απέναντι κι όχι τις παραβιάσεις τους...
Λέγω «τύχη αγαθή» κι ας με πουν μελοδραματική, όσοι δεν ένιωσαν το προνόμιο να αεροζυγιάζονται με τα σύννεφα. Να περιδιάβαιναν τις κατοικίες των αγγέλων. Να βλέπουν μ' όλα τα κύτταρα του φθαρτού σώματος τους, την προσευχή ως αύρα χαρμολύπης να εγκολπώνεται σκήτες και μοναστήρια, τις κατοικίες των εραστών μιας ταπεινότητας, που αντέχει χίλια χρόνια τώρα να υπερασπίζεται με πίστη κι αγάπη τους πολλούς και άπιστους.
Όταν διάβασα στις εφημερίδες πως δύο κοινοτικές κυρίες αξιωματούχοι βγήκαν να μας επιτιμήσουν που επιμένουμε στο Άβατον του «Περιβολιού της Παναγιάς» μας, ανάμεσα σε κάτι φληναφήματα περί ισότητας των δύο φύλων, διακρίσεις κι άλλα τέτοια εκ του πονηρού, όταν τα έργα απάδουν των μεγαλοστομιών, στην αρχή γέλασα. Ύστερα δημοσιογραφικών πονηρεύτηκα, ανησύχησα, για να οργιστώ εντέλει από το ενδεχόμενο να πρέπει να είμαι συνεχώς σε ...αγιορείτικη επιφυλακή.
Ήθελα να τις έχω μπροστά μου με ελληνικό κρασί και ψωμοτύρι, σε άγιες νύχτες ανοιξιάτικες, να μυρίζει αγιόκλημα και θυμάρι, να σκάνε μέσα στα ρούχα του ορθολογισμού τους και να τους μιλάω ώρες για τον έρωτα της ελευθερίας. Να προσπαθώ να τους πω πως για μας εδώ, τους εναπομείναντες και τις εναπομείνασες, ρωμιούς και ρωμιές, ο έρωτας είναι που έφερε το Άβατον του Ορους. Και πως στην κλίμακα των δικών μας αξιών, όπου θα βρεις κομουνιστή να κάνει το σταυρό του και παπά με το ντουφέκι να υπερασπίζεται τα ντουβάρια του και ελεύθερους πολιορκημένους και γυναίκες να χορεύουν κατά γκρεμού και μιαν Ανάσταση ακατανόητη, αφού πεθαίνεις με την πίστη πως ο θάνατος με θάνατο νικιέται.
Πώς να τους πω όμως, πως εμείς μαθημένοι να πληρώνουμε περατατζίδικα στο Χάρο, με τραγούδια σαν το «έβαλε ο θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά κι ο πατέρας του στον Άδη άκουσε μια ντουφέκια», έχουμε μια Παναγιά που δεν είναι σαν τη Μαντόνα τους και κηδεύει το παιδί της με «Ω γλυκύ μου έαρ γλυκύτατον μου τέκνον πού έδυ σου το κάλλος...». Τι να τους πω; Πως το Άβατον το σεβάστηκαν επί τετρακόσια χρόνια οι μουσουλμάνοι κατακτητές μας; Πως, όποτε κατατρεγμένος, διωγμένος λαός, γυναικόπαιδα, έτρεξαν να κρυφτούν στο Άγιον Όρος. Το Άβατον ήρθη, όπως με την Αγάπη και για την Αγάπη αίρεται ως και η ελευθέρια;
Θα με κοίταζαν ωσάν κάτοικο άλλου πλανήτη αν τους έλεγα πως, όποιος προσπαθήσει να παραβιάσει το Άβατον θα βρει σ' αυτό το τρίτο πόδι της Χαλκιδικής ως άπαρτο ανάχωμα, πρώτες και καλύτερες τις γυναίκες αυτού του τόπου που δεν μετράνε την «ελευθερία» και τα «δικαιώματα τους» με το μέτρο που κονταίνει την πίστη των ανδρών τους. Πως δεν συλλογίζονται με το μέτρο των δήθεν δημοκρατών που καμώνονται τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποδέχονται την αποικιοκρατική πολιτική, τα στρατηγικά συμφέροντα με χώρες βαφτισμένες «χώρες του τρίτου κόσμου» και το εμπάργκο στα παιδάκια του Ιράκ, ως το απαραίτητο μέτρο συνετισμού της ηγεσίας τους.
Ποιος θα τολμήσει και κυρίως ποια γυναίκα πολιτικός να αντιπαρατεθεί σε μια στάση ζωής ελληνίδας γυναίκας που ακόμη κι όταν πονάει και δεν καταλαβαίνει γιατί ο γιος της αφιερώνεται στο Χριστό και χάνεται στο «Περιβόλι της Παναγιάς» το μόνο που δε σκέφτεται είναι να αντιπαρατεθεί στη βούληση του Άλλου, πατώντας εκεί όπου η ίδια δοξάζεται ως γυναίκα όσο πουθενά αλλού. Είναι παράλογο, λοιπόν, το Άβατον; Πόσο; Ίσως. όχι τόσο για μας όσο το... πολιτισμένο γεγονός να υπάρχουν κέντρα διασκέδασης στη Δύση όπου οι πορτιέρηδες αποφασίζουν ποιος μπαίνει μέσα και ποιος όχι, με μόνο κριτήριο την όψη, τα ρούχα και τον...αέρα κοσμικότητας που αποπνέουν. Πώς να το καταλάβει το Αβατον αυτή η Δύση; Που ό,τι δεν κατανοεί, όπου αδυνατεί να αισθανθεί τον όποιο Άλλο με συγκατάβαση, οταν δεν μπορεί να ηθικολογήσει κατά τα καλά και συμφέροντα της, επεμβαίνει, κατακτά, καταπιέζει, βιαίως «εκπολιτίζει», πλούσια σε προσχήματα και λογικοφανή τεχνάσματα, χρήματα και όπλα, βέτο σε διεθνείς οργανισμούς κι άλλα πολλά παρόμοια.
Όσο η Κύπρος θα χωρίζεται από μια γραμμή αίματος βαφτισμένη πράσινη για τις δυτικές συμμαχικές ανάγκες. Όσο οι πλούσιοι δυτικοευρωπαίοι θα αναζητούν σεξουαλικό τουρισμό ανήλικων στη Άπω Ανατολή ως ...διάλειμμα στις μπίζνες. Όσο ένα κεφάλι κυανοκράνου θα βαραίνει όσο μια χιλιάδα ανώνυμοι νεκροί σε μαύρη, άσπρη, κίτρινη, χώρα επιρροής τους. αυτοί οι υπερασπιστές δήθεν, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας δήθεν των φύλων, ούτε να μιλούν επιτρέπεται για το Αβατον του Άθω. Νισάφι πια! Εκτός κι αν αληθεύουν οι πληροφορίες πως τάχαμου η Ουνέσκο για να πατήσει πόδι εκεί όπου της λένε πως υπάρχουν θησαυροί, με σταυροψυχάρεια τερτίπια και κατάλληλη διπλωματική εκμετάλλευση της βαλκανικής πολυεθνικότητας των μονών, μηχανεύεται να θέσει υπό την προστασία της το Άγιον Όρος. Στον τόπο μας κάποιος πρέπει να τους πει όλων αυτών των προστατών πως την προστασία αυτήν εμείς, άνδρες και γυναίκες, τη λέμε νταβατζιλίκι, την απεχθανόμαστε και την πατρίδα ακόμη και με Εφιάλτες δικούς μας, δεν την βγάζουμε στο κλαρί. Τη δε πίστη μας που δεν ξέπεσε ποτέ στην κοσμικότητα των συγχωροχαρτιών, την υπερασπιζόμαστε με αίμα.
Άλλωστε, πως να κατανοήσουν όλοι αυτοί οι προστάτες και οι προστάτιδες δυνάμεις πως εμείς την Πανάγια την έχουμε Αρχιστράτηγο, Υπέρμαχο και τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια και την έργω αγάπη μας καταθέτουμε πανηγυρικώς, ψάλλοντας Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Σ' αυτήν την Ορθόδοξη «πόρτα» του Ουρανού, οι δικοί μας άντρες μάς αφήνουν εμάς τις αγαπημένες τους κέρβερους. Και βρυχώμεθα κάθε που κάποιος ή κάποια βαφτίζει «πολιτική», το ανίερο δικαίωμα να παρεμβαίνει στην ιερότητα της προσευχής που δεν καταλαβαίνει. Αν δε, προσπαθήσει να την ...εφαρμόσει κιόλας, δαγκώνουμε.
Από το περιοδικό Άρδην τεύχος 11, 1997
της Λιάνας Κανέλλη
Το Άγιον Όρος, την τύχη την αγαθή είχα να το πρωταντικρίσω εγώ πετώντας μ' ένα «Μιράζ 2000» πάνω απ' τον Άθω πέρυσι τέτοιες μέρες. Ήταν το δώρο των φρουρών του Αιγαίου, όπως έκτοτε αποκαλώ τους πιλότους της πολεμικής μας αεροπορίας, για τη γιορτή των αρχαγγέλων, τη δική τους, προς μία δημοσιογράφο που επιμένει να μετράει τις αναχαιτίσεις των απέναντι κι όχι τις παραβιάσεις τους...
Λέγω «τύχη αγαθή» κι ας με πουν μελοδραματική, όσοι δεν ένιωσαν το προνόμιο να αεροζυγιάζονται με τα σύννεφα. Να περιδιάβαιναν τις κατοικίες των αγγέλων. Να βλέπουν μ' όλα τα κύτταρα του φθαρτού σώματος τους, την προσευχή ως αύρα χαρμολύπης να εγκολπώνεται σκήτες και μοναστήρια, τις κατοικίες των εραστών μιας ταπεινότητας, που αντέχει χίλια χρόνια τώρα να υπερασπίζεται με πίστη κι αγάπη τους πολλούς και άπιστους.
Όταν διάβασα στις εφημερίδες πως δύο κοινοτικές κυρίες αξιωματούχοι βγήκαν να μας επιτιμήσουν που επιμένουμε στο Άβατον του «Περιβολιού της Παναγιάς» μας, ανάμεσα σε κάτι φληναφήματα περί ισότητας των δύο φύλων, διακρίσεις κι άλλα τέτοια εκ του πονηρού, όταν τα έργα απάδουν των μεγαλοστομιών, στην αρχή γέλασα. Ύστερα δημοσιογραφικών πονηρεύτηκα, ανησύχησα, για να οργιστώ εντέλει από το ενδεχόμενο να πρέπει να είμαι συνεχώς σε ...αγιορείτικη επιφυλακή.
Ήθελα να τις έχω μπροστά μου με ελληνικό κρασί και ψωμοτύρι, σε άγιες νύχτες ανοιξιάτικες, να μυρίζει αγιόκλημα και θυμάρι, να σκάνε μέσα στα ρούχα του ορθολογισμού τους και να τους μιλάω ώρες για τον έρωτα της ελευθερίας. Να προσπαθώ να τους πω πως για μας εδώ, τους εναπομείναντες και τις εναπομείνασες, ρωμιούς και ρωμιές, ο έρωτας είναι που έφερε το Άβατον του Ορους. Και πως στην κλίμακα των δικών μας αξιών, όπου θα βρεις κομουνιστή να κάνει το σταυρό του και παπά με το ντουφέκι να υπερασπίζεται τα ντουβάρια του και ελεύθερους πολιορκημένους και γυναίκες να χορεύουν κατά γκρεμού και μιαν Ανάσταση ακατανόητη, αφού πεθαίνεις με την πίστη πως ο θάνατος με θάνατο νικιέται.
Πώς να τους πω όμως, πως εμείς μαθημένοι να πληρώνουμε περατατζίδικα στο Χάρο, με τραγούδια σαν το «έβαλε ο θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά κι ο πατέρας του στον Άδη άκουσε μια ντουφέκια», έχουμε μια Παναγιά που δεν είναι σαν τη Μαντόνα τους και κηδεύει το παιδί της με «Ω γλυκύ μου έαρ γλυκύτατον μου τέκνον πού έδυ σου το κάλλος...». Τι να τους πω; Πως το Άβατον το σεβάστηκαν επί τετρακόσια χρόνια οι μουσουλμάνοι κατακτητές μας; Πως, όποτε κατατρεγμένος, διωγμένος λαός, γυναικόπαιδα, έτρεξαν να κρυφτούν στο Άγιον Όρος. Το Άβατον ήρθη, όπως με την Αγάπη και για την Αγάπη αίρεται ως και η ελευθέρια;
Θα με κοίταζαν ωσάν κάτοικο άλλου πλανήτη αν τους έλεγα πως, όποιος προσπαθήσει να παραβιάσει το Άβατον θα βρει σ' αυτό το τρίτο πόδι της Χαλκιδικής ως άπαρτο ανάχωμα, πρώτες και καλύτερες τις γυναίκες αυτού του τόπου που δεν μετράνε την «ελευθερία» και τα «δικαιώματα τους» με το μέτρο που κονταίνει την πίστη των ανδρών τους. Πως δεν συλλογίζονται με το μέτρο των δήθεν δημοκρατών που καμώνονται τους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αποδέχονται την αποικιοκρατική πολιτική, τα στρατηγικά συμφέροντα με χώρες βαφτισμένες «χώρες του τρίτου κόσμου» και το εμπάργκο στα παιδάκια του Ιράκ, ως το απαραίτητο μέτρο συνετισμού της ηγεσίας τους.
Ποιος θα τολμήσει και κυρίως ποια γυναίκα πολιτικός να αντιπαρατεθεί σε μια στάση ζωής ελληνίδας γυναίκας που ακόμη κι όταν πονάει και δεν καταλαβαίνει γιατί ο γιος της αφιερώνεται στο Χριστό και χάνεται στο «Περιβόλι της Παναγιάς» το μόνο που δε σκέφτεται είναι να αντιπαρατεθεί στη βούληση του Άλλου, πατώντας εκεί όπου η ίδια δοξάζεται ως γυναίκα όσο πουθενά αλλού. Είναι παράλογο, λοιπόν, το Άβατον; Πόσο; Ίσως. όχι τόσο για μας όσο το... πολιτισμένο γεγονός να υπάρχουν κέντρα διασκέδασης στη Δύση όπου οι πορτιέρηδες αποφασίζουν ποιος μπαίνει μέσα και ποιος όχι, με μόνο κριτήριο την όψη, τα ρούχα και τον...αέρα κοσμικότητας που αποπνέουν. Πώς να το καταλάβει το Αβατον αυτή η Δύση; Που ό,τι δεν κατανοεί, όπου αδυνατεί να αισθανθεί τον όποιο Άλλο με συγκατάβαση, οταν δεν μπορεί να ηθικολογήσει κατά τα καλά και συμφέροντα της, επεμβαίνει, κατακτά, καταπιέζει, βιαίως «εκπολιτίζει», πλούσια σε προσχήματα και λογικοφανή τεχνάσματα, χρήματα και όπλα, βέτο σε διεθνείς οργανισμούς κι άλλα πολλά παρόμοια.
Όσο η Κύπρος θα χωρίζεται από μια γραμμή αίματος βαφτισμένη πράσινη για τις δυτικές συμμαχικές ανάγκες. Όσο οι πλούσιοι δυτικοευρωπαίοι θα αναζητούν σεξουαλικό τουρισμό ανήλικων στη Άπω Ανατολή ως ...διάλειμμα στις μπίζνες. Όσο ένα κεφάλι κυανοκράνου θα βαραίνει όσο μια χιλιάδα ανώνυμοι νεκροί σε μαύρη, άσπρη, κίτρινη, χώρα επιρροής τους. αυτοί οι υπερασπιστές δήθεν, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας δήθεν των φύλων, ούτε να μιλούν επιτρέπεται για το Αβατον του Άθω. Νισάφι πια! Εκτός κι αν αληθεύουν οι πληροφορίες πως τάχαμου η Ουνέσκο για να πατήσει πόδι εκεί όπου της λένε πως υπάρχουν θησαυροί, με σταυροψυχάρεια τερτίπια και κατάλληλη διπλωματική εκμετάλλευση της βαλκανικής πολυεθνικότητας των μονών, μηχανεύεται να θέσει υπό την προστασία της το Άγιον Όρος. Στον τόπο μας κάποιος πρέπει να τους πει όλων αυτών των προστατών πως την προστασία αυτήν εμείς, άνδρες και γυναίκες, τη λέμε νταβατζιλίκι, την απεχθανόμαστε και την πατρίδα ακόμη και με Εφιάλτες δικούς μας, δεν την βγάζουμε στο κλαρί. Τη δε πίστη μας που δεν ξέπεσε ποτέ στην κοσμικότητα των συγχωροχαρτιών, την υπερασπιζόμαστε με αίμα.
Άλλωστε, πως να κατανοήσουν όλοι αυτοί οι προστάτες και οι προστάτιδες δυνάμεις πως εμείς την Πανάγια την έχουμε Αρχιστράτηγο, Υπέρμαχο και τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια και την έργω αγάπη μας καταθέτουμε πανηγυρικώς, ψάλλοντας Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε.
Σ' αυτήν την Ορθόδοξη «πόρτα» του Ουρανού, οι δικοί μας άντρες μάς αφήνουν εμάς τις αγαπημένες τους κέρβερους. Και βρυχώμεθα κάθε που κάποιος ή κάποια βαφτίζει «πολιτική», το ανίερο δικαίωμα να παρεμβαίνει στην ιερότητα της προσευχής που δεν καταλαβαίνει. Αν δε, προσπαθήσει να την ...εφαρμόσει κιόλας, δαγκώνουμε.
Από το περιοδικό Άρδην τεύχος 11, 1997
Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011
Γ.Α.Π Τα πιθανά σενάρια των παρασκηνίων
Όπου τολμά ο …Γιώργος
"Ποντικι 3.11.11"
Του Αλέξανδρου Μερκούριου
Ποιόν ωφελεί το δημοψήφισμα και η Κόντρα του Παπανδρέου με τα «συμφέροντα», ή πόσο πολύ μ’ αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας.
Καλημέρα φίλοι και αναγνώστες μου. Εδώ και μερικές ημέρες δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά. Μπορεί να μην έχω τις έγνοιες του ΓΑΠ και του Μπένι, αλλά κάτι ταράζει τον ύπνο μου. Κάτι ΔΕΝ μου κολλάει με όλο αυτό το τάχα εσπευσμένο, το δήθεν χωρίς συνεννόηση διεθνές αντάρτικο του Γιώργου. Άσε δε, και την… ευθεία κόντρα με τους τραπεζίτες και τα «συμφέροντα». Ούτε την Φιλιππινέζα της Άντας δεν μπορεί να πείσει…
Κι έτσι μέσα στο ξενύχτι που μου ταράζει το μυαλό, και μπορεί να μην σκέφτεται σωστά και σοβαρά αναρωτιέμαι μήπως αυτή η κυβέρνηση δουλεύει (όχι κρυφά και έμμεσα, αλλά…) εντελώς ξετσίπωτα και ξεκάθαρα για λογαριασμό του Βερολίνου. Και αν δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, δουλεύει εμμέσως υπέρ των ΗΠΑ. Ακούστε τι αναρωτήθηκα μέσα στη θολούρα της αϋπνίας μου:
Πριν από λίγες μέρες, και με την συμφωνία κουρέματος του ελληνικού χρέους, που πανηγυρίστηκε δεόντως στην Αθήνα, ποιοι ήταν αυτοί ωφελήθηκαν περισσότερο;
Όπως προέκυψε από τις αντιδράσεις των αγορών, οι γαλλικές τράπεζες. Πώς; Απλούστατα με τις μετοχές των Societe Generale και Credit Agricole να «τσιμπάνε» αυξήσεις 19% και 21% αντίστοιχα, λίγη μόλις ώρα μετά την συμφωνία κουρέματος. Δεν το είχατε προσέξει, μάλλον. Κι όμως! Αυτό το θετικό αποτέλεσμα ήρθε (όλως περιέργως) παρά το γεγονός ότι οι γαλλικές τράπεζες ήταν και οι πλέον εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος. Δηλαδή στον πάτο του μαυροπίνακα των οίκων αξιολόγησης…
Γουστάρετε θεωρία συνωμοσίας, έ; Ακούστε λοιπόν και τη συνέχεια…
Ποιοι δυσανασχετούν με αυτήν την γαλλική αισιοδοξία; Μήπως οι Γερμανοί, που θέλουν την ολοκληρωτική οικονομική τους επικράτηση στο χώρο της ευρωζώνης, και όχι μόνο; Μάλλον ναι…
Και τι συμβαίνει… εντελώς ξαφνικά, λίγες μόλις μέρες μετά;
Έρχεται η πανταχόθεν βαλλόμενη κυβέρνηση του Γιώργη Παπανδρέου και κλωτσάει την «καρδάρα με το γάλα». Πετάει στα σκουπίδια την «μεγαλύτερη επιτυχία», όπως ο μηχανισμός της διαφήμισε το κούρεμα, ως την περικοπή κατά 50% του ελληνικού χρέους της. Με τον τρόπο αυτό θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την συμφωνία (την οποία πανηγύριζε) αλλά και το ίδιο το μέλλον του ευρώ και της ευρωζώνης!
Η κίνηση αφ εαυτή, έχει το τουπέ μιας χώρας που όχι χρωστάει της Μιχαλούς, όπως εμείς, αλλά της χρωστά ο κόσμος ολάκερος. Και μάλιστα με υψηλούς τόκους. Παρ’ όλα αυτά, ο ΓΑΠ βρήκε το θάρρος, ή το θράσος να προχωρήσει στην πρόταση για το δημοψήφισμα, όπως ακριβώς έκανε. Γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια, όλη την συντεταγμένη Ευρωζώνη.
Έτσι, όπως στην εγκληματολογία, το κρίσιμο ερώτημα (που βγάζει το κίνητρο και τον δράστη είναι «ποιος ωφελείται», έτσι και στο σημερινό «σκηνικό», το ερώτημα παραμένει ποιος ωφελείται από την κίνηση του ΓΑΠ;
Ακόμη δεν το βρήκατε; Μα φυσικά οι Γερμανοί, ο βασικός δηλαδή σύμμαχος των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Και ποιος επιφορτίστηκε να κάνει την «βρώμικη δουλειά»;
Μα φυσικά αυτός στον οποίο το καθεστωτικό Der Spiegel (που πήγε την ελληνική κρίση με την καθοδήγηση του Βερολίνου, και μερικών φίλων ακόμη, από την αρχή ως το τέλος) απέδωσε ευθαρσώς τα εύσημα…
"Ποντικι 3.11.11"
Του Αλέξανδρου Μερκούριου
Ποιόν ωφελεί το δημοψήφισμα και η Κόντρα του Παπανδρέου με τα «συμφέροντα», ή πόσο πολύ μ’ αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας.
Καλημέρα φίλοι και αναγνώστες μου. Εδώ και μερικές ημέρες δεν μπορώ να κοιμηθώ καλά. Μπορεί να μην έχω τις έγνοιες του ΓΑΠ και του Μπένι, αλλά κάτι ταράζει τον ύπνο μου. Κάτι ΔΕΝ μου κολλάει με όλο αυτό το τάχα εσπευσμένο, το δήθεν χωρίς συνεννόηση διεθνές αντάρτικο του Γιώργου. Άσε δε, και την… ευθεία κόντρα με τους τραπεζίτες και τα «συμφέροντα». Ούτε την Φιλιππινέζα της Άντας δεν μπορεί να πείσει…
Κι έτσι μέσα στο ξενύχτι που μου ταράζει το μυαλό, και μπορεί να μην σκέφτεται σωστά και σοβαρά αναρωτιέμαι μήπως αυτή η κυβέρνηση δουλεύει (όχι κρυφά και έμμεσα, αλλά…) εντελώς ξετσίπωτα και ξεκάθαρα για λογαριασμό του Βερολίνου. Και αν δεν το έχετε πάρει χαμπάρι, δουλεύει εμμέσως υπέρ των ΗΠΑ. Ακούστε τι αναρωτήθηκα μέσα στη θολούρα της αϋπνίας μου:
Πριν από λίγες μέρες, και με την συμφωνία κουρέματος του ελληνικού χρέους, που πανηγυρίστηκε δεόντως στην Αθήνα, ποιοι ήταν αυτοί ωφελήθηκαν περισσότερο;
Όπως προέκυψε από τις αντιδράσεις των αγορών, οι γαλλικές τράπεζες. Πώς; Απλούστατα με τις μετοχές των Societe Generale και Credit Agricole να «τσιμπάνε» αυξήσεις 19% και 21% αντίστοιχα, λίγη μόλις ώρα μετά την συμφωνία κουρέματος. Δεν το είχατε προσέξει, μάλλον. Κι όμως! Αυτό το θετικό αποτέλεσμα ήρθε (όλως περιέργως) παρά το γεγονός ότι οι γαλλικές τράπεζες ήταν και οι πλέον εκτεθειμένες στο ελληνικό χρέος. Δηλαδή στον πάτο του μαυροπίνακα των οίκων αξιολόγησης…
Γουστάρετε θεωρία συνωμοσίας, έ; Ακούστε λοιπόν και τη συνέχεια…
Ποιοι δυσανασχετούν με αυτήν την γαλλική αισιοδοξία; Μήπως οι Γερμανοί, που θέλουν την ολοκληρωτική οικονομική τους επικράτηση στο χώρο της ευρωζώνης, και όχι μόνο; Μάλλον ναι…
Και τι συμβαίνει… εντελώς ξαφνικά, λίγες μόλις μέρες μετά;
Έρχεται η πανταχόθεν βαλλόμενη κυβέρνηση του Γιώργη Παπανδρέου και κλωτσάει την «καρδάρα με το γάλα». Πετάει στα σκουπίδια την «μεγαλύτερη επιτυχία», όπως ο μηχανισμός της διαφήμισε το κούρεμα, ως την περικοπή κατά 50% του ελληνικού χρέους της. Με τον τρόπο αυτό θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την συμφωνία (την οποία πανηγύριζε) αλλά και το ίδιο το μέλλον του ευρώ και της ευρωζώνης!
Η κίνηση αφ εαυτή, έχει το τουπέ μιας χώρας που όχι χρωστάει της Μιχαλούς, όπως εμείς, αλλά της χρωστά ο κόσμος ολάκερος. Και μάλιστα με υψηλούς τόκους. Παρ’ όλα αυτά, ο ΓΑΠ βρήκε το θάρρος, ή το θράσος να προχωρήσει στην πρόταση για το δημοψήφισμα, όπως ακριβώς έκανε. Γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια, όλη την συντεταγμένη Ευρωζώνη.
Έτσι, όπως στην εγκληματολογία, το κρίσιμο ερώτημα (που βγάζει το κίνητρο και τον δράστη είναι «ποιος ωφελείται», έτσι και στο σημερινό «σκηνικό», το ερώτημα παραμένει ποιος ωφελείται από την κίνηση του ΓΑΠ;
Ακόμη δεν το βρήκατε; Μα φυσικά οι Γερμανοί, ο βασικός δηλαδή σύμμαχος των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Και ποιος επιφορτίστηκε να κάνει την «βρώμικη δουλειά»;
Μα φυσικά αυτός στον οποίο το καθεστωτικό Der Spiegel (που πήγε την ελληνική κρίση με την καθοδήγηση του Βερολίνου, και μερικών φίλων ακόμη, από την αρχή ως το τέλος) απέδωσε ευθαρσώς τα εύσημα…
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΓΕΙΑ...
απο email
Ευσταθίου Μεγαλομάρτυρος, 19/9-2/10/2009
Λεόντιος Μοναχός Διονυσιάτης
www.imdleo.gr
Από τις ειδήσεις (2006): «Ομοιοπαθητικός» πόλεμοςΕυσταθίου Μεγαλομάρτυρος, 19/9-2/10/2009
Λεόντιος Μοναχός Διονυσιάτης
www.imdleo.gr
ξέσπασε τίς μέρες αυτές στην Βρετανία. Για μάγισσες και
ματζούνια μιλούν οργισμένοι, πολλοί επιστήμονες...
Λονδίνο
«Είναι σαν να δίνεις την άδεια στις μάγισσες να πωλούν τα
ματζούνια τους», λένε Βρετανοί γιατροί και άλλοι
επιστήμονες, οι οποίοι έχουν εξοργιστεί από τους νέους
κανονισμούς για τα ομοιοπαθητικά φάρμακα.
Πρώτη φορά θα επιτραπεί η κυκλοφορία ομοιοπαθητικών
φαρμάκων χωρίς τα αυστηρά κριτήρια που τηρούνται για τα συμβατικά φάρμακα, καθώς εγκρίνεται
η αναγραφή στις ετικέτες τους των παθολογικών καταστάσεων τις οποίες, σύμφωνα με τους
ισχυρισμούς των ομοιοπαθητικών, θεραπεύουν. Η αλλαγή που αποφασίστηκε από την κυβέρνηση
χαιρετίστηκε από τους παρασκευαστές ομοιοπαθητικών φαρμάκων, αλλά καταγγέλθηκε από
γιατρούς, επιστήμονες και μέλη του Κοινοβουλίου.
Ο Μάικλ Μπάουμ, χειρουργός καρκινολόγος, λέει:
«Είναι σαν να δίνεις την άδεια στις μάγισσες να πωλούν τα ματζούνια τους».
Στο ίδιο κλίμα ήταν και οι δηλώσεις του Ίβαν Χάρις, αρμόδιου των Φιλελεύθερων Δημοκρατών για
ιατρικά θέματα:
«Δεν επιτρέπεται στη βιομηχανία ομοιοπαθητικών φαρμάκων, αξίας εκατομμυρίων στερλινών, να
διατυπώνει θεραπευτικούς ισχυρισμούς για τα προϊόντα της, χωρίς τις δέουσες αποδείξεις για την
αποτελεσματικότητά τους, ιδιαίτερα όταν η εξάρτηση από αναποτελεσματικά "φάρμακα" μπορεί να
επιβραδύνει τη σωστή διάγνωση και θεραπεία σοβαρών καταστάσεων».
Η αποτελεσματικότητα
Οι ισχυρισμοί για τις ιδιότητες των ομοιοπαθητικών φαρμάκων ήταν πάντοτε αυστηρά ελεγχόμενοι
στη Βρετανία. Η σχετική νομοθεσία που ψηφίστηκε το 1968, έθετε αυστηρούς κανόνες για την
ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των νέων φαρμάκων. Έκτοτε κανένα νέο ομοιοπαθητικό
προϊόν δεν είχε λάβει άδεια, επειδή αυτά τα προϊόντα δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις
αποτελεσματικότητας που απαιτούνται από τα συμβατικά φάρμακα.
ΤΑ ΝΕΑ -- ©The Times, 2006
ΓΙΑΤΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ;
H Oμοιοπαθητική, μία από τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες της Nέας Eποχής,
δημιουργεί στις μέρες μας σύγχυση μεταξύ των χριστιανών. Kι’ αυτό, γιατί αρκετοί καταφεύγουν
εκεί, χωρίς να γνωρίζουν σαφώς περί τίνος πρόκειται. Υπάρχει λοιπόν κίνδυνος ώστε η
Oμοιοπαθητική, να δράση σαν γέφυρα μετάβασης ανύποπτων χριστιανών προς τις
Ανατολικές θρησκείες και τον αποκρυφισμό (γιόγκα, διαλογισμό, Βουδισμό, κλπ), γιατί εκεί,
κυρίως, θεμελιώνονται αυτές οι λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες...
Subject: Re: ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
Date: Wed, 23 Feb 2000 18:48:16 +0200
From: "Ιερά Μητρόπολις Πατρών"
To: "Ευάγγελος Κωστής"
Αγαπητέ κ. Κωστή
Συμπληρωματικά στα περί ομοιοπαθητικής, σας
πληροφορούμε ότι: Η Θ΄ Πανορθόδοξη
Συνδιάσκεψη εντεταλμένων Ορθοδόξων Εκκλησιών
για θέματα αιρέσεων και παρα-Θρησκείας, η οποία
συνήλθε τον Οκτώβριο του 1997 στην Εύβοια,
διεπίστωσε ότι οι λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες, όπως η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός,
η ρεφλεξολογία κ.α., γίνονται γέφυρα για να διαδοθούν μεταξύ του Ορθοδόξου ποιμνίου
θεωρίες, αντιλήψεις, πρακτικές και μέθοδοι ανατολικών θρησκειών.
Είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να δράσει η ομοιοπαθητική, όπως και οι υπόλοιπες
"εναλλακτικές θεραπείες της Νέας Εποχής", δηλ. αποπροσανατολιστικά, οδηγώντας τους
ανύποπτους Χριστιανούς στον Αποκρυφισμό και τις ανατολικές θρησκείες. Έχει κυκλοφορήσει ένα
ενημερωτικό φυλλάδιο με τίτλο: «Η Ομοιοπαθητική ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη πίστη»,
όπου ο συγγραφέας, ειδικός επί θεμάτων αιρέσεων μοναχός π. Αρσένιος Βλιαγκόφτης αναλύει το
ζήτημα της ομοιοπαθητικής και των άλλων εναλλακτικών ιατρικών μεθόδων της Νέας Εποχής.
http://www.i-m-patron.gr/email/omoiopath.html
Από μια Εκκλησιαστική Ημερίδα:
Στη Θεολογική και Ιατρική Ημερίδα, με θέμα: «Η παραϊατρική δράση της Νέας Εποχής υπό
το φως της Ορθοδοξίας και της Ιατρικής», από την Ιερά Μητρόπολη Ιερισσού, Αγίου Όρους και
Αρδαμερίου, την 31 Μαρτίου 1996, έγιναν ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις σχετικά με τις «ολιστικές
θεραπευτικές μεθόδους, μεταξύ των οποίων και η Ομοιοπαθητική. Από τα πρακτικά της Ημερίδας,
αντιγράφονται μερικά αποσπάσματα, από δύο εισηγήσεις:
1. Του ιερομόναχου Αρτεμίου Γρηγοριάτη (Χημικού Πανεπιστημίου Αθηνών), με θέμα:
«Ολιστική Ιατρική», (υπό τις ευλογίες του Ηγουμένου της Μονής Γρηγορίου του Αγίου Όρους,
Αρχιμανδρίτου π. Γεωργίου Καψάνη). Είπε μεταξύ άλλων: «Στο ολιστικό μοντέλο φαίνονται όλα
γλαφυρά και όμορφα… Πρόκειται για ένα παγανιστικό κίνημα… Στους “νέο-εποχίτες”,
όπως και στους ανατολικούς λαούς, ο Θεός ταυτίζεται με τον κόσμο… Θεός είναι η
“συμπαντική συνείδηση”… Ο Θεός δεν είναι ο δημιουργός, αλλά ο νους του σύμπαντος….
Συνιστούν το βιοενεργειακό μασάζ, τη χειροπρακτική, τη βοτανοθεραπεία… τη ρεφλεξολογία, την
ομοιοπαθητική, τη γιόγκα, τον υπνωτισμό, τον βελονισμό, την ιριδολογία,… την χρωματοθεραπεία,
την μακροβιοτική,…» και άλλα! «Όλες αυτές οι «εναλλακτικές μέθοδοι» στηρίζονται στη βασική ιδέα
ότι κάθε άνθρωπος είναι φορέας της «συμπαντικής ενέργειας», δηλαδή της θεότητας, σύμφωνα με
τους μυστικιστές. Αυτή την ενέργεια ονόμασαν «βιοενέργεια» οι οπαδοί της «Οργονομίας» του
Βίλχελμ Ράϊχ και «ζωτική δύναμη» οι ομοιοπαθητικοί. Κατά συνέπεια, «ο θεραπευτής ελευθερώνει»
αυτή την βιοενέργεια και ο άνθρωπος αισθάνεται… υγιής. Συγχρόνως, μιλούν για «κραδασμούς,
συντονισμούς, ροή ενέργειας» κ.λπ.
Και διερωτάται κάποια στιγμή ο Μοναχός Αρτέμιος Γρηγοριάτης: «Το πρόβλημα εδώ ξεκινά
από το πώς ο θεραπευτής ελευθερώνει τη βιοενέργεια. Διότι, πέρα από τον φυσικό τρόπο για την
παρασκευή βοτάνων, χαπιών ή για την δακτυλοσυμπίεση ή βελονισμό ή γενικώς για κάθε
θεραπεία εναλλακτική, χρησιμοποιούνται συνήθως και κάποιες φράσεις, επωδές, επικλήσεις
και προσευχές. Και ασφαλώς δεν απευθύνονται στον Χριστό, ή στην Αγία Τριάδα, αλλά στην
“συμπαντική ενέργεια”». Προσθέτει και το ερώτημα: «Τι άλλο μπορεί να χαρακτηρισθεί αυτό, παρά
εισαγωγή στον μυστικισμό και στην πολυθεΐα;» Για να καταλήξει: «Κόσμος χωρίς τον Λόγο -
Χριστό, είναι τεμαχισμένος, διότι τίποτε άλλο δεν συνδέει τα όντα σε μια καθολική και έλλογη
ενότητα, σε μια “ολιστική ” ενότητα!... Οι άγιοι πατέρες με κέντρο τον Χριστό ήσαν ολιστικοί, ήσαν
πανεπιστήμονες…. Στην Ορθοδοξία, δεν υπάρχει καμιά συμπαντική ενέργεια μέσα στη φύση,
καμμιά παγκόσμια συνείδηση, καμμιά “βιοενέργεια”, όπως αυτή των νεο-εποχιτών. Υπάρχουν οι
άκτιστες ενέργειες του Θεού».
3 / 6
2. Ο παιδοψυχίατρος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Στυλιανάκης, στην εισήγησή του με
θέμα: «Ψυχολογική θεώρηση των εναλλακτικών θεραπειών», απήντησε στα εξής τρία ερωτήματα:
«α) τι είναι αυτό που κάνει σήμερα τους ανθρώπους να απευθύνονται ολοένα και περισσότερο
στην εναλλακτική θεραπευτική, β) αν είναι δυνατόν να εξηγηθούν, ψυχολογικά, θεραπείες στο
χώρο αυτό και, γ) αν ένας χριστιανός μπορεί να δοκιμάζει χωρίς κίνδυνο τις θεραπείες αυτές.
Συνοψίζοντας τις απαντήσεις, προκύπτουν τα εξής από την εισήγησή του:
α) Μια κατηγορία ανθρώπων που απευθύνονται στους εναλλακτικούς, είναι απογοητευμένοι
από την κατάσταση της ασθένειας και πιστεύουν ότι τα περιθώρια βοήθειας στην ιατρική είναι πολύ
στενά. Μελετώντας κανείς τις θεωρίες και τις επαγγελίες των θεραπειών αυτών διαπιστώνει ότι :
1ον) απευθύνονται, όπως λένε, σε ολόκληρο τον άνθρωπο (ολιστική θεώρηση) σαν σώμα, νου και
ψυχή. Τι αντίκτυπο όμως μπορεί να έχει [ερωτά], στο ευρύ κοινό η ιδέα ότι μπορεί μια κάψουλα να
θεραπεύσει και την ψυχή, αφού η θεραπεία είναι ολιστική; Μιλάμε δηλαδή - αποφαίνεται - για μια
δαιμονική εφεύρεση πρώτης γραμμής!
Προσθέτει δε: μιλάνε για δυνάμεις, που ουσιαστικά κάνουν θαύματα, είτε αυτές προέρχονται
από το σύμπαν (Κοσμική δύναμη) είτε από τον άνθρωπο (ζωτική δύναμη). Και γιατί να μην είναι
δυναμοποιημένο και το νερό που πέφτει φυσικά από τους καταρράκτες…; Παρακάμπτοντας δε
όπως είπε, «τον αποκρυφισμό, που φαίνεται απροκάλυπτα σε πολλές περιπτώσεις»,
επικεντρώθηκε στην ομοιοπαθητική περισσότερο, «επειδή φαίνεται η πιο αθώα και έχει ευρεία
διάδοση, ασκείται από γιατρούς και δεν έχει ανάγκη από άλλα πιστοποιητικά για να δράσει
ανενόχλητα».
Επιγραμματικά αποφάνθηκε: «Η ομοιοπαθητική είναι κομπογιαννιτισμός με λίγα
στοιχεία ιατρικής ή ψυχιατρικής ή υποβολής». Αρκεί πάντως, προσέθεσε, να σκεφθούμε ότι ο
κ. Γ. Βυθούλκας, θεμελιωτής της ομοιοπαθητικής στην Ελλάδα, δεν γνώριζε καθόλου ιατρική αφού
υπήρξε πολιτικός υπομηχανικός. Ανέφερε παραδείγματα της συμπεριφοράς αρρώστων, που
ζητούν στο φάρμακο την «μαγική» λύση και υπενθύμισε το «ιαματικό νερό του Καματερού», που
θεράπευε ακόμη και καρκίνους, για να πει ότι «με παρόμοιο τρόπο δρα συνήθως και το
ομοιοπαθητικό φάρμακο». Και επεσήμανε: «κατά βάθος μερικοί το ξέρουν, θέλουν όμως να
πιστεύουν στη θεραπεία με το “μαγικό” φάρμακο, απωθώντας τα άλλα προβλήματα, και τα
ψυχολογικά, που έχουν». Διότι «πιο εύκολο είναι να καταπιείς μια κάψουλα, παρά να μιλήσεις για
τραυματικές εμπειρίες πρόσφατες ή και παιδικές. Το πρώτο θα σε κάνει έναν ικανοποιητικό πελάτη
της εναλλακτικής θεραπευτικής». «Έτσι [προσέθεσε] ο ομοιοπαθητικός γίνεται άθελά του και
ψυχίατρος και υποτίθεται, ότι θεραπεύει «πάσαν νόσον», φοβίες, κατάθλιψη, νευρώσεις, κ.λπ.
έστω και αν δεν ειδικεύθηκε σε καμμία ειδικότητα της ιατρικής! Αυτό είναι αρκετά παράδοξο
[συνόψισε ] αν το καλοσκεφτεί κανείς!»
Επανερχόμενος στην δήθεν «ολιστική» αντιμετώπιση του ανθρώπου, έθεσε το εξής
ερώτημα: «Πέστε μου τώρα εσείς αν, και άθελά του ακόμη, ο άνθρωπος δεν μπαίνει σιγά-σιγά σε
ένα αποκρυφιστικό κανάλι, έστω και αν ο γιατρός του είναι Χριστιανός Ορθόδοξος». Και, αφού
ανέφερε συγκεκριμένες περιπτώσεις κατέληξε: «Να και γιατί η εξάσκηση της νέας ιατρικής (αντι-ιατρικής θα την έλεγα) δεν είναι ακίνδυνη, όπως χαίρονται να διαδίδουν,….και δεν αρκεί να λες ότι
βλέπεις συνολικά τον άνθρωπο πρέπει να ξέρεις κιόλας να το κάνεις, και η εναλλακτική
θεραπευτική δεν μπορεί να το κάνει, απλά διότι δεν ξέρει!.... Αν διαβάσει κανείς τα ομοιοπαθητικά
κείμενα, θα βρει περισσότερη θεωρία και δόγματα, παρά επιστήμη».
«Το φαινόμενο της ομοιοπαθητικής – συνέχισε ο πατήρ Αντώνιος Στυλιανάκης - έχει
και πνευματικές επιπτώσεις από τη στιγμή που ο χριστιανός γνωρίζει ή απλά υποψιάζεται ότι
παίρνει νεράκι δυναμοποιημένο - ταρακουνημένο, αντί για φάρμακο, και περιμένει από κάποια
μυστηριώδη “δυναμοποίηση” να του δώσει τη θεραπεία. Ξέρω, είπε, ότι στο σημείο αυτό ίσως
αγανακτήσουν μερικοί, λέγοντας ότι εμείς πήγαμε στην ομοιοπαθητική αλλά δεν σκεφθήκαμε έτσι…
οπότε, όπως τόνισε, εδώ είναι η μεγάλη παγίδα, που νομίζω δεν την είδαν και αρκετοί πνευματικοί,
που ενθαρρύνουν τα τέκνα τους προς την ομοιοπαθητική, παρασυρόμενοι από το ανθρωπιστικό
της προσωπείο». Επειδή δε αναφέρονται και «επώνυμοι» γέροντες, ως υπέρ της Ομοιοπαθητικής,
ο πατήρ Αντώνιος παρέθεσε στην εισήγησή του τα εξής:
«Πριν λίγους μήνες ήμουν στο Άγιον Όρος και με ικανοποίηση έμαθα από αξιόπιστο
μοναχό, επιστήμονα, ότι και ο γέρων Παΐσιος χαρακτήριζε τα ομοιοπαθητικά φάρμακα σαν
δαιμονικό υποκατάστατο του αγιασμού και δεν δέχονταν αυτού του είδους θεραπείες».
Επίσης, ανέφερε, «είναι χαρακτηριστικό, ότι και ο άγιος γέρων Πορφύριος, δεχόταν μόνο
την κλασική ιατρική και όχι τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες». Προσέθεσε δε: «τα λέω
αυτά επειδή συχνά χρησιμοποιείται το επιχείρημα ότι και το Άγιον Όρος δέχεται την
ομοιοπαθητική».
Ο πατήρ Αρτέμιος Γρηγοριάτης, στη δευτερολογία του, είπε και τα εξής: κάποιο
πνευματικοπαίδι του, συμβουλεύθηκε τον γέροντα Πορφύριο, για το αν θα έπρεπε να
ακολουθήσει η γυναίκα του την μέθοδο της ομοιοπαθητικής και η απάντησή του ήταν:
«Όχι. Να μην πάτε σ’ αυτούς. Διότι θα της δώσουν κάποια ύποπτα χάπια. Τα μεν
μικρά χάπια, είναι ακίνδυνα. Όμως το μεγάλο χάπι, που θα της δώσουν, είναι παραγγελία
από εργοστάσιο της Ολλανδίας και έχει διαβαστεί από μάγους».
------------------------------------------
Απόσπασμα από το βιβλίο: Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ (Αθανασίου
Ρακοβαλή)
Περί υγείας
44. Αν ξέραμε τι ωφέλεια έχουμε από τις αρρώστιες, δε θα θέλαμε να
γίνουμε καλά, θα θέλαμε να υπομείνουμε, για να πάρουμε μία καλύτερη θέση
στον παράδεισο και δε θα παρακαλούσαμε να κάνει προσευχή ο παπα-Στέφανος να γίνουμε καλά (γέλια)…
12 Μαρτίου 1993
45. - Γέροντα τα αντιβιοτικά κάνουν ζημιά στον άνθρωπο. Αυτή τη
φορά, αναγκαστήκαμε να δώσουμε στην κόρη μου (2 χρονών) αντιβίωση. Κάποιοι στο σχολείο της
γυναίκας μου πήγαν στον ομοιοπαθητικό και μ' ένα χαπάκι μικρό την πέρασαν. Μας λένε μήπως
θα’ πρεπε από την αρχή ν' αρχίσουμε το παιδί με ομοιοπαθητική.
Δύο καλογέρια του παπά-Σ. κάνουν ομοιοπαθητική. Ακούσαμε, δεν ξέρουμε αν είναι έτσι, ότι
ο π. Πορφύριος είπε ότι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, την πρώτη δόση που δίνουν, δεν την
παρασκευάζουν στην Ελλάδα αλλά τη φέρνουν από την Ολλανδία, όπου τη διαβάζουν σε ειδική
5 / 6
τελετή. Δηλαδή μαγείες.
- Κοίταξε, για το βελονισμό υπάρχουν δύο σχολές. Η μία είναι καθαρώς ΣΑΤΑΝΙΚΗ. Η άλλη
τι κάνει; Με πονάει το δάχτυλο. Ξέρει αυτός που περνάν τα νεύρα, βάζει τη βελόνα, καταστρέφει το
νεύρο, σταματάει ο πόνος. Ναι αλλά το ‘κανε καλά; διόρθωσε την αιτία; Μετά θα πούμε με πονάει
και το άλλο το χέρι, θα το νεκρώσει και εκείνο το νεύρο, μετά το άλλο, το άλλο, τι θα γίνει στο τέλος;
Η ομοιοπαθητική είναι μπλεγμένη. Έχουν μπλεχτεί πολλοί σ' αυτή την ιστορία, και έχουν
ανακατέψει πολλά, θα πάρεις ένα φάρμακο, σου λένε, στην αρχή θα γίνεις χειρότερα, αλλά μετά θα
σου περάσει. Σε πονάει ας πούμε το μάγουλο. Σου δίνει ο άλλος ένα δυνατό χαστούκι, πονάει
περισσότερο, ώστε η προηγούμενη κατάσταση, σου φαίνεται... αστεία και την υπομένεις άνετα.
Μετά είναι κι άλλοι που είναι άρρωστοι μόνο στο λογισμό. Πάει στο γιατρό. Φύγε, δεν έχεις
τίποτα. Ξαναπάει. Φύγε δεν έχεις τίποτα. Πάει στον ομοιοπαθητικό, αυτός ξέρει ότι δεν έχει τίποτα,
δεν του το λέει, του δίνει εκεί μια σκόνη για το λογισμό, να του περάσει. Έγινα καλά, λέει.
- Ε, κι αυτό γέροντα είναι καλό, του διόρθωσε το λογισμό.
- Βρε παιδί μου, αυτό είναι απάτη! Του φουσκώνει και τον εγωισμό, θα σκεφτεί μετά -Είδες;
καλά έλεγα εγώ. Δεν ήξεραν οι γιατροί.
Μετά είναι και άλλοι που δεν μπορούν να βολευτούν αλλού και πάνε στην ομοιοπαθητική και
βρίσκουν... μια απασχόληση.
Είναι μπερδεμένο το πράγμα. Μπλέκονται διάφοροι, δεν μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη.
Μετά τα απορρίπτουν όλα τ' άλλα... αυτό δεν είναι σωστό! Αν ο άλλος έχει πυρετό 40 C τι θα
κάνεις; Αφού το φάρμακο της ιατρικής κάνει τη δουλειά του, ρίχνει τον πυρετό.
Μου κάνει εντύπωση με τον Ιπποκράτη, που βρήκε τόσα πράγματα, τόσες παρατηρήσεις,
τόσες θεραπείες. Αυτό δεν ήταν τυχαίο,... είναι θείος φωτισμός. Ο άλλος από τη μούχλα έφτιαξε την
πενικιλίνη. Ένα γεροντάκι στο μοναστήρι τό ‘χε παρατηρήσει αυτό και μούπε να τρώω
μουχλιασμένο ψωμί, βοηθούσε, αλλά... πόσο ψωμί μπορεί να φας; Ενώ ο άλλος έκανε το φάρμακο
από τη μούχλα και έσωσε τόσους ανθρώπους. Δεν είναι για πέταμα αυτό! (Ο γέροντας
υποπτευόταν ότι έχει φυματίωση.)
Εγώ θα παραδεχόμουν κάποιον βοτανολόγο, επιστήμονα. Να κάποιος έγραψε ένα
βιβλίο 100 βότανα 1000 θεραπείες.
- Ο ΜΠΑΖΑΙΟΣ γέροντα!!
- Βλέπεις εκεί βότανα που τα τσαλαπατάμε και γιατρεύουν ένα σωρό περιπτώσεις.
Ήρθε εδώ κάποιος, δε θέλω να πω όνομα, γιατρός, έγραφε ένα βιβλίο, είναι και ευσεβής.
Του λέω: Η μέντα βοηθάει πολύ στο άσθμα. Δεν ξέρω, μου λέει. Βρε, του λέω, εσύ γιατρός και λες
δεν ξέρω;... Βλέπεις και αυτοί δεν πάνε με καλό σκοπό, πάνε να τα κάνουν στην άκρη τα
βότανα, να υπάρχουν μόνο τα φάρμακα. Εδώ στις τροφές βάζουν τόσα και τόσα και στα
φάρμακα θα διστάσουν;
Αν ήταν κάποιος επιστήμονας βοτανολόγος θα τον παραδεχόμουν. Βλέπεις οι Γερμανοί
έβαλαν τη μέντα σε φακελάκια τώρα και την πουλάνε.
Υπάρχουν και πολλοί απατεώνες. Άλλος, λέει, καταλαβαίνει ΟΛΕΣ τις αρρώστιες από τα
μάτια, καλά μερικά περιστατικά έχουν σχέση, αλλά πως θα καταλάβει την καρδιά από το μάτι;
Άλλος, λέει, από το αυτί γιατρεύει όλες τις αρρώστιες. Βάζει κάτι βελόνες εκεί... χαζομάρες. Αυτοί
είναι απατεώνες, θέλει διάκριση το πράγμα.
- Δηλαδή γέροντα να μην κάνουμε ομοιοπαθητικές στο παιδί;
- Όχι δεν είναι πράγμα να του έχεις εμπιστοσύνη.
- Ο π. Σ. που έχει μερικά καλογέρια γιατρούς τα στέλνει να μάθουν ομοιοπαθητική.
Ο γέροντας κούνησε το κεφάλι και δε μίλησε.
- Ο ίδιος ο π. Σ. έκανε θεραπεία με ομοιοπαθητική και ενώ ήταν πολύ άσχημα, έγινε στο
τέλος καλά.
Ο γέροντας κούνησε πικραμένος το κεφάλι του αρνητικά και στο τέλος ρώτησε.
- Από τι έγινε καλά ο π. Σ.; από την ομοιοπαθητική; (υπονοώντας ίσως ότι οι προσευχές τον
θεράπευσαν).
Σημείωση (ΛΜΔ): α. Επιστημονικά πρέπει να ακολουθούνται αυστηρά κριτήρια για τις
διάφορες «εναλλακτικές» θεραπείες και τα φάρμακά τους, και όχι επειδή κυκλοφορεί χρήμα στην
αγορά απ’ αυτές, να υποβιβάζεται ο ιατρικός έλεγχος χάριν του κέρδους του οικονομικού
συστήματος, σύμφωνα με την κυριαρχούσα νοοτροπία της Νέας Τάξης. Πρέπει επομένως να
υπάρχουν αξιόπιστα κλινικά συμπεράσματα και στατιστικές που να αποδεικνύουν ότι τα
προτεινόμενα φάρμακα είναι όχι μόνο ακίνδυνα, αλλά και αποτελεσματικά. Αν ένα φάρμακο
εμφανίζεται να έχει αποτελεσματικότητα άλλοτε 20% και άλλοτε 80%, αυτό σημαίνει ότι η επίδραση
του (σαν φάρμακο) είναι αναξιόπιστη. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα φαίνεται να ανήκουν στην
κατηγορία αυτή, και γι’ αυτό δεν υπάρχουν στατιστικές για την ωφέλειά τους. Υπάρχουν μόνο σε
σύγκριση με «εικονικά φάρμακα»!
β. Πνευματικά ότι ρεύμα (ιδεολογικό, “επιστημονικό”, της μόδας κλπ) ακολουθεί διαφορετικές
θρησκευτικές αντιλήψεις από τις Χριστιανικές, είναι λίαν επιβλαβές και αν παρασυρθούμε απ’ αυτό
θα αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες, κυρίως μετά θάνατον. Διότι ή στον Χριστό και τη διδασκαλία του
θα κάνουμε υπακοή, ή στις παγανιστικές και άλλες διαφημιζόμενες “θεότητες”: «Ουδείς δύναται
δυσί κυρίοις δουλεύειν» (Ματθ. 6,24).
Στο περιοδικό Ομοιοπαθητική Ιατρική, τεύχος 38, Δεκέμβριος 2006, αναφέρεται με
υπερβολικό τρόπο ότι μεταξύ των υποστηρικτών της εναλλακτικής αυτής ιατρικής υπήρξαν και
άγιοι της Εκκλησίας, όπως ο άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης, που εγκαινίασε μια κλινική που
την χρησιμοποιούσαν για ασθενείς τους ομοιοπαθητικοί ιατροί, και ο άγιος Ιγνάτιος
Μπριατσιανίνωφ που είχε πνευματικά παιδιά που εφάρμοζαν αυτή τη μέθοδο. Οι άγιοι
μπορούν να δίνουν ευλογίες για γενικότερη ωφέλεια, πχ για να ιαθούν οι ασθενείς, και να
έχουν επιτυχία στον τομέα αυτό οι κλινικές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δέχονται κάθε είδος
θεραπείας, ή ότι στη Ρωσία χρησιμοποιούνταν τότε φάρμακα διαβασμένα με τις παγανιστικές
προσευχές του Χάϊνεμαν (ιδρυτού της ομοιοπαθητικής). Αν δεν αποσυνδεθεί η
ομοιοπαθητική από τις παγανιστικές αντιλήψεις, για να γίνει καθαρά επιστημονική και
ερευνητική, τότε και άγγελος εξ ουρανού να μας συμβουλεύει υπέρ αυτής δεν πρέπει να
τον ακούσομε!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)